ซุปเปอร์เจ้าสำราญ นิยาย บท 48

บทที่ 48 อวดรวย

“สวัสดีพวกคุณทุกคนนะคะ”

จางฉีโม่ก็ยิ้มตอบกลับไปเช่นเดียวกัน กล่าวทักทายกับกลุ่มคนที่นั่งอยู่บนโซฟา

ทั้งสามนั่งลงไปบนโซฟาหนังแท้

“ฉีโม่เดี๋ยวจะแนะนำให้หลานรู้จักกับเหล่าบรรดาคนที่อยู่ตรงนี้แล้วกัน นี่คือคุณชายรองของตระกูลเสิ่น เสิ่นห้าว นี่คือลูกสาวของตระกูลอูเจ้าใหญ่ อูฉู่เวิน ส่วนคนนั้นคือคุณชายสี่ของตระกูลฉิน ฉินเฟย”จางหงอี้พูดแนะนำขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม“พวกเธอต่างก็เป็นวัยรุ่นกันทั้งนั้น จากนี้ก็พูดคุยกันเยอะๆหน่อยสิ”

จางฉีโม่หันหน้าไปหาเหล่าบรรดากลุ่มเด็กวัยรุ่นกลุ่มนี้ แล้วพยักหน้ายิ้มๆตกลง

คนเหล่านี้ล้วนแต่เป็นคนของตระกูลชั้นสูงของเมืองชิงหยูน ตระกูลฉิน ตระกูลเสิ่น ตระกูลอูก็ล้วนแต่เป็นตระกูลรองที่ไม่ด้อยไปกว่าตระกูลจาง

ถึงแม้ว่าเธอจะเป็นคนของตระกูลจาง แต่ก็ไม่เคยได้รับการปฏิบัติที่เหมือนกับตระกูลชั้นสูงเลย แต่ไหนแต่ไรพ่อก็ไม่เคยได้ถือครองทรัพย์สินและอำนาจของตระกูลจาง ดังนั้นน้อยมากที่ตนเองจะได้มาร่วมงานแบบนี้

“เอาล่ะ ทุกคนมาต้อนรับฉีโม่กันสักหน่อยสิ มาดื่มกันสักแก้วสองแก้ว ฉินเฟยนายไปเอาไวน์เบอร์กันดีมาหน่อย ฉันเอาไปไว้ที่ด้านล่างของเคาน์เตอร์บาร์ก่อนหน้านี้แล้ว เป็นของแบรนด์โรมานี กองติ หยิบช่วงปีที่ดีที่สุดมา อันที่ผลิตในปี1982 ”หวางจื่อเหวินกวักมือ พูดขึ้นด้วยท่าทางดูดีมีสไตล์

“ได้เลย”

ฉินเฟยที่รูปร่างท้วมๆลุกขึ้นเดินตรงไปยังเคาน์เตอร์บาร์ที่อยู่ไม่ไกลมากนัก

“เบอร์กันดี? ไวน์โรมานี กองติ? ผลิตปี1982?” จางฉีโม่รู้สึกประหลาดใจไม่น้อย สีหน้าดูอึดอัด“เอ่อ มันไม่ต้องหรูหราขนาดนั้นก็ได้ ทุกคนดื่มอะไรง่ายๆก็ได้แล้วล่ะ”

ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เคยใช้ชีวิตแบบหรูหราไฮโซ แต่ก็เคยได้ยินชื่อไวน์ฝรั่งเศสเกรดสูงชื่อนี้มาอยู่บ้าง

ไวน์โรมานี กองติรู้จักกันในชื่อไวน์แห่งความฝัน ในโลกผลิตมาจำกัดอยู่แค่ไม่กี่พันขวด ดังนั้นหลายครั้งที่จ่ายเงินก็ไม่ใช่ว่าจะซื้อได้

เป็นไวน์หรูที่ต้องใช้ความสามารถและชื่อเสียงถึงจะได้มา ปกติแล้วจะปรากฏอยู่ในการประมูลของไวน์ที่มีชื่อเสียง ผลิตในปี1982 ราคาก็ปาเข้าไปแสนสองแสนกว่าแล้ว

ไวน์สองขวดนี้ดื่มลงไปแล้ว ก็ประมาณห้าแสนกว่าๆแล้ว……

จางฉีโม่สีหน้าเริ่มไม่เป็นตัวของตัวเอง ตั้งแต่เด็กเธอก็ใช้ชีวิตอย่างธรรมดาทั่วไป พอได้รับการปฏิบัติเช่นนี้ ในใจก็เลยรู้สึกไม่ชินกับการต้อนรับในรูปแบบนี้

“ฉีโม่ก็รู้จักไวน์นี่เหรอ? ฮ่าๆ ปกติพวกเราก็ไม่ได้ดื่มไวน์ดีขนาดนี้หรอก นี่เป็นไวน์ที่คุณชายหวางให้เปิดเป็นพิเศษสำหรับคุณโดยเฉพาะเลยนะ”ฉินเฟยสีหน้าทะเล้น

สีหน้าของเหล่าลูกหลานตระกูลชั้นสูงพวกนี้ ล้วนแต่มีรอยยิ้มที่ซ่อนไว้ด้วยความหยิ่งยโสเอาไว้ เห็นได้ชัดว่า ท่าทีของจางฉีโม่ทำให้พวกเขารู้สึกเหนือกว่า

หวางจื่อเหวินไอแห้งๆสองที ก่อนจะพูดขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มแย้มอย่างดูดีมีสไตล์“ประเทศหลุงของพวกเรามีคำโบราณว่าเอาไว้ว่า เหล้าดีคู่ควรกับสาวงาม สุภาพสตรีที่งดงามเหมือนกับฉีโม่ท่านนี้ ก็ต้องใช้ไวน์ดีที่ราวกับความฝันนี่แหละครับ ถึงจะแสดงถึงการต้อนรับจากใจจริงของพวกเรา”

“เอ่อคือ……”

จางฉีโม่มองไปยังไวน์ชั้นเยี่ยมที่ทอประกายแสงราวกับความฝันสองขวดที่วางอยู่บนโต๊ะกระจก และแก้วไวน์ที่ดูหรูหราสวยงามทำขึ้นจากงานฝีมือชั้นสูง ในใจก็รู้สึกทำอะไรไม่ถูก