เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 459

เมื่อความคิดนี้ผุขึ้น เห้อหยางและหูเยว่เยว่มองไปที่ถังเฉาด้วยสายตาที่ตกตะลึงมากขึ้น

ก่อนหน้านี้ ทุกคนเพิกเฉยต่อคำเรียกที่มีต่อเขา

คุณถัง

ก่อนหน้านี้เห้อหยางเคยกล่าวว่า หัวหน้าสาขาของลี่จิงกรุ๊ปในเมืองเจียงเฉิงก็นามสกุลถัง

คำตอบได้อย่างง่ายดาย

สมองของเห้อหยางและหูเยว่เยว่ว่างเปล่า และใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความสยองขวัญ

จนกระทั่งถึงเวลานี้เอง ที่พวกเขาพึ่งรู้ตัวว่าทำให้คนใหญ่คนโตขุ่นเคือง

ไม่ว่าจะเป็นลู่โป๋หานในเมื่อกี้หรือหูอีซานในตอนนี้ พวกเขาล้วนสามารถถูกบดขยี้ให้ตายด้วยนิ้วเดียว แต่ว่า พวกเขาก็ให้ความเคารพต่อถังเฉาเช่นนี้

ทันใดนั้น ถังเฉาก็ได้มอบสัญญาให้ฟางหย่า "จากนี้ไป ข้อตกลงประเภทนี้ส่งให้ประธานฟางก็พอ เธอเป็นคนเดียวที่ดูแลสาขาการตลาด"

คำพูดเหล่านี้ของถังเฉา ได้เพิ่มความสำคัญของฟางหย่าอย่างมองไม่เห็น ไม่ต้องพูดถึงความรู้สึกเสียใจภายหลังบนใบหน้าของเห้อหยางและหูเยว่เยว่ แม้แต่หูอีซานก็อดไม่ได้ที่จะมองฟางหย่าเพิ่มอีกสองสามครั้ง

เขารู้จักลี่จิงกรุ๊ปบ้าง แต่ส่วนมากเขาเคยได้ยินชื่อของหลินชิงเสว่ แต่ไม่เคยได้ยินคนชื่อฟางหย่า

ตอนนี้ จำได้อย่างไม่ต้องสงสัย

ในตอนนี้ ฟางหย่าไม่รู้ว่าพวกเขากำลังคิดอะไร เธอแค่ทำงานทุกอย่างของเธออย่างจริงจัง

หลังจากอ่านดูหนึ่งครั้ง เธอเสนอคำแนะนำอย่างมืออาชีพ และแม้แต่หูอีซานก็คิดไม่ถึง สายตาที่มองไปที่ฟางหย่าก็ยิ่งประหลาดใจมากขึ้นไปอีก

"น่าจะไม่มีปัญหา สำหรับคำแนะนำเชิงกลยุทธ์บางอย่าง..."

ฟางหย่าไม่ได้พูดในทันที แต่มองไปที่เห้อหยางและหูเยว่เยว่

หูอีซานจะไม่รู้ได้อย่างไร หัวข้อต่อไปคือความลับที่ไม่สามารถให้บุคคลภายนอกได้ยิน ดังนั้นเขาจึงโทรไปทันที

“แจ้งแผนกบุคคลและจัดการขั้นตอนการเลิกจ้างของเห้อหยางและหูเยว่เยว่ทันที และพวกเขาถูกไล่ออกแล้ว!”

ตูม!

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เห้อหยางและหูเยว่เยว่ก็คุกเข่าลงต่อหน้าหูอีซานทันที ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

“ประธานหู ได้โปรด อย่าไล่พวกเราออกเลย เราสำนึกผิดแล้ว!”

“ใช่ ประธานหู เราจะไม่กล้าอีกแล้ว!”

"ไปให้พ้น!"

หูอีซานตะโกน ชี้ไปที่เห้อหยางและหูเยว่เยว่แล้วพูดว่า "อย่าคิดว่าผมไม่รู้ว่าเรื่องที่พวกคุณทำในบริษัท!"

“หูเยว่เยว่ สมาชิกที่ไม่ใช่พนักงานของตระกูลหู เข้ามาในจวี้เฟิงกรุ๊ปเพราะพึ่งความสัมพันธ์ และพาเห้อหยางสามีของตนเองเข้ามาด้วย เพื่อปลูกฝังบ้านที่ยืนกรานไม่ยอมย้ายออกไป ผมพูดถูกไหม?”

หูเยว่เยว่และเห้อหยางถูกขับไล่ออกไปด้วยสีหน้าไร้ชีวิตชีวา และผู้คนที่ทานอาหารอยู่ด้านนอก ต่างมองหน้ากัน

ไม่มีใครคิดว่ามันจะจบลงด้วยผลลัพธ์นี้

ใบหน้าของหูเยว่เยว่เดี๋ยวก็โหดเหี่ยวมาก และยิ่งมองดูเห้อหยางก็ยิ่งไม่เป็นที่พอใจ มากขึ้นเท่านั้น

เธอตบหน้าเห้อหยางอย่างรวดเร็ว

“ไอ้สารเลว อยู่ดีๆทำไมถึงไปยั่วยุฟางหย่า ตอนนี้เป็นไงล่ะ ชีวิตดีๆหมดไป และงานของพวกเราก็หายไป!”

หลังจากถูกตบหน้า เห้อหยางก็รู้สึกรำคาญเล็กน้อย "ผมจะรู้ได้อย่างไรว่าสถานะของเขาสูงขนาดนั้น แม้แต่ฟางหย่าคนนั้น ก็เป็นรองประธานของลี่จิงกรุ๊ปจริงๆหรือ?"

สีหน้าของหูเยว่เยว่เปลี่ยนเป็นขาวซีด "มาลองคิดดูว่าเราจะอธิบายให้คุณปู่ฟังยังไงตอนที่เรากลับไปเถอะ"

“ฉันเป็นแค่หลานสาวของปู่ เดิมทีฉันต้องการได้รับความไว้วางใจจากการเข้าร่วมจวี้เฟิงกรุ๊ป แต่ไม่คิดว่าจะถูกถีบออกมาเร็วขนาดนี้”

เมื่อกล่าวถึงเรื่องนี้ สีหน้าของเห้อหยางก็หวาดกลัว และพวกเขาไม่กล้าแม้แต่จะกลับบ้าน

ในขณะเดียวกัน ภายในห้อง