ซุปเปอร์เจ้าสำราญ นิยาย บท 108

บทที่ 108 เตรียมตัวจะออกเดินทาง

“หลินอิ่ง ก็บอกแล้วว่าคุณอย่าพูดเล่นกับฉันอีก!”จางฉีโม่พูดอย่างเย็นชา “ถ้าคุณจะแกล้งฉันแบบนี้อีก ฉันจะไม่พูดกับคุณจริงๆนะ”

หลินอิ่งยิ้มและมองไปที่จางฉีโม่ และพูดว่า “ฉันไม่ได้พูดเล่นกับคุณ”

“ไปไกลๆ” จางฉีโม่หันกลับไป ไม่อยากจะคุยกับหลินอิ่งอีก

ตลกจริงๆ วิลล่าที่อยู่ในวิลล่าหิมะมังกรอย่างน้อยเริ่มต้นที่หนึ่งร้อยล้าน หลินอิ่งจะซื้อได้อย่างไร?

ยังบอกว่าจะเอาวิลล่านี้ให้เธอ ดูไม่จริงใจจริงๆเลย

แม้ว่าจะให้เครื่องประดับราคาถูกๆสักชิ้น อย่างน้อยก็แสดงความจริงใจ มาตอแหลคนอื่น คิดว่าคนอื่นยังเป็นเด็กเหรอ?

จางฉีโม่กัดฟันด้วยความโกรธ รู้สึกว่าหลินอิ่งนี้น่าเบื่อจริงๆ

“หลินอิ่ง ไปกันเถอะ เดี๋ยวเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยมาไล่พวกเราจะทำอย่างไร มันก็น่าอายเกินไป” จางฉีโม่ตะโกน “ได้ยินมาว่ามาตรการรักษาความปลอดภัยที่วิลล่าหิมะมังกรเข้มงวดมาก”

เดี๋ยว! สีหน้าจางฉีโม่ดูตกใจเล็กน้อย และในทันใดนั้นก็นึกถึงคำถามคำหนึ่ง มันป็นไปไม่ได้ที่วิลล่าหิมะมังกรจะอนุญาตให้คนที่ไม่รู้จักเข้ามา เมื่อกี้เธอยังงงอยู่และลืมไปว่าหลินอิ่งพาเธอเข้ามาได้อย่างไรและเขาเดินผ่านประตูรักษาความปลอดภัยได้อย่างไร?

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ จางฉีโม่มองกลับไปที่หลินอิ่งและสงสัยว่าทำไมหลินอิ่งไม่พูด

“ประธานจางของฉัน เชิญครับ” หลินอิ่งกล่าวด้วยรอยยิ้ม เปิดประตูสไตล์วิลล่า ยืนอยู่ข้างๆแล้วยกมือขึ้นเพื่อบ่งบอก

“นี่? คุณเปิดประตูได้อย่างไร?”สีหน้าจางฉีโม่ดูประหลาดใจ รู้สึกไม่น่าจะเชื่อ

“ฉีโม่ ฉันก็บอกคุณแล้วว่า วิลล่านี่ของคุณแล้ว” หลินอิ่งยิ้มและถือกุญแจที่ไม่ซ้ำกันหนึ่งพวงไว้ในมือ

ด้วยความสงสัยบนใบหน้าของเธอ จางฉีโม่มองไปที่หลินอิ่ง จากนั้นก็มองไปที่วิลล่า

เธอเห็นได้ว่านี่เป็นรูปแบบการออกแบบสถาปัตยกรรมที่ยอดเยี่ยมที่สุดและรู้ว่าพื้นที่ภายในและภายนอกใหญ่ขนาดไหน

ถ้าเปรียบเทียบกับที่เป็นวิลล่าระดับไฮเอนด์ที่อยู่ไกลที่อยู่ในวิลล่าหิมะมังกร วิลล่านี้ก็เป็นวิลล่าที่โดดเด่นอย่างยิ่ง ตั้งอยู่ใจกลางเมือง ครอบคลุมพื้นที่ขนาดใหญ่และภูมิประเทศมีความสูงตามธรรมชาติ เหมือนอยู่บนยอดเขา

คนธรรมดาสามารถบอกได้อย่างรวดเร็วว่า มันเป็นวิลล่าที่มีระดับที่สูงกว่าวิลล่าอื่นๆอย่างเยอะ !

“หลินอิ่ง นี่ คุณซื้อวิลล่านี้จริงๆหรือ ราคาอย่างน้อยสองร้อยล้านใช่ไหม?”จางฉีโม่พูดด้วยความไม่เชื่อและเดินไปช้าๆ ดวงตาเต็มไปด้วยความสงสัย

“คุณเช่ามาหรือเปล่า หรือเพื่อนให้ยืม”จางฉีโม่ถามอย่างสงสัย และสังเกตด้านในของวิลล่าที่นอกประตู

การตกแต่งภายในของวิลล่านั้นงดงามยิ่งขึ้น เต็มไปด้วยความแฝงแบบคลาสสิกและเฟอร์นิเจอร์ทั้งชุดแสดงให้เห็นว่าเต็มไปด้วยความมีเกียรติ

เอาจริงจางฉีโม่ก็อยากได้วิลล่าหลังนี้ มันเป็นความฝันสำหรับคนส่วนใหญ่ที่จะอาศัยอยู่ในวิลล่าระดับบนสุดแบบนี้ ใครไม่อยากอยู่ในสถานที่ที่สะดวกสบายกว้างขวางและมีสไตล์?

“นี่คือวิลล่าของคุณแล้ว รับกุญแจ”หลินอิ่งยิ้มและยื่นกุญแจให้จางฉีโม่ “มาตรการรักษาความปลอดภัยของวิลล่าหิมะมังกรเข้มงวดมาก ไม่มีการเช่าเหรอ”

“มานี่ ฉีโม่ มาเลือกห้องนอน ถ้าคุณรู้สึกไม่ดี ฉันจะให้คนมาทำใหม่”หลินอิ่งกล่าว

จางฉีโม่หรี่ตาของเธอ จ้องไปที่หลินอิ่งอย่างรุนแรง และพูดอย่างเคร่งขรึม “ฉันถามคุณ หลินอิ่ง คุณต้องบอกความจริงกับฉัน”

“วิลล่านี้เป็นของหวางหงหลิงใช่หรือไม่?”จางฉีโม่ถามอย่างเย็นชาและสีหน้าเธอเต็มไปด้วยความโกรธ

สิ่งที่เธอสามารถคิดได้ก็มีแค่ว่า หลินอิ่งสามารถอาศัยอยู่ในวิลล่าของวิลล่าเพราะหวางหงหลิง บางทีอาจจะเป็นบ้านที่หวางหงหลิงมอบให้เขา ทั้งสองคนอาจจะทำอะไรที่นี่ก็ได้! ยิ่งคิดไปก็ยิ่งโมโห!

สีหน้าหลินอิ่งเซ็ง ฉีโม่ยังหงิกงอกับเรื่องของหวางหงหสิง ...

“ฮึ่ม! คุณนี่ไม่มียาอะไรจะสามารถช่วยคุณได้แล้ว คุณมีความสัมพันธ์กับหวางหงหลิงที่ลึกซึ้งขนาดนั้น! คุณหมายความว่าอย่างไรที่ให้ฉันอาศัยอยู่ในวิลล่าที่เธอให้คุณ?”จางฉีโม่พูดอย่างโกรธ และหันไปเตรียมจะออกไป

หลี่ผูเจอผู้คนที่อยู่ในองค์กรตระกูลใหญ่ของตี้จิงมาหลายคน และสายตาของเขาก็ดีมาก เมื่อที่เขาเห็นจางฉีโม่ ก็รู้แล้วว่าคุณหญิงปราณีตราวกับหยกที่หาเทียบไม่ได้ ถือได้ว่าเป็นกิ่งทองใบหยก

เมื่อที่พูด ทั้งสามคนก็เข้าไปในวิลล่าด้วยกัน ไม่นานก็มาถึงห้องนั่งเล่นของชั้นสองที่กว้างใหญ่

ในห้องนั่งเล่นที่กว้างใหญ่ โต๊ะกลมที่ทำจากหวางฮวาหลีที่โบราณอยู่ตรงกลาง และงานฝีมือแกะสลักก็เรียบง่ายและสง่างามมาก

หลี่ผูค่อยๆนำจานกระเบื้องสีฟ้าด้วยฝีมืออันวิจิตร และวางไว้บนโต๊ะกลม ทันใดนั้นอาหารก็มีกลิ่นหอมออกมา น่ากินมาก

ในฐานะที่เป็นผู้จัดการใหญ่ของตระกูลฉี หลี่ผูมีความเชี่ยวชาญในเรื่องอาหาร เขาไม่เพียง แค่มีฝีมือติ่มซำที่ยอดเยี่ยมเท่านั้น แต่ยังเชี่ยวชาญในการปรุงอาหารประเภทต่างๆที่สำคัญอีกด้วย ยังเคยทำงานในโรงแรมระดับ 5 ดาว แม้ว่าหัวหน้าเชฟที่ในโรงแรมก็พูดว่าไม่สามารถเปรียบเทียบได้!

“คุณพ่อบ้านหลี่คะ อาหารของคุณดีอร่อยมากค่ะ เชิญมานั่งทานด้วยกันค่ะ”จางฉีโม่ชิมอาหารสองครั้ง ชื่นชมมากและพูดกับหลี่ผู

หลี่ผูมองไปที่หลินอิ่งโดยซ่อน หลินอิ่งพยักหน้าเล็กน้อย หลี่ผูจึงนั่งลงพร้อมกับรอยยิ้ม

“เป็นเกียรติของผมที่ได้ทำอาหารให้กับคุณหญิงลินและประธานหลิน ไม่ว่าคุณหญิงหลินชอบกินอะไร ก็บอกผมได้ตั้งแต่นี้ไป” หลี่ผูกล่าวด้วยรอยยิ้ม

จางฉีโม่มองไปที่โต๊ะที่เต็มไปด้วยอาหารที่สวยงามและการจัดวางที่สวยของห้องนั่งเล่น เธอไม่คุ้นเคยกับบรรยากาศที่ดีแบบนี้

เธอรู้สึกเหมือนกำลังฝันอยู่ เธอไปถึงจุดสุดยอดของชีวิตทันที เธอได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นกรรมการผู้จัดการของกรุ๊ปเมื่อวานนั้น ได้รับหุ้นของกรุ๊ป และยังดำรงตำแหน่งรองประธานอีกด้วย ตอนนี้เธอยังอาศัยอยู่ในวิลล่าที่มีค่าหลายร้อยล้าน

สภาพแวดล้อม เกรดชีวิตประจำวัน คนค่าตัวเอง แตกต่างกันเมื่อก่อนอย่างมาก

นั่นเอง ยิ้มบ่อยๆ แล้วความโชคดีก็จะมาตาม

จางฉีโม่คิดในใจอย่างสนุกสนาน มีความสุขมาก

“ใช่แล้ว ฉีโม่ พรุ่งนี้ฉันจะไปต่างจังหวัดเพื่อทำธุระ” หลินอิ่งพูดอย่างจริงจัง