เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 422

ตอนนี้ทุกอย่างนิ่งสงบ ทุกคนตะลึงกับเหตุการณ์ที่อยู่ตรงหน้า

รถที่มากมาย และผู้คนที่ล้นหลาม

คนพวกนี้อยู่ในโลกใต้ดิน คุ้นเคยกับชีวิตนองเลือด และในตัวเต็มไปด้วยกลิ่นอายความอาฆาตอันแรงกล้า

“นี่ ก็คือพลังของประธานถัง”

เหตุการณ์นี้ สั่นคลอนจิตใจของผู้บริหารระดับสูงและระดับกลางทั้งหมดของลี่จิงกรุ๊ป ทำให้พวกเขาตื่นตระหนกที่สุด

เมื่อก่อน ตอนที่ถังเฉาทำหน้าที่ รองประธานกรุ๊ปแทนซุนเสว่ ระดับสูงและระดับกลางล้วนไม่พอใจ จนถีงขึ้นรู้สึกไม่เท่าเทียมกัน

เพราะถังเฉาคือสามีของหลินชิงเสว่ประธานกรุ๊ป เขา เป็นเพียงไอ้สวะที่เกาะผู้หญิงกินเท่านั้น

แต่สถานการณ์ในวันนี้ กลับเปลี่ยนความคิดของพวกเขาไปอย่างสิ้นเชิง

ไม่ว่าจะเป็นผู้นำของตระกูลซุน หรือคุญชายรองตระกูลต่ง อีกทั้งตระกูลจ้าวและตระกูลเย่ ล้วนเป็นบุคคลที่พวกเขาให้เกียรติ

แต่ กลับเคารพเมื่ออยู่ต่อหน้าถังเฉา

ตอนที่อยู่ในสถานการณ์คับขันต่อหน้าตระกูลหลวงในเยี่ยนตู พวกเขาไม่แม้แต่จะทรยศ แต่ทว่ากลับลงมือทำให้ทุกคนเห็น

สำหรับถังเฉา พวกเขาแม้ตายก็จะตามหลอกหลอน！

“ตระกูลถังในเยี่ยนตูของพวกแก ยังจะเล่นงานฉัน？”

ในขณะเดียวกันนี้ มีเสียงสัพยอกดังขึ้นมา

ถังเฉาที่ไม่พูดไม่จาอยู่นานค่อยๆหันหลัง เดินไปที่ถังหลินและถังหมิง ด้วยสายตากวนตีน

อารมณ์ของถังหลินและถังเฉาค่อยๆเปลี่ยนไป ถึงแม้จะโมโห แต่ก็ต้องยอมรับ ว่าที่นี่คือเมืองหมิงจู ไม่ใช่เยี่ยนจิงของพวกเขา

ในขณะเดียวกัน พวกเขาก็เข้าใจแล้ว ว่าถังเฉาคนนี้ ไม่ได้ธรรมดาเหมือนที่แสดงกิริยาท่าทางออกมา

หลังจากที่เงียบไปสักพัก ถังหลินเงยหน้ามองถังเฉา เสียงผ่อนปรนลง “ถังเฉา ฉันขอกลืนคำพูดก่อนหน้านี้ของฉัน แกใช้เครื่องราชอิสริยาภรณ์ของตระกูลถังของฉันได้ และมีสิทธิ์ เข้าร่วมตระกูลถังของฉัน！”

“เข้าร่วมตระกูลถังของคุณ？”

ถังเฉาหัวเราะออกมา “ตระกูลถังของคุณ นับญาติง่ายไปหรือเปล่า？ถ้าผมเข้าร่วมตระกูลถังของคุณ เป็นผมที่พึ่งบารมีของพวกคุณ หรือพวกคุณพึ่งบารมีของผม？”

ความหมายก็คือ ผมเข้าร่วมตระกูลถัง ไม่ได้มีประโยชน์อะไรกับผม แต่มีประโยชน์ต่อตระกูลถังของพวกคุณ

จุดนี้ ซุนยู่เฟิง ต่งวี่ซู่ จ้าวเย็นหราน และเย่เทียนหลงเข้าใจเป็นอย่างดี จึงอดไม่ได้ที่จะยิ้มอย่างไม่พอใจออกมา

เมื่อได้ยินดังนี้ ถีงหลินกลับเกรี้ยวกราดขึ้นมา กัดฟันแล้วกล่าว “ถังเฉา อย่าเกินไป！”

หลังจากที่เห็นความสามารถของถังเฉาแล้ว ถังหลินตัดสินใจกอบกู้ชื่อเสียง โดยให้ถังเฉาเข้าตระกูลถังมาก่อน จากนั้น ค่อยให้ถังชิงเหอตามเข้ามา

แต่ใครจะรู้ ว่าถังเฉาจะไม่ยอมรับตระกูลถัง

แม้แต่เขาก็อดที่จะสงสัยไม่ได้ ว่าบารมีของตระกูลหลวงในเยี่ยนตูเมื่ออยู่ที่มณฑลอื่น จะน้อยมากขนาดนี้？

ถังเฉากล่าวช้าๆ “ผมพูดชัดเจนมากแล้ว ว่าถังชิงเหอไปกับพวกคุณไม่ได้ อีกอย่าง พวกคุณมาหาเรื่องที่บริษัทของภรรยาผม จนกระทั่งตอนนี้แต่ล่ะแผนกยังไม่เริ่มทำงานเลย ความเสียหายนี้ ใครรับผิดชอบ？”

เมื่อถังหลินและถังหมิงได้ยินดังนี้ ก็หน้าถอดสีทันที รู้ว่าเขาโลภมากไปแล้ว

ถังเฉาชี้ไปที่ซุนยู่เฟิง และต่งวี่ซู่ แล้วกล่าวต่อว่า “เดิมทีพวกเขาต่างมีงานที่ต้องทำ ตอนนี้กลับเป็นเพราะเรื่องบ้าๆของคุณ จึงต้องมารวมตัวกันที่นี่ ใครจะรับผิดชอบความเสียหายที่เกิดขึ้นนี้อีก？”

เมื่อได้ยินดังนี้ พวกเขาก็ยิ่งบูดบึ้งมากขึ้น

ถ้าไม่ให้เงินก็ไม่ปล่อย！

เมื่อตกอยู่ในสถานการณ์ต้องยอมถอย ที่นี่คือเมืองหมิงจู ต่อให้พวกเขาเป็นคนเก่ง ก็ต้องหลีกเลี่ยงที่จะชนกับอำนาจของเมืองหมิงจู

เมื่อคิดได้ดังนี้ ถังหลินจึงกล่าว “งั้นแกจะเอายังไง？”

ถังเฉาหัวเราะ “ผมไม่รังแกคุณนะ เอาตามกำไรสุทธิในแต่ล่ะบริษัททุกวัน แล้วคิดเป็นรายชั่วโมงก็แล้วกัน ”

“เริ่มจากลี่จิงกรุ๊ปของภรรยาผมก็แล้วกัน กำไรสุทธิในแต่ล่ะชั่วโมงของบริษัทลี่จิงกรุ๊ปอยู่ที่ประมาณหนึ่งล้าน คุณอยู่มาสองชั่วโมง ก็คือสองล้าน”

“บริษัทตระกูลต่งของผมหนึ่งชั่วโมงประมาณสองล้าน สองชั่วโมง ก็สี่ล้าน”

“ตระกูลซุนของผมหนึ่งชั่วโมงก็ประมาณหนึ่งล้าน สองชั่วโมง สองล้าน”

“……”

ตัวแทนของแต่ล่ะกรุ๊ปต่างพากันแจ้งตัวเลข ราคาได้รวมไปมากกว่าห้าสิบล้าน

เสียเปรียบมากขนาดนี้ แล้วยังต้องจ่ายอีกห้าสิบล้าน ใบหน้าของถังหลินกระตุกไม่หยุด

“ผมจะจ่ายค่าเสียหายของพวกคุณเอง”