หูเข่อเฟิงส่งพวกถังเฉาทั้งสามคนลงใต้ตึกด้วยตัวเอง ยกยิ้มมุมปากแล้วหันหลังกลับเข้าห้องทำงาน
เขานั่งลงบนตำแหน่งของท่านประธาน และหัวเราะออกมา
“เหอะๆๆ.....ฮ่าๆๆ!”
“คนโง่ เป็นคนโง่ที่แค่ชวนก็ตกหลุมจริงๆ!”
เสียงหัวเราะค่อยๆเปลี่ยนจากทุ้มต่ำดังขึ้นเรื่อยๆ ในสายตาของหูเข่อเฟิง หัวเราะจนน้ำตาเล็ด
ชายแก่ผมหงอกมองดูเงียบๆ และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “คุณชายหู น่าขำตรงไหนครับ?”
“ท่านหาน ท่านเป็นถึงเค่อชิงของสมาคมการค้าหงยิง คุณไม่เห็นความลับที่แฝงอยู่หรอครับ?”
หูเข่อเฟิงหัวเราะจนพอแล้ว หัวเราะอ่อนและมองไปยังชายแก่ผมหงอกคนนี้
ถ้าหากว่าหูอีซานและเจิงเทียนเสียงรู้ตัวตนของชายแก่คนนี้ จะต้องตกใจมากแน่ๆ เพราะตำแหน่งของเค่อชิงสูงส่งกว่าสมาชิกระดับสูงซะอีก
พวกเขาไปมาคนเดียว ไม่ถือเป็นสมาคมการค้าของใคร เพียงแค่ลงนามในสมาคมการค้าหงยิง ก็สามารถเพลิดเพลินกับสิทธิของสมาชิกทุกคน และจำนวนเค่อชิงก็น้อยมากๆ ถ้าหากไม่ใช่เพราะว่าเบื้องหลังมีอำนาจอย่างมาก สมาคมการค้าไม่มีทางยอมรับตำแหน่ง ‘เค่อชิง’ แน่นอน
“ท่านหาน เกมนี้ดูแล้วยุติธรรม แต่ว่าสำหรับผมแล้ว มีวิธีที่ชนะแน่นอน”
ใบหน้าหูเข่อเฟิงยิ้มร้ายกาจ “ถึงแม้ว่าผมจะไม่รู้จักผู้ถือหุ้นรุ่นที่หนึ่ง แต่ว่า คุณปู่ของผมสนิทกับพวกเขามาก ถ้าได้คุณปู่แนะนำ และผมอยากได้การสนับสนุนจากพวกเขานั้นง่ายดายอย่างมาก ถังเฉานั่น จะไม่ได้สักคะแนน!”
เมื่อคิดว่าหลังจากนี้ 12 วันจะได้ลี่จิงกรุ๊ปมาครอง สีหน้าของหูเข่อเฟิงก็ปรากฏความตื่นเต้นดีใจ
ท่านหานกลับยิ้มอ่อน “คุณชายหู มีความมั่นใจถือว่าเป็นเรื่องดี แต่ว่าอย่าดูถูกใครก็ตาม นี่คือคำเตือนที่ผมให้กับคุณ”
“รู้แล้วครับท่านหาน”
หูเข่อเฟิงพูดอย่างนี้ แต่ในใจกลับไม่เห็นด้วย
เขยแต่งเข้าบ้านคนหนึ่งที่เกาะผู้หญิงกิน จะสามารถทำอะไรได้?
.......
ถังเฉานั่งกลับเข้าไปในรถอีกครั้ง เจิงเทียนเสียงและหูอีซานตามหลังมา
เพียงแต่ว่า ใบหน้าของทั้งสองมีความกังวลอยู่ ในสายตาเต็มไปด้วยความไม่เข้าใจ
“ท่านประธานใหญ่ครับ ทำไมท่านถึงได้ตกลงเกมของเขาครับ ยึดไว้เลยก็ได้แล้วนี่ครับ?”
หูอีซานเองก็พูดว่า “ใช่แล้วครับ ท่านประธานใหญ่ ที่เขาเสนอเกมนี่ออกมา จะต้องมีผลดีต่อเขาแน่นอน ไม่แน่ อาจจะ.....”
ถังเฉาจะไม่เข้าใจความหมายของหูอีซานและเจิงเทียนเสียงได้ยังไงกัน แต่ว่า เขาก็ยังยิ้มเล็กน้อย “ที่พวกนายพูด ฉันเข้าใจทั้งนั้น”
“แล้วทำไมท่านยัง....”
เจิงเทียนเสียงและหูอีซานต่างก็งุนงง
ถังเฉาไม่ได้ตอบ เพียงมองออกไปยังท้องฟ้าที่ใกล้มืด ยิ้มอย่างมีเลศนัย
“หูอีซาน นายน่าจะเกลียดหูเข่อเฟิงนั่นมากสินะ?”
“....”
เมื่อประโยคนี้ออกมา หูอีซานก็อึ้งไปสักพัก เจิงเทียนเสียงเองก็มองเขาด้วยสายตาแปลกใจ ไม่พูดอะไร
หูอีซานสีหน้าแปรเปลี่ยน เปลี่ยนเป็นมืดมน
มองจากกระจกหลังที่มืดมัว เขาสามารถของเห็นดวงตาที่ลึกซึ้งของถังเฉากำลังจ้องมองเขาอยู่
เงียบไปนาน หูอีซานก็พยักหน้า
“เกลียดครับ”
“ฉันให้โอกาสนายแก้แค้นตระกูลหูได้ แต่ก่อนอื่น ฉันต้องรู้ก่อนว่าเพราะอะไร” ถังเฉาพูดนิ่งๆ
หูอี้ซานตกอยู่ในความเงียบ มีความสับสนในสายตา แต่เมื่อมองดูสายตาที่นิ่งเฉยของถังเฉา สุดท้ายของถอนหายใจเบาๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม