บทที่70 ถูกงูกัด
ตอนฤดูร้อน ในสวน กลับไม่ได้ร้อนขนาดนั้น แต่ยุงกัดนี่สิ…...หมดคำบรรยายจริงๆ
จางหงหวู่เล่าเรื่องสนุกตอนเธอยังเด็กกับฉันเยอะแยะ รวมทั้งตอนมัธยมต้นมีคนจีบเธอ รวมถึงตอนมัธยมปลาย รักแรกที่เธอแค่จับมือก็ทำให้ใจสั่นจนทำให้นอนไม่ค่อยหลับสองคืน
ฉันก็เล่าเรื่องสนุกของฉันตอนเด็ก มาจากชนบททั้งนั้น ดังนั้นเลยคุยกันได้
ประมาณตี3 จางหงหวู่เหนื่อยเล็กน้อย และแล้วฉันยื่นขาตรง ให้เธอนอนบนขาฉัน
มองหน้าอกใหญ่เต่งตึงนั้น มองไปที่คู่เรียวที่ไม่สามารถซ่อนไว้ในกางเกงได้ มองไปที่เท้าที่สวยงามที่ห่อหุ้มด้วยถุงน่องไหม โดยเฉพาะใบหน้าสวยงามไร้ที่ตินั้นของเธอเข้าตา ฉันมีความคิดอดไม่ไหว
จากนั้น จางหงหวู่บอกฉัน"ห้ามเคาะหัวฉัน เคาะหัวจะโง่ได้!"
ฉันเคอะเขิน แต่เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่ฉันอยากบังคับก็บังคับได้ โดยเฉพาะในคืนที่ร้อนนี้
และแล้ว เธอสามารถถูกเคาะซ้ำแล้วซ้ำเล่าได้
เพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ เพื่อลดความเคอะเขินนี้ ฉันถามถึงหยู่เสี้ยงเฉียนกับเธอ
"ทำไมจู่ๆถึงได้พูดถึงท่านหยู่ได้?"
แต่แล้ว ฉันก็เอาเรื่องก่อนหน้านี้ของลู่หย่าฉีบอกกับจางหงหวู่
จางหงหวู่ขมวดคิ้ว"นายเอาลู่หย่าฉีแล้ว?"ฉันส่ายหัว"ไม่ได้เอา เพียงแต่ให้หล่อนจูบเลียน้องชาย จบเรื่องหล่อนก็ไปซื้อเสื้อใหม่ที่ห้าง"
จางหงหวู่หยักหน้า"งั้นก็ดี"
จากนั้น เธอลุกขึ้น จุดบุหรี่
"ในยุค90 เซี่ยงไฮ้มีโจรคนหนึ่ง ชื่อว่าเย่จี้ฮวน ไม่รู้นายรู้รึเปล่า"
ฉันครุ่นคิด"เหมือนว่าจะเคยดูภาพยนต์เรื่องหนึ่ง ในนั้นมีเรื่องราวของเขา"
จางหงหวู่ตอบ"การกำเนิดของหยู่เสี้ยงเฉียนกับเย่จี้ฮวนเหมือนกัน เริ่มต้นด้วยการปล้นอาวุธทั้งนั้น แต่ที่ไม่เหมือนคือเย่จี้ฮวนรับการดูถูกของผู้คนไม่ไหว หยิบปืนขึ้นมาอีกครั้ง แต่หยู่เสี้ยงเฉียนวางมือจากกิจการ ทำกิจการที่ถูกต้องให้ใหญ่โต"
"แต่ว่าตอนนี้ในทางมือมีลูกพี่หลายคน แค่ลูกเด็กที่เมื่อก่อนอยู่กับเขาทั้งนั้น ดังนั้น ลู่หย่าฉีไม่ได้ขู่นาย ถ้าเรื่องของนายกับเธอหลุดออกมา นายตายแน่"
พูดจบ จางหงหวู่มองฉัน"กลัวรึเปล่า?"
ฉันคิด"กลัวเล็กน้อย กลัวตายแล้วก็จะไม่เจอเธออีก เลยต้องจับหยู่ถิง ลู่ปู้หนานอีกทั้งลู่หย่าฉีให้แน่นๆ ให้เหี้ยนั้นกับดงป๋อชวนเพิ่มมิตรภาพให้มากขึ้น เอาคนรอบข้างของหยู่เสี้ยงเฉียนอยู่ในกำมืออย่างหนาแน่น"
จางหงหวู่หัวเราะ"ช่างเป็นที่ฉลาดจริงๆ"
จากนั้น จางหงหวู่ก็วิเคราะห์กับฉันอีกเยอะ วิเคราะห์ลู่หย่าฉี วิเคราะห์หยู่ถิงกับลู่ปู้หนาน
"มีเรื่องหนึ่งนายทำถูกต้อง เรื่องที่ลู่หย่าฉีอยากยึดทรัพย์สมบัติต้องบอกกับหยู่ถิง เพราะว่าหยู่ถึงคือสายเลือดเดียวของหยู่เสี้ยงเฉียน อีกอย่างตอนนี้หยู่ถิงก็ให้นายกับลู่ปู้หนานกับหล่อนคบพร้อมกัน นี่มันสะดวกมากๆ นายแค่ต้องได้ร่างกายสองพี่น้อง และค่อยจัดการกับลู่หย่าฉีอย่างตั้งใจก็พอ"
"ปล่อยวางแล้วไปทำอย่างกล้าหาญ คนชั่วร้ายต้องทำให้ถึงตาย ถึงจะโชคดีได้ จูหยวนจางไม่ทำชั่ว ในประวัติศาสตร์ก็คงไม่มีจักรพรรดิขอทาน นู่เอ๋อร์ฮาชื่อไม่ทำชั่ว ก็จะไม่มีการปกครองของแมนจูหลายร้อยปี"
จูบแก้มของจางหงหวู่แรงๆ"งั้นดูเหมือนฉันจะรู้แล้วว่าควรทำยังไง คนชั่วต้องทำให้ถึงตาย คนต้องเอาให้ตาย"
จางหงหวู่จ้องฉัน แต่กว่ากลับไม่มีการสังหารใดๆ กลับยั่วแทน…...
ตอนตี5 ท้องฟ้าค่อยๆสว่าง ความมืดกำลังจะจากไป
จางหวหวู่ลุกขึ้น บิดขี้เกียจ"นายเก็บของก่อน ฉันไปเข้าห้องน้ำ แล้วเดี๋ยวสักพักก็ไป"
ก็ไม่ได้มีอะไรต้องเก็บ แค่ต้องดับกองควัน ป้องกันการเกิดไฟไหม้เท่านั้นเอง
ฉันไปเอาน้ำเปล่าทั้งลังของออกมา แล้วราดลงไป ดับอย่างรวดเร็ว
จากนั้นในตอนนั้นเอง จางหงหวู่ที่นั่งยองๆฉี่อยู่ที่มุมกรี้ดร้องขึ้นมากะทันหัน
ฉันรีบวิ่งเข้าไป จากนั้นก็เห็นว่ากางเกงหย่อนคล้อยอยู่ที่ขาจางหงหวู่ มือทั้งสองข้างกุมโคนต้นขาไว้แน่น
ข้างๆ มีเงาดำผ่านไป ลอดเข้าไปในกองหญ้า
"งู?!"
จางหงหวู่พยักหน้าตอบ แต่แล้วฉันรีบอุ้มเธอขึ้น อุ้มถึงรถ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+