เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 373

หลังจากพูดจบคำเหล่านี้ ใบหน้าของเฉิงเพ่ยก็เต็มไปด้วยความภาคภูมิใจ ราวกับว่าเป็นเกียรติที่ได้รู้จักตระกูลอันดับต้นๆของเมืองเจียงเฉิน ขณะเดียวกัน แววตาก็มองไปที่ถังเฉาและหลินชิงเสว่ด้วยความดูถูก

ไม่เพียงแต่ถังเฉาเท่านั้น เธอยังดูถูกหลินชิงเสว่ด้วย

เมื่อหลายปีก่อนหลินชิงเสว่แฝงตัวเธอทำให้เฉิงเพ่ยไม่พอใจเรื่องนี้มาก รู้สึกว่า หลินชิงเสว่ไม่สมควรที่จะเป็นประธานของกรุ๊ปนี้ แต่ว่าความเป็นจริงกลับตรงกันข้าม อยู่ที่เมืองเจียงเฉิง เธอเป็นเหมือนปลาได้น้ำ ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะจะต้องแก้แค้นหลินชิงเสว่ละก็ เธอได้หยั่งรากในเมืองเจียงเฉินนานแล้ว

หลายปีมานี้ เธอได้รู้จักกับผู้นำของตระกูลใหญ่ไม่น้อย และรู้จักนิสัยของคนเหล่านั้นดี

คนรวยมีกฎเกณฑ์ของคนรวย และไม่อนุญาตให้หญิงสองคนมีสามีคนเดียวกัน แต่ถ้าเล่นๆก็พอได้ ขอเพียงไม่ก่อเรื่องวุ่นวายใหญ่โตออกมา ก็ไม่มีอะไร

เฉิงเพ่ยควบคุมความอดทนขีดสุดได้ดีมาก ยังสร้างความสัมพันธ์ที่สำคัญ แล้วก็ไม่วุ่นวายไปถึงคนรวย ไปๆมาๆ เธอกลายเป็นคนรักของผู้นำหลายตระกูล

นี่เป็นเหตุผลที่ทำไมเธอถึงมากับหลินชิงเสว่ ก็เพื่อจะมาทำให้ถังเฉากับหลินชิงเสว่ อับอายขายหน้าในงานประชุมครั้งนี้

คำพูดของเฉิงเพ่ย ทำให้หลินชิงเสว่สีหน้าเปลี่ยนเป็นเขม่ง ทำให้เฉิงเพ่ยยิ่งได้ใจ แต่ว่าขณะที่กำลังมองไปทางถังเฉา ทันใดนั้นสีหน้าเธอถึงกับชะงัก

เห็นแต่สีหน้าถังเฉาแทบจะไม่มีความเกรงกลัวแม้แต่น้อย ในทางกลับกันมุมปากของเขายกขึ้นและพูดอย่างใจเย็น “นี่ก็คือ 'ตระกูลใหญ่' ที่คุณหมายถึงเหรอ?”

สำหรับเขาแล้ว ตระกูลเฉิน ตระกูลจางและตระกูลหลี่ นั้นยังเทียบไม่ได้กับมดตัวหนึ่ง แค่ยกมือก็สามารถทำลายได้แล้ว

สิ่งเดียวที่ทำให้ถังเฉาประหลาดใจก็คือ เมืองเจียงเฉินถึงกับมีตระกูลข้าราชบริพารนี้ด้วย

ที่เรียกกันว่าตระกูลข้าราชบริพาร ก็คือครอบครัวขนาดเล็กจำนวนมากต้องพึ่งพาตระกูลใหญ่ในการดำรงชีวิต และในแต่ละปีพวกเขาจะเอาผลกำไรประจำปี30%ออกไป เพื่อมอบให้แก่ตระกูลใหญ่ เพื่อแลกกับการพัฒนาของพวกเขา

เมื่อคิดเช่นนี้ สีหน้าที่เยาะแย้ยของถังเฉาก็ยิ่งเพิ่มขึ้น

“ไอ้เศษสวะ รู้เรื่องอะไร”

ถึงแม้เฉิงเพ่ยจะโกรธ แต่เธอก็ไม่ได้โมโหแต่ยังคงใช้สายตามองเขาด้วยความดูถูก และยังคงแสดงความเย่อหยิ่ง “อย่างคุณเป็นแค่ไอ้เศษสวะที่พึ่งพาเมีย มีสิทธิอะไรที่จะพบกับผู้นำตระกูลเฉิน ตระกูลจาง และตระกูลหลี่ ไม่เลยได้ยินก็เป็นเรื่องปกติ”

“เฉิงเพ่ย ระวังคำพูดของคุณหน่อย!”

ได้ยินเฉิงเพ่ยดูถูกสามีของเธอ หลินชิงเสว่สีหน้าเย็นชา

แต่ถังเฉากลับไม่สนใจสักนิด และยิ้มอย่างแผ่วเบา "ในเมื่อคุณพูดว่าตระกูลเฉิน ตระกูลจาง และตระกูลหลี่เป็นตระกูลข้าราชบริพารของตระกูลหู งั้นมีเรื่องหนึ่งคุณเคยได้ยินมั้ย?”

ชะงักครู่หนึ่ง เขาก็พูดต่อ “ตระกูลหูเกือบจะถูกทำลาย สุดท้ายผู้นำตระกูลหูได้ฆ่าหลานชายแท้ๆด้วยตัวเอง เพื่อยุติภัยพิบัติครั้งนี้ !”

หลังจากคำพูดนี้ออกมา หลินชิงเสว่ตกใจทันที เพราะเธอรู้ดีว่าถังเฉาไปเมืองเจียงเฉิง ก็เพื่อเรื่องของหูอีซาน...

สามีของเธอ เกือบจะทำลายตระกูลหูจนพินาจ?

เฉิงเพ่ยอึ้งไปครู่หนึ่ง "มีเรื่องนี้ด้วยเหรอ?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ถังเฉาก็ยิ้มโดยไม่พูดอะไร และสีหน้าของเขาก็ยิ่งดูสนุกมากขึ้น

แต่เฉิงเพ่ยกลับไม่คิดจะหาเรื่องพัวพันกับถังเฉาอีก "ประธานหลิน พวกเรารีบเข้าไปกันเถอะ การประชุมกำลังจะเริ่มแล้ว”

พูดจบ เธอดึงหลินชิงเสว่รีบเดินเข้าไปข้างใน

หลินชิงเสว่หันมองถังเฉา ด้วยท่าทางที่ขอโทษ "ที่รักคุณรอที่นี่สักครู่นะ เมื่อจบการประชุม ฉันจะรีบมาหาคุณทันที"

ถังเฉาตอบรับด้วยความดีใจ

เฉิงเพ่ยยิ้มอย่างเย็นชา และพูดในใจว่า คุณยังจะมาหาไอ้เศษสวะนี้? เกรงว่าหลังจบ คุณคงนอนอยู่บนเตียงของผู้นำมากมายแล้ว...

ถังเฉารออยู่ที่ชั้นล่างสักครู่ ทันใดนั้นมีโรลส์-รอยซ์สีดำจอดที่หน้าประตู มีชายวัยกลางคนที่มีคิวโค้งเรียวเหมือนดาย ดวงตาเป็นประกายดุจดวงดาวเดินลงมา

เมื่อเห็นถังเฉารออยู่หน้าประตู ดวงตาของเขาก็สว่างขึ้นทันที “คุณถัง!”

ถังเฉาหันมองและยิ้ม "ผู้นำเซี่ย"

คนที่มาไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นผู้นำของตระกูลเซี่ย เซี่ยสิงจู๋

เขามองไปที่ถังเฉาด้วยสีหน้าประหลาดใจ " คุณถังทำไมถึงอยู่ที่นี่?”

ถังเฉาโบกมือ “ภรรยาของผมมาคุยธุรกิจ ที่นี่ ผมอยู่ที่นี่เพื่อรอเธอ”

"ที่แท้เป็นแบบนี้นี่เอง"

เซี่ยสิงจู๋ตระหนักได้ในทันทีว่า ภรรยาของถังเฉาเป็นประธานสาวงามอันดับหนึ่งของเมืองหมิงจู หากต้อนรับให้ดีๆ ก็จะทำให้คุณถัง รู้สึกดี...

ดังนั้นทำให้รอยยิ้มบนใบหน้าของเขายิ่งลึกซึ้งขึ้น "คุณถังท่านกับภรรยายากนักที่จะมาเมืองเจียงเฉิงสักครั้ง ในฐานะเป็นเจ้าของถิ่น โปรดให้โอกาสผมได้ต้อนรับสักครั้ง มิฉะนั้น จิตใต้สำนึกของผมจะรู้สึกไม่สงบ!"

ถังเฉาตกใจหลังจากนั้นก็ยิ้ม "พอดี ผมกับภรรยากำลังมองหาสถานที่ทานอาหารท้องถิ่น"

เซี่ยสิงจู๋ดูมีความสุขในทันใด "ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ก็มาที่โรงแรมโจวจี้ ภายใต้ในนามตระกูลเซี่ยของผมเถอะ!"

ถังเฉาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็ตกลงอย่างยินดี

ขณะเดียวกัน ชั้นบนสุดของอาคารสำนักงาน

ภายใต้การนำของเฉิงเพ่ย หลินชิงเสว่เดินเข้าไปในห้องประชุม