ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ นิยาย บท 74

บทที่74 ยังมีอุณหภูมิร่างกายของคุณ

กลับบ้านไปอาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ แล้วเห็นว่าใกล้ถึงเวลาแล้ว ฉันจึงรีบไปที่ร้านอาหาร

เมื่อฉันเดินไปถึงห้องรับรองส่วนตัว ก็พบว่าสามแม่ลูกถึงตั้งนานแล้ว พูดประโยคของหยู่ถิงก็คือ ได้รอฉันครึ่งชั่วโมงกว่าแล้ว

ฉันกล่าวขอโทษซ้ำๆ บอกพวกเธอเรื่องที่กลับไปบ้านเกิดก่อนหน้านั้น

ก็ไม่มีใครถือสาจริงๆ ดังนั้นอาหารมื้อนี้ทานได้อย่างพูดคุยสนุกสนานหัวเราะร่าเริง เป็นสุขยิ่งนัก

บนโต๊ะร่าเริง ใต้โต๊ะก็ไม่เลว เท้าน้อยๆที่ห่อด้วยถุงน่องของหยู่ถิง ต่อสู้กับฉันไม่หยุด ความนุ่มนวลและอบอุ่นแบบนี้ ทำให้ฉันไฟลุกโชน โชคดีที่มีโต๊ะบังไว้ จึงไม่ต้องกังวลว่ามีคนเห็นเข้า

ระหว่างที่กินไปครึ่งทาง ลู่ปู้หนานจะไปเข้าห้องน้ำ หยู่ถิงยิ้มอ่อนๆแล้วลุกขึ้น ควงแขนของลู่ปู้หนานไว้ จากนั้นทั้งสองก็ออกจากห้องพร้อมหัวเราะพูดคุยกันอย่างสนุก

ลู่หย่าฉี บิดคอเล็กน้อย จากนั้นก็ยื่นมือออกไปนวด

เนื่องจากท่าทางการเคลื่อนไหว ทำให้เสื้อซับในของเธอ เดิมทีที่พอดีกับตัว ตอนนี้ดูเหมือนจะเล็กและคับมาก หรืออาจจะกล่าวอีกนัยหนึ่งว่า เนื่องจากบริเวณบางส่วนที่อวบอิ่มมากเกินไป เกือบจะดันให้เสื้อซับในของฉีกขาดแล้ว

ยังไงก็ตาม ดูสะใจมาก

“เป็นอะไรครับ คอคุณไม่สบายเหรอ?”

ลู่หย่าฉีตอบกลับว่า “อายุมากขึ้นแล้ว โรคภัยก็มากขึ้นเรื่อยๆ”

“ดูไม่ออกเลยสักนิด ว่าคุณอายุมาก ดูนมใหญ่ที่เต่งตึงอวบอิ่มนั่น ดูใบหน้าที่น่าหลงใหลเสน่ห์เย้ายวนนั่น และคุณดูขางามที่เรียวยาวเซ็กซี่นั่น คุณบอกฉันสิ ว่าคุณอายุเท่าไหร่?”

ในขณะที่พูด ฉันก็ลุกขึ้นไปที่ด้านหน้าของลู่หย่าฉีจากนั้นก็กดมือทั้งสองข้างลงบนไหล่ของเธอ บีบนวดด้วยความแรงที่เหมาะสม

สำหรับการเกี้ยวพานของฉัน ลู่หย่าฉี แค่ยิ้ม และไม่ได้ทำการตอบสนองใดๆ แต่กลับชื่นชมไม่ขาดสายกับทักษะการนวดของฉัน “นึกไม่ถึงจริงๆ ว่านายยังมีวิชาความรู้เกี่ยวกับการนวดด้วย”

ฉันก้มหน้าลงเลียที่ติ่งหูของเธอเบาๆ “ไม่ต้องไปนึก ก่อนหน้านี้ คุณเคยลองมาแล้ว”

พูดเสร็จ ฉันก็ใช้มือขวา ค่อยๆเปิดคอเสื้อของเธอออก ชมเชยภูเขาสองลูกที่ถูกห่อหุ้มด้วยชุดชั้นในสีทองมากยิ่งขึ้น

ในขณะที่กำลังจะยื่นมือเข้าไปเล่น มือน้อยที่ขาวนุ่ม ก็ตบหลังมือฉันเบาๆ

“อย่าทำตัวไม่เหมาะสม ปู้หนานพวกเขาจะกลับมาแล้ว รีบกลับไปนั่งลงเร็วๆ”

“กลัวอะไร ไม่ต้องกลัว ไม่กลับมาเร็วขนาดนี้”

วินาทีต่อมา มือของฉันก็ออกห่างจากไหล่ของลู่หย่าฉี จากนั้นก็มุดจากด้านล่างเข้าไปด้านในเสื้อของเธออย่างรวดเร็ว ไซร้นมคู่อวบอิ่มที่น่าทึ่งนั้นอย่างสะใจ

“อืม~”

ลู่หย่าฉีครางเสียงหลง เสียงที่ครางออกจากจมูก ยั่วอารมณ์ถึงชีวิต ทำให้ฉันหยุดลงไม่ได้

แต่ทันใดนั้น ข้างนอกไม่ห่างจากห้องส่วนตัวมากนัก เสียงของลู่ปู้หนานและหยู่ถิงดังขึ้น

มือที่ขาวอ่อนนุ่ม ตบแรงๆที่มือของฉันผ่านเสื้อผ้า จากนั้นฉันก็รีบดึงมือออกทันที

แต่ในขณะที่ฉันดึงมือออก ฉันจับที่หลังเธอทีหนึ่ง ระหว่างทางกลับไปตรงที่นั่ง ฉันหยิบชุดชั้นในสีทองพิมพ์ลายดอกไม้ตัวหนึ่งมาหมุนไว้ในมือ

กลับไปถึงตรงที่นั่ง ไว้ตรงหน้าจมูกแล้วดมเบาๆ “หอมจัง ยังมีอุณหภูมิร่างกายของคุณ”

ลู่หย่าฉีจ้องเขม็งฉันแรงๆ จากนั้นก็โยนนามบัตรให้ฉันในหนึ่ง แล้วฉันก็โยนเสื้อชั้นในให้เธอ

ในวินาทีที่ประตูเปิดออก เสื้อชั้นในถูกลู่หย่าฉีใส่เสื้อลงในกระเป๋าหนังอย่างรวดเร็ว และนามบัตรที่เธอให้ฉัน ก็ถูกฉันใส่ลงในกระเป๋ากางเกงอย่างเงียบๆ

ต่อไปก็ทานข้าวด้วยความดีใจมากยิ่งขึ้น ลู่หย่าฉีจัดระเบียบเสื้อผ้าอยู่บ่อยๆ ยิ่งมีข้อกำหนดในการเคลื่อนไหวที่เข้มงวดมาก จะไม่กล้ามีการเคลื่อนไหวขนาดใหญ่

ถึงอย่างนั้น ฉันก็ยังเห็นจุดนูนตรงหน้าอกของเธอเป็นครั้งคราว อย่างเลือนราง น่าดึงดูดและสะใจมาก

หลังจากทานอาหารเสร็จ ลู่ปู้หนานลุกขึ้นอย่างไม่เต็มใจ แววตาที่คับแค้นใจมองมาที่ฉัน ตลอดทั้งคืนไม่มีโอกาสที่จะ ‘เล่มเกมสัมผัส’ กับฉัน ดูเหมือนเธอจะรู้สึกเสียใจมาก

ลู่หย่าฉี ยืนขึ้นอย่างสง่างาม หยิบกระเป๋าหนังขึ้น ออกจากห้องไปอย่างอรชรอ้อนแอ้น

ลู่ปู้หนานตามอยู่ข้างหลังเธอ หยู่ถิงก็อยู่ตรงหน้าฉันเป็นธรรมชาติ

“ไปแล้ว!”