ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ นิยาย บท 5

บทที่ 5 นายยังติดหนี้ฉันอยู่นะ

ในพระราชวังใต้ดินนั้น ทุกหญิงทุกคนล้วนบ้าคลั่งมาก

ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกับเด็กสาวขี้อายคนหนึ่งกำลังโดนผลักขึ้นเวที ท่ามกลางผู้ชมที่มีฐานะ

แต่ที่น่าเศร้าก็คือ ตอนนี้ฉันกลับเป็นเด็กสาวขี้อายคนนั้น

คุณนายสาวสวยคนนั้นจับเอวของฉันเอาไว้ หัวก็คลอเคลียอยู่ที่ไหล่ของฉัน “​ หยู่ถิง เธอหาผู้ชายงานดีคนนี้มาจากไหนกัน แค่หยอกล้อนิดเดียวก็ตื่นเสียแล้ว อีกอย่างดูท่าทางไม่เลวเลย น่าสั่งสอนจริง ๆ เป็นยังไงบ้าง จะขายต่อให้ฉันเท่าไหร่ เธอบอกราคามา ส่วนฉันจะเอาเทนเนอร์ฟิตเนสส่งต่อให้เธอ ! ”

ฉันกดดันมาก พลางมองไปที่หยู่ถิง หวังว่าเธอจะช่วยชีวิตฉัน แต่ทว่าเธอกลับยิ้มแล้วพูดว่า “​ ได้ทั้งนั้น ไม่ต้องมีราคาอะไรหรอก เธอก็ลองถามเขาแล้วกัน ถ้าเขายอม ฉันก็โอเค ส่วนหนุ่มเทนเนอร์ของเธอ……ฉันก็ขอบคุณในความหวังดีของเธอ แต่ฉันคุ้นเคยกับการใช้คน ไม่คุ้นเคยกับการใช้สัตว์เลี้ยง ”

คำพูดของหยู่ถิง ทำให้ฉันรู้สึกเศร้าใจแทนหนุ่มร่างใหญ่คนนั้น แล้วก็เศร้าใจแทนตัวเองด้วย ในสายตาของพวกเขา พวกเราเป็นแค่เครื่องมือก็เท่านั้น เครื่องมือสำหรับความใคร่ชนิดหนึ่ง หรือไม่ก็เป็นเพียงแค่ของเล่นก็เท่านั้น

ในตอนที่ฉันกำลังรู้สึกเศร้าใจอยู่นั้น แก้มของฉันก็โดนคุณนายสาวสวยคนนั้นจูบไปหนึ่งครั้ง

“ หนุ่มน้อย ยอมไปอยู่กับพี่สักคืนไหม ? ”

พูดจบ เธอก็เอามือลูบไล้ไปที่หน้าอกของฉัน เธอกำลังหลอกล้อฉันอยู่

แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดอะไรออกไป คุณนายคนหนึ่งที่อยู่รอบ ๆ ก็ไม่ยินยอมขึ้นมา “ มีสิทธิ์อะไรกัน หนุ่มน้อยของดีแบบเขา เธอแค่แทะโลมเขา แล้วอยู่ ๆ จะมากินเขาเหรอ ? ”

พูดจบ คุณนายคนนั้นก็พูดกับฉันว่า “ หนุ่มน้อย คืนนี้ไปกับพี่ พี่ให้เธอห้าพันบาท! ”

“ ฉันให้แปดพัน! ”

“ ฉันให้หมื่นหนึ่ง! ”

“ สองหมื่น! ”

……

พวกคุณนายตะโกนราคาขึ้นมา ทำให้ฉันเห็นความอิจฉาและความปรารถนาจากผู้ชายเหล่านั้นที่พวกเธอพามาด้วยอย่างชัดเจน

ฉันคิดว่าควรจะซาบซึ้งใจและภูมิใจ แต่ทว่าตอนนั้นภายในใจของฉันรู้สึกเศร้าใจมาก เศร้าใจที่ตัวเองกลายเป็นสิ่งของ

ฉันมองไปทางหยู่ถิง เพื่อหวังว่าเธอจะช่วยฉันออกไปจากผู้หญิงพวกนี้ได้ แต่ว่ากลับต้องผิดหวัง เธอไม่ได้ช่วยฉันเลย ได้แค่ยืนหัวเราะอยู่ ราวกับเธอกำลังฟังเรื่องตลกอยู่

ราคายังคงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จากไม่กี่พัน ก็เพิ่มเป็นหมื่น

ในที่สุดเมื่อถึงสามแสน แต่สุดท้ายคุณนายสาวสวยที่ตัวติดอยู่กับฉัน ก็ยกมือของเธอขึ้น “ ห้าแสน คืนนี้ถ้าหนุ่มน้อยคนนี้ยอมไปกับฉันล่ะก็ ฉันจะยอมจ่ายห้าแสน! ”

เมื่อเธอตะโกนราคานี้ขึ้นมา ฉันเห็นสายตาที่ระยิบระยับของผู้ชายทุกคนที่อยู่ตรงนั้น รวมกับความอิจฉาริษยา และผู้หญิงพวกนั้นที่ตะโกนราคา ก็ต้องหุบปากลงไป

“ เล่นก็ส่วนเล่นนะ แต่ห้าแสนแค่เพื่อต้องการลองความเวอร์จิ้น ก็ไม่น่าจะคุ้มสักเท่าไหร่ ”

ผู้หญิงทุกคนเริ่มถอยออกไป ราวกับยอมแพ้ ทำให้รอบตัวฉันเหลือแค่คุณนายสาวสวยคนนั้นกับหยู่ถิง

“ งั้นก็โชคดีนะ คุณหยู่ถิง! ”

คุณนายสาวสวยคนนั้นยิ้มออกมาอย่างแพรวพราว หลังจากนั้นก็ลากฉันเพื่อให้ไปกับเธอ และหนุ่มเทนเนอร์ที่เธอพามาก่อนหน้านี้ ก็ถูกเขี่ยทิ้งอย่างไร้ความปรานี

เพียงแต่ว่า ฉันไม่อยากไปกับเธอก็เท่านั้น แล้วก็ไม่อยากกลายเป็นของเล่นของเธอด้วย!

“ ทำไมล่ะ หนุ่มน้อย ? ”

“​ ขอโทษครับ ผมขอปฏิเสธ ”

เมื่อฉันปฏิเสธออกไป ก็สามารถเห็นสีหน้าที่มึนงงของคุณนายสาวสวยคนนั้นได้อย่างชัดเจน