สรุปเนื้อหา บทที่ 5 นายยังติดหนี้ฉันอยู่นะ – ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ โดย เฟยเหนี่ยวปู้เจ๋
บท บทที่ 5 นายยังติดหนี้ฉันอยู่นะ ของ ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เฟยเหนี่ยวปู้เจ๋ อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
บทที่ 5 นายยังติดหนี้ฉันอยู่นะ
ในพระราชวังใต้ดินนั้น ทุกหญิงทุกคนล้วนบ้าคลั่งมาก
ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกับเด็กสาวขี้อายคนหนึ่งกำลังโดนผลักขึ้นเวที ท่ามกลางผู้ชมที่มีฐานะ
แต่ที่น่าเศร้าก็คือ ตอนนี้ฉันกลับเป็นเด็กสาวขี้อายคนนั้น
คุณนายสาวสวยคนนั้นจับเอวของฉันเอาไว้ หัวก็คลอเคลียอยู่ที่ไหล่ของฉัน “ หยู่ถิง เธอหาผู้ชายงานดีคนนี้มาจากไหนกัน แค่หยอกล้อนิดเดียวก็ตื่นเสียแล้ว อีกอย่างดูท่าทางไม่เลวเลย น่าสั่งสอนจริง ๆ เป็นยังไงบ้าง จะขายต่อให้ฉันเท่าไหร่ เธอบอกราคามา ส่วนฉันจะเอาเทนเนอร์ฟิตเนสส่งต่อให้เธอ ! ”
ฉันกดดันมาก พลางมองไปที่หยู่ถิง หวังว่าเธอจะช่วยชีวิตฉัน แต่ทว่าเธอกลับยิ้มแล้วพูดว่า “ ได้ทั้งนั้น ไม่ต้องมีราคาอะไรหรอก เธอก็ลองถามเขาแล้วกัน ถ้าเขายอม ฉันก็โอเค ส่วนหนุ่มเทนเนอร์ของเธอ……ฉันก็ขอบคุณในความหวังดีของเธอ แต่ฉันคุ้นเคยกับการใช้คน ไม่คุ้นเคยกับการใช้สัตว์เลี้ยง ”
คำพูดของหยู่ถิง ทำให้ฉันรู้สึกเศร้าใจแทนหนุ่มร่างใหญ่คนนั้น แล้วก็เศร้าใจแทนตัวเองด้วย ในสายตาของพวกเขา พวกเราเป็นแค่เครื่องมือก็เท่านั้น เครื่องมือสำหรับความใคร่ชนิดหนึ่ง หรือไม่ก็เป็นเพียงแค่ของเล่นก็เท่านั้น
ในตอนที่ฉันกำลังรู้สึกเศร้าใจอยู่นั้น แก้มของฉันก็โดนคุณนายสาวสวยคนนั้นจูบไปหนึ่งครั้ง
“ หนุ่มน้อย ยอมไปอยู่กับพี่สักคืนไหม ? ”
พูดจบ เธอก็เอามือลูบไล้ไปที่หน้าอกของฉัน เธอกำลังหลอกล้อฉันอยู่
แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดอะไรออกไป คุณนายคนหนึ่งที่อยู่รอบ ๆ ก็ไม่ยินยอมขึ้นมา “ มีสิทธิ์อะไรกัน หนุ่มน้อยของดีแบบเขา เธอแค่แทะโลมเขา แล้วอยู่ ๆ จะมากินเขาเหรอ ? ”
พูดจบ คุณนายคนนั้นก็พูดกับฉันว่า “ หนุ่มน้อย คืนนี้ไปกับพี่ พี่ให้เธอห้าพันบาท! ”
“ ฉันให้แปดพัน! ”
“ ฉันให้หมื่นหนึ่ง! ”
“ สองหมื่น! ”
……
พวกคุณนายตะโกนราคาขึ้นมา ทำให้ฉันเห็นความอิจฉาและความปรารถนาจากผู้ชายเหล่านั้นที่พวกเธอพามาด้วยอย่างชัดเจน
ฉันคิดว่าควรจะซาบซึ้งใจและภูมิใจ แต่ทว่าตอนนั้นภายในใจของฉันรู้สึกเศร้าใจมาก เศร้าใจที่ตัวเองกลายเป็นสิ่งของ
ฉันมองไปทางหยู่ถิง เพื่อหวังว่าเธอจะช่วยฉันออกไปจากผู้หญิงพวกนี้ได้ แต่ว่ากลับต้องผิดหวัง เธอไม่ได้ช่วยฉันเลย ได้แค่ยืนหัวเราะอยู่ ราวกับเธอกำลังฟังเรื่องตลกอยู่
ราคายังคงเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ จากไม่กี่พัน ก็เพิ่มเป็นหมื่น
ในที่สุดเมื่อถึงสามแสน แต่สุดท้ายคุณนายสาวสวยที่ตัวติดอยู่กับฉัน ก็ยกมือของเธอขึ้น “ ห้าแสน คืนนี้ถ้าหนุ่มน้อยคนนี้ยอมไปกับฉันล่ะก็ ฉันจะยอมจ่ายห้าแสน! ”
เมื่อเธอตะโกนราคานี้ขึ้นมา ฉันเห็นสายตาที่ระยิบระยับของผู้ชายทุกคนที่อยู่ตรงนั้น รวมกับความอิจฉาริษยา และผู้หญิงพวกนั้นที่ตะโกนราคา ก็ต้องหุบปากลงไป
“ เล่นก็ส่วนเล่นนะ แต่ห้าแสนแค่เพื่อต้องการลองความเวอร์จิ้น ก็ไม่น่าจะคุ้มสักเท่าไหร่ ”
ผู้หญิงทุกคนเริ่มถอยออกไป ราวกับยอมแพ้ ทำให้รอบตัวฉันเหลือแค่คุณนายสาวสวยคนนั้นกับหยู่ถิง
“ งั้นก็โชคดีนะ คุณหยู่ถิง! ”
คุณนายสาวสวยคนนั้นยิ้มออกมาอย่างแพรวพราว หลังจากนั้นก็ลากฉันเพื่อให้ไปกับเธอ และหนุ่มเทนเนอร์ที่เธอพามาก่อนหน้านี้ ก็ถูกเขี่ยทิ้งอย่างไร้ความปรานี
เพียงแต่ว่า ฉันไม่อยากไปกับเธอก็เท่านั้น แล้วก็ไม่อยากกลายเป็นของเล่นของเธอด้วย!
“ ทำไมล่ะ หนุ่มน้อย ? ”
“ ขอโทษครับ ผมขอปฏิเสธ ”
เมื่อฉันปฏิเสธออกไป ก็สามารถเห็นสีหน้าที่มึนงงของคุณนายสาวสวยคนนั้นได้อย่างชัดเจน
หลังจากนั้น ฉันกับเธอก็ออกจากพระราชวังใต้ดินที่แสนลามกอนาจารนั้น
หยู่ถิงเปลี่ยนเสื้อผ้าบนรถเสร็จ ก็เรียกฉันให้ขึ้นรถ
หลังจากฉันขึ้นมานั่งบนรถแล้ว เธอก็ยิ้มแล้วยื่นเช็คเงินสดให้ฉัน “ คืนนี้นายทำได้ไม่เลว ทำให้ฉันไม่ต้องเสียหน้า ฉันดีใจมากเลย นี่เช็คเงินสดห้าหมื่นบาท ถือเสียว่าเป็นของรางวัลสำหรับเธอ ”
ฉันรับเช็คเงินสดมา หลังจากนั้นก็ฉีกมันเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย แล้วทิ้งออกนอกหน้าต่างรถไป
หยู่ถิงงุนงงเล็กน้อย จากนั้นก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ ใช่ซินะ คนอื่นกล้าจ่ายนายเป็นล้าน ฉันให้นายแค่ห้าหมื่น ดูขี้งกไปใช่ไหม งั้นฉัน…… ”
เธอยังไม่ทันพูดจบ ฉันก็ขัดจังหวะเธอขึ้นมา “ ไม่ใช่เพราะเรื่องเงิน แล้วก็ไม่ใช่เพราะเรื่องหน้าตาของคุณด้วย ผมแค่ไม่ชอบให้ใครมาทำเหมือนผมเป็นสินค้าที่เอาไว้ประมูล ”
“ โอ้โห ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง แต่นี้ช่างเป็นศักดิ์ศรีที่น่าเศร้าใจจริง ๆ ! ”
หลังจากที่หยู่ถิงประหลาดใจ จากนั้นเธอก็หัวเราะเยาะเย้ยขึ้นมา “ ถ้าจะเป็นแมงดาแล้วล่ะก็ อย่ามาพูดถึงเรื่องศักดิ์ศรีเลย มันไม่เหมาะกับนาย ”
ฉันไม่ได้พูดอะไร พลางเปิดประตูรถลงไป แล้วเดินต่อไป
จากนั้น รถยนต์ของหยู่ถิงก็ขับมาข้าง ๆ ฉันแล้วขับผ่านไป โดยไม่มีการหยุดรถแล้วไฟท้ายหลังรถก็ค่อย ๆ หายไปท่ามกลางความมืด
ฉันหยิบบุหรี่ออกมา แล้วจุดไฟ หลังจากนั้นก็เดินถามทางที่มืดมิดไปเรื่อย ๆ เดินไปข้างหน้าอย่างดื้อรั้น
หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ตรงหัวมุมถนน ฉันก็เห็นหยู่ถิงยืนพิงอยู่ที่รถ
เมื่อฉันเดินเข้าไปใกล้ ทันใดนั้นเธอก็ผลักฉันไปที่รถยนต์ จากนั้นริมฝีปากสีแดงอันร้อนแรงของเธอก็จูบลงบนริมฝีปากของฉัน จูบนั้นแทบทำให้ฉันหยุดหายใจ !
เมื่อผ่านไปสิบกว่าวินาที หยู่ถิงก็ยืดตัวขึ้น
“ เมื่อกี้ขอโทษ ฉันรู้ว่านายไม่ได้ตั้งใจจะเดินทางนี้ นายไม่เหมือนกับพวกผู้ชายเห็นแก่เงินพวกนั้นหรอก จูบนี้ก็ถือเสียว่าฉันชดเชยให้นาย แต่ว่าห้าหมื่นนั้นไม่มีแล้วนะ เพราะนายเป็นคนฉีกทิ้งเอง แต่พูดไป จูบของหยู่ถิงมีค่ามากกว่าห้าหมื่นนะ เพราะฉะนั้นนายยังติดหนี้ฉันอยู่นะ ! ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+