ซุปเปอร์เจ้าสำราญ นิยาย บท 127

บทที่127 รายงานประธานหลิน

“อะไร？ท่านหวาง คำขอของคุณนี่มันเกินไปแล้ว？”นิ่งซวนก็ตะลึงกับท่าทางบ้าคลั่งของหวางเฉิงเต้า จู่ๆความแค้นถึงได้ฝังลึกเช่นนี้？　　

กล้าให้จางฉีโม่คุกเข่าขอโทษพ่อของหวางกั๋วคาง？แล้วยังต้องเป็นสาวใช้ไปทั้งชีวิตของตระกูลหวางอีก？

ท่านหวางอยากตายหรือไง？

หวางเฉิงเต้าหัวเราะอย่างเยือกเย็น ด้วยท่าทางยโสโอหัง พูดอย่างติดตลก：“เกินไป？เหอะเหอะ คุณทำพ่อของหวางกั๋วคางไม่เกินไปเลย？น้องนิ่งจองเป่า คุณดูสิ นิ่งซวนดื้อรั้น เรื่องเล็กๆแบบนี้ยังไม่ยอมทำ？ต้องให้น้องนิ่งตัดสินแล้ว！”

“นิ่งซวน คุณกล้าปฏิเสธ？คุณลองกล้าปฏิเสธให้ผมดูอีกสิ！ไม่เชื่อก็แล้วแต่ ผมจะให้ตี้จิงตระกูลนิ่งไม่มีที่สำหรับคุณ！”ที่ปลายสาย นิ่งจองเป่ากล่าวอย่างเย่อหยิ่ง

เดิมทีนิ่งจองเป่าก็ไม่ค่อยถูกกับนิ่งซวน ได้ยินว่านิ่งซวนรุ่งเรืองอยู่ที่เมืองตุงไห่ ครั้งนี้คุณท่านแห่งตระกูลหวางที่เป็นคนพื้นเพของเมืองตุงไห่มาขอร้องถึงที่ จะให้ของขวัญขนาดใหญ่ เพื่อจะขอให้ช่วย

เรื่องที่ทำไปตามน้ำแบบนี้ยังไม่รีบทำ？รับเงินมา แล้วยังปราบปรามครอบครัวนิ่งซวนได้ ไม่แน่ก็อาจจะได้เด็ดดวงผลของนิ่งซวนที่ดำเนินการมาหลายปีในเมืองตุงไห่ได้อีกด้วย นี่มันเป็นเรื่องดีสองเท่าเลยจริงๆ！

หน้าผากนิ่งซวนมีเหงื่อออก คิดไม่ถึงว่าครั้งนี้จะให้นิ่งจองเป่าหาโอกาสทำให้ลำบากใจได้

ความคิดแวบเข้ามาในหัว นิ่งซวนตัดสินใจ เป็นต้องเดิมพันไปที่ผู้อาวุโสประธานหลิน！

“ลุงใหญ่ เรื่องนี้ยากที่จะทำได้！”นิ่งซวนปฏิเสธอย่างเยือกเย็น ท่าทีเด็ดเดี่ยว

“นิ่งซวน แม้แต่ผมคุณยังกล้าฝ่าฝืน？คุณอยากจะกบฏใช่ไหม？”นิ่งจองเป่าต่อว่าด้วยความโกรธ

“คุณจะให้ผมเสียหน้าต่อหน้าท่านหวางใช่ไหม？โอเค！”นิ่งจองเป่าพูดอย่างเย็นชา “นิ่งซวน คุณไม่ทำก็ช่าง ตอนนี้คุณรีบกลับมาที่ตี้จิง ตอนนี้ผมจะให้คนไปจัดการ ระงับทรัพย์สินทุกอย่างของคุณ！”

“ทางที่ดีก่อนเที่ยงคืนวันนี้คุณรีบบินกลับมาที่ตี้จิง เลยเวลา ผมจะประกาศให้ทุกคนรู้ คุณไม่ใช่ลูกหลานตระกูลนิ่งอีกต่อไป！”

พอข่มขู่คุกคามใส่หน้าโครมๆไปชุดหนึ่งเสร็จ ก็มีเสียงดังตู๊ด นิ่งจองเป่าวางสายไป

นิ่งซวนอัดอั้นความโกรธไว้ กำหมัดแน่น

ลุงใหญ่นิ่งจองเป่ามีความสามารถตรงนี้ ลงโทษเขาได้

แต่ เขานิ่งซวนจะยอมให้ทำอะไรโดยไม่สู้หรือไง？

“หึ！”นิ่งซวนทำเสียงฮึดฮัดใส่หวางเฉิงเต้า“ไอ้ท่านหวาง！แล้วคุณจะต้องเสียใจกับเรื่องวันนี้！”

“พวกเราไป”

พูดไป นิ่งซวนพาอูหยางออกไปจากโรงแรมหวางซื่อ

“เดินดีๆล่ะ ไม่ไปส่งนะ”หวางเฉิงเต้าพูดด้วยท่าทางภูมิใจ

“เฉิงเฉียน ถึงพวกเราจะทำอะไรนิ่งซวนไม่ได้ แต่วันนี้นิ่งซวนจะต้องกลับตี้จิงแน่！ถ้าเขากล้าไม่กลับ ก็จะเสียการสนับสนุนของ ตระกูลนิ่ง ไม่มีแรงสนับสนุนของตระกูลนิ่ง พวกเราก็ไม่จำเป็นต้องกลัวเขา！”หวางเฉิงเต้าพูดกับหวางเฉิงเฉียน ด้วยท่าทางมีเลศนัย

“ตอนนี้คุณส่งคน รีบไปเอาตัวจางฉีโม่ไป มาที่ตระกูลหวางของพวกเรา ผมจะทำให้ผู้หญิงคนนั้นพังทลาย！ต้องให้เธอคุกเข่าขอโทษกั๋วคางกับจื่อเหวินให้ได้！”

สายตาของหวางเฉิงเฉียนซับซ้อน ดูแล้วตกอยู่ในความบ้าคลั่งของหวางเฉิงเต้าอย่างชัดเจน

“พ่อ ทำแบบนี้จะไม่เหมาะสมหรือเปล่า？พวกเราตระกูลหวางอยู่มาเป็นร้อยปี มีธุรกิจครอบครัวใหญ่โต ชื่อเสียงเลื่องลือ ไปรังแกผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่ง แบบนี้ แบบนี้เผยแพร่ออกไปจะขายขี้หน้านะ”หวางเฉิงเฉียนไม่ค่อยอยากพูด“อีกอย่าง เรื่องนี้กั๋วคางก็ทำไม่ถูกจริงๆ ไม่มีเหตุผลเลย……”

“หึ！”หวางเฉิงเต้าทำเสียงฮึดฮัดใส่“เฉิงเฉียน พ่อรู้ว่าลูกไม่ถูกชะตากั๋วคางน้องชายคนนี้ แต่ เขาก็เป็นน้องชายลูกแท้ๆนะ อีกอย่าง นี่ไม่ใช่เรื่องเล็ก นี่มันคือการตัดรากถอนขนตระกูลหวาง！”