CRAZY LOVE คลั่งรัก | SM25 นิยาย บท 88

EP.88 CRAZY LOVE คลั่งรัก ♥

ตอน ออกไป!!!

ฟาเรนลากคนตัวเล็กให้เดินตามเขามาถึงที่ตู้เซฟภายในคอนโดหรูของเขา ปลายนิ้วเรียวกดรหัสทันทีอย่างจำได้แม่น

"ถ้าคิดจะเป็นอีตัว แค่นอนอ้าขากว้าง ๆ เธอก็ได้เงินง่าย ๆ แล้วนี่ไง!"

ฟาเรนพูดประชดใส่เธอพร้อมกับมองด้วยสายตาที่เคียดแค้น

"แต่ก่อนที่เธอจะได้เงินนี่ไปง่าย ๆ ...เธอก็ต้องทำงานเพื่อแลกมันมา รู้ใช่ไหม?"

ฟาเรนกระชากตัวของน้ำขิงเข้าไปประชิดแผ่นอกของเขา

"นายก็ทำแบบนั้นกับฉันมาตลอดไม่ใช่เหรอ?"

น้ำขิงเอ่ยถามไปอย่างเสียงสั่น

"แล้วเธอรู้ไหม ว่าผู้ชายเวลามันเอาเพราะรัก กับเอาเพราะเ_ี่ยนมันต่างกันยังไง?"

ฟาเรนถามเธอก่อนจะจับเธอเหวี่ยงไปที่เตียงอย่างเต็มแรง

ปั่ก!

"อะ..."

คนตัวเล็กจุกท้องเล็กน้อยเมื่อถูกเขาโยนลงเตียงอย่างแรงแบบนั้น

"ขายตัวให้ฉัน เพราะหิวเงินมากใช่ไหม?"

เขาพูดเสียงสั่น ๆ เพราะตอนนี้ใจของเขามันอยากจะทำลายล้างไปทุกสิ่งจริง ๆ รวมถึงคนที่อยู่ตรงหน้าตรงนี้ด้วย

"อยากได้อะไรขนไปเลย ฉันให้เธอทุกอย่างเลย"

ฟาเรนกดเปิดตู้เซฟของเขา ก่อนจะหยิบเงินปึกหนามาโยนใส่ร่างบางอย่างดูถูก

ยิ่งมองเขาสติแตก น้ำขิงก็ยิ่งเจ็บจนร้องไห้ออกมาเช่นกัน

"ต้องการเงินไม่ใช่เหรอ?"

ฟาเรนหยิบเงินในตู้ยัดใส่ชุดชั้นในของเธอ และล้วงใส่เข้าไปในกางเกงชั้นใน

"อยากได้ก็เอาไปสิ เอาไปให้หมดเลย"

ฟาเรนไม่พูดเปล่า เขากระชากเปิดฝาตู้เซฟอ้าออกกว้าง ๆ และกวาดเอาเงินทองทั้งหมดที่เขามี ก่อนจะโยนธนบัตรเป็นพัน ๆ ใบใส่คนที่นอนจุกแน่นอยู่คาเตียง

ฟุ่บ!!

ฟาเรนขึ้นคร่อมเธอ แววตาดุดันของเขาจ้องตรงไปที่เธอราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ

"จริง ๆ แล้วฉันอาจจะไม่ได้ต้องการเงินก็ได้"

เธอนอนร้องไห้ใต้เรือนร่างของเขา อย่างกลัวและเจ็บหน้าผากที่ถูกโทรศัพท์กระแทกเข้าใส่

"แต่ฉันต้องการอิสระของฉันคืนต่างหาก"

เธอน้ำตาไหลอาบใบหน้า เธออดและทนแทบไม่ไหวแล้ว ทั้งแรงกระชากแขน บีบคอต่าง ๆ สารพัดที่เขาทารุณเธอเพราะความโกรธ

"ถ้าความตายมันทำให้ฉันเป็นอิสระจากนายได้...ฉันก็ยอมนะ"

"เพราะฉันถือว่าได้ทนนายจนถึงวินาทีสุดท้ายที่หายใจแล้วจริง ๆ"

น้ำขิงพูดด้วยเสียงสั่นเครือ ทั้งน้ำตา

"ยอมตายเพื่อไปจากฉันงั้นเหรอ!"

ฟาเรนกัดฟันตอบกลับมาด้วยแววตาที่เกลียดชัง

"อยากเป็นอิสระจากฉันมาก ...ก็ไปซะสิ"

ฝ่ามือสั่น ๆ ของเขาชี้ไปที่ประตูทางออก

"สำหรับฉัน…"

"ผู้หญิงอย่างเธอ…"

"มันก็ไม่มีค่าอะไรเลยนอกจาก…เอา!"

เขาพูดพร้อมกับลุกขึ้นจากตัวของเธอทันที

"รีบไสหัวของเธอออกไปซะ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจเอาเธอจนตายตรงนี้!"

จอมโหดตวาดลั่น ทั้งที่เขาเองเจ็บปวดมากที่ต้องเอ่ยปากไล่เธอไป

"ไป!!!"

ฟาเรนเอ่ยปากไล่เธอราวกับหมูราวกับหมา

น้ำขิงยันตัวเองลุกขึ้นนั่งได้ เธอก็รีบเดินไปเก็บเช็คเงินสดที่เฟรนด์ชิพให้ และรีบเดินตรงไปที่ประตูทางออกทันที

"แล้วจำเอาไว้นะ ต่อให้เดือดร้อนจนตายก็อย่าได้กล้ากลับมาขออะไรจากฉัน!"

ฟาเรนตะคอกทิ้งท้ายไปแบบนั้น หลังจากที่น้ำขิงเดินก้าวผ่านประตูห้องออกไป

ปัง!

เขากระชากประตูปิดลง ก่อนจะทรุดตัวลงกับพื้นทันที

วาเลนถอนหายใจอย่างหดหู่

"มันผ่านไปนานแล้วนะ เราก็พยายามแก้ไขและรับผิดชอบทุกอย่างแล้วนะวาเลน"

เธอพูดถึงเรื่องในอดีตซ้ำไปซ้ำมา ซึ่งทางไฟนอลก็ยังคงเอาแต่นั่งเงียบ

"แต่ฉันอยากให้เราได้มีโอกาสรับผิดชอบมากกว่านี้"

ขณะที่วาเลนพูดต่อด้วยความรู้สึกผิดที่มี

"วาเลน ~"

ไฟนอลอยากจะดึงเธอเข้ามากอดปลอบ แต่ด้วยความที่ทั้งคู่อยู่ในสถานปฏิบัติธรรม มันจึงดูไม่เหมาะสมสักเท่าไหร่

"ขอบคุณที่เข้าใจฉัน และไม่เคยทิ้งฉันให้จมอยู่กับความทุกข์เพียงลำพังนะไฟ"

วาเลนเอ่ยขอบคุณสามีคู่ชีวิตของเธอ ที่ฝ่าฟันร่วมกันมาหลายต่อหลายอุปสรรค

ชีวิตหลังแต่งงานและมีลูกมันไม่ง่ายเลย จากสถานะเพื่อนสนิท ที่กลายมาเป็นคู่ชีวิต บอกเลยว่าเขาแทบไม่ต้องปรับเปลี่ยนอะไรเลย ทั้งคู่ยังคงเป็นเพื่อนคู่ใจ คู่ทุกข์คู่สุขและยืนเคียงข้างกันอยู่เสมอ

"ฉันจะอยู่เคียงข้างเธอเสมอ และจะดูแลเธอแบบนี้ไปตลอด"

ไฟนอลบีบมือของภรรยาอย่างทะนุถนอม ขณะที่สองสามีภรรยากำลังปลอบใจกันผ่านทางแววตาและคำพูดอยู่นั้น

จู่ ๆ สายตาของผู้เป็นแม่ก็เหลือบไปเห็นเด็กหนุ่มหน้าตาหล่อเหลาที่ยืนพิงรถมองตรงมาที่เธออยู่ไม่ไกลนัก

"ฟาเรน ~"

หญิงสาววัยกลางคนยิ้มออกมาทันทีที่เห็นลูกชายสุดที่รักของเธอ

เธอรีบลุกขึ้นทันทีที่เห็นเขา ซึ่งฟาเรนก็รีบเดินตรงเข้ามาหาเธอทันทีที่เธอมองเห็นเขา

"แม่"

ฟาเรนเรียกแม่ของเขาก่อนจะวิ่งเข้ามากอดทันทีด้วยความคิดถึง หลังจากที่เขาไม่ได้เจอแม่มาเต็ม ๆ เป็นปี ๆ

"ฟาเรนลูกรักของแม่ หนูเป็นอะไรรึเปล่าลูก?"

วาเลนรับรู้ได้ทันทีว่าฟาเรนต้องมีเรื่องอะไรบางอย่างแน่ ๆ เขาถึงยอมมาหาเธอที่นี่ ฟาเรนเหลือบมองไปที่พ่อของเขานิ่ง ๆ

"เปล่าครับแม่"

เขาเอ่ยปฏิเสธไป แต่คนเป็นแม่ยังไงซะเธอก็ดูออกอยู่แล้วว่าเขามีอะไรในใจกันแน่

"แม่ครับ...แม่กลับไปกับฟาร์นะ"

ฟาเรนเอ่ยขอ เพราะว่าเขาไม่ได้เจอแม่มานานเป็นปีแล้วหลังจากเหตุการณ์ในครั้งนั้น