เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 1086

ก่อนหน้านี้สักพักใหญ่ๆ ถังเฉาได้แนะนำหลินชิงเสว่กับพ่อแม่ของเขาแล้ว

แต่หลังจากแนะนำไป พวกเขาสองคนเฝ้ารอการมาถึงของหลินชิงเสว่มาก คราวนี้ได้เจอตัวจริงสักที

ที่จริงควรจะเป็นหลินชิงเสว่ที่เขิน แต่ที่ทุกคนคิดไม่ถึงคือถังเยว่หวากลับพาถังเหยียนไปหลบอยู่อีกด้าน

"ทำยังไดี? ตอนนี้ลูกสะใภ้ของเรามาแล้ว เราสองคนไม่ได้เตรียมอะไรไว้เลย จะดูไม่เหมาะสมหรือเปล่า"

"นั่นน่ะสิ ฉันก็คิดเรื่องนี้อยู่ ที่รัก หรือคุณไปหยิบเครื่องเพชรพลอยที่เราแอบเก็บไว้ออกมามั้ย"

"ยังไงก็เป็นลูกสะใภ้ตัวเอง ให้ตอนนี้ก็ไม่มีปัญหาอะไร ถือว่าเป็นของรับขวัญ"

หลังจากได้ฟังประโยคนี้ ใบหน้าของถังเยว่หวาก็แสดงสีหน้าตื่นเต้นขึ้นมา

"ใช่แล้ว ทำไมฉันคิดไม่ถึงนะ รีบไปเอามาเร็ว มิฉะนั้นเดี๋ยวทำลูกชายของเราขายหน้าจะไม่ดี”

หลังจากถังเยว่หวาพูดจบ ทั้งสองคนก็รีบร้อนกลับไปที่ห้องของตัวเอง

หลินชิงเสว่อีกด้านเห็นแบบนี้นึกว่าพ่อแม่ของถังเฉาไม่ชอบตัวเอง รอยยิ้มบนใบหน้าพลันเจื่อนลง

“ถังเฉา ฉันทำตัวไม่ดีหรือเปล่าคะ คุณอาคุณน้าถึงไม่ชอบฉัน ฉันออกไปหลบก่อนดีมั้ย”

ถังเฉารู้จักแม่ตัวเองดี รวมถึงพ่อด้วย แต่พอได้ยินที่หลินชิงเสว่พูดเขาก็อดหัวเราะดังๆออกมาไม่ได้

“คุณวางใจเถอะ พวกเขาจะไม่ชอบคุณได้ยังไง พวกเขาน่าจะไปเตรียมอะไรอยู่ ไม่เป็นไรนะ คุณเดินตามฉันมาก็พอ”

พูดเสร็จ ถังเฉาก็พาหลินชิงเสว่ไปหาถังเยว่หวาและถังเหยียน

ทั้งสองคนกำลังหยิบอะไรออกมาและจับไปจับมา

ขณะนั้นถังเฉาเห็นของในมือพวกเขาแล้วอดถามไม่ได้

“พวกท่านสองคนบอกว่าสมบัติเหล่านี้สำคัญมากไม่ใช่หรอครับ? ทำไมเอาออกมาตอนนี้ล่ะ”

สีหน้าถังเหยียนจริงจังมากและตำหนิออกมา

“ชิงเสว่เป็นลูกสะใภ้ของฉันนะ ตอนนี้เราจะยกของเหล่านี้ให้เธอแล้วจะทำไม?”

พูดจบ ถังเฉาก็ส่ายหัวอย่างอดไม่ได้และเดินกลับมาหาหลินชิงเสว่

“เป็นยังไงบ้าง คุณอากับคุณน้าเกลียดฉันมากจริงๆใช่มั้ยคะ?” หลินชิงเสว่หน้าตาเป็นกังวล

ถังเฉาจึงตบไหล่หลินชิงเสว่อย่างอ่อนใจพลางกล่าว

“คุณวางใจเถอะ เมื่อกี้พวกเขาเพิ่งตะคอกผมเพราะเรื่องคุณ ถ้าพวกเขาเกลียดคุณ ก็คงแค้นผมมากด้วย”

หลังจากได้ยินสิ่งที่ถังเฉาพูด หลินชิงเสว่ก็มีสีหน้างงงวย

“คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไงคะ? ทำไมฉันถึงไม่เข้าใจว่าตอนนี้คุณอาคุณน้าทำอะไรอยู่ด้านหลัง?”

ในขณะที่หลินชิงเสว่เพิ่งถามจบ จู่ๆถังเหยียนและถังเยว่หวาสองคนก็เดินออกมา ทำเอาหลินชิงเสว่อายนิดหน่อย

“ชิงเสว่ มานี่ อากับน้าไม่ได้เตรียมอะไรไว้ เลยจะยกของเหล่านี้ให้เธอ ถึงยังไงไอ้เด็กนี่ก็ไม่ได้บอกพวกเราว่าเธอกลับมาแล้ว”

คราวนี้หลินชิงเสว่ถึงรู้ว่าที่แท้ถังเยว่หวาและถังเหยียนไม่ได้เกลียดตัวเอง แต่มัวไปเตรียมของขวัญอยู่

ได้สติกลับมาแล้ว หลินชิงเสว่ก็มองถังเฉาอย่างตื้นตัน ส่วนถังเฉาเพียงแต่พยักหน้า หลินชิงเสว่รับสร้อยคอในมือของถังเยว่หวาและถังเหยียนสองคนมาด้วยใบหน้าแดงระเรื่อ

“นี่เป็นของรักของหวงของพวกเขาเลยล่ะ” ถังเฉากล่าวยิ้มๆ