ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ นิยาย บท 56

สรุปบท บทที่ 56 ตอนเย็นกลับบ้านไปเล่นอีก: ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+

สรุปตอน บทที่ 56 ตอนเย็นกลับบ้านไปเล่นอีก – จากเรื่อง ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ โดย เฟยเหนี่ยวปู้เจ๋

ตอน บทที่ 56 ตอนเย็นกลับบ้านไปเล่นอีก ของนิยายใช้ชีวิตเรื่องดัง ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ โดยนักเขียน เฟยเหนี่ยวปู้เจ๋ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง

บทที่ 56 ตอนเย็นกลับบ้านไปเล่นอีก

ยี่เจียจเจียโมโหมาก เห็นได้ชัดว่าเธอไม่เพียงโมโหที่ฉันยัดเข้าคอเธอ ทั้งยังโมโหที่กลืนสิ่งนั้นของฉันไปด้วย แต่ถึงอย่างไรฉันก็ได้ปลดปล่อยออกไปแล้ว

ฉันทำหน้าขวยเขิน “โทษที ผมทำมันเป็นครั้งแรก คุณก็ดึงดูดเสียขนาดนี้ ผมเลยกลั้นเอาไว้ไม่ไหว ก็เลย ก็เลย...”

ยี่เจียจเจียมองผมด้วยความรังเกียจ หน้าอกทั้งสองข้างสั่นระริก แต่ในท้ายที่สุดอาการโมโหก็ค่อยๆหายไปเพราะฉันเชยชมร่างกายของเธอ

แม้อาการโมโหค่อยๆหายไปแล้ว แต่ความเร่าร้อนยังคงอยู่ ดูเหมือนว่าเธอไม่พอใจกับผลของการปล่อยให้เธอบินเพียงครั้งเดียว

“ขยับมือเป็นไหม?”

“อ๊ะ?” ฉันแกล้งโง่ แต่ก็กระซิบ “ผมได้เรียนรู้จากวิดีโอมาบ้าง น่าจะใช้ได้”

จากนั้นยี่เจียจเจียก็ให้ผมลองขยับมือ

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ยี่เจียจเจียก็แทบคลั่ง เธอพ่นไปทั่วพื้นเหมือนเพิ่งสาดน้ำ

ยี่เจียจเจียนอนหอบแฮ่กอยู่บนเตียง ทุกอย่างจบภายในห้านาที ร่างกายเธอกระตุกเป็นครั้งคราว

“สะใจ สะใจจริงๆเลย!”

ยี่เจียจเจียถอนหายใจเพื่อเป็นการยอมรับฝีมือที่ยอดเยี่ยมของฉัน นั่นทำให้ฉันรู้สึกขอบคุณเธออย่างมาก

หลังจากกวาดตามอง ความมั่นใจก็เพิ่มขึ้น เธอเอียงศีรษะเหมือนกับว่ายังกินไม่อิ่ม

ดังนั้นฉันจึงพุ่งเข้าไปแยกขาเธอออก และแทรกวัตถุบางอย่างเข้าไป

“คุณทำอะไร หยุดก่อน!!”

ยี่เจียจเจียรีบร้องห้าม ผมแกล้งโง่ “ถึงเวลาแล้ว คุณไม่อยากหรือ?”

“ไม่ต้องแล้ว ตอนนี้ไม่ต้อง วันหลังค่อยทำ วันนี้สบายตัวเเล้ว!”

ฉันพูดอย่างร้อนรน “แต่ว่าผมยังไม่ได้เข้าไปเลยนะ ผมยังไม่รู้เลยว่าเข้าไปแล้วจะรู้สึกอย่างไร”

ยี่เจียจเจียเบิกตาโพล่ง “เรื่องของคุณ สมน้ำหน้า ใครใช้ให้คุณใช้มือล่ะ!”

แม้ว่ามันเป็นการกระทำที่เกิดจากความตั้งใจของฉัน แต่คำพูดนี้ได้จู่โจมฉันอย่างหนัก ฉันหวังว่าฉันจะได้เข้าไปในร่างกายของเธอเพื่อพิสูจน์ความแข็งแกร่งตัวเอง

แต่สุดท้ายแล้วความปรารถนาแบบนี้ก็ถูกขัดขวางจึงทำให้เคืองใจอยู่เล็กน้อย น้องชายฉันยิ่งมีค่ากว่าทองคำ

หลังจากพักผ่อนมานานสักพัก ยี่เจียจเจียก็ลุกขึ้นและให้ฉันไปหยิบเสื้อผ้าในห้องน้ำให้เธอ

หลังจากที่ช่วยเธอสวมเสื้อผ้าเสร็จเเล้ว เธอก็ลุกขึ้นแต่ก็เกือบจะล้ม โชคดีที่ฉันประคองไว้ทัน

“คุณถึงกับปวดขาเลยหรือเนี่ย”

ยี่เจียจเจียมองด้วยความหงุดหงิด แต่คิ้วปรากฏให้เห็นถึงความพอใจ

“คุณทำได้ไม่เลว เเค่เรียนรู้อีกหน่อยก็ได้แล้ว ทิ้งเบอร์ไว้ให้ฉัน เผื่อวันหลังเราจะได้ติดต่อกัน”

ฉันให้เบอร์กับยี่เจียจเจีย จากนั้นก็พูดคุยกันเล็กน้อยแล้วเราก็เดินออกมา

จางหงหวู่ขับรถฉันออกไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงขับรถมาส่งฉัน และเมื่อขับมาระหว่างทางเธอก็โอนเงินให้ฉันผ่านธนาคารเป็นเงินสามแสนตามที่สัญญากันไว้ แต่เธอก็ไม่ได้ให้เงินเพิ่ม

มีความคิดอยู่มากมาย ถ้าจางหงหวู่ไม่ยุเธอก่อน ฉันคงไม่ได้เงินจำนวนสามแสนนี้มาครอง คาดว่าคงพอใช้ในการหลอมทองคำบริสุทธิ์นี้ได้ อย่างไรก็ตามอาจจะได้สักเล็กน้อย...

หลังจากทิ้งฉันลงรถ ยี่เจียจเจียก็ไป เธอบอกให้ฉันฝึกฝนมาให้ดีๆแล้วเธอจะติดต่อมา

หลังจากที่เธอเดินจากไป ฉันก็นั่งรถกลับไปที่ดี้เล่สิงซิง จากนั้นก็เข้าไปออฟฟิศ

“กินอะไรมาหรือยัง?”

“ยังเลย”

จางหงหวู่ตั้งใจเหลือกับข้าวไว้ให้ นี่ทำให้ฉันซาบซึ้งใจ “พี่สาวรู้ใจจัง ผมขอตอบแทนด้วยชีวิตเพราะผมไม่มีอะไรจะให้จริงๆ”

จางหงหวู่กลอกตา จากนั้นก็ให้ฉันกินข้าวก่อนแล้วค่อยพูด

ในขณะที่กินข้าว ฉันก็ชื่นชมสัดส่วนที่งดงามของจางหงหวู่ พอกินเสร็จ วัตถุบางอย่างก็ร้อนเป็นไฟจนถึงขีดสุด

“ได้ยินที่เธอพูดแบบนี้แล้วพี่ซาบซึ้งใจจริงๆ พอนึกถึงชีวิตแบบนั้นแล้วมันช่างดีเหลือเกิน แต่ประโยคสุดท้ายกลับทำเสียหมด กะล่อน...”

หลังจากที่ จางหงหวู่หัวเราะกับประโยคสุดท้าย ฉันก็ออกจากดี้เล่สิงซิง

เพราะยุ่งอยู่กับยี่เจียจเจียในช่วงตอนเที่ยง ทั้งเหนียวเหนอะหนะ ฉันจึงกลับไปอาบน้ำที่บ้าน

ขับรถยังไม่ทันถึงบ้าน โทรศัพท์ก็มีคนโทรเข้ามา

เป็นสายมาจากดี๋ชิงโถง เธอบอกว่าเธอมาแล้วและถามฉันว่าพอมีเวลาไปเดินช้อปปิ้งกับเธอไหม

เเน่นอนว่าไม่มีเวลาเดินช้อปปิ้ง ใครจะมีเวลาว่างขนาดนั้น แต่พอคิดถึงใบหน้าเย้ายวนและหุ่นอรชรอ้อนแอ้นของดี๋ชิงโถงแล้ว ฉันก็มีเวลามากขึ้นเป็นกอง

หลังจากที่พบกัน เธอขึ้นรถมาโดยไม่พูดอะไรสักคำ ฉันพุ่งเข้าไปจูบเธอจนเธอหายใจหอบติดๆกัน น้ำเสียงที่มีเสน่ห์ ใบหน้าที่ดึงดูดเหมือนเป็นสิ่งประหลาด

หลังจากจูบอย่างดูดดื่ม ดี๋ชิงโถงก็นั่งพิงเบาะ หันหน้ามาหาฉัน “วันนี้ฉันจะถวายตัวให้นาย นายอย่าทำให้ฉันผิดหวังล่ะ!”

นี่เป็นปัญหาใหญ่จริงๆ ไม่ต้องบอกว่าฉันอยากพาน้องชายแตกในร่างเธอหรือไม่ ให้ฉันเล่นทั้งวันก็ไม่ไหว ฉันไม่ใช่คนเหล็ก

“เรื่องกลางคืนก็ค่อยคุยกันตอนกลางคืน นี่ยังบ่ายๆอยู่เลย เราไปเที่ยวสวนสนุกกันดีไหม?”

ข้อเสนอของฉันทำให้ ดี๋ชิงโถงพอใจ เธอตอบตกลงอย่างมีความสุข

แน่นอนว่าฉันไม่ได้พูดเสนอออกไปโดยไร้สาเหตุ สามีของเธออายุตั้ง 70 อย่างไรเขาก็ไม่มาที่แบบนี้แน่ๆ เธอเองคงไม่รู้จะมาอย่างไร ดังนั้นฉันจึงคิดว่าถ้าฉันถามเธอแบบนี้ เธอจะต้องดีใจอย่างแน่นอน

ฉันค่อนข้างแม่นยำในการคาดเดาความรู้สึกคน

เมื่อมาถึงสวนสนุก ดี๋ชิงโถงก็ยิ่งมีความสุขสุดขีด

ทันทีที่ฉันซื้อตั๋วเธอแทบรอไม่ไหวที่จะจับมือและวิ่งเข้าไปข้างใน เส้นผมของเธอปลิดปลิวราวกับว่าเธอกลับคืนสู่ความเขียวขจีเมื่อตอนอายุ 17-18

ดี๋ชิงโถงที่เป็นแบบนี้ดูมีชีวิตชีวาอย่างมาก ทำให้ฉันแทบอดใจไม่ไหว

ความจริงแล้วเรื่องที่ต้องแตกในตัวดี๋ชิงโถงในคืนนี้ดูเหมือนว่าไม่ใช่เรื่องที่น่าหนักใจเสักเท่าไหร่

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+