Driver คนขับรถกับคุณหนูใจแตก นิยาย บท 7
เสี่ยโชคนิ่งฟัง คำพูดของลูกสาวฟังดูมีเหตุผล
“แล้วมันขับรถเป็นใช่ไหม”
“เป็นค่ะคุณพ่อ”
“งั้นก็ตามใจ... มีห้องว่างที่เรือนคนสวน ให้มันไปพักที่นั่นก็แล้วกัน”
ที่ต้องรับไทเกอร์เอาไว้ก็เพราะว่าตอนนี้เสี่ยโชคกำลังต้องการคนขับรถพอดี
“ขอบคุณค่ะคุณพ่อ”
หญิงสาวกลับมาที่ห้องรับแขกด้วยสีหน้าดีใจ รีบบอกข่าวดีกับชายหนุ่ม
“เสือ... คุณพ่อตกลงรับนายไว้เป็นคนขับรถแล้วนะ”
ปั้นหยารีบบอก
“ว้าว... ขอบคุณครับคุณหนู”
ไทเกอร์ดีใจ ยกมือไหว้คุณหนูเจ้าของบ้าน
“อุ๊ย... ไม่ต้องไหว้ฉัน”
ปั้นหยาตกใจ
“คุณหนูอายุเท่าไรแล้วครับ”
“ยี่สิบ... แล้วนายล่ะ”
“ยี่สิบหกครับ”
“นายพักที่ห้องด้านหลังนะ เดี๋ยวป้าช้อยจะพาไป”
“ครับคุณหนู”
ตอบพร้อมส่งยิ้มหวาน มิอาจปิดซ่อนแววตาเจ้าชู้ เพราะ ‘เสือ’ ย่อมเป็นเสืออยู่วันยังค่ำ
ในเวลาต่อมา
“เอ็งนอนในห้องนี้นะ”
ป้าช้อยพาไทเกอร์มาดูห้องพัก เป็นเรือนหลังเล็กตั้งอยู่ริมรั้ว ใกล้ๆ กันมีเรือนอีกหลังซึ่งเป็นที่พักของลุงยอด เป็นคนสวนเก่าแก่ มีหน้าที่รับผิดชอบดูแลสวนและงานช่างซ่อมแซมอยู่ในบ้านของเสี่ยโชคมานานหลายปี
“ฝากเด็กใหม่ด้วยนะตายอด”
ป้าช้อยบอก เมื่อเห็นลุงยอดเดินออกมาพอดี
“สวัสดีครับลุง”
ไทเกอร์ยกมือไหว้ลุงยอดซึ่งเป็นชายสูงวัยผิวคล้ำ อายุไม่น่าจะเกินห้าสิบ
“ไหว้พระเถอะไอ้หนุ่ม... เอ็งนี่มันหล่อนะ หน้าตายังกับพระเอกหนัง นึกยังไงมาเป็นคนขับรถ”
ลุงยอดชวนคุย อดสงสัยไม่ได้ ที่เห็นหนุ่มหล่อผู้มีออร่าเปล่งประกายยิ่งกว่าดาราคนนี้ มาเป็นคนขับรถบ้านเสี่ยโชค
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: Driver คนขับรถกับคุณหนูใจแตก