ข้าคือเขยผู้ยิ่งใหญ่ นิยาย บท 1053

เย่เทียนไม่ได้เป็นคนที่ดื้อรั้น ประชุมใหญ่ของยอดมนุษย์นั้นทำให้เขาอยู่ในสถานการณ์ที่โดดเดี่ยวไร้คนช่วยเหลือ หรือจะคาดหวังกับปัจจัยที่ไม่เสถียรของท่านจ้าว? อย่าแม้แต่จะคิด!

แต่ในเมื่อช่ายเหมยเป่ากล้าที่จะรับปาก เขาคิดว่าเธอคงจะมีความมั่นใจ ทำให้เขาเงยหน้าขึ้นและมองช่ายเหมยเป่า โดยหวังว่าเธอจะให้คำอธิบายแก่ตนเองได้

ถึงแม้ว่าช่ายเหมยเป่าจะไม่พอใจเขามาโดยตลอด แต่เรื่องสำคัญเช่นนี้ ยังไม่ถึงจุดที่ต้องทะเลาะกัน ในเมื่อช่ายเหมยเป่าตกลงอย่างกะทันหัน เธอต้องมีเหตุผลของตนเอง

“เหตุผลล่ะ? ผมไม่คิดว่าคุณเต็มใจที่จะเผชิญหน้ากับกลุ่มคนที่ทำร้ายพวกเรา!” เย่เทียนลูบหน้าผากด้วยความจำใจ

“ฉันคิดว่าคุณนานาโกะน่าจะรู้เรื่องนี้อยู่แล้ว” ช่ายเหมยเป่ามองไปที่นานาโกะด้วยรอยยิ้มที่เหมือนจะยิ้มแต่ไม่ยิ้ม

นานาโกะพยักหน้า วันนี้อาจเป็นวันที่เธอพูดมากที่สุด บางทีอาจจะเป็นเพราะอารมณ์ที่ไม่เหมือนกัน ซึ่งทำให้เธอรู้สึกร่าเริงขึ้นมาก “ถึงแม้ว่าหน้าตาของผู้หญิงคนนี้จะค่อนข้างคล้ายกับฉัน แต่ก็มีหลายอย่างที่ไม่สามารถเลียนแบบได้!”

“สิ่งสำคัญที่สุดคือฉันต้องอาศัยใครบางคนเพื่อให้ฉันหลุดพ้นอย่างสิ้นเชิง!” หลังจากนานาโกะกล่าวจบ มีแสงเย็นประกายอยู่ในดวงตาของเธอ “แต่ฉันจะไม่ช่วยเปล่า ๆ เพราะฉันต้องการให้พวกคุณช่วยฉันฆ่าคนคนหนึ่ง!”

“ฆ่าคน? ใคร?” เย่เทียนหรี่ตาลงและถามด้วยความสงสัย

“ฮิโรชิม่า อาโนโมริ คู่หมั้นของฉัน!”

“ฮิโรชิม่า อาโนโมริ?” เย่เทียนเลิกคิ้ว จากนั้นมองเธอด้วยสายตาแปลกใจ“คู่หมั้นของคุณเหรอ?”

เพียงแค่ประโยคนี้ก็เพียงพอที่ทำให้เย่เทียนอยากรู้อยากเห็นอย่างรุนแรง และการแสดงออกของนานาโกะนั้นไม่ได้เสแสร้ง ซึ่งทำให้เขายิ่งสงสัยมากยิ่งขึ้นไปอีก

“เขาเป็นคนถ่อยที่ต่ำช้าไร้ยางอาย! เขาคิดว่าฉันไม่รู้ในสิ่งที่เขากำลังทำอยู่ เขาใช้ชีวิตของคนตระกูลนากาจิมะมาข่มขู่คุณปู่ เพื่อให้ฉันแต่งงานกับเขา!” ดวงตาของนานาโกะเต็มไปด้วยความโกรธแค้น

“บุคคลนี้แข็งแกร่งมาก?” เย่เทียนแตะคางและเริ่มสันนิษฐาน

“ถึงแม้ไม่อยากจะยอมรับ แต่เมื่อเขาเทียบกับคุณแล้วแตกต่างกันมาก” นานาโกะสูดลมหายใจอย่างเย็นชา “ฉันใช้มีดเล่มหนึ่งก็สามารถฆ่าเขาได้แล้ว!”

“แล้วทำไมจะต้องยุ่งยากขนาดนี้ด้วย? คุณฆ่าเขาก็สิ้นเรื่องแล้ว?” เย่เทียนมองนานาโกะด้วยสีหน้าที่พูดไม่ออก สำหรับคนที่มีความสามารถแล้ว ดูเหมือนจะไม่ใช่ปัญหาใหญ่

หน้าอกของนานาโกะสั่นอย่างรุนแรง ซึ่งก็เพียงพอแล้วที่จะเห็นว่าหัวใจของเธอผันผวนรุนแรงเพียงใด

“แต่ฉันไม่สามารถลงมือเองได้!” นานาโกะสูดลมหายใจเข้าลึก ๆ และสุดท้ายส่ายศีรษะด้วยความจำใจ “ถ้าฉันลงมือ มันจะทำให้คนทั้งตระกูลนากาจิมะต้องเดือดร้อน แต่หลังจากที่ฉันได้รับคำเตือนจากโคจิ คาโต้ ฉันรู้ว่าโอกาสมาถึงแล้ว!”

เย่เทียนเข้าใจความหมายของอีกฝ่าย และทันใดนั้นเขาก็รู้สึกไม่พอใจ “คุณต้องการจะทำให้ผมเป็นแพะรับบาปแทนคุณหรือ? สำหรับคุณแล้ว ผมเป็นคนแบบนั้นหรือ?”

นานาโกะเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงสงบ “ก่อนอื่นคุณแข็งแกร่งพอ นี่คือพื้นฐานสำหรับการร่วมมือของพวกเรา และการที่คุณสามารถรับการโจมตีของฉันได้ ความแข็งแกร่งของคุณนั้นเพียงพอที่ฉันจะยอมรับแล้ว!”

หลังจากกล่าวจบ ดูเหมือนเธอจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ เธอยกมุมปากขึ้นเล็กน้อย เผยให้เห็นรอยยิ้มลึกซึ้งที่ซ่อนอยู่ในคำพูด “ประเด็นที่สองคือชื่อเสียงของคุณ บางทีคุณอาจไม่รู้ว่าตอนนี้โลกแห่งศิลปะการต่อสู้ทั่วประเทศหยิงตั้งรางวัลค่าหัวของคุณไว้แล้ว!”

“ด้วยสถานะของคุณไปฆ่าฮิโรชิม่า อาโนโมริ ดูเหมือนจะเป็นเรื่องบังเอิญเท่านั้น!” เห็นได้อย่างชัดเจนว่านานาโกะนั้นคิดไตร่ตรองไว้แล้ว และขณะที่พูดนั้นดวงตาของเธอเป็นประกาย