ซุปเปอร์เจ้าสำราญ นิยาย บท 139

สรุปบท บทที่139 ทั้งหมดต่างคุกเข่าเรียกท่านหลิน: ซุปเปอร์เจ้าสำราญ

สรุปเนื้อหา บทที่139 ทั้งหมดต่างคุกเข่าเรียกท่านหลิน – ซุปเปอร์เจ้าสำราญ โดย อาเหา

บท บทที่139 ทั้งหมดต่างคุกเข่าเรียกท่านหลิน ของ ซุปเปอร์เจ้าสำราญ ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย อาเหา อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที

บทที่139 ทั้งหมดต่างคุกเข่าเรียกท่านหลิน

“นี่?นี่มันอะไรกัน?”หวางจื่อเหวินมีความไม่อยากจะเชื่อเต็มไปใบหน้า ต่างสงสัยว่าคุณท่านเสียสติไปแล้วหรือเปล่า?

ทำไมคุกเข่าไอ้สวะหลินอิ่งเสร็จ ยังต้องวิ่งมาทุบตีใส่ตัวเองอีก?

“ทำไม?คุณหุบปากเลยนะ คุณมันเป็นความอัปยศ ใครให้คุณเกิดมา?ตระกูลหวางของเราไม่มีความระยำแบบนี้!ต่อไปคุณอย่าใช้สกุลหวางอีก และก็ไม่ให้พูดว่าคือคนของตระกูลหวางอีก ถ้ากล้าพูดผมจะฆ่าคุณ!”

หวางเฉิงเต้าเหมือนบ้าไปแล้ว ยกเก้าอี้ขึ้นมา เขวี้ยงใส่หน้าหวางจื่อเหวินอย่างบ้าระห่ำ ตบตีอย่างบ้าคลั่ง เหมือนกับทำร้ายศัตรู ตบตีจนใบหน้าและจมูกของหวางจื่อเหวินบวม ร้องโหยหวนออกมา

ถึงบอกว่าหวางเฉิงเต้าอายุเจ็ดแปดสิบแล้ว แต่หวางจื่อเหวินเพิ่งออกมาจากโรงพยาบาล ถูกถีบจนแทบตาย หมดเรี่ยวแรง และก็ไม่กล้าไปตอบโต้คุณท่าน ได้แต่หลบหมัด

“คุณจะหลบอีกเหรอ?ถ้าหลบอีกผมเอาคุณตายแน่!”หวางเฉิงเต้าพูดอย่างโหดร้าย เหมือนบ้าไปแล้วจริงๆ คว้าหวางจื่อเหวินที่ต้องการจะหลบหนี แม้แต่ถีบเตะตบตีก็ยังไม่หยุด ทำร้ายอย่างรุนแรงเหมือนจะเอาให้ตาย

เสียงดังเอะอะ ตีจนหวางจื่อเหวินคุกเข่าไปที่พื้น ร้องไห้อย่างเจ็บปวด!

“พ่อ พ่อทำอะไรอยู่เนี่ย?ไม่ต้องตีแล้ว จื่อเหวินเพิ่งออกมาจากโรงพยาบาล แผลที่ตัวยังไม่ดีเลย”หวางกั๋วคางร้อนใจ รีบพูดโน้มน้าว วิ่งไปห้ามหวางเฉิงเต้า

เพลียะ!

หวางเฉิงเต้าฝ่ามือตบใส่หน้าหวางกั๋วคาง สายตามีความโมโห“คุณพูดอะไร?คนอัปยศอย่างคุณยังจะกล้าขวางผมอีก?”

“พ่อ?พ่อบ้าแล้วจริงๆเหรอ แล้วยังจะตีผมอีก?”หวางกั๋วคางมองหวางเฉิงเต้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ รู้สึกว่าถูกโจมตีโลกทัศน์ นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

หวางเฉิงเต้าไม่สนใจหวางกั๋วคาง ปล่อยทั้งหมัดและเท้าไปที่หวางจื่อเหวินอย่างรุนแรง แทบอยากจะฆ่าสัตว์เดรัจฉานคนนี้ให้ตาย

เมื่อกี๊นิ่งจองเป่าโทรศัพท์ พูดไปเหมือนที่หลินอิ่งพูดไม่มีผิด บอกว่าจะทำลายทั้งตระกูลหวาง

ก่อนหน้านี้ที่หลินอิ่งพูด เขาทำเป็นเรื่องตลกได้ไม่ใช่เรื่องร้ายแรงอะไร ที่คือสิ่งที่นิ่งจองเป่าพูด!

นิ่งจองเป่าเป็นคนยังไง เป็นหัวหน้าครอบครัวของตระกูลนิ่งคนปัจจุบันแห่งตี้จิง!ท่าทางที่อยากจะฆ่าคนนั้น ต้องการจะทำลายทั้งตระกูลหวางจริงๆ!

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง นิ่งจองเป่าพูดถึง หลินอิ่ง คือคนที่อยู่เบื้องบนของนิ่งจองเป่า เป็นที่พึ่งพิงของนิ่งจองเป่า พูดด้วยความโกรธจัด ข่มขู่ให้หวาดกลัวไปชุดหนึ่ง

หวางเฉิงเต้าตะลึง คิดไม่ถึงว่า จู่ๆจะทำให้เทพคนนี้ขุ่นเคืองโดยไม่ได้ตั้งใจ!

หลินอิ่ง แข็งแกร่งมาก น่ากลัวมาก ลูกเขยที่ดูระยำนี้ ลึกๆแล้วดันเป็นคนใหญ่โตเยี่ยงเทพ!

ย้อนกลับไปคิดเรื่องที่สองพ่อลูกหวางกั๋วคางอยากจะทำออกมา จู่ๆอยากไปจัดการภรรยาของหลินอิ่ง?

หวางเฉิงเต้าตกใจจนแทบจะหัวใจวายในที่เกิดเหตุ นี่มันจะทำลายทั้งตระกูลให้ย่อยยับจริงๆ ไม่กล้าสงสัยที่หลินอิ่งพูดอีก แค่คิดว่าตัวเองลงมือ ทำให้สองพ่อลูกหวางกั๋วคางตายก่อนค่อยว่ากัน

ฮือฮือ!

หวางจื่อเหวินถูกทุบตีจนน้ำตาไหล คิดไม่ถึงว่าคุณท่านจะเอาให้ตาย ทุกหมัดทุกเท้าต่างทุบตีใส่หัว โหดร้ายมาก!

“พ่อ พ่อตีแบบนี้ จื่อเหวินตายเพราะพ่อได้นะ!”หวางกั๋วคางรีบโน้มน้าว“พ่อต้องคิดดีๆ เขาเป็นหลานชายคนเดียวของพ่อ ทำเขาตายแล้วจะทำไง?”

“ผมหวางเฉิงเต้าไม่มีหลานชายคนนี้!”หวางเฉิงเต้าพูดอย่างร้ายกาจ หยุดมือลง“ตอนนี้ผมจะประกาศอย่างเป็นทางการ พวกคุณสองพ่อลูกหวางกั๋วคางไม่ใช่คนของตระกูลหวางอีกต่อไป พวกคุณสองพ่อลูกนี้เป็นขันทีที่ไม่มีความนุ่มนวล ไม่สมควรที่จะเป็นคนของตระกูลหวาง!คุกเข่าให้ผม!ก้มหัวให้หลินอิ่ง!”

คำนี้ เหมือนกับฟ้าร้อง ระเบิดคำรามในใจสองพ่อลูกหวางกั๋วคาง ทำเอาคนทั้งตระกูลหวางตกใจจนหน้าขาวซีด!

หวางกั๋วคางกับหวางจื่อเหวินตัวอ่อนไปหมด ล้มพับไปที่พื้น

คิดไม่ถึงว่า คุณท่านในบ้าน พ่อและปู่แท้ๆ จู่ๆจะใช้คำพูดที่เลวร้ายเช่นนี้ มาพูดกับพวกเขาสองคน แล้วยังประกาศตัดความสัมพันธ์พ่อลูกอีก?

หลินอิ่งกำชับอย่างเยือกเย็น จากนั้นก็เอามือพาดหลัง สายตาเย็นชามองไปที่คนของตระกูลหวาง

ใบหน้าหวางเฉิงเต้าซีดขาว รู้สึกว่าหลินอิ่งมีความพร้อมฆ่าที่น่ากลัว สั่นไปทั้งตัว

สายตาเขาโหดร้าย คว้าค้อนเล็กๆมา เคาะนิ้วมือตัวเองแรงๆ ทันใดนั้นก็ตัดกระดูกมือ

“ท่านหลิน ให้อภัยตระกูลหวางได้ไหม?”หวางเฉิงเต้าเจ็บจนปากบิดเบี้ยว แต่ยังจำเป็นต้องรักษาท่าทีเคารพ ถามหลินอิ่ง

หลินอิ่งยังคงไม่พูด

เสียงดังโครมหวางเฉิงเต้าหยิบค้อนอันเล็กมาอีกครั้ง เคาะอย่างบ้าคลั่งไม่หยุด เคาะนิ้วทั้งห้าจนกระดูกแตกหัก จนบิดเบี้ยวเพี้ยนไปหมด

“ท่านหลิน พอหรือยัง?ขอร้องล่ะ เหลือตระกูลหวางสักคนเถอะนะ เห็นแก่ที่หลานสาวผมมีมิตรภาพกับคุณ ขอร้องท่านล่ะ!”หวางเฉิงเต้าใบหน้าเจ็บปวด คุกเข่าลง ก้มหัวไปที่เท้าหลินอิ่งแรงๆ ขอร้องให้ยกโทษ

“ฉีโม่ คุณคิดว่าพอหรือยัง?”หลินอิ่งมองไปที่จางฉีโม่อย่างนิ่งๆ แล้วถาม

จางฉีโม่กัดปาก พูด:“แล้วแต่คุณจัดการละกัน ฉันไม่รู้”

หลินอิ่งพยักหน้านิดๆ หันหลังปล่อยขาเตะหวางเฉิงเต้าลอยไปที่กำแพง อย่างเหนื่อยหอบ

“คุกเข่าให้หมด ใครกล้ายืน ตาย!”

หลินอิ่งมองไปที่กลุ่มบอดี้การ์ดตระกูลหวางกับลูกศิษย์ของติงเสินอีกลุ่มนั้นอย่างเย็นชา

พรึ่บ!ทุกคนในนั้นต่างคุกเข่าลง แม้แต่หวางเฉิงเฉียนที่ไม่ได้ทำตัวแย่ใส่หลินอิ่ง ตอนนี้ก็ตกใจกลัวเพราะท่าทางพร้อมฆ่าล้างนี้ ไม่กล้าท้าทาย

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ซุปเปอร์เจ้าสำราญ