ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ นิยาย บท 7

บทที่ 7 สอนเป็นการส่วนตัว

ภายใต้ชุดนอนบาง ๆ ของหยาวเซียว ฉันสามารถมองเห็นเรือนร่างของเธอได้อย่างเลือนราง หน้าอกอวบอิ่มสองข้างนั้น ราวกับยาพิษที่ดึงดูดวิญญาณ ทำให้ฉันรู้สึกสับสน อยากจะเอาหัวยัดเข้าไปแล้วทั้งดูดทั้งเลีย เพื่อลิ้มลองรสชาติ

เพียงแต่ว่า เมื่อฉันคิดว่าคงมีผู้ชายหลายคนทำแบบนั้นกับเธอ ในที่สุดฉันก็ยับยั้งแรงกระตุ้นนั้นได้

ที่สำคัญที่สุดคือ ฉันรู้ว่าถ้าฉันเริ่มทำไปแล้ว นั้นอาจจะทำให้หยุดไม่ได้ แล้วก็ต้องโดนหยาวเซียวพรากครั้งแรกของฉันไป อย่างน้อยควรจะให้ผู้หญิงสวยอย่างหยู่ถิงอย่างจะดีกว่า แม้ว่าตอนนี้ฉันจะกลายเป็นแมงดาไปแล้ว แต่ก็ต้องเป็นแมงดาที่มีรสนิยม ไม่ใช่แค่เนื้อชิ้นเดียวก็จะกิน มันดูผิวเผินเกินไป และไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการ

ในขณะที่ฉันกำลังยับยั้งอารมณ์ตัวเองอยู่ หยาวเซียวก็จับมือฉันไว้ทั้งสอง หลังจากนั้นก็เอาไปวางไว้บนหน้าอกที่อวบอิ่มของเธอ และบนขาอ่อนที่ขาวเนียนของเธอ……

ฉันไม่กล้าจะรู้สึกถึงความรู้สึกนั้น และในขณะที่เธอกำลังค่อย ๆ เอามือฉันล้วงเข้าไปลึกขึ้น ฉันก็รีบผลักเธอลงไปบนโซฟา

เห็นได้อย่างชัดเจนว่า ในขณะนั้นหยาวเซียวกำลังรอเคยมันอยู่ เธอหลับตาลง และรอคอยให้ฉันพุ่งใส่ร่างกายที่อ่อนช้อยของเธอ

แต่ว่าฉันกลับวิ่งหนี หัวใจทั้งสั่นและเต้นแรงมาก ถ้าฉันไม่วิ่งหนีล่ะก็ ฉันก็คงจะอดใจไม่ไหว

ฉันพิงตัวไปที่ประตูห้องนอนที่ถูกปิดสนิท พลางหายใจอย่างรวดเร็วด้วยความตื่นเต้น เรื่องอย่างนี้มันช่างเร้าใจจริง ๆ ทำให้คนแทบจะทนไม่ไหว ถ้าหากว่าเป็นหยู่ถิงล่ะก็ ตอนนี้ฉันคงพุ่งเข้าไปหาเรือนร่างนั้นอย่างแน่นอน

จากนั้นหัวเราะพูดดูน่ารักของหยาวเซียวก็ดังขึ้นมาจากนอกห้อง “ นายนี่น่ารักจริง ๆ แม้แต่เรือนร่างผู้หญิงยังไม่กล้าจับ แล้วจะขายบริการได้ยังไง ! ”

ฉันไม่กล้าตอบอะไรออกไป หลังจากนั้นก็ได้ยินเสียงฝีเท้าของหยาวเซียวเดินเข้าไปห้องข้าง ๆ

ฉันนิ่งงันอยู่บนเตียง แม้กระทั่งอาบน้ำยังไม่กล้าไปอาบ

ฉันอยากจะนอน อยากจะสงบสติจิตใจที่ฮึกเหิมนี้ แต่ก็ทำไม่ได้ เพราะในหัวสมองมีแต่เรือนร่างของหยู่ถิงและเสียงครางของหยาวเซียว

ในที่สุดก็ทนไม่ไหวจึงเอาถุงน่องของหยู่ถิงออกมา

และสิ่งที่บ้าไปกว่านั้นคือ ฉันหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาหยู่ถิง และกระซิบบอกเธอเบา ๆ ว่า ฉันจะใช้ถุงน่องของเธอชักว่าว

“ นายมันคนบ้า ชักก็ชักไปซิ จะมาบอกฉันทำไม!!! ”

เสียงนั้นทั้งอายและทั้งโมโห หลังจากนั้นโทรศัพท์ก็ถูกตัดสายไป

ถุงน่องภายในมือ หัวสมองที่จินตนาการถึงหน้าตาและเรือนร่างอันเซ็กซี่ของเธอ พวกกับเสียงร้องครางเมื่อกี้ของหยาวเซียว ทำให้ฉันอดใจไม่ไหวและเริ่มทำสิ่งนั้น

หลังจากที่ความใคร่ในก้นเบื้องหัวใจของฉันได้เสร็จสิ้น ก็พลางมองไปที่ถุงน่องที่มีกลิ่นเรือนร่างของหยู่ถิงได้ถูกแลคโตบาซิลลัสสาดใส่เต็มไปหมด ฉันสาบานเลยว่า วันหนึ่ง ฉันจะต้องเอาแลคโตบาซิลลัสนี้ใส่เข้าไปในร่างกายของหยู่ถิงให้ได้ ไม่ว่าเธอจะยอมหรือไม่ยอมก็ตาม หยาวเซียวก็เหมือนกัน เธอกล้ามายั่วยวนฉัน ฉันจะทำให้เธอถึงกับร้องว่าไม่เอาแล้วไม่เอาแล้ว และไม่กล้ามาดูถูกฉันได้อีก!

และไม่ทันไร ฉันก็นอนหลับไป……

หลังจากตื่นนอนมาอีกวัน ฉันอาบน้ำแต่งตัว หลังจากนั้นก็ไปที่โรงพยาบาล

หมอบอกว่าพ่อฟื้นตัวได้อย่างรวดเร็ว หลังจากฟื้นตัวแล้วก็ไม่น่าจะมีอะไรต้องห่วง นั้นทำให้ฉันรู้สึกสบายใจ และในขณะเดียวกันภายในใจก็นึกขอบคุณหยู่ถิงที่ช่วยเหลือ

ตอนบ่าย จางหงหวู่โทรมาหาฉัน พลางส่งที่อยู่หนึ่งให้ฉัน แล้วบอกให้ฉันรีบไปที่นั่น

ฉันออกมาเรียกรถ แล้วรีบไปที่จางหงหวู่เรียกว่าดี้เล่สิงซิงKTV

ดี้เล่สิงซิงKTVเป็นร้านคาราโอเกะที่มียอดขายมากที่สุดและใหญ่ที่สุดในเมือง เมื่อก่อนฉันเองก็เคยมาอยู่ครั้งสองครั้ง ด้านในก็ไม่ได้มีเรื่องอย่างว่าอะไรมากมาย ดังนั้นฉันเลยรู้สึกแปลกใจ ว่าทำไมจางหงหวู่ถึงเรียกให้ฉันมาที่นี่ และแน่นอนว่าไม่ได้มาร้องเพลงแน่ ๆ

เมื่อมาถึง ฉันก็ถูกพาขึ้นมาที่ห้องทำงานที่อยู่ชั้นบนสุด และก็พบว่า ดี้เล่สิงซิงKTV แห่งนี้ ก็คือธุรกิจของจางหงหวู่ หรือพูดง่าย ๆ ก็คือเธอเป็นเจ้าของร้านคาราโอเกะแห่งนี้

“ เฉินเฟิง นายนี่เก่งจริง ๆ เลยนะ หนึ่งล้านแลกกับการซื้อหนึ่งครั้งก็กล้าจะปฏิเสธ ฉันนับถือจริง ๆ งั้นฉันถามนายหน่อย เงินที่นายเป็นหนี้ฉันอยู่หลายแสนนั้นจะคืนเมื่อไหร่ ? “

ขาเรียวยาวของจางหงหวู่สวมใส่ถุงน่องสีดำที่วางอยู่บนโต๊ะทำงาน เท้าเล็ก ๆ ที่เนียนเรียบทั้งสองข้างไม่ได้สวมใส่รองเท้า ดังนั้นจึงทำให้เห็นเล็กเท้าที่ถูกทาด้วยสีม่วงวิบวับ ดูช่างน่าหลงใหลและน่าดึงดูดเป็นอย่างมาก

ฉันหรี่ตาลง พลางพูดว่า “ พี่หงหวู่ ไม่ใช่ว่าพี่ให้ผมปรนนิบัติหยู่ถิงดี ๆ หรอก ผมกลัวว่าถ้าตกลงโดยไม่ได้รับอนุญาต จะเป็นการละเมิดคำสั่งพี่ ”

ฉันหันหลัง จากนั้นก็ใช้มือทั้งสองข้างจับไปที่เอวของจางหงหวู่ และดึงเอวเข้ามา

เห็นได้ชัดว่าเธอคิดไม่ถึงว่าฉันจะไม่เจียมตัวขนาดนี้ ดังนั้นเธอจึงไม่ทันตั้งตัว ทำให้จุดที่เป็นส่วนตัวโดนฉันกระแทก สีหน้าของเธอราวกับกำลังกรีดร้อง

“ ผมไม่แน่ใจว่าจะทำได้ไหม แต่ผมจะพยายาม ”

เมื่อพูดจบ ฉันก็รู้สึกแสบร้อนที่แขน จากนั้นก็ดึงออกโดยสัญชาตญาณ เพื่อหลีกเลี่ยงการโดนเผาไหม้จากก้นบุหรี่

จางหงหวู่กลับไปนั่งที่เดิม จากนั้นก็ยกขาทั้งสองข้างขึ้นมาวางไว้บนโต๊ะตามเดิม “ เฉินเฟิง นายไม่เจียมตัว แต่ว่าก็แข็งพอ แรงพอ และใหญ่พอ ฉันเชื่อว่านายจะจัดการได้แน่ ๆ และฉันก็รอจะสอนนายเป็นการส่วนตัวสักวันอยู่นะ ”

จากนั้น จางหงหวู่ก็หยิบใบอะไรสักอย่างออกมาจากกระเป๋า แล้วก็โยนมาให้ฉัน

ฉันรับมันนั้นมาแล้วดู มันคือรูปภาพของดี๋ชิงโถง นอกจากนั้นยังมีการวิเคราะห์ฐานะทางสังคม นิสัย บุคลิกเฉพาะตัวอย่างละเอียด

ฉันก็อดไม่ได้ที่จะชื่นชม ผู้หญิงอย่างจางหงหวู่ที่สามารถดูแลวงการขนาดใหญ่นี้ไว้ได้ เพราะที่แท้ก็มีวิธีการเฉพาะตัวนี่เอง

“ มีของหยู่ถิงไหม ? ”

จางหงหวู่ครุ่นคิด จากนั้นเอาใบของหยู่ถิงโยนมาให้ฉัน

เมื่อดูเสร็จ ฉันก็เอาสองใบนั้นคืนให้จางหงหวู่ พลางถามว่า “ พี่หงหวู่ มีของคุณเองบ้างไหม ? ”

จากนั้น ที่เขี่ยบุหรี่ก็บินมา แต่ทว่ากลับไม่โดนฉัน

ทันใดนั้น โทรศัพท์ของจางหงหวู่ก็ดังขึ้น เธอพูด “ อื้ม ” เพียงคำเดียว จากนั้นก็วางสายโทรศัพท์ไป

“ ดี๋ชิงโถงมาแล้ว อยู่ที่ห้อง A66 ไปซิ ถ้าหากนายจัดการหยู่ถิงกับดี๋ชิงโถงได้ดีล่ะก็ ไม่จำเป็นต้องใช้ใบของฉันหรอก เพราะฉันจะให้นายใช้ร่างกายของฉันทำความรู้จัก และเข้าใจฉันอย่างละเอียดเลย ”