บทที่128 ฆ่าพวกคุณตระกูลเหวิน ผมคนเดียวก็เพียงพอแล้ว
ผับตี้อู่เฉิง ตั้งอยู่ในเขตหัวหยางที่เจริญที่สุดในตี้จิง
ผับตี้อู่เฉิงมีไฟประดับจนสว่างมาก ทั้งหมดต่างเป็นไฟประดับและสถาปัตยกรรมชั้นนำระดับสากล
ตกแต่งได้หรูหรามากๆ ที่ผนังฝังด้วยทองคำและหยก แขกที่มาบ่อยๆไม่ใช่คนรวยในตี้จิง แต่เป็นเหล่าคนดังในตี้จิง เป็นสถานที่รวมตัวเหล่าคนมีชื่อเสียงของตี้จิงจริงๆ คลับของเหล่าคนรวย
ปัจจุบันตี้จิงมีคำกล่าวขานว่า แค่เข้าไปผับตี้อู่เฉิง ก็ไม่มีใครทำอะไรคุณได้!
โรงแรมเหอผิงที่เทียบได้กับศตวรรษที่แล้ว
ที่นี่ ก็คือใจกลางอุตสาหกรรมของตระกูลเหวินแห่งตี้จิง!
เบนท์ลีย์สีน้ำตาลคันหนึ่งจอดลงใกล้ๆตี้จิง หยูจื๋อเฉิงดึงประตู หลินอิ่งลงจากรถ สายตาเย็นชามองสถานบันเทิงนี้ที่เต็มไปด้วยความหรูหรา
“ท่านอิ่ง ท่านจะเข้าไปคนเดียวจริงๆเหรอ?”หยูจื๋อเฉิงพูดอย่างกังวล
“คุณพาคนของคุณ ล้อมรอบทางออกของตี้จิงก็พอแล้ว อย่าปล่อยคนของตระกูลเหวินไปสักคนเดียว เข้าใจหรือยัง?”หลินอิ่งพูดอย่างเย็นชา
“เข้าใจครับ!”หยูจื๋อเฉิงพูด
หลินอิ่งจุดบุหรี่ เดินเข้าไปในตี้จิงขนาดใหญ่
สายตาหยูจื๋อเฉิงสับสน มองแผ่นหลังที่สวมเสื้อกันลมสีดำ ได้กลิ่นฆ่าคนอย่างเลือดสาด
แม้ว่าตี้จิงจะอยู่ในโลกใต้ดินมานานหลายปี กลายเป็นบอสใหญ่ แต่ตอนนี้ ก็ยังถูกสปิริตของท่านอิ่งทำให้ตกใจ
จู่ๆก็กล้าบุกเข้าไปในซ่องโจรของตระกูลเหวินแห่งตี้จิงตัวคนเดียว!
ต้องรู้ว่า ตระกูลเหวินแห่งตี้จิงไม่ใช่ตระกูลธรรมดา สุดยอดฝีมือนั้นที่เอาชนะตัวเองได้ก็ไม่รู้ว่ามีตั้งเท่าไหร่ พวกขีปนาวุธที่สามารถซื้อได้ในตลาดมืดของต่างประเทศ ก็มีทุกอย่าง!
หยูจื๋อเฉิงมอบหมาย มอบความกล้าให้เขาเต็มร้อย ถึงแม้ว่าจะเอาบรรดาคนสนิทหรือตัวสำคัญมา พร้อมกับขีปนาวุธทุกอย่างก็ตาม ก็ยังไม่กล้าบุกตี้จิง เพราะนั่นคือกำลังรนหาที่ตาย
ตี้จิงเป็นรังโจรของตระกูลเหวินแห่งตี้จิง จำนวนคนกับขีปนาวุธเพียงพอแน่นอน และยังมีเหล่าสุดยอดฝีมือมากมายนับไม่ถ้วน
หยูจื๋อเฉิงประมาณการ ขีปนาวุธที่ยกมาทั้งค่ายเข้าบุกตี้จิง ก็ยังอาจจะสู้ไม่ได้!
ในนั้นไม่ใช่แค่มีปรมาจารย์ที่มีศิลปะการต่อสู้ชั้นดี แต่ตัวละครโหดๆไม่ว่ารูปแบบไหนก็มีทั้งนั้น!
แต่ท่านอิ่ง จู่ๆก็ดูนิ่ง ผ่อนคลาย ทำเป็นเหมือนดื่มน้ำกินข้าว เดินเข้าไปตี้จิง ไปจัดการสองคนพี่น้องแห่งตระกูลเหวินแห่งตี้จิง เหวินเทียนเจียวกับเหวินเทียนเฟิ่ง
ท่านอิ่งกำชับ คนของตัวเองทุกคน แค่รอล้อมรอบฆ่าอยู่ข้างนอกก็พอแล้ว เพราะเกรงว่าจะตีหญ้าให้งูตื่น
คิดไป หยูจื๋อเฉิงก็โบกมือ พวกลูกน้องต่างปลอมตัวอยู่ในร้านค้าตามถนนต่างๆ รอโอกาส ที่พร้อมจะดำเนินการได้ทุกเมื่อ
หลินอิ่งเดินเข้าไปในตี้จิง อาคารในเมืองนับไม่ถ้วนช่างดูงดงาม สายตาของเขาจับจ้องไปที่อาคารหนึ่งบนหอระฆังอันมีเอกลักษณ์ที่เต็มไปด้วยสไตล์ศตวรรษที่แล้ว ที่หอระฆังมีสิบแปดชั้น
นี่คืออาคารเหวิน และก็นัดสถานที่ตอบกลับเรียบร้อยแล้วกับเหวินเทียนเฟิ่ง และเหวินเทียนเจียว
หลังจากหลินอิ่งได้รับรายงานจากนิ่งซวน ก็รอไม่ไหวที่จะต้องรีบจัดการเรื่องของตี้จิงให้เสร็จ จึงรีบกลับไปเมืองตุงไห่
ดังนั้น จึงลงมาจากชั้นใต้ดินด้วยตัวเอง ทรมานเหวินจิ่วอย่างหนัก ให้เขาใช้ข้อความเข้ารหัสตอบกลับค่ายฐานสายลับตระกูลเหวินเอง ติดต่อเหวินเทียนเจียว บอกว่าเรื่องเรียบร้อยแล้ว ให้คืนนี้เจอกันที่ชั้นสิบอาคารเหวินเพื่อรายงานสถานการณ์
เวลานี้ อาคารเหวิน ชั้นที่สิบ สภาพหรูหราดูแพง ปูด้วยพรมแดง ในห้องรับแขกเต็มไปด้วยความตะวันตก
ชายชุดดำหลายๆคนพร้อมสายตาเย็นชายืนเรียงแถวหน้าประตู
ผู้ชายวัยกลางคนที่สวมเสื้อกล้ามสีแดง หวีผมทรงโมฮอก นั่งสูบบุหรี่บนโซฟาหนังแท้ เขาถือกาน้ำอย่างดูภูมิใจ กำลังเทชาพร้อมพูดคุยกับชายหนุ่มสองคนท่าทางดูรวย
ผู้ชายที่โดดเด่นนี้ ก็คือเหวินเทียนเจียวแห่งตระกูลเหวินแห่งตี้จิง ช่วงนี้มีศักดิ์ศรีในตี้จิงไม่เป็นสองรองใคร ได้รับความสนใจจากผู้คน หัวหน้าแก๊งตี้จิง มีความมั่งคั่งอยู่ในมือ มากกว่าหลายแสนล้าน?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์เจ้าสำราญ