เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 530

ทันทีที่เสียงลดลง เซี่ยสิงจู๋และลู่โป๋หานก็ต่างคนต่างโทรศัพท์ของตัวเอง

“ออกคำสั่งลงไป เรียกรวมยอดฝีมือทั้งหมดที่ตระกูลเซี่ยรับสมัครมา เข้าสู่สถานะพร้อมสู้ระดับที่หนึ่ง รอฟังคำสั่ง!”

“เรียกคนจากทุกแผนกมาให้ระมัดระวัง ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไป ให้เปลี่ยนกลยุทธ์การพัฒนา ใช้กำลังทั้งหมดยึดกิจการของตระกูลหู ห้ามเหลือแม้แต่ที่เดียว!”

เมื่อฟังเนื้อหาของการสนทนาทั้งสองนี้ ทุกคนในตระกูลหู รวมทั้งหูเซียวและหูจิ้งจู๋ สีหน้าก็เปลี่ยนไปอย่างมาก

บนใบหน้าของคนไม่น้อยถึงกับหวาดผวาเป็นอย่างมาก

หูอีซานคนเดียวอย่างมากนำอุปสรรคบางอย่างมาสู่เศรษฐกิจของตระกูลหู ยังไม่เพียงพอที่จะทำลายห่วงโซ่เศรษฐกิจของตระกูลหูทั้งหมดได้

แต่ตระกูลลู่และตระกูลเซี่ยไม่เหมือนกัน!

ทั้งสองตระกูลนี้มีอำนาจไม่น้อยไปกว่าตระกูลยักษ์ใหญ่ของตระกูลหู

ความตกต่ำหลายปีที่ผ่านมาของตระกูลเหวิน ตระกูลหูตระกูลเซี่ยและตระกูลลู่สามตระกูลค่อยๆเปลี่ยนเป็นสถานการณ์เป็นสภาพประเทศที่แบ่งเป็นสามก๊ก

ทั้งสองตระกูลใดเข้าใกล้กันมาก ก็เพียงพอกระตุ้นความระมัดระวังและความสนใจเป็นอย่างมากของตระกูลที่สาม

แต่ตอนนี้ ตระกูลเซี่ยและตระกูลลู่ร่วมมือกันแล้ว จะกำจัดตระกูลหู สิ่งนี้ทำให้พวกเขารู้สึกเหมือนหายนะใกล้เข้ามา

โดยเฉพาะหูเซียว

ต่อสู้กันจนตกตายไปด้วยกันทั้งสองฝ่ายเขาเพียงแค่นำมาข่มขู่ตระกูลลู่และตระกูลเซี่ยเท่านั้น คาดไม่ถึงพวกเขาจะต่อสู้กันจริงๆ!

แขกทุกคนถึงกับตกตะลึง หน้าซีดเซียว

สามตระกูลใหญ่ต่อสู้กัน ธุรกิจก็จะพัวพันไปด้วย สิ่งแรกที่ถูกทำลาย คือบริษัทเหล่านั้นที่พึ่งพาตระกูลหู

แม้แต่หูจิ้งจู๋ ก็รู้สึกกดดันเป็นอย่างมาก ความรู้สึกเสียใจก็เกิดขึ้นในใจ

ใช้ประโยชน์จากถังเสี่ยวลี้ เตะหูจิ้งซูลงไปก็พอแล้ว ทำไมจะต้องลงมือกับลูกสาวของเขาด้วย?

ใบหน้าของหูหลิงหลิงซีดเซียว มาถึงตรงหน้าของหูเซียว และพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา: “คุณปู่ ไม่งั้น พวกเราพูดความจริงออกไปเถอะ คืนลูกสาวให้เขา!”

“สารเลว!”

หูเซียวกลับตบลงไปบนใบหน้าของเธอ ตบจนเธอล้มลงกับพื้น

หูจิ้งจู๋ก็มาถึงข้างกายของหูหลิงหลิง พูดอย่างเย็นชาว่า: “แกโง่หรือเปล่า? ก่อนหน้านี้ไม่พูด ตอนนี้ถึงพูดออกมา ลูกสาวของเขาถูกหญิงสาวที่ชื่อเฉิงเพ่ยทรมานตั้งนานแล้ว”

“เรื่องโกหกนี้ ห้ามพูดออกไป พูดแล้วตระกูลหูของพวกเราก็จบแล้วจริงๆ เข้าใจมั้ย?”

หลังจากฟังการวิเคราะห์ของหูเซียว สีหน้าของหูหลิงหลิงก็ซีดเซียว และพยักครั้งแล้วครั้งเล่า

“ห้ามพูด ห้ามพูดเด็ดขาด!”

ทั้งตระกูลหู เงียบกริบ ไม่มีใครพูดอะไร

หูเซียวมองไปที่เซี่ยสิงจู๋และลู่โป๋หานแล้วพูดว่า: “พวกนาย แน่ใจว่าเพื่อแค่ลูกเขยแต่งเข้า จะต่อสู้กับตระกูลหูของเราเหรอ?”

ทุกคนฟังออก หูเซียวขาดความมั่นใจเล็กน้อย

เซี่ยสิงจู๋และลู่โป๋หานไม่พูดอะไร เพียงแค่มองดูอย่างเยือกเย็น

หูเซียวชี้ไปที่ถังเฉาอย่างกะทันหัน และพูดอย่างโกรธเคือง: “ถ้าหากพวกนายเพียงเพราะเขาเป็นลูกเขยของตระกูลหลินของตระกูลหลวงในเยี่ยนตู ก็อยากประจบประแจงเขา ฉันจะบอกพวกนายให้ ไม่มีความจำเป็นด้วยซ้ำ”

“เดี๋ยวก็เป็นประชุมแดนเหนือแล้ว ท้ายที่สุดจะตกหล่นอยู่ที่ใคร ก็ไม่รู้ พวกนายเดิมพันสมบัติไว้บนตัวของเขา เสียเวลาเปล่าชัดๆ!”

ในความคิดของเขา ตระกูลลู่และตระกูลเซี่ยช่วยเหลือถังเฉา อยากมีความสัมพันธ์เกี่ยวข้องกับหลินรั่วหวีผู้นำของตระกูลหลิน ผ่านฐานะที่เขาเป็นลูกเขยของตระกูลหลิน

นี่เป็นไปไม่ได้ด้วยซ้ำ!

หลังจากที่หูเซียวพูดจบ เซี่ยสิงจู๋และลู่โป๋หานต่างก็มองเขาด้วยสายตาที่สงสาร

“หูเซียว ตระกูลหูตกอยู่ในมือของคุณ ต้องตาย!”

“เพราะคุณเพียงแค่เห็นแก่ผลกำไรเล็กน้อยที่อยู่ตรงหน้า ไม่มองการณ์ไกลขึ้นบ้าง”

“หูอีซานเป็นแบบนี้ ตอนนี้คุณถังก็เป็นแบบนี้”

เซี่ยสิงจู๋มองไปที่หูเซียว และพูดเสียงดัง

หูเซียวแสยะยิ้ม: “พวกนายคิดว่า ทำให้เศรษฐกิจของตระกูลหูตกต่ำ ฉันก็ไม่สามารถเปลี่ยนความพ่ายแพ้ให้เป็นชัยชนะได้เหรอ?”

“บอกพวกนายให้ ฉันไม่ได้แพ้! ตั้งแต่ต้นจนจบก็ไม่ได้แพ้ เพราะตราบใดที่พวกนายตาย ตระกูลหูของฉันก็เกิดขึ้นได้อย่างฉับพลัน เป็นสิ่งหลีกเลี่ยงไม่ได้”

“คืนนี้เป็นหายนะของตระกูลหูของฉัน แล้วทำไมจะไม่ใช่โอกาสของตระกูลหูของฉันด้วยล่ะ?”

ใบหน้าของทุกคนต่างก็เต็มไปด้วยความตกใจ ในช่วงเวลาแห่งความเป็นและความตายนี้ ไม่นึกเลยว่าหูเซียวยังคิดถึงโอกาส?

แต่ในไม่ช้า ทุกคนก็เข้าใจว่าความมั่นใจของหูเซียวมาจากไหน

คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือ ในเวลานี้ก็ยืนขึ้นมา และดวงตาทั้งสองที่ลับอยู่ ก็ลืมตาขึ้นแล้ว

ในขณะนี้ ทุกคนรู้สึกกดดันอย่างหาที่เปรียบไม่ได้

นี่ เป็นพลังของผู้แข็งแกร่ง

เมื่ออยู่ภายใต้สถานการณ์ของพลังอ่อนแอของคนธรรมดาทั่วไป ผู้แข็งแกร่งนี้ก็สามารถอยู่เหนือกฎหมาย และครอบงำชีวิตของคนธรรมดาได้อย่างสูงส่ง

“แย่แล้ว ผู้แข็งแกร่งของพวกเขาตระกูลหูออกมาแล้ว รีบคุ้มกันคุณถังออกไป!”

สีหน้าของเซี่ยสิงจู๋เปลี่ยนไปอย่างมาก และหันไปพูดกับลู่โป๋หาน

ลู่โป๋หานก็กลัวจนไม่กล้าเคลื่อนไหว

คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือ ทั้งสองคนจับจ้องมองไปที่เขา

ในขณะนี้ เขาเหมือนตกลงไปในถ้ำน้ำแข็ง เหมือนราวกับเรือลำเล็กหนึ่งลำที่ถูกคลื่นที่โหมกระหน่ำซัดสาด และจะพลิกคว่ำได้ตลอดเวลา

เฟิ่งหวงจับตาดูการเคลื่อนไหวของคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือโดยตลอด ในเวลานี้เห็นพวกเขาลืมตาทั้งสองขึ้น กริชในมือของเฟิ่งหวงก็จับไว้แน่น

สีหน้าท่าทางของเธอดูน่าเกรงขาม: “รองหัวหน้า สองคนนี้เป็นฝาแฝดกัน มีกระแสจิต ถ้าหากลงมือพร้อมกัน ฉันอาจจะจัดการได้ยาก!”

แม้แต่เฟิ่งหวงก็พูดแบบนี้ออกมา เพียงพอพอที่จะเห็นความแข็งแกร่งของคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือ

ถังเฉากลับลุกขึ้นอย่างเหี้ยมหาญ ตบไหล่ของลู่โป๋หาน แล้วพูดกับเซี่ยสิงจู๋ว่า: “พวกนายพาคนไปค้นหาทุกซอกทุกมุมของตระกูลหู มีฉันอยู่ สองคนนี้ทำอะไรพวกนายไม่ได้”