ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ นิยาย บท 56

บทที่ 56 ตอนเย็นกลับบ้านไปเล่นอีก

ยี่เจียจเจียโมโหมาก เห็นได้ชัดว่าเธอไม่เพียงโมโหที่ฉันยัดเข้าคอเธอ ทั้งยังโมโหที่กลืนสิ่งนั้นของฉันไปด้วย แต่ถึงอย่างไรฉันก็ได้ปลดปล่อยออกไปแล้ว

ฉันทำหน้าขวยเขิน “โทษที ผมทำมันเป็นครั้งแรก คุณก็ดึงดูดเสียขนาดนี้ ผมเลยกลั้นเอาไว้ไม่ไหว ก็เลย ก็เลย...”

ยี่เจียจเจียมองผมด้วยความรังเกียจ หน้าอกทั้งสองข้างสั่นระริก แต่ในท้ายที่สุดอาการโมโหก็ค่อยๆหายไปเพราะฉันเชยชมร่างกายของเธอ

แม้อาการโมโหค่อยๆหายไปแล้ว แต่ความเร่าร้อนยังคงอยู่ ดูเหมือนว่าเธอไม่พอใจกับผลของการปล่อยให้เธอบินเพียงครั้งเดียว

“ขยับมือเป็นไหม?”

“อ๊ะ?” ฉันแกล้งโง่ แต่ก็กระซิบ “ผมได้เรียนรู้จากวิดีโอมาบ้าง น่าจะใช้ได้”

จากนั้นยี่เจียจเจียก็ให้ผมลองขยับมือ

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง ยี่เจียจเจียก็แทบคลั่ง เธอพ่นไปทั่วพื้นเหมือนเพิ่งสาดน้ำ

ยี่เจียจเจียนอนหอบแฮ่กอยู่บนเตียง ทุกอย่างจบภายในห้านาที ร่างกายเธอกระตุกเป็นครั้งคราว

“สะใจ สะใจจริงๆเลย!”

ยี่เจียจเจียถอนหายใจเพื่อเป็นการยอมรับฝีมือที่ยอดเยี่ยมของฉัน นั่นทำให้ฉันรู้สึกขอบคุณเธออย่างมาก

หลังจากกวาดตามอง ความมั่นใจก็เพิ่มขึ้น เธอเอียงศีรษะเหมือนกับว่ายังกินไม่อิ่ม

ดังนั้นฉันจึงพุ่งเข้าไปแยกขาเธอออก และแทรกวัตถุบางอย่างเข้าไป

“คุณทำอะไร หยุดก่อน!!”

ยี่เจียจเจียรีบร้องห้าม ผมแกล้งโง่ “ถึงเวลาแล้ว คุณไม่อยากหรือ?”

“ไม่ต้องแล้ว ตอนนี้ไม่ต้อง วันหลังค่อยทำ วันนี้สบายตัวเเล้ว!”

ฉันพูดอย่างร้อนรน “แต่ว่าผมยังไม่ได้เข้าไปเลยนะ ผมยังไม่รู้เลยว่าเข้าไปแล้วจะรู้สึกอย่างไร”

ยี่เจียจเจียเบิกตาโพล่ง “เรื่องของคุณ สมน้ำหน้า ใครใช้ให้คุณใช้มือล่ะ!”

แม้ว่ามันเป็นการกระทำที่เกิดจากความตั้งใจของฉัน แต่คำพูดนี้ได้จู่โจมฉันอย่างหนัก ฉันหวังว่าฉันจะได้เข้าไปในร่างกายของเธอเพื่อพิสูจน์ความแข็งแกร่งตัวเอง

แต่สุดท้ายแล้วความปรารถนาแบบนี้ก็ถูกขัดขวางจึงทำให้เคืองใจอยู่เล็กน้อย น้องชายฉันยิ่งมีค่ากว่าทองคำ

หลังจากพักผ่อนมานานสักพัก ยี่เจียจเจียก็ลุกขึ้นและให้ฉันไปหยิบเสื้อผ้าในห้องน้ำให้เธอ

หลังจากที่ช่วยเธอสวมเสื้อผ้าเสร็จเเล้ว เธอก็ลุกขึ้นแต่ก็เกือบจะล้ม โชคดีที่ฉันประคองไว้ทัน

“คุณถึงกับปวดขาเลยหรือเนี่ย”

ยี่เจียจเจียมองด้วยความหงุดหงิด แต่คิ้วปรากฏให้เห็นถึงความพอใจ

“คุณทำได้ไม่เลว เเค่เรียนรู้อีกหน่อยก็ได้แล้ว ทิ้งเบอร์ไว้ให้ฉัน เผื่อวันหลังเราจะได้ติดต่อกัน”

ฉันให้เบอร์กับยี่เจียจเจีย จากนั้นก็พูดคุยกันเล็กน้อยแล้วเราก็เดินออกมา

จางหงหวู่ขับรถฉันออกไปแล้ว ดังนั้นเธอจึงขับรถมาส่งฉัน และเมื่อขับมาระหว่างทางเธอก็โอนเงินให้ฉันผ่านธนาคารเป็นเงินสามแสนตามที่สัญญากันไว้ แต่เธอก็ไม่ได้ให้เงินเพิ่ม

มีความคิดอยู่มากมาย ถ้าจางหงหวู่ไม่ยุเธอก่อน ฉันคงไม่ได้เงินจำนวนสามแสนนี้มาครอง คาดว่าคงพอใช้ในการหลอมทองคำบริสุทธิ์นี้ได้ อย่างไรก็ตามอาจจะได้สักเล็กน้อย...

หลังจากทิ้งฉันลงรถ ยี่เจียจเจียก็ไป เธอบอกให้ฉันฝึกฝนมาให้ดีๆแล้วเธอจะติดต่อมา

หลังจากที่เธอเดินจากไป ฉันก็นั่งรถกลับไปที่ดี้เล่สิงซิง จากนั้นก็เข้าไปออฟฟิศ

“กินอะไรมาหรือยัง?”

“ยังเลย”

จางหงหวู่ตั้งใจเหลือกับข้าวไว้ให้ นี่ทำให้ฉันซาบซึ้งใจ “พี่สาวรู้ใจจัง ผมขอตอบแทนด้วยชีวิตเพราะผมไม่มีอะไรจะให้จริงๆ”

จางหงหวู่กลอกตา จากนั้นก็ให้ฉันกินข้าวก่อนแล้วค่อยพูด

ในขณะที่กินข้าว ฉันก็ชื่นชมสัดส่วนที่งดงามของจางหงหวู่ พอกินเสร็จ วัตถุบางอย่างก็ร้อนเป็นไฟจนถึงขีดสุด