ชีวิตที่อยู่ร่วมห้องกับสาวๆ 18+ นิยาย บท 74

บทที่74 ยังมีอุณหภูมิร่างกายของคุณ

กลับบ้านไปอาบน้ำแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ แล้วเห็นว่าใกล้ถึงเวลาแล้ว ฉันจึงรีบไปที่ร้านอาหาร

เมื่อฉันเดินไปถึงห้องรับรองส่วนตัว ก็พบว่าสามแม่ลูกถึงตั้งนานแล้ว พูดประโยคของหยู่ถิงก็คือ ได้รอฉันครึ่งชั่วโมงกว่าแล้ว

ฉันกล่าวขอโทษซ้ำๆ บอกพวกเธอเรื่องที่กลับไปบ้านเกิดก่อนหน้านั้น

ก็ไม่มีใครถือสาจริงๆ ดังนั้นอาหารมื้อนี้ทานได้อย่างพูดคุยสนุกสนานหัวเราะร่าเริง เป็นสุขยิ่งนัก

บนโต๊ะร่าเริง ใต้โต๊ะก็ไม่เลว เท้าน้อยๆที่ห่อด้วยถุงน่องของหยู่ถิง ต่อสู้กับฉันไม่หยุด ความนุ่มนวลและอบอุ่นแบบนี้ ทำให้ฉันไฟลุกโชน โชคดีที่มีโต๊ะบังไว้ จึงไม่ต้องกังวลว่ามีคนเห็นเข้า

ระหว่างที่กินไปครึ่งทาง ลู่ปู้หนานจะไปเข้าห้องน้ำ หยู่ถิงยิ้มอ่อนๆแล้วลุกขึ้น ควงแขนของลู่ปู้หนานไว้ จากนั้นทั้งสองก็ออกจากห้องพร้อมหัวเราะพูดคุยกันอย่างสนุก

ลู่หย่าฉี บิดคอเล็กน้อย จากนั้นก็ยื่นมือออกไปนวด

เนื่องจากท่าทางการเคลื่อนไหว ทำให้เสื้อซับในของเธอ เดิมทีที่พอดีกับตัว ตอนนี้ดูเหมือนจะเล็กและคับมาก หรืออาจจะกล่าวอีกนัยหนึ่งว่า เนื่องจากบริเวณบางส่วนที่อวบอิ่มมากเกินไป เกือบจะดันให้เสื้อซับในของฉีกขาดแล้ว

ยังไงก็ตาม ดูสะใจมาก

“เป็นอะไรครับ คอคุณไม่สบายเหรอ?”

ลู่หย่าฉีตอบกลับว่า “อายุมากขึ้นแล้ว โรคภัยก็มากขึ้นเรื่อยๆ”

“ดูไม่ออกเลยสักนิด ว่าคุณอายุมาก ดูนมใหญ่ที่เต่งตึงอวบอิ่มนั่น ดูใบหน้าที่น่าหลงใหลเสน่ห์เย้ายวนนั่น และคุณดูขางามที่เรียวยาวเซ็กซี่นั่น คุณบอกฉันสิ ว่าคุณอายุเท่าไหร่?”

ในขณะที่พูด ฉันก็ลุกขึ้นไปที่ด้านหน้าของลู่หย่าฉีจากนั้นก็กดมือทั้งสองข้างลงบนไหล่ของเธอ บีบนวดด้วยความแรงที่เหมาะสม

สำหรับการเกี้ยวพานของฉัน ลู่หย่าฉี แค่ยิ้ม และไม่ได้ทำการตอบสนองใดๆ แต่กลับชื่นชมไม่ขาดสายกับทักษะการนวดของฉัน “นึกไม่ถึงจริงๆ ว่านายยังมีวิชาความรู้เกี่ยวกับการนวดด้วย”

ฉันก้มหน้าลงเลียที่ติ่งหูของเธอเบาๆ “ไม่ต้องไปนึก ก่อนหน้านี้ คุณเคยลองมาแล้ว”

พูดเสร็จ ฉันก็ใช้มือขวา ค่อยๆเปิดคอเสื้อของเธอออก ชมเชยภูเขาสองลูกที่ถูกห่อหุ้มด้วยชุดชั้นในสีทองมากยิ่งขึ้น

ในขณะที่กำลังจะยื่นมือเข้าไปเล่น มือน้อยที่ขาวนุ่ม ก็ตบหลังมือฉันเบาๆ

“อย่าทำตัวไม่เหมาะสม ปู้หนานพวกเขาจะกลับมาแล้ว รีบกลับไปนั่งลงเร็วๆ”

“กลัวอะไร ไม่ต้องกลัว ไม่กลับมาเร็วขนาดนี้”

วินาทีต่อมา มือของฉันก็ออกห่างจากไหล่ของลู่หย่าฉี จากนั้นก็มุดจากด้านล่างเข้าไปด้านในเสื้อของเธออย่างรวดเร็ว ไซร้นมคู่อวบอิ่มที่น่าทึ่งนั้นอย่างสะใจ

“อืม~”

ลู่หย่าฉีครางเสียงหลง เสียงที่ครางออกจากจมูก ยั่วอารมณ์ถึงชีวิต ทำให้ฉันหยุดลงไม่ได้

แต่ทันใดนั้น ข้างนอกไม่ห่างจากห้องส่วนตัวมากนัก เสียงของลู่ปู้หนานและหยู่ถิงดังขึ้น

มือที่ขาวอ่อนนุ่ม ตบแรงๆที่มือของฉันผ่านเสื้อผ้า จากนั้นฉันก็รีบดึงมือออกทันที

แต่ในขณะที่ฉันดึงมือออก ฉันจับที่หลังเธอทีหนึ่ง ระหว่างทางกลับไปตรงที่นั่ง ฉันหยิบชุดชั้นในสีทองพิมพ์ลายดอกไม้ตัวหนึ่งมาหมุนไว้ในมือ

กลับไปถึงตรงที่นั่ง ไว้ตรงหน้าจมูกแล้วดมเบาๆ “หอมจัง ยังมีอุณหภูมิร่างกายของคุณ”

ลู่หย่าฉีจ้องเขม็งฉันแรงๆ จากนั้นก็โยนนามบัตรให้ฉันในหนึ่ง แล้วฉันก็โยนเสื้อชั้นในให้เธอ

ในวินาทีที่ประตูเปิดออก เสื้อชั้นในถูกลู่หย่าฉีใส่เสื้อลงในกระเป๋าหนังอย่างรวดเร็ว และนามบัตรที่เธอให้ฉัน ก็ถูกฉันใส่ลงในกระเป๋ากางเกงอย่างเงียบๆ

ต่อไปก็ทานข้าวด้วยความดีใจมากยิ่งขึ้น ลู่หย่าฉีจัดระเบียบเสื้อผ้าอยู่บ่อยๆ ยิ่งมีข้อกำหนดในการเคลื่อนไหวที่เข้มงวดมาก จะไม่กล้ามีการเคลื่อนไหวขนาดใหญ่

ถึงอย่างนั้น ฉันก็ยังเห็นจุดนูนตรงหน้าอกของเธอเป็นครั้งคราว อย่างเลือนราง น่าดึงดูดและสะใจมาก

หลังจากทานอาหารเสร็จ ลู่ปู้หนานลุกขึ้นอย่างไม่เต็มใจ แววตาที่คับแค้นใจมองมาที่ฉัน ตลอดทั้งคืนไม่มีโอกาสที่จะ ‘เล่มเกมสัมผัส’ กับฉัน ดูเหมือนเธอจะรู้สึกเสียใจมาก

ลู่หย่าฉี ยืนขึ้นอย่างสง่างาม หยิบกระเป๋าหนังขึ้น ออกจากห้องไปอย่างอรชรอ้อนแอ้น

ลู่ปู้หนานตามอยู่ข้างหลังเธอ หยู่ถิงก็อยู่ตรงหน้าฉันเป็นธรรมชาติ

“ไปแล้ว!”

ฉันตอบกลับ แล้วหันจากไป

ความหมายของเธอฉันเข้าใจ ตัวเอาเข้าไปแล้วก็เอาเข้าไปแล้ว แต่ชีวิตเอาเข้าไปไม่ได้

ขับรถหรูที่เคยมีราคาหลายแสน ฉันมาที่ซอยหลังร้านเสริมสวยแห่งหนึ่ง แล้วจอดรถดับเครื่อง

หยิบโทรศัพท์มือถือสำหรับติดต่อลูกค้าโดยเฉพาะออกมา เอานามบัตรที่ลู่หย่าฉีมอบให้ระหว่างทานข้าว ฉันโทรหาเธอ

“พี่ลู่ ศูนย์ความงาม XX ของเรา ช่วงนี้กำลังมีโปรโมชั่น ซึ่งเหมาะสำหรับลูกค้ารายใหญ่เช่นคุณอย่างมาก”

“ได้”

ลู่หย่าฉี พูดแค่คำว่า ‘ได้’ จากนั้นโทรศัพท์ก็วางสายแล้ว ฉันส่งข้อความไปให้เธอ เพียงคำเดียวเหมือนกัน ‘หลัง’

ประมาณสิบนาทีต่อมา ร่างของลู่หย่าฉีก็ปรากฏขึ้นที่ประตูหลังของร้านเสริมสวย

ฉันกะพริบไฟรถสามครั้ง แล้วเธอก็ขึ้นรถโดยตรง

ระหว่างที่รถกำลังขับอยู่ ลู่หย่าฉี พูดขึ้นว่า “ดูเหมือนว่านายจะเป็นมืออาชีพจริงๆ”

ความเป็นมืออาชีพหรือไม่เป็นมืออาชีพเป็นเพียงเรื่องรอง หลักๆคือฉันไม่ต้องการให้จางหงหวู่และ หยู่ถิง พวกเธอพบในหนังสือพิมพ์ในวันรุ่งขึ้น ว่าฉันถูกคนใช้ปืนยิงจนกลายเป็นรังแตน หรือใช้อาวุธของมีคม โดนหั่นออกเป็นชิ้นๆ

เมื่อมองไปที่หน้าอกอันอวบอิ่มของลู่หย่าฉีขาเรียวดั่งหยกที่ห่อหุ้มด้วยถุงน่อง ภายในใจของฉันไฟลุกโชนเล็กน้อย

“ในเมื่ออยู่เสี้ยงเฉียน ยิ่งอยู่ยิ่งไม่ได้เรื่องเรื่อยๆ ทำไมไม่เคยได้ยินเรื่องที่คุณหาโฮสต์ เพื่อปลดปล่อย”

“ถ้าหากเรื่องแบบนี้ แม้แต่นายยังสามารถได้ยินเข้า นั้นฉันก็ตายจนไม่รู้จะตายยังไงอีกตั้งนานแล้ว?”

ลู่หย่าฉีหันมามองฉัน แววตาลุกเป็นไฟ เกือบจะจุดตัวฉันลุกไหม้ทั้งคน

ฉันยอมรับ เธอพูดได้สมเหตุสมผลมาก ดังนั้นจึงเชื่อมั่นมากขึ้นเรื่อยๆ ว่าพลังแรงปรารถนาที่สะสมไว้ในร่างกายของเธอ คงไม่น้อยไปกว่า หลี่เกอ แน่

ดังนั้น คืนนี้จะต้องเป็นคืนที่ เวลาจำกัด ภารกิจหนัก แน่นอน......