เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 12

บทที่12 เดิมพัน

หลังจากที่ถังเฉาพูดจบ เดิมสีหน้าหลินฉ่ายเวยที่โกรธอยู่เปลี่ยนเป็นอึ้งไปชั่วขณะ สามวินาทีผ่านไป สีหน้าเปลี่ยนเป็นไม่อยากจะเชื่อ พูดเสียงสูงขึ้นมา

“อะไร? นายบ้าไปแล้ว?”

แม้แต่โจวเหม่ยหยูนที่อยู่ข้าง ๆ ยังรู้สึกว่าถังเฉาพูดเพ้อเจ้อ

“ถังเฉา นายรู้ตัวหรือเปล่าว่านายกำลังพูดอะไรอยู่? การประมูลครั้งนี้ นายรู้หรือไม่ว่ามีบริษัทเข้าร่วมมากเท่าไหร่? ถ้าหากไม่รู้อะไรก็ไม่ต้องมาพูดเพ้อเจ้อ! ”

ตามที่โจวเหม่ยหยูนดู ถังเฉานั้นจะมีความรู้เรื่องความร่วมมือทางธุรกิจได้อย่างไร เมื่อถังเฉาไม่รู้ นั้นไม่ได้แปลว่าเธอก็ไม่รู้ด้วย

เธอรู้อย่างชัดเจน ในการประมูลครั้งนี้ สามารถกล่าวได้ว่ามีมูลค่าทางการค้าสูงที่สุดในปีนี้ การประมูลที่ยิ่งใหญ่ที่สุด เพราะว่าใคร ๆ ก็อยากร่วมมือกับบริษัทลี่จิงกรุ๊ปที่เป็นบริษัทชั้นนำของเมืองหมิงจู ไม่ว่าจะเป็นโรงงานเล็ก ๆ หรือบริษัทใหญ่ที่เข้าตลาดหุ้น ทุกบริษัทก็อยากจะเติบโต โอกาสคงมาไม่ถึงตระกูลหลินหรอก?

ถ้าหากตระกูลหลินไม่พ่ายแพ้ตระกูลซ่งเมื่อ 5 ปีก่อน ก็น่าจะมีโอกาส ตอนนี้บริษัทหลงเถิงที่เข้าตลาดหลักทรัพย์เพียงบริษัทเดียว ก็ถูกโกงไป ทำได้แค่อาศัยบริษัทสาขาเล็ก ๆ ที่เกือบจะไม่รับโควตาเข้าประมูล เพื่อเอาชนะบริษัทอื่น ต้องทำผลงานโดดเด่นเหนือบริษัทอื่น นั้นแทบจะเป็นไปไม่ได้

ถังเฉาส่ายหัวแล้วพูดอย่างเรียบ ๆ ว่า “เรื่องที่พวกคุณทำไม่ได้ ไม่ได้แปลว่าคนอื่นทำไม่ได้”

“นายพูดอะไร? กล้าดูถูกพวกเราเหรอ? ”

เมื่อได้ฟังคำพูดถังเฉา หลินฉ่ายเวยยิ่งโกรธขึ้นไปอีก จากนั้นก็แสดงสีหน้าที่เยาะเย้ย “นายหมายความว่า นายสามารถช่วยให้เราได้งานประมูลครั้งนี้? ”

“ขอให้พวกคุณอย่าเพิ่งเข้าใจผิด”

ถังเฉาพูดด้วยสีหน้าเรียบเฉย “ถ้าไม่ใช่เพราะพ่อไม่ต้องการให้ตระกูลหลินล่มสลายแบบนี้ ผมก็จะไม่สนใจพวกคุณเลย”

นี่เป็นคำพูดจากใจถังเฉา หลินฉ่ายเวยเป็นคนที่หน้าอย่างลับหลังอย่าง ทำให้เขาเข้าใจเหตุผลหนึ่งว่า ใจคนนั้นย่อมเปลี่ยนแปลงได้ สังคมนี้มันก็เหมือนสีถังใหญ่ ไม่ว่าคนที่บริสุทธิ์ไร้เดียงสาขนาดไหนเมื่อได้เข้าสู่สังคมแบบนี้แล้วก็จะทำให้จริยธรรมในใจเสื่อมถอย

หากพูดอย่างไม่เกรงใจแล้ว คนทั้งตระกูลหลิน ก็มีแต่หลินเจิ้นสงเท่านั้นที่เป็นเหมือนญาติของถังเฉา

การปฏิบัติต่อญาติ ถังเฉาให้ความช่วยเหลือคูณสิบเท่า

“ฮึ่ม ไม่เจียมตัว ฉันจะคอยดู นายจะใช้อะไรเพื่อให้ได้งานประมูล!” โจวเหม่ยหยูนใช้สายตาที่เยือกเย็นมองถังเฉา แสดงสีหน้าที่เหยียดหยาม

หลินฉ่ายเวยที่อยู่ข้าง ๆได้ยินดังนั้น สีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย ดึงตัวโจวเหม่ยหยูนออกไป แล้วถามด้วยความประหลาดใจว่า “ไม่ใช่มั้ง แม่ การประมูลครั้งนี้แม่คิดจะให้คนไร้ประโยชน์ดำเนินการเหรอ? ถ้าหากเราดำเนินการเอง ยังมีโอกาสบ้าง แต่ถ้าให้เขาดำเนินการ มันจะไม่มีความหวังเลยน่ะ”

“พูดแบบนี้มันก็ไม่ผิด แต่ว่าลูกคิดว่า ตระกูลหลินของเรายังมีความหวังอยู่จริง ๆ เหรอ?”

โจวเหม่ยหยูนใบหน้าเย็นชา “เพราะยังไงมันก็ไม่มีความหวังแล้ว เราก็ถือโอกาสนี้ ไล่ไอ้คนไร้ประโยชน์คนนี้ออกไปจากตระกูลหลินอย่างถาวรไง? ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลินฉ่ายเวยก็รู้สึกตกใจ “แม่ ที่แท้แม่ก็อยากถือโอกาสนี้ไล่เขาออกไป……..”

“ไม่เลว”

ดวงตาของโจวเหม่ยหยูนฉายแววเย็นชา “พอดีเลย ฉันยังกังวลว่ายังไม่มีวิธีขับไล่เขา เมื่อเขาแส่หาเรื่องเอง งั้นก็โทษฉันไม่ได้”

“ขอแค่เขาทำให้การประมูลล้มเหลว ถึงแม้ว่าหลินเจิ้นสงจะปกป้องเขายังไง ก็ไม่สามารถพูดอะไรได้อีก”

หลินฉ่ายเวยก็พยักหน้า แล้วก็หันไปพูดกับถังเฉาว่า “งั้นก็ดี การประมูลครั้งนี้จะให้นายเป็นคนรับผิดชอบ แต่ถ้าหากล้มเหลว ห้ามเหยียบเข้าตระกูลหลินเป็นการถาวร และอย่ามาให้พวกเราเห็นหน้านายอีก”

“ได้”

ถังเฉายังไม่มีท่าทีตอบสนองมากนัก แล้วพูดเบา ๆ ว่า “แต่ว่า พ่ออาจจะไม่อนุญาตให้พวกคุณทำเช่นนี้”

“เรื่องนี้นายไม่ต้องยุ่ง”

โจวเหม่ยหยูนหัวเราะเยือกเย็น แล้วพูดว่า “นายรีบคิดว่าจะดำเนินการประมูลครั้งนี้อย่างไรดี”

เมื่อพูดจบ ก็ถึงตัวลูกสาวหลินฉ่ายเวยไปนั่ง ส่วนถังเฉายืนอยู่อีกมุมหนึ่ง

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมา แก้ไขข้อมูลอย่างใจเย็น และขณะนั้น โทรศัพท์ได้ดังขึ้นมา