Driver คนขับรถกับคุณหนูใจแตก นิยาย บท 4

ปั้นหยาตกใจ หวีดร้องเสียงดังลั่น รถมอเตอร์ไซค์รีบตีโค้งเลี้ยววงแคบ เพื่อที่จะวิ่งย้อนศรกลับเข้าไปในซอยเปลี่ยว ไทเกอร์ที่ตอนนั้นกำลังยืนอยู่บนฟุตบาท ตัดสินใจโดดขวาง เหวี่ยงปลายเท้าเตะโครมเข้าที่กลางลำตัวคนขับ ส่งผลให้รถเสียหลักล้มคว่ำลงข้างถนน ทั้งคนขับและคนซ้อนกระเด็นกระดอนตกจากรถ

“เสือกนักนะมึง... อยากตายใช่ไหมวะ”

สองโจรลุกขึ้นมาจากพื้น ควักมีดปลายแหลมคมกริบออกมา เดินดุ่มๆ เข้าหาไทเกอร์โดยไม่พูดพล่ามทำเพลง

ควับ...

คนหนึ่งจ้วงมีดเข้าใส่ร่างของไทเกอร์อย่างจัง หมายกะซวกให้ไส้ไหล ทว่าชายหนุ่มเอี้ยวตัวหลบหลีกได้อย่างคล่องแคล่วรวดเร็ว โต้ตอบด้วยการตีศอกใส่หน้าผู้จู่โจมเสียงดังพลั่ก

“โอ๊ยยย…”

คนร้ายร้องลั่นด้วยความเจ็บปวด ไทเกอร์รีบฉวยจังหวะโดดกระแทกเข่าลอย ซ้ำเข้าที่ท้อง ก่อนจะหมุนตัวกลับมารับมือกับอีกคนที่พุ่งเข้ามาทางด้านหลัง ไทเกอร์จู่โจมตอบโต้รวดเร็วเหลือเชื่อ

“อ๊าคคค…”

คนร้ายร้องโอดโอย กำปั้นของไทเกอร์หนักหน่วงไม่แพ้หมัดพี่บัวขาว กระแทกเข้าที่ใบหน้าของมันอย่างจัง ลงไปนอนโอดโอยหมดสภาพอยู่กับพื้น

“ฝีมือไม่เบานี่หว่า… ”

ไอ้คนแรกที่โดนสอยร่วงลงไปนอนกับพื้นมองหน้าไทเกอร์ด้วยแววตาโกรธแค้น พอลุกขึ้นมาตั้งหลักได้ ก็คว้ามีดปลายแหลมวาววับ พุ่งเข้าใส่พลเมืองดีด้วยความเจ็บแค้นแทนเพื่อนอีกคนที่โดนอัดจนงอมพระราม

ขวับ…

มีดปลายแหลมในมือของมันเหวี่ยงเข้าใส่ร่างของไทเกอร์อย่างแรง หากชายหนุ่มช่างกล้าหาญ แม้จะมีแค่มือเปล่า แต่ก็ตั้งรับไม่หวาดหวั่น

ไทเกอร์มีเลือดนักสู้เต็มเปี่ยม แววในดวงตาคมกริบไม่มีความตระหนกเลยสักน้อย ด้วยเชื่อมั่นว่าเขาไม่ใช่เป้านิ่งของใครแน่ๆ