ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ นิยาย บท 75

บทที่ 75 ทั้งตกทั้งอายแล้วยังหิวโหย

เมื่อฉันพาลู่หย่าฉีไปถึงที่หมาย เธอสับสนไปหมดแล้ว

“นี่นายวนไปวนมาจะพาฉันไปไหน นายคงจะไม่ใช่อยากจะชิงทรัพย์และชิงสวาทด้วยนะ?”

หลังจากลงจากรถ ฉันกอดเอวของ ลู่หย่าฉีไว้นิ้วถูเบาๆตรงหน้าท้องที่เรียบเนียนของเธอ “ฉันได้ตกลงกับหยู่ถิงเรียบร้อยแล้ว ซ่อนผู้ชายร่างกำยำบึกบึนแข็งแรงไว้ข้างในสิบคน คืนนี้เปลี่ยนกันจัดการคุณ คนละสามครั้ง จะต้องทำให้คุณท้องแน่นอน จากนั้นค่อยหาโฮสต์จากต่างจังหวัด มาเป็นแพะรับบาป มอบพวกคุณให้กับ อยู่เสี้ยงเฉียน”

ลู่หย่าฉี หัวเราะคิกคัก “นายพูดได้น่ากลัวมาก นายไม่มีหลักฐานอะไร แม้ว่าจะมีความรู้สึกเป็นพื้นฐาน หยู่ถิงก็ไม่มีวันเชื่อคนนอกอย่างนาย”

ลู่หย่าฉี พูดอย่างสบายๆ แต่ก็ยังดึงมือของฉันที่จับไว้ตรงเอว และลูบไล้ที่หน้าท้องเรียบเนียนของเธอออกไป

ฉันรู้ว่า ยังไงเธอก็รู้สึกกลัวเล็กน้อย

ในค่ำคืนที่มืดมิด ฉันแสยะยิ้มออกมา จากนั้นก็เปิดประตูห้อง

สี่ห้องใหญ่มืดมนดำสนิท ฉันเห็นแล้วยังรู้สึก มืดครึ้มน่าสะพรึงกลัว นับประสาอะไรกับลู่หย่าฉี

อย่างไรก็ตาม ต้องยอมรับว่า ลู่หย่าฉีสามารถกลายเป็นผู้หญิงของ อยู่เสี้ยงเฉียน มีความกล้าหาญจริงๆ อย่างน้อยก็ความสามารถที่พยายามข่มใจตัวเองให้สงบ มีผู้หญิงเพียงไม่กี่คนที่สามารถทำได้

เธอจุดบุหรี่ แล้วก็ก้าวเข้าไปในลานบ้านก่อนฉัน

เดินไปถึงประตูบ้านที่ถูกล็อกพร้อมกับมีผ้าม่านปิดไว้ ยิ่งหันหลังให้กับประตู แล้วจ้องมองดวงตาของฉันโดยตรง ดูไม่ออกถึงความหวาดกลัวเลยแม้แต่น้อย และยังพ่นควันบุหรี่ออกมาอย่างสง่างาม

ฉันก้าวไปข้างหน้า เปิดประตูห้องออก จากนั้นก็ผลักเธอที่แสร้งทำเป็นสงบ เข้าไปทันที แล้วก็ปิดประตูอย่างรุนแรง “พวกพี่น้อง ปรนนิบัติเธอดีๆ!”

วินาทีต่อไป ในบ้านก็ดังขึ้นเสียงกรีดร้องของลู่หย่าฉี

เธอดึงลูกบิดประตูอย่างบ้าคลั่ง ร้องขอความช่วยเหลือกับฉันเสียงดัง “ไม่นะ เฉินเฟิง ฉันผิดแล้ว นายปล่อยฉันไปเถอะ!”

ถ้าไม่ใช่ว่ากลัวเสียตะโกนดังลั่นของเธอ จะดึงดูดความสนใจของผู้ที่อยู่อาศัยโดยรอบนี้ ฉันก็อยากจะเล่นกับเธอมากกว่านี้

ฉันจึงปล่อยมือออก เธอรีบวิ่งออกมาข้างนอกอย่างรวดเร็ว ถูกฉันกอดไว้ทันที มือทั้งสองข้างบีบความแน่นตึงที่อวบอิ่มตรงหน้าอกของเธออย่างรุนแรง

“เฉินเฟิง เฉินเฟิง ฉันผิดไปแล้ว นายอยากจะเล่นอย่างไงกับฉันก็ตามใจชอบเลย นายอย่าให้พวกเขาผลัดกันเล่นฉัน ฉันท้องไม่ได้ ไอ้นั่นของอยู่เสี้ยงเฉียนใช้งานไม่ได้เลย เรื่องนี้ไม่มีใครรู้ มีเพียงฉันกับเขาเท่านั้นที่รู้ ฉันก็แค่แจกันตั้งโชว์ ถ้าหากฉันท้องขึ้นมา เขาจะต้องฆ่าฉัน เขาจะต้องฆ่าฉันแน่ๆ!!!”

ลู่หย่าฉีพูดด้วยน้ำเสียงตกใจอย่างเร่งรีบ แต่ฉันไม่คาดคิดว่า จะได้รับข้อมูลด้วยความบังเอิญ แม้ว่าในขณะนี้ยังไม่รู้ว่า ข้อมูลที่ได้รับนี้ มีประโยชน์หรือไม่

ปิดปากของ ลู่หย่าฉีที่กรีดร้องด้วยมือข้างหนึ่ง แขนอีกข้างหนึ่ง ใช้กำลังกอดเธอเข้าไปในห้อง

ขาทั้งคู่ของเธอเตะไปทั่วอย่างดุเดือด รองเท้าทั้งสองข้างก็ถูกเตะออกแล้ว

จนกระทั่งฉันเปิดไฟในห้อง ในห้องว่างเปล่าไร้ผู้คน เธอถึงจะหยุดดิ้น

ฉันปล่อยมือออก จากนั้นก็มองดูอย่างสนุก เธอเดินรอบๆ สี่ห้องใหญ่ที่ว่างเปล่าไร้ผู้คน อย่างระมัดระวัง

“ไอ้บ้า นายกล้าหลอกฉัน นายเชื่อไหมว่า ฉันหาคนหั่นนายสดๆตอนนี้เลย!!!”

ลู่หย่าฉีที่รู้ตัวว่าถูกกลั่นแกล้งกัดฟันกรอด ใบหน้าที่มีเสน่ห์เต็มไปด้วยความบึ้งตึง

“ฉันเชื่อ”

จับมือของเธอไว้ สอดนิ้วประสานกัน แล้วโอบกอดจากหลังของเธอ เลยทำให้หน้าอกที่เต่งตึงอวบอิ่มอยู่แล้ว ในตอนนี้เพราะความสูงตระหง่าน ยิ่งกลายเป็นดั่งคลื่นลมที่ถาโถม

“แต่คุณก็ควรเชื่อว่า หยู่ถิงสิบคนรวมกัน ยังไม่มีเสน่ห์เท่าคุณที่ยืนอยู่บนจุดสุดยอดของความปรารถนา ยืนอยู่จุดสุดยอดแห่งความเย้ายวนใจ เพียงคนเดียว”

พูดจบ ไม่รอให้ ลู่หย่าฉี มีปฏิกิริยาตอบสนองใดๆ ฉันก็จูบปากเล็กๆที่เซ็กซี่ของเธอลิปสติกบนริมฝีปากสีแดงอ่อนนุ่มนั้น หวานและหอมมาก ให้ฉันอดไม่ได้ที่อยากจะไปลิ้มรสกลิ่นหอมอ่อนๆของลิ้นเธอ