เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 35

บทที่ 35 ฉันชินแลัว

“ลักพาตัวหลินชินเสว่?!”

ได้ยินที่ถังเฉาพูดแบบนี้ เย่เทียนหลงไม่ทำอะไรไม่ถูก

เย่เทียนหลงรู้สึกได้ว่าอุณหภูมิของห้องลดลงอย่างรวดเร็ว และเขารู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะถูกฆ่า

เย่เทียนหลงได้นึกคดีลักพาตัวที่โด่งดังของเมืองหมิงจูขึ้นมา

เย่เทียนหลงไม่กล้าที่จะปิดบังความจริงและบอกว่า:” จริงๆ แล้ว ตระกูลซ่งเคยให้ผมจัดการเรื่องนี้ แต่ผมปฏิเสธไปและผมกับตระกูลซ่งก็เลยมีปัญหากันเพราะเรื่องนี้

เย่เทียนหลงพูดด้วยสีหน้าที่แน่วแน่ว่า:” คนอย่างผมถึงจะเป็นคนอันธพาลการศึกษาไม่ได้สูงมาก แต่ก็รู้ว่างานแบบไหนที่ควรจะรับ แบบไหนที่ไม่ควรรับ ผมกับคุณหลินไม่ได้มีเรื่องอะไรที่ผิดใจกัน ผมจะไปทำแบบนั้นเพื่อนอะไร?”

“ใช่หรือ?” ถังเฉาก้มหน้าแล้วเงียบ

เย่เทียนหลงเป็นคนที่โกหกไม่เป็น และถึงเขาจะโกหกถังเฉาก็จับได้ตั้งแต่วินาทีแรกแล้ว

เห็นถังเฉาไม่ได้พูดอะไรต่อ เย่เทียนหลงก็เลยลองถามไปว่า:” ท่าน คุณหลินเป็นอะไรกับท่านหรือ?”

ถังเฉาใช้สายตาที่ดุดันจ้องไปที่เย่เทียนหลง:” อะไรที่ควรถามก็ถาม อะไรที่ไม่ควรถามก็อย่าถาม”

เย่เทียนหลงก็เลยหยุดถาม:” ได้ครับ ได้ครับ ผมถามมากมากไปแล้วครับ”

ลูกน้องของเย่เทียนหลงเห็นเจ้านายของตัวเองดูเคารพถังเฉาขนาดนี้ พวกเขาเลยแอบมองถังเฉา ชายหนุ่มคนนี้เป็นใครมาจากไหนกัน ขนาดแค่เริ่มต้นพี่เทียนหลงยังสู้เขาไม่ได้เลย

ทั้งสองคนได้เข้าสู่โหมดเงียบ ถังเฉาไม่ได้พูดอะไร เย่เทียนหลงไม่กล้าพูดอะไรเหมือนกัน

อิทธิพลมืดในหมิงจูไม่ใช่มีเพียงแก๊งค์เทียนหลง แน่เลย ถึงเฉาถามไปด้วยความคาดหวังจะได้คำตอบที่หวังเองไว้

“ตำราวิชาของหมัดฟ้าแลบนายได้มาจากไหน?” ถังเฉาได้ถามแบบนี้

เย่เทียนหลงเงียบไปสักพัก และตอบอย่างกระตือรือร้นว่า:” ท่านครับ เมื่อหนึ่งปีก่อนผมซื้อตำราหมัดฟ้าแลบที่ตลาดมืดสักแห่ง”

“ตลาดมืดหรือ.....?”

ได้ยินแบบนี้ ถังเฉารู้ว่าบ้าบู๊ไม่มีทางที่จะเอาตำราสำคัญแบบนั้นขายไปยังตลาดมืดอย่างแน่นอน แต่มีความเป็นไปได้อย่างหนึ่งว่าอาจจะเป็นลูกศิษย์ของเขานำไปขาย

แต่ลูกศิษย์พวกนั้นคงไม่โง่จนขายตำราวิชาสำคัญแบบนั้นออกไปแน่นอน ตำราที่ขายออกไปอาจจะถูกตกแต่งไปแล้ว และหลอกให้ผู้ซื้อมาซื้อ

ถังเฉาก็ไม่ได้พูดความจริงออกมาพูดเพียงว่า:” ต่อไปถ้าไม่เข้าใจอะไรเกี่ยวกับหมัดฟ้าแลบ มาหาฉันได้”

เขารู้สึกกว่าเย่เทียนหลงคนนี้ก็ไม่เลว เลยให้คำแนะนำไปหน่อย

“จริงหรือ?!”

เย่เทียนหลงดีใจมาก เขาไม่เชื่อในสิ่งที่ได้ยิน:” ท่านครับ มีอะไรที่ไม่เข้าใจถามท่านได้ใช่หรือ?”

“ใช่”

“แต่คนแบบไหนควรร่วมงานด้วย คนแบบไหนไม่ควรร่วมงานด้วย นายควรแยกแยะนะและนายอยู่มาถึงวันนี้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ถ้าเลิกทำงานสายนี้ได้ก็จะดีมาก” ถังเฉาพูดด้วยน้ำเสียงทั่วไป

“ได้ครับ” ผมจะหยุดการร่วมมือกับตระกูลหวางและตระกูลซ่ง

เย่เทียนหลงจะไม่เชื่อฟังถังเฉาได้อย่างไรเพราะถังเฉากำลังสอนเขาอยู่ เขาร้อนรนและรีบตอบรับ

“อือ นายไปได้แล้ว”

ถังเฉาได้ส่งเย่เทียนหลงกลับไป และตะโกนไปทางกระดานลื่น” เสี่ยวลี้ ได้เวลากลับแล้ว เราไปหาคุณแม่กัน”

“มาแล้ว!”

ซิ่ว ถังเสี่ยวลี้ไหลลงมาจากกระดานลื่นและวิ่งมาทางถังเฉาและดึงมือเขาไว้:” คุณพ่อ หมูอยากขี่ม้า”

ถังเฉาถามว่า:” ใครคือม้า”

ถังเสี่ยวลี้ชี้ไปที่หัวของถังเฉา

และหัวเราะ:” คุณพ่อเป็นม้า ได้ขี่ม้าแล้ว”

ถังเฉาอุ้มถังเสี่ยวลี้ขึ้นมาขี่บนคอ และสองพ่อลูกได้เดินจากไป

ภาพนี้ทำให้เย่เทียนหลงและลูกน้องอึ้ง ไปตามๆ กัน ไม่น่าเชื่อเลยว่า คนนี้ที่เรียนรู้วิชาหมัดฟ้าแลบได้อย่างสมบูรณ์แบบคนนี้จะเป็นคนที่กลัวลูกแบบนี้

ไม่รู้เพราะอะไร เย่รู้สึกอิจฉาชีวิตของถังเฉา ทนไม่ไหวได้ตะโกนไปว่า:” ท่านครับ”

ถังเฉาหยุดลง แล้วหันไปมองเย่เทียนหลง

ผมยังไม่รู้จักชื่อของท่านเลย?”

“ฉันชื่อถังเฉา” ถังเฉาตอบด้วยรอยยิ้ม

“ถังเฉา? ทำไมชื่อนี้คุ้นหูจัง?” เย่เทียนหลง” ขมวดคิ้ว” และพูดคนเดียว

ทันใดนั้นลูกน้องของเย่เทียนหลงพูดขึ้นมาว่า:” ผมจำได้แล้ว! เมื่อห้าปีก่อนคนที่จะแต่งงานกับคุณหนูซ่ง ลูกเขยที่หายตัวไปในตอนแต่งงาน เหมือนเป็นคนคนเดียวกัน”

สีหน้าของเย่เทียนหลงแย่ลง

ถังเฉาพาถังเสี่ยวลี้มาถึงที่อาคารกั๋วจี้ประมาณ6โมงเย็น

ชีวิตยามราตรีของหมิงจูได้เริ่มต้นขึ้น

“คุณถัง”

พึ่งเข้ามาถึงภายในอาคาร ก็มีเสียงผู้หญิงดังมาจากข้างหลัง

เมื่อหันไปมอง เป็นผู้หญิงที่ใส่ชุดยูนิฟอร์มทำงาน ใบหน้าที่มีรอยยิ้ม เธอเป็นผู้ช่วยของหลินชิงเสว่ หลี่ถาว

“คุณหลี่ สวัสดีครับ”