เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 428

“สามี เรารีบไปกันเถอะนะ……”

เห็นยอดฝีมือสายในตระกูลเหยียนบีบเข้ามาใกล้เข้าเรื่อย หลินชิงเสว่ก็เป็นกังวล

อย่าว่าแต่ถังเฉาเลย เธอที่ไม่เข้าใจในการต่อสู้ ก็ดูออกถึงความพิเศษของผู้แข็งแกร่งเหล่านี้

ร่างกายของพวกเขาไม่ได้กำยำเป็นพิเศษอะไร ถึงขั้น มีบางคนซูบผอมมากเลยด้วยซ้ำ

แต่ โหนกแก้มของทุกคนสูงออกมา เส้นเลือดหน้าผากนูนออกมา แค่เท่านั้น ก็เพียงพอที่จะกดดันคนได้แล้ว

ศิลปะการต่อสู้ฝึกฝนเลื่อนขั้น เป็นการฝึกจิตวิญญาณแห่งการต่อสู้

จิตใจของคนเหล่านี้ ได้ไปถึงจุดสูงแล้ว ห่างจากแรงภายใน แค่ก้าวเดียวเท่านั้น

หลินโป๋หลายและถังหลิน มองคนกลุ่มนี้ด้วยความเคร่งเครียด อดไม่ได้ที่จะอุทานออกมา “ถ้าดูแค่ความสามารถของวงศ์ตระกูล ตระกูลเหยียน ไม่ด้อยไปกว่าตระกูลชั้นนำของเยี่ยนจิงเลย!”

คำวิจารณ์นี้ตรงประเด็นมาก เยี่ยนจิงมีคนทุกประเภทอยู่ร่วมกัน อำนาจน้อยใหญ่พัลวัน สลับซับซ้อน

ตระกูลชั้นนำของเยี่ยนจิง ถ้าอยู่ที่เมืองอื่น ถือว่าเป็นเจ้าแห่งวงการ

และความสามารถของตระกูลเหยียนก็ไม่ด้อยไปกว่าตระกูลชั้นนำของเยี่ยนจิงเลย เห็นได้ถึงความแข็งแกร่งของตระกูลเหยียน

“ฮ่าๆ!”

เหยียนเสี้ยงหม่าหัวเราะเสียงดัง ไม่เข้าใจความหวาดกลัวของหลินโป๋หลายและถังหลิน แล้วกล่าวอย่างสบายใจ “ใต้หล้ามียอดฝีมือมากมาย สมาคมการต่อสู้ทั้งประเทศล้วนสยบต่อท่านบ้าบู๊อู่ตงหยางที่สร้าง‘สายเลือดนักรบเทพ’ ยอดฝีมือที่ออกมาจากที่นี่ ถึงจะนับว่าเป็นผู้แข็งแกร่งได้ สมาคมการต่อสู้หมิงจูของฉัน ไม่ได้เก่งกาจแต่อย่างใด”

“แต่ แค่ต่อกรกับเขยแต่งงานเข้าบ้านผู้หญิงแค่นี้ ก็เพียงพอแล้ว”

จู่ๆ เขาก็หันไป มองถังเฉาด้วยสายตาแห่งความเมตตา “นี่ยังไม่ใช่ยอดฝีมือต้นๆสายในของฉันนะ ก็ทำให้แกกกดดันได้แล้ว ถ้ายอดฝีมือขั้นสุดยอดสายในออกมา แกไม่กลัวจนฉี่ราดเลยเหรอ?”

เมื่อได้ยินคำพูดของเหยียนเสี้ยงหม่า ถังเฉาก็หุบยิ้ม “แววตาคู่นั้นของแกเห็นความกดดันของฉัน?”

“หรือว่าไม่?”

เหยียนเสี้ยงหม่าท่าทีเลือดเย็น “ต่อให้แกชกต่อยเป็น แต่จะสู้กับคนเยอะขนาดนี้ได้เหรอ?”

ถังเฉาลูบจมูก “ดูๆแล้วไม่แสดงฝีมือสักหน่อย ก็จะถูกคนอื่นดูถูกจริงๆ…...”

เมื่อพูดจบ เขาจึงพูดกับหลินชิงเสว่ “ภรรยา รอผมหนึ่งนาทีนะ”

เหยียนเสี้ยงหม่าและถังหลินตะลึง และผู้แข็งแกร่งสายในเหล่านั้นก็หน้าตาบูดบึ้งทันใด

ความหมายของเขา คือจัดการพวกผู้แข็งแกร่งสายในเหล่านี้ภายในเวลาหนึ่งนาที

“รนหาที่ตายจริงๆ ฆ่ามัน!”

เหยียนเสี้ยงหม่าตะคอกออกมา

ผู้ที่ฝึกฝนการต่อสู้ล้วนมีความหยิ่งยโสในตัวเอง ตอนนี้ถูกถังเฉาเหยียดหยามขนาดนี้ ทำให้พวกเขาโมโหเป็นฟืนเป็นไฟนานแล้ว

“แค่ไอ้สวะ ไม่จำเป็นต้องใช้คนมากขนาดนี้ ใช้กำลังเกินความจำเป็น”

ผู้แข็งแกร่งคนหนึ่งดูแคลน “ฉันคนเดียว ก็เพียงพอ!”

เมื่อพูดจบ ได้โจมตีไปที่กลางกะโหลกศีรษะของถังเฉาอย่างรุนแรง

ถ้าเป็นคนปกติทั่วไปเจอกับหมัดนี้ ไม่มีทางเอาชีวิตรอดมาได้

แต่ ถังเฉายังคงยืนนิ่ง ไม่ขยับไปได้

“ฮ่าๆ มันตกใจจนไม่กล้าขยับแล้ว!”

“จัดการมันด้วยหมัดเดียว!”

ผู้แข็งแกร่งสายในทุกคน ต่างพากันหัวเราะออกมา

“ไปตายซะ!”

แววตาของผู้แข็งแกร่งคนนั้นดุดัน แล้วตะคอกออกมา พลังเพิ่มขึ้นไปจนถึงจุดสุดยอด

แต่ทว่า ตอนที่ใกล้จะโดนถังเฉา จู่ๆเขาก็ยกมือขึ้นมา แล้วต่อยลงไปอย่างแรง

ปัง!

ต้นคอของผู้แข็งแกร่งคนนั้น ถูกต่อยเข้าอย่างจัง

ท่อนล่างของเขายังคงเคลื่อนไหว ลอยอยู่ในอากาศ แต่ท่อนบนได้ถูกถังเฉาต่อยไปจนเข้าไปในดิน

เสียงดังตูม พื้นดินยุบลงไปเป็นหลุม

เสียงดังขึ้น แล้วยังมีเสียงแครกเบาๆดังตามมา

ต้นคอของเขาบิดไปอย่างรุนแรง แม้จะดิ้นรอก็ไร้ประโยชน์ ถูกหมัดของถังเฉาต่อยจนตาย