เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 521

“น้องสาว หยุดทำตัวไร้สาระได้แล้ว!”

หูจิ้งจู๋ตะโกนเสียงดังทันที

แม้ว่าเขาจะวางแผนต่อหูจิ้งซู แต่ไม่ว่าอย่างไร หูจิ้งซูก็เป็นน้องสาวฝาแฝดของเขาอยู่ดี เขาไม่สามารถที่จะยืมมองดูหูจิ้งจู๋ยืมอยู่ฝั่งตรงข้ามกับตระกูลได้

“เธอเป็นแค่ลูกสาวของถังเฉา สู้สุดชีวิตเพื่อเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง คุ้มค่ามั้ย?”

หูจิ้งจู๋พูดอย่างเย็นชาว่า: “จะว่าไป นี่เป็นคำสั่งของคุณปู่ ขัดคำสั่งไม่ได้”

“จิ้งซู! แม้แต่ฉันแกก็ไม่ฟังเหรอ?”

หูเซียวก็ตะคอกด้วยความโกรธ: “รีบทิ้งเด็กน้อยคนนั้น แล้วกลับมาหาฉัน!”

หูจิ้งซูเช็ดรอยเลือดที่มุมปาก กัดฟันอย่างดื้อรั้น และส่ายหน้าพูดว่า: “หนูรับปากกับเขาไว้แล้วว่า จะปกป้องลูกสาวของเขา จนกว่าเขาจะมา หนูพูดได้ต้องทำให้ได้!”

“หูจิ้งซู!”

หูจิ้งจู๋บันดาลโทสะอย่างมาก จ้องมองเธอด้วยความโกรธ

หูเข่อเฟิงกับหูเย่าหยางและคนอื่นๆต่างก็รอจนทนไม่ไหวแล้ว: “คุณปู่ ในเมื่อเธอไม่ยอมส่งมอบเด็กน้อยคนนั้นออกมา บีบคั้นพวกเธอแยกออกจากกัน ก็เรียบร้อยไม่ใช่เหรอ?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หูเซียวก็พยักหน้า ตะโกนเรียกบอดี้การ์ดในทันที

“แยกพวกเธอสองออกจากกัน!”

ตึกตัก!

ในทันที บอดี้การ์ดของหูก็วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว และรายล้อมหูจิ้งซูและถังเสี่ยวลี้ไว้

เฉิงเพ่ยถอยไปอีกด้านหนึ่งในทันที เพื่อหลีกเลี่ยงการบาดเจ็บโดยไม่จำเป็น

แววตาของหูจิ้งซูจับจ้องมองไปที่หูเซียว: “คุณปู่ หรือว่าแม้ว่าเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆก็ไม่เว้น นี่ก็คือบารมีในฐานะผู้นำ จากนี้ไปเผยแพร่ออกไป คุณปู่จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน?”

“ยังกล้าข่มขู่ฉันเหรอ?”

หูเซียวโกรธจนหน้าอกขึ้นและลงอย่างรุนแรง และตะโกนในทันที: “ยังไม่รีบลงมืออีก!”

บอดี้การ์ดทั้งหมดเดินไปทางหูจิ้งซู เตรียมตัวใช้พละกำลังที่รุนแรงแยกเธอและถังเสี่ยวลี้ออกจากกัน

“อย่าเข้ามานะ!”

หูจิ้งซูกรีดร้องอย่างกะทันหัน ไม่รู้ว่าหยิบกรรไกรออกมาจากไหนเล่มหนึ่ง และกดลงไปที่บนคอเรียวยาวของตัวเอง

เนื่องจากตื่นเต้นมากเกินไป เส้นเลือดดำค่อยๆโผล่ขึ้นมาที่บนคอ เหมือนราวกับงูเขียวเล็กๆที่ดิ้นอยู่ตลอดเวลา ซึ่งจะถูกกรรไกรตัดขาดเมื่อใดก็ได้

หูจิ้งจู๋ตะคอก: “หยุดเดี๋ยวนี้!”

บอดี้การ์ดของตระกูลหูก็ตกใจมาก

ไม่กล้าที่จะก้าวไปข้างหน้าอีก

สีหน้าของหูเซียวไม่พอใจอย่างมาก และถามด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง: “จิ้งซู เพื่อเด็กน้อยคนนี้ แกยินยอมสละแม้แต่ชีวิตของตัวเองเลยเหรอ?”

หูจิ้งซูอุ้มถังเสี่ยวลี้ไว้ด้วยมือข้างหนึ่ง จับกรรไกรกดไว้บนคอด้วยอีกข้างหนึ่ง ถอยหลังอย่างต่อเนื่อง และกรีดร้องว่า: “อย่าบีบบังคับหนูนะ! หนูเพียงแค่ต้องการออกจากที่นี่!”

“คุณปู่ ถ้าหากปู่ยังเรียกคนลงมืออีก หนูก็ตายอยู่ตรงหน้าของปู่”

“หนูเป็นวีไอพีของสมาคมการค้าเจียงผิง ยังได้รับเชิญจากประธานด้วยตัวเอง บีบคั้นหนูจนตาย ตระกูลหูก็จะหายไป ปู่แน่ใจว่าจะทำแบบนี้เหรอ?”

ในเวลานี้ หูจิ้งซูยังสามารถรักษาความสงบไว้ได้ ใช้ชีวิตของตัวเองมาเดิมพันมาข่มขู่ มีความกล้าหาญมากจริงๆ

ในเวลานี้หูเซียวก็ลังเล จับจ้องมองไปที่หูจิ้งซู ใบหน้าเต็มไปด้วยความโกรธ

แม้ว่าตระกูลหูจะเป็นหนึ่งในสามตระกูลยักษ์ใหญ่ แต่เทียบกับสมาคมการค้าเจียงผิง ก็เป็นสิ่งเล็กน้อยจนไม่ควรค่าที่จะนำมาใส่ใจ และไม่ควรค่าแก่การกล่าวถึง

วีไอพีชั้นกลางเสียชีวิตไปหนึ่งคน การสูญเสียนั้นก็ยิ่งใหญ่มาก เมื่อเริ่นจวินตงโมโห อายัดบริษัททั้งหมดของตระกูลหู ตระกูลก็จบเห่แล้ว

น้ำเสียงของหูเซียวผ่อนคลายลงเล็กน้อย: “จิ้งซู แกอย่าได้หุนหันพลันแล่น วางกรรไกรลงมาก่อน มีอะไรก็ค่อยๆพูดค่อยๆคุยกัน!”

“ปู่ปล่อยพวกเราไปก่อน!”

ท่าทีของหูจิ้งซูแข็งกร้าว

หูจิ้งจู๋กลับก้าวไปข้างหน้าอย่างกะทันหัน และมองไปที่เธอแล้วยิ้ม

“น้องสาว เธอคิดจริงๆเหรอว่า อาศัยข่มขู่ด้วยชีวิตของตัวเอง ก็สามารถคุ้มครองพวกเธอได้เหรอ?”

ภายใต้สายตาที่ตกตะลึงของทุกคน หูจิ้งจู๋ค่อยๆเดินไปที่หูจิ้งซู

“ถ้าหากจะฆ่าตัวตาย งั้นก็ลงมือเถอะ แต่ว่าลูกสาวของถังเฉาก็น่าสังเวชแล้ว”

“แกรู้มั้ยว่าเธอจะมีจุดจบอะไร? เธอไม่เพียงจะเผชิญกับการทุบตีอย่างรุนแรง พวกเรายังจะติดต่อกับพวกค้ามนุษย์ ลักพาตัวเธอไปขาย บางทีครั้งต่อไปที่ได้พบกันอีก เธออาจจะแขนขาดขาขาดเป็นขอทานอยู่บนถนน”

หูจิ้งจู๋พูดหนึ่งประโยค หูจิ้งซูก็จะสั่นเทาหนึ่งครั้ง