CRAZY LOVE คลั่งรัก | SM25 นิยาย บท 57

EP.57 CRAZY LOVE คลั่งรัก ♥

ตอน ปล่อยท้อง

ตับ ตับ ตับ ตับ

และในที่สุดก็กลายเป็นน้ำขิงซะเองที่เกร็งไปทั้งตัวและชักกระตุกเสียวสั่นสะท้าน และเธอรู้สึกวาบหวิวที่ช่องท้องอย่างบอกไม่ถูก มันรู้สึกดีขึ้นมาก ๆ ในเสี้ยววินาทีสั้น ๆ และ…

"อื้อส์...ฟาเรน" เสียงครางของน้ำขิงเมื่อฟาเรนส่งเธอถึงขอบสวรรค์ดังลั่นห้อง ฟาเรนไม่รอช้า เขางัดแก่นกายกระแทกสวนขึ้น ซ้ำ ๆ อีกสามสี่ทีอย่างเต็มแรง ยิ่งเกร็งกระตุกกว่าเดิมอีก มันเสียวมากจริง ๆ

ตับ ตับ ตับ (ตุ้บ!!) ลำตัวของน้ำขิงเอียงไปทางซ้ายเล็กน้อยตาม

ตับ ๆ ฟาเรนยังคงซอยแรงขึ้น ๆ จนในที่สุดเขาก็…

"อ่าส์...ขิง~" คำรามลั่นพร้อมกับบดขยี้ท่อนรัก ปล่อยน้ำรักแตกคาร่องสวาทของเธอทุกหยาดหยด

"แฮ่ก ๆ ๆ" น้ำขิงหอบอย่างหายใจแทบไม่ทัน

เธอกระตุกเสียวสั่นเกร็งไปถึงปลายเท้า และเธอยังรับรู้ได้ถึงท่อนรักร้อนของฟาเรนที่ยังคงกระตุกเบา ๆ อยู่ภายในตัวของเธอบริเวณช่องท้องน้อย เมื่อทั้งเธอและฟาเรนต่างเสร็จในห้วงเวลาเดียวกัน น้ำรักอุ่นร้อนถูกปลดปล่อยใส่ร่องรักของเธอจนมันค่อย ๆ ไหลย้อยออกมาจากร่องรักที่บวมเป่งและแดงช้ำเพราะแรงเสียดสีที่ยาวนานเกือบ ๆ 40 นาที

น้ำรักของทั้งสองคนไหลทะลักออกมามากจนเลอะเตียงเปียกชุ่มเป็นวง ๆ

ฟาเรนค่อย ๆ ถอนแก่นกายออกไปช้า ๆ แต่คนตัวเล็กยังนอนคว่ำหน้าอยู่ท่าเดิม เพราะแสบโพรงสาวจนไม่อยากจะขยับตัวมากนัก แต่เธอก็เริ่มรับรู้ได้ว่าเหมือนเตียงที่นอนอยู่มันจะเอียงเทซ้ายไปเล็กน้อย

"เดี๋ยวคืนนี้ย้ายไปนอนห้องฉันนะ" ฟาเรนพูดด้วยน้ำเสียงหอบเหนื่อยไม่แพ้กัน ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเม็ดเหงื่อ ทั้ง ๆ ที่ในห้องเปิดแอร์เย็นฉ่ำ

"ทำไมฉันต้องไปนอนห้องของนายด้วย?" น้ำขิงหันกลับมามองหน้าของเขาอย่างงง ๆ

ตัวเธอเองก็ยังคงมึน ๆ และร้าวระบมไปทั้งช่วงล่างที่ถูกคนทารุณอย่างป่าเถื่อนยาวนานเกือบ 40 นาทีได้

ฟาเรนกระแทกหนักและแรงเร็วกว่าเมื่อคืนก่อน เพราะเราเอากันบนเตียง ต่างจากเรือไม้เมื่อวานที่เขายังยับยั้งความรุนแรงได้บ้าง

"ก็เราเอากัน…จนเตียงห้องเธอหักไปแล้วนี่ไง!" ฟาเรนก้มลงมองขาเตียงที่หักไปข้างหนึ่งจริง ๆ และเอามือไปโยกดูซึ่งมันก็โคลงเคลง ๆ เหมือนจะหักมากไปอีก

ซึ่งคนตัวเล็กก็ค่อย ๆ ชันตัวลุกขึ้นนั่งอย่างช้า ๆ เพราะจุกและแสบร่องสวาทที่เปียกแฉะไปด้วยคราบน้ำกามของคนตรงหน้า

วันนี้เขาล่อเธอซะแสบร่องรักไปจนถึงด้านใน น้ำขิงไม่สามารถหุบขาได้เลยเพราะมันหน่วง ๆ และขายังสั่นพั่บ ๆ ไม่หายดี

ก็คนวิตถารอย่างเขาเล่นขย่มกระแทกถาโถมใส่เธอจนขาเตียงหักไปข้างหนึ่ง เพราะฉะนั้นไม่ต้องถามถึงระดับความดิบเถื่อน เพราะเมื่อถึงห้วงอารมณ์ที่ใกล้จะแตะขอบสวรรค์ เขาไม่สนใจเสียงใด ๆ รอบข้างทั้งสิ้น นอกจากเอา ๆ ไปให้เสร็จ ๆ

"แล้วนี่เธอยังกินยาคุมรายเดือนอยู่ใช่ไหม?" ฟาเรนเอ่ยถามขึ้นและมองไปที่คราบน้ำกามที่เลอะเทอะอยู่บนเตียง

"อืม" น้ำขิงพยักหน้ารับก่อนจะรีบคว้าทิชชูเปียกที่วางอยู่หัวเตียงมาซับคราบน้ำสกปรกเหล่านั้นทันที

ฟาเรนก้าวลงจากเตียงและก้มลงหยิบเสื้อผ้าทั้งของตัวเองและน้ำขิงขึ้นมาจากพื้นและวางลงบนเตียงทันที หลังจากที่เขาสวมใส่เสื้อผ้าของตัวเองจนครบทุกชิ้นแล้ว น้ำขิงก็ยังคงซับน้ำกามและใช้ทิชชู่เปียกเช็ดตามลำตัวของเธอไปด้วย

"ไปอาบน้ำห้องฉันก็ได้" ฟาเรนพูดขึ้นก่อนจะหยิบกระดาษทิชชูเปียกที่ใช้แล้วจากมือของเธอโยนลงถังขยะไปทันที

เขาคว้าเสื้อในสีดำบนเตียงขึ้นมาพร้อมกับทาบเข้าที่ลำตัวเล็ก ๆ ของเธอ ทาบกลับไปกลับมาอยู่หลายตลบ

"ฉันจะบอกความลับอะไรให้อย่างเอาไหม?" ฟาเรนจับปลายคางของเธอให้หันมองตรงมาที่เขานิ่ง

"ฉันไม่เคยใส่เสื้อในให้ใครมาก่อนเลย..." ฟาเรนโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้ ๆ และเลยไปทางด้านหลังแทนเพื่อติดตะขอเสื้อในให้กับเธอ

"เพราะฉันถอดเป็นอย่างเดียว" เขาพูดพร้อมกับพยายามติดตะขอให้น้ำขิงได้จนสำเร็จ

"เฮ้อออ~" น้ำขิงถอนหายใจใส่หน้าของเขาไปแรง ๆ

"จริง ๆ มันไม่ใช่เรื่องที่ควรเก็บมาภูมิใจหรอกนะ" แววตากลมโตมองไปที่ฟาเรนนิ่ง ๆ

"นายหัดรู้จักผิดชอบชั่วดีซะบ้างเถอะ"

เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเชิงตำหนิใส่เขา แต่มันก็เปล่าประโยชน์ ฟาเรนยักคิ้วตอบกลับมาอย่างไม่ใส่ใจอะไร

หลังจากที่ทั้งคู่แต่งตัวและเก็บข้าวของต่าง ๆ ในห้องเสร็จ คืนนี้ก็ต้องย้ายมานอนห้องของฟาเรนจริง ๆ เพราะถ้านอนห้องน้ำขิงต่อ มีหวังเตียงได้ถล่มลงมาหลังหักกันทั้งคู่แน่

"และที่สำคัญหัดป้องกันซะบ้างนะ" น้ำขิงพูดขึ้นขณะที่ทั้งคู่เดินออกมาจากห้องของเธอ เพื่อย้ายไปที่ห้องพักของฟาเรนซึ่งอยู่คนละตึกกับน้ำขิงเลย

และทั้งแถบก็คือห้องของพวกวิศวะล้วน ๆ

แต่เหมือนว่ายังไม่มีใครกลับห้องเลยสักคน ทั้ง ๆ มันก็ตีสามกว่า ๆ แล้วนะ

"ไม่แน่วันหนึ่งถ้าฉันร้อนเงินขึ้นมา…ฉันอาจจะปล่อยท้องเพื่อจับนายก็ได้" เธอพูดออกไปเพื่อเตือนสติเขาว่าไม่ควรประมาทและก็เพื่อตัวเธอเองจะได้ปลอดภัยด้วยเช่นกัน