เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 240
สรุปบท บทที่ 240 การล่มสลายของบ้านเหวิน: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม
สรุปเนื้อหา บทที่ 240 การล่มสลายของบ้านเหวิน – เจ้ามังกรพรีเมี่ยม โดย เป๋ต้งสู่เพี่ยน
บท บทที่ 240 การล่มสลายของบ้านเหวิน ของ เจ้ามังกรพรีเมี่ยม ในหมวดนิยายใช้ชีวิต เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย เป๋ต้งสู่เพี่ยน อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
“พ่อ!”
“เจ้าตระกูล!”
เหวินหนานเฉิงนั่งลงกับพื้นหญ้าอย่างหมดสภาพ สองมือกุมหน้าอก หายใจไม่เป็นจังหวะ
ลูกหลานสายตรงของบ้านเหวินทั้งหมดหน้าเปลี่ยนสี ช่วยกันเข้ามาพยุงเหวินหนานเฉิงที่รับการโจมตีไม่ไหวนี่
เหวินเฉี่ยวหรูตะลึงอ้าปากค้าง ความซวยเข้ามาเร็วมากเกินไป เวลาแค่นี้เธอเองก็ยังไม่ได้สติเลย
วินาทีต่อมา เธอหมุนหัวควับ หันไปมองถังเฉาบนเวที
ก่อนนี้ที่เธอเสนอให้ใช้สาวใช้สลับตัวกับหลินฉ่ายเวยแต่งงานแทน แต่กลับโดนถังเฉาปฏิเสธ ตอนนั้นเธอยังสงสัยว่าถังเฉาแค่คนเดียวจะใช้วิธีไหนช่วยหลินฉ่ายเวย
ตอนนี้ดูแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องใช้แผนเลย เพราะเขามีอำนาจมากพอจะทำลายบ้านเหวิน
“เขาเป็นใครกันแน่...”
ไม่เพียงคนบ้านเหวินเท่านั้นที่ตะลึง อำนาจอื่นในงานก็พากันใจกระตุก สีหน้าหวาดกลัว
บ้านเหวินโดนเล่นงานหนักงานนี้ มันบังเอิญหรอ?
ทุกคนที่อยู่ที่นี่เป็นพวกไม่ได้ด้วยเล่ห์ต้องเอาด้วยกลกันทั้งนั้น ไม่มีใครไร้เดียงสาพอที่จะคิดว่า เป็นแคการขัดแย้งทางธุรกิจหรอก
แต่เป็นการแก้แค้น!
ถังเฉาสีหน้าเย็นชา สายตาที่จับจ้องมองบ้านเหวินเหมือนมองดูซากศพเท่านั้น
พวกเขาคิดว่าแบ็คของตนคือหลินชิงเสว่ แต่กลับไม่รู้เลยว่า ตัวเขาเองนี่แหละที่เป็นแบ็คใหญ่ที่สุด
ซ่งหมิงเวยแอบบ่นในใจ ยิ่งคิดยิ่งดีใจที่ตอนแรกตนยอมศิโรราบให้ถังเฉา
ห้าปีก่อนซ่งหรูอี้ลูกผู้พี่ของเขาเคยประกาศคำพูดอหังการ์ออกมาคำหนึ่งว่า
ใครตามฉันอยู่ ใครขวางฉันตาย!
ตอนนี้ดูแล้ว ถังเฉาเหมาะกับคำพูดนี้มากกว่า---ญาติสนิทมิตรสหายทั้งหมดของถังเฉา รวมถึงลูกน้องต่างมีชีวิตที่ดี ส่วนศัตรูของถังเฉากลับตายอย่างอนาถ!
“อย่าร้อนรน ประธานบริษัทที่ร่วมงานทั้งหมดอยู่ที่นี่หมดแล้ว ไปถามให้แน่ชัดสิ!”
เหวินหนานเฉิงไม่ได้ร้อนรนเลิกลั่กไปเพราะเหตุนี้ ไม่นานเขาก็สงบจิตใจได้และสั่งการลงไป
งานแต่งเหวินเหวินเฉิน บ้านเหวินก็เชิญบริษัทที่ร่วมธุรกิจคู่ค้าทั้งหมดมาร่วมงานนี้ด้วย ประธานบริษัทที่เคยเซ็นสัญญาไปก่อนหน้านี้ได้รับเชิญหมดแล้ว
เหวินหนานเฉิงกับเหวินเหวยเฉินพาคนจำนวนมากมายืนหน้าประธานพวกนั้น
“ทุกท่านที่อยู่ที่นี่ล้วนเคยดื่มกับผมเหวินหนานเฉิงมาทั้งนั้น จะเรียกว่าเป็นพี่น้องก็ไม่แปลก บ้านเหวินของผมทำอะไรให้ทุกท่านไม่พอใจหรือ?” เหวินหนานเฉิงถามสีหน้าเย็นชา
“ไม่ได้ทำหรอก” ประธานแต่ละคนส่ายหัวรัวๆ
“งั้นทำไมจู่ๆถึงถอนเงินลงทุน ทำให้บ้านเหวินของผมเข้าสู่สถานการณ์คับขันเช่นนี้!” เหวินหนานเฉิงตะคอกดัง
ประธานแต่ละคนยิ้มเย็นพูดอย่างไม่แคร์ว่า “คำถามนี้คงต้องถามคุณเองแล้วล่ะ ลองคิดดูสิว่าไปเตะตาปลาใครหรือทำให้คนใหญ่คนโตคนไหนที่ไม่ควรแตะต้องได้ไม่พอใจหรือเปล่า”
“คนใหญ่คนโตที่ไม่ควรแตะต้อง?”
เหวินหนานเฉิงและเหวินเหวยเฉินสบตากันหนึ่งที เพื่อเข้าสู่ตลาดหมิงจู พวกเขาลดเกียรติ์และศักดิ์ศรีลงมาเยอะมาก จะไปเตะตาปลาใครได้ยังไงกัน?
ถ้าจะมีจริงๆ ก็คือถังเฉาที่โดนบ้านหลินไล่ออกไป และตอนนี้คิดจะชิงตัวเจ้าสาวนั่นล่ะ
แต่ว่า ต่อให้ถังเฉาแต่งงานกับหลินชิงเสว่จริง แค่ลี่จิงกรุ๊ปทำอะไรพวกเขาไม่ได้หรอกมั้ง?
ในตอนนี้เอง หูอีซานและเจิงเทียนเสียงพาคนของสมาคมการค้าหงยิงจำนวนมากเดินเข้ามา
อำนาจทั้งหมดในหมิงจูมองกันตาถลน ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด คนสมาคมการค้าหงยิงมากันมากขนาดนี้ จะมาทำอะไรกัน?
“เหวินหนานเฉิง ลูกชายนายแต่งงานทั้งที ผมแวะมาดื่มเหล้ามงคลซักแก้วคงไม่ว่าอะไรใช่ไหม?”
หูอีซานเทเหล้าให้ตัวเองหนึ่งแก้ว พูดเสียงเย็น
“หูอีซาน แกนี่เอง!”
เหวินหนานเฉิงเหมือนนึกอะไรขึ้นมาได้ สายตามาดร้ายพุ่งไปที่หูอีซานพลางตะคอกเสียงดัง
หูอีซานหัวเราะร่วน “นายคิดมากไปแล้ว ผมไม่มีความสามารถขนาดนั้นหรอก!”
เหวินหนานเฉิงขมวดคิ้วหนักขึ้น เขาพูดไม่ผิด ถึงหูอีซานจะเป็นคนรวยอันดับต้นของหมิงจู แต่ในสมาคมการค้าหงยิง ก็เป็นแค่สมาชิกระดับต้น ส่วนเขาเหวินหนานเฉิงกำลังจะได้เลื่อนขึ้นเป็นสมาชิกระดับกลางอยู่แล้ว
ด้านตำแหน่ง หูอีซานเทียบชั้นตนไม่ได้เลย
“งั้นจะเป็นใครล่ะ?”
สายตาหลัวปู้เย็นชา พลางถามเสียงเรียบ
“เขาไม่เพียงคบค้ากับคนนอก ยับยั้งไม่ให้ผมเข้าตลาดหมิงจู ยังหลอกผมอีก เซ็นสัญญาไปแล้วแท้ๆ โครงการเริ่มดำเนินการไปแล้วด้วย กลับถอนเงินลงทุนกระทันหัน!”
“ผมอนุญาตเองแหละ มีปัญหาไหม?” หลัวปู้บอกเสียงเย็นชา
“ว่าไงนะ?!”
พอคำนี้ออกมา ไม่เพียงเหวินหนานเฉิงใจกระตุกวูบ เหวินเหวยเฉินและคนบ้านเหวินคนอื่นพากันตะลึงอ้าปากค้าง เหมือนจะสูญเสียความสามารถในการพูดไปดื้อๆ พวกเขาพูดอะไรไม่ออกเลย
“ผมมาเพราะเรื่องนี้แหละ”
ออร่าบนตัวหลัวปู้แรงกล้าตามแบบฉบับผู้เหนือกว่า เขาชะงักก่อนพูดกับเหวินหนานเฉิงเสียงเย็นชาว่า “ตอนนี้ผมจะแจ้งคุณอย่างเป็นทางการว่า ยกเลิกฐานะสมาชิกสมาคมการค้าหงยิงของคุณอย่างเป็นทางการ และยึดธุรกิจทั้งหมดรวมถึงบริษัที่อยู่ภายใต้ชื่อบ้านเหวินด้วย!”
บรึ้ม---
วินาศกรรมครั้งใหญ่มาถึงตรงหน้าแล้ว
เหวินหนานเฉิงเบิกตากว้าง สายตาจับจ้องหลัวปู้อย่างตะลึง เหวินเหวยเฉินเองก็ตัวสั่นเทา สีหน้าซีดเผือด สิ้นหวังถึงขีดสุด
ผ่านไปสักพัก เหวินหนานเฉิงฝืนยิ้มออกมาพูดกับหลัวปู้ว่า “ประธานหลัว คุณอย่าล้อเล่นสิ ธุรกิจส่วนใหญ่ของบ้านเหวินผมน่ะทางสมาคมสนับสนุนทั้งนั้น ถ้ายึดไปแล้ว ยกให้ผมดูแลได้ไหม?”
“นายดูท่าทีฉันเหมือนกำลังล้อเล่นอยู่หรือไง?”
หลัวปู้ยิ้มเย็นพลางว่า “ธุรกิจที่ทางสมาคมให้การสนับสนุนทั้งหมด ยกให้หูอีซานดูแล เขาจะรับตำแหน่งคุณต่อ และเลื่อนขึ้นเป็นสมาชิกระดับกลาง”
คำพูดนี้เท่ากับทำลายความหวังสุดท้ายของเหวินหนานเฉิงโดยสิ้นเชิง เหวินเหวยเฉินก็ตะลึงตาค้าง เขารู้สึกเหมือนใกล้ตายเต็มทีแล้ว
“ยืนดีกับคุณหูด้วยนะครับที่ได้เลื่อนขึ้นเป็นสมาชิกระดับกลาง”
“คุณหู ผมคือเซี่ยหรูหลง จากบ้านเซี่ยเมืองเจียงครับ”
“ผมคือลู่โป๋หาน จากบ้านลู่เมืองเจียงครับ”
“.....”
บรรดาตระกูลดังของเมืองเจียงรีบทยอยกันเข้ามาแสดงความยินดีและทักทายหูอีซานเพื่อกระชับความสัมพันธ์รัวๆ
ไม่มีใครหันไปมองคนบ้านเหวินเลย เพราะพวกเขารู้ดีว่า บ้านเหวินจบสิ้นแล้ว
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม