ซุปเปอร์เจ้าสำราญ นิยาย บท 109

บทที่ 109 กงซุนชิวอวี่

“หา? คุณจะไปทำธุระที่ต่างจังหวัดเหรอ?”จางฉีโม่ถามด้วยความสับสน “ฉันเป็นเจ้านายของคุณ ทำไมฉันไม่รู้”

หลินอิ่งกล่าวว่า “นี่เป็นเรื่องที่คณะกรรมการกรุ๊ปส่วนตัวจัดการ”

“ฮึ!”จางฉีโม่ฮึอย่างเย็นชา “แม้ว่าเรื่องที่จัดวิลล่าให้ฉัน ฝั่งประธานอูและคณะกรรมการ ก็ไม่ได้แจ้งให้ฉันทราบ แต่ให้คุณทราบก่อน คุณนี่คิดแผนที่เลวร้ายจริงๆ?”

หลินอิ่งยิ้มและกล่าวว่า“โธ่ ก็เพราะว่างานวิจัยเครื่องประดับของคุณสำคัญเกินไป สำหรับคณะกรรมการก็ไม่ดีที่จะเบี่ยงเบนความสนใจของคุณไปที่สิ่งเล็กน้อยเหล่านี้ แน่นอนก็ต้องให้ผู้ช่วยตัวน้อยอย่างฉันไปทำ”

จางฉีโม่ทำตาขาวกับหลินอิ่ง “กะล่อน”

แม้ว่าเธอพูดอย่างนี้ต่อหน้า แต่ในใจเธอก็รู้สึกดี

“แล้วคุณจะไปทำธุระที่ไหน? ไปทำเรื่องอะไร?”จางฉีโม่ถามอย่างจริงจัง

“ไปที่ตี้จิง และพูดคุยเรื่องกับลูกค้า”หลินอิ่งกล่าว

“โอ้”จางฉีโม่พยักหน้า แล้วก็ไม่ถามหลินอิ่งอะไรมากนัก

หลินอิ่งจะไปต่างจังหวัดก็ดีแล้ว ไม่งั้นอยู่ในเมืองชิงหยูนก็จะถูกไอ้หวางหงหลิงจีบ

“ไปนานแค่ไหน? พรุ่งนี้ก็ต้องไปที่นั่นแล้วเหรอ? อย่าลืมถ้าถึงที่นั่นแล้วโทรหาฉันเพื่อรายงานความปลอดภัยด้วย”จางฉีโม่กล่าว

หลินอิ่งพยักหน้าและกล่าวว่า “ใช่ เครื่องบินจะไปพรุ่งนี้ ไปประมาณสิบวันหรือครึ่งเดือน”

“เดี๋ยว คุณเก็บสองเบอร์นี้ไว้ นี่คือเพื่อนสนิทของฉัน ถ้าคุณมีอะไรก็โทรหาพวกเขาได้” หลินอิ่งกล่าวอย่างจริงจังและยื่นบันทึกให้จางฉีโม่

ตัวเลขในบันทึกเป็นของเสิ่นซานและเจียงฉี

ก่อนหน้านี้ให้เสิ่นซานและเจียงฉีได้ติดตั้งโทรศัพท์มือถือใหม่ ก็เพื่อรับสายโทรศัพท์ระหว่างเขาและจางฉีโม่

หลินอิ่งก็กลัวว่า เวลาที่ทำธุรกิจในตี้จิงอาจจะไม่สะดวกที่จะรับโทรศัพท์ หากฉีโม่พบเจอเรื่องอะไรบางอย่าง ตัวเขาก็อาจจะสั่งคนไม่สะดวกได้ในเวลานั้น

ด้วยความฉลาดของเสิ่นซานและเจียงฉี พวกเขาก็รู้วิธีจัดการกับสิ่งต่างๆ และพวกเขาก็อาจจะรู้วิธีที่คบค้าสมาคมกับฉีโม่

“โอ้ฉันเข้าใจ" จางฉีโม่พูดอย่างไม่ใส่ใจ แต่ใส่กระดาษในกระเป๋าอย่างเคร่งขรึม

เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าองค์กรเพื่อนของหลินอิ่งมีใคร แต่เมื่อเห็นหลินอิ่งเป็นแบบนี้ ดูเหมือนว่าเขาพัฒนามนุษยสัมพันธ์เล็กๆ น้อยๆ ในเมืองชิงหยูน

หลินอิ่งพยักหน้าเล็กน้อย จากนั้นทั้งสองก็คุยกันเรื่องบ้าน กินและดื่ม

ดูเหมือนว่าจางฉีโม่ ไม่ได้คุยกับหลินอิ่งมานานแล้ว วันนี้เธอพูดอย่างกระตือรือร้นมาก เธอเริ่มก่อนที่จะพูดคุยเกี่ยวกับหลังจากที่เธอได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นรองประธานของกรุ๊ปและความตื่นเต้นที่เธอได้เจอหน้าพนักงานหลายคน และยังพูดคุยเกี่ยวกับเครื่องประดับหลายชิ้นที่เธอเพิ่งออกแบบ

หลินอิ่งพูดคุยเกี่ยวกับผลงานการออกแบบเครื่องประดับกับจางฉีโม่อย่างจริงจังและให้คำแนะนำ

หลังจากรับประทานอาหาร จางฉีโม่ก็ไปที่ห้องนอนสุดหรูที่เลือกและเดินไปรอบ ๆ อีกครั้งชื่นชมวิลล่าสุดหรูแห่งนี้ รู้สึกว่ามันสวยงามเกินไป

หลินอิ่งมาที่ระเบียงชั้นสาม เก็บมือไว้อยู่ข้างหลังมองไปไกลๆ เห็นแม่น้ำชิงหยูนและเมืองชิงหยูนที่เจริญรุ่งเรืองและอาคารสูงเรียงรายที่อยู่ภายใต้แสงจันทร์

“คุณชายครับ คุณต้องไปที่ตี้จิงจริงๆหรือ?”หลี่ผูยืนอยู่ข้างหลังด้วยความเคารพและก้มตัวลงถาม สีหน้าของเขาซับซ้อนมาก

“จริงๆแล้ว ชีวิตของคุณชายตอนนี้ก็ดีมากแล้ว ตอนนี้คุณมีอาชีพการงานและมีคุณหญิงที่มีคุณธรรมด้วย” หลี่ผูกล่าว“แม้ว่าถ้าคุณนายท่านเเละคุณนายเห็นชีวิตปัจจุบันของคุณ พวกเขาก็จะรู้สึกมีความสุข และไม่อยากให้คุณเพื่อแก้แค้น ไปที่ตี้จิงที่เหมือนถ้ำเสือบึงมังกรนั้น”

หลี่ผูกล่าวอย่างจิตใจที่ซื่อสัตย์และจงรักภักดี เขากังวลคุณชายจริงๆมาก คุณชายก็แสดงแรงผลักดันและทักษะที่ไม่ธรรมดา

แต่คุณชาย สิบกว่าปีที่ผ่านมา ก็อาศัยอยู่ในเมืองชิงหยูนเท่านั้น ไม่ว่าเขาจะมีพลังมากเพียงใด แม้ว่าคุณชายจะสามารถเล่นจังหวัดตุงไห่ให้อยู่ในมือเขา แหวกฟ้าคว้าฝน

แต่เมื่อที่ไปถึงตี้จิง มันก็เปรียบเทียบกันไม่ได้! ยิ่งไปกว่านั้น เขายังต้องต่อสู้กับตี้จิงตระกูลเหวินที่กำลังทรงพลังใหญ่อีก

รู้ไหมว่า ตระกูลฉีเป็นตระกูลที่ใหญ่ขนาดไหน มีสาขามากมายนับไม่ถ้วน และมีคนที่มีความสามารถมากมายขนาดไหน? อำนาจใหญ่แค่ไหน? เคยมือเดียวบังฟ้าในประเทศหลุง