ดยุคผู้อ่อนแอและภรรยาหมอศักดิ์สิทธิ์ของเขา นิยาย บท 6

วันรุ่งขึ้น สาวใช้สองคนเข้ามารับใช้ชูซินชำระล้างล้างร่างกาย แล้วสาวใช้คนที่สามก็นำอาหารเช้ามาที่ห้องของเธอ ในอดีต ท่านหญิงหรงไม่ปฏิบัติตามกฎที่ไปแสดงความเคารพต่อท่านหญิงอวี้ ชูซินจึงไม่ทำเช่นนั้นในตอนนี้

ท่านหญิงอวี้มีความขุ่นเคืองต่อท่านหญิงหรงสำหรับความหยาบคายนี้ แต่ก็ไม่ได้ทำให้เธอลำบาก กล่าวโดยย่อ ท่านหญิงอวี้เป็นแม่สามีที่ใจดีนั่นเอง

หลังอาหารเช้า ชูซินเดินไปที่ห้องนอนของเหวินโม่

สาวใช้นอกห้องนอนของเหวินโม่ทักทายชูซินในทันที พวกเขาไม่พอใจกับการจากไปอย่างกะทันหันของชูซินเมื่อวานนี้ และรู้สึกตื่นเต้นกับการมาถึงของเธอในตอนนี้

ชูซินเดินเข้าไปในห้องนอนหลังจากปัดผ้าม่านออกไป เหวินโม่นั่งบนเตียงโดยพิงกับหัวเตียง

หมิงเยว่กำลังช่วยเหวินโม่ดื่มน้ำ และหมิงอวี้ก็กำลังรอเขาอยู่ หมิงเยว่วางชามลงเมื่อเห็นชูซินและสาวใช้สองคนต่างทักทายด้วยความตื่นเต้น "ท่านหญิง"

เหวินโม่เงยหน้าขึ้นช้าๆ นี่เป็นครั้งที่สามที่พวกเขาพบกันในเวลากลางวันแสกๆ เขาเห็นชูซินมองเขาอย่างใคร่รู้ด้วยริมฝีปากของนางที่เม้มสนิท นางงดงามราวกับภาพวาด และมีไฝเล็กๆ ใต้ตาขวาของนางซึ่งทำให้นางดูเย้ายวน เรือนผมของนางถูกมัดอย่างไม่ใส่ใจและกลัดหมุดประดับผมหยกขาวอยู่หลายชิ้น

ชูซินดูมีเสน่ห์ในชุดกระโปรงสีฟ้าอ่อนและเหวินโม่ก็ รู้สึกตกตะลึงไปกับนาง

ในเวลาเดียวกัน ชูซินก็ประเมินเหวินโม่ไปด้วย เขาเป็นคนผอมบาง หรือให้ถูกคือหนังติดกระดูก มีความอ่อนโยนในดวงตาของเขา เขาเป็นมิตร รอบรู้ และได้รับการอบรมมาอย่างดี

ดูเป็นเรื่องเหลือเชื่อสำหรับชูซินที่ชายผู้กำลังจะตายนั้นแลดูสงบสุข

ความทรงจำเก่าของท่านหญิงหรงหวนกลับมา ในคืนแต่งงานของพวกเขา เหวินโม่ถูกชายสองคนพาไปที่ห้องนอนของพวกเขา ท่านหญิงหรงรู้สึกขุ่นเคืองในตอนนั้นและตัดสินใจที่จะนั่งอยู่ทั้งคืนโดยไม่ดื่มเหล้าคู่

เหวินโม่บอกให้นางพักผ่อนด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนแล้วใช้เวลาทั้งคืนบนรถเข็นของเขาเอง