เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 1052

“เอาละ พวกคุณว่ากันไปเองนะ ผมจะไปเดิน ๆ ดูหน่อย”

เฉินเหมิ่งมองดูตาเฒ่าสองคนนั้นอย่างเหยียด ๆ ไม่มีอารมณ์จะคุยด้วยต่อไป

เดินออกจากไปอย่างรวดเร็ว และห้ามลูกน้องทั้งหมดไม่ให้ติดตามไปด้วย

องครักษ์หลายคนนั้นชะงักก้าว นึกลังเลว่าจะตามไปหรือไม่

ตาเฒ่าน้อยหัวเราะเยือก ๆ “เอาละ เขารู้สถานะพวกคุณแล้ว พวกคุณตามเขาไป ก็ไม่มีความหมายอะไร แต่ถ้าเกิดเขาบันดาลโทสะขึ้นมา เขาอาจจะฆ่าพวกคุณทิ้งได้”

พวกองครักษ์เหล่านั้นดูไม่เหมือนจะใช่คนของนายพลเฉิน น่าจะเป็นคนที่ตาเฒ่าน้อยวางไว้เป็นหูเป็นตามากกว่า

“พวกคุณคิดว่าเขาโง่จริง ๆ หรือ ถึงขนาดจะไม่รู้เรื่องอะไรเลย？”

ตาเฒ่าน้อยพูดกับพวกองครักษ์พวกนั้นเสร็จ หมุนตัวกลับจากออกไป

……

เวลานี้ที่บ้านตระกูลถัง

กำลังเตรียมการงานประลองยุทธในวันพรุ่งนี้ ถังเยว่หวาและถังเหยียนทั้งสองคนดูเหมือนจะมีความเห็นต่างกันอยู่ในเรื่องนี้

“จัดคนซุ่มไว้ให้คอยระวังป้องกันถังเฉา มิฉะนั้นแล้ว หากเกิดมีใครดักโจมตีทำร้ายถังเฉาโดยกะทันหัน จะเกิดเรื่องไปกันใหญ่”

ณ ขณะนี้ ทุกคนในราชวงศ์ต้าเซี่ย โดยทั่วไปล้วนแล้วแต่จะรู้ถึงฐานะที่แท้จริงของถังเฉาแล้ว

เพียงแต่ทุกคนต่างเก็บงำไว้ไม่พูดถึง เกี่ยวกับครั้งที่แล้วที่คนกลุ่มนั้นจะมาจัดการกับถังเฉา ถังเหยียนก็ยังจำได้อยู่อย่างละเอียด

ถังเฉายิ้ม ๆ “คุณพ่อคุณแม่ พวกคุณวางใจได้เลย พวกเขาไม่มีปัญญาทำอะไรผมได้หรอก ขอเพียงพวกมันกล้าลงมือ ผมก็จะให้พวกมันรู้จักคำว่าเสียใจ”

ถังเฉาก่อนหน้านี้ ก็มีความมั่นใจอยู่มากแล้ว ยิ่งมาตอนนี้ก้าวขึ้นไปอีกขั้นแล้ว ความมั่นใจยิ่งมากขึ้นไปอีก

ผมงฝ่ายถังเยว่หวากับถังเหยียนยังไม่รู้เรื่องว่าพลังฝีมือที่แท้ของถังเฉาได้มีการเปลี่ยนไปอย่างพลิกฟ้าพลิกแผ่นดิน

คิดเพียงว่าถังเฉายังอ่อนเดียงสามากเกินไป ไม่รู้ถึงความแกร่งกล้าของพวกคนเหล่านี้

“คุณลูกชาย คุณยังไม่รู้นะว่าพวกเขาแข็งกล้าขนาดไหน ให้แม้พ่อเองก็ยังรู้สึกมีหวั่นอยู่บ้าง แล้วจะอะไรกับระดับแค่อย่างคุณ”

“ทุกอย่างต้องใช้ความระมัดระวังไว้ให้เป็นที่สุดนะ”

ถังเฉาไม่พูดอะไร ได้เพียงแต่ยิ้ม ถึงยังไงถังเยว่หวาก็ห่วงใยเขาอยู่

“วางใจเถอะครับ คุณแม่ ผมจะระวังตัวแน่นอนครับ”

ขณะนั้นเองก็มีใครคนหนึ่งคนเดินเผมมาจากผมงนอก

ถังเหยียนให้รู้สึกว่ามีพลังที่แข็งแกร่งมากกระแสหนึ่ง รีบหันหน้าไปในฉับพลัน สายตามองไปที่นอกประตูอย่างเตรียมพร้อม

คนผู้นี้ก็คือเฉินเหมิ่ง

เขาเดินมายืนอยู่ตรงผมงหน้าถังเฉา พูดว่า

“น่าเสียดายจริง ๆ ต้นกล้าไม้ที่แสนดีนี้ พรุ่งนี้ต้องไปพบกับคู่แข่งแบบนั้น ถ้าผมเป็นคุณละก้อ จะไม่ลงแข่งขันในครั้งนี้อย่างเด็ดขาด เพราะการแข่งขันในครั้งนี้คุณต้องตายอย่างไม่ต้องสงสัย！”

แววตาถังเหยียนเยือกขึ้นวูบ มองหน้าเฉินเหมิ่ง พูดเรียบ ๆ ว่า “ไม่ทราบท่านนายพลหมายถึงอะไร ใครกันหรือที่จะลงแข่งขัน ถึงทำให้คุณพูดออกมาได้แบบนี้？”

เฉินเหมิ่งแค่นหัวเราะชืด ๆ ส่ายหน้าแล้วพูด

“มือมัจุราชของพวกเราที่นี่คุณไม่เคยได้ยินกันหรือ？ทอดสายตามองไปทั่วราชวงศ์เซี่ย แม้ผมถูกเรียกว่านายพล แต่คนที่ใจทมิฬสุดโหด มันไม่ใช่ผมนะ”

ถังเหยียนได้ฟังก็รู้ดีแล้วว่าคนที่เฉินเหมิ่งพูดนั้นเป็นใคร