เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 571

หม่าเสว่หรูเป็นผู้จัดการของร้านนี้

เธอไปที่ร้านโดยตรงและกวาดมองรอบๆ "ใครก่อเรื่อง?"

หลินชิงเสว่ก้าวไปข้างหน้าและกวาดมองหม่าเสว่หรูด้วยสายตาที่แหลมคม "คุณเป็นผู้จัดการของร้านนี้หรือ?"

หม่าเสว่หรูตกใจทันทีที่ดวงตาของเธอสบตากับหลินชิงเสว่

ช่างเป็นสายตาที่คมจริงๆ!

จากนั้นเธอก็รู้ว่านี่คือประธานของบริษัทลี่จิงกรุ๊ป

ไม่ว่าจะเป็นออร่าหรือฝีมือ ก็ไม่ใช่ตนเองจะเทียบได้เลย

แต่เธอยังคงไม่มีความกลัว เพราะในด้านธุรกิจ มีการแข่งขันทางการค้ามากมาย สินค้าลอกเลียนแบบก็มักปรากฏขึ้นมากมาย

หน่วยงานที่เกี่ยวข้องสามารถจัดการได้หรือ?

ควบคุมไม่ได้หรอก!

"ฉันเอง ทำไม?"

หม่าเสว่หรูตอบอย่างใจเย็น "คุณมีธุรอะไรไหม?"

ถังเฉาดึงหลินชิงเสว่ไปข้างหลัง พูดด้วยรอยยิ้มว่า"เรามาจากบริษัทลี่จิงกรุ๊ป ผลิตภัณฑ์ชุด 'เหม่ยหมอ' ที่จำหน่ายในร้านค้าปลีกเฉพาะอย่างของพวกคุณ ลอกเลียนแบบผลิตภัณฑ์ 'แองเจิ้ล' ของบริษัทของเรา ผมว่านะ ทางที่ดีพวกคุณควรจะหยุดขายดีกว่า เดี๋ยวเรื่องมันจะใหญ่โต"

ออร่าของหลินชิงเสว่แรงเกินไป ผู้จัดการร้านคนนี้เป็นเพียงบุคคลเล็กๆ ไม่จำเป็นต้องใช้วิธีนี้

"อะไรนะ?"

หม่าเสว่หรูแสร้งทำเป็นตกใจ แล้วชี้ไปที่ถังเฉาและด่า "คุณบอกว่าผลิตภัณฑ์ของร้านค้าปลีกเฉพาะอย่างของเราลอกเลียนแบบพวกคุณ คุณมีหลักฐานหรือไม่?"

หลินชิงเสว่ขมวดคิ้วและพูดอย่างโกรธเคือง "สูตรของคุณเหมือนกับสูตรของเราทุกอย่าง ยังต้องหา

หลักฐานอะไรอีกหรือ?"

เมื่อได้ยินเช่นนั้น หม่าเสว่หรูก็หัวเราะอย่างเย็นชา"นี่สามารถใช้เป็นหลักฐานได้หรือ?มีผลิตภัณฑ์ที่

คล้ายกันมากมายในโลกนี้ หรือว่าคุณจะบอกว่าทั้งหมดขโมยมาจากบริษัทของพวกคุณ"

ใบหน้าของหลินชิงเสว่เปลี่ยนไปทันทีที่เธอพูดแบบนี้

นี้มันไม่ยอมรับแน่

ผลิตภัณฑ์ชุดแองเจิ้ล ไม่ได้ยื่นขอจดลิขสิทธิ์ ซึ่งทำให้อีกฝ่ายสามารถใช้ประโยชน์จากช่องโหว่นี้ได้

เมื่อเห็นหลินชิงเสว่พวกเขาไม่พูดอะไร หม่าเสว่หรูก็เริ่มดุกว่าเดิม

“ฉันว่านะ พวกคุณแค่อยากหาเรื่อง อิจฉาที่สินค้าเหม่ยหมอของเราขายดีกว่าพวกคุณ ดังนั้นจึงมาทุบแบรนด์เรา พวกคุณใจร้ายเกินไปไหม?”

ทันใดนั้น สีหน้าของหลินชิงเสว่เปลี่ยนไปและการแสดงออกของเธอก็โกรธเล็กน้อย

เป็นการยากที่จะระบุว่ามีการลอกเลียนแบบหรือไม่

หม่าเสว่หรูเข้าใจประเด็นนี้ จึงปฏิเสธที่จะจะยอมรับ

“โอเค คุณบอกว่าเราลอกเลียนแบบพวกคุณ พวกคุณก็เอาหลักฐานออกมาสิ! หากไม่มีหลักฐาน เราก็สามารถฟ้องคุณในฐานหมิ่นประมาทได้นะ!”

ความเงียบของหลินชิงเสว่ ช่วยเพิ่มความเย่อหยิ่งของหม่าเสว่หรู

เธอก็ไม่คิดที่จะปล่อยให้เรื่องนี้จบๆไป แต่เธอต้องการทำให้เรื่องนี้บานปลายและกลายเป็นเรื่องใหญ่ เพราะเธอรู้ว่าถ้าปัญหายังดำเนินต่อไป คนที่เสียหายคือบริษัทลี่จิงกรุ๊ป

"เราได้ลอกเลียนแบบผลิตภัณฑ์ของคุณหรือไม่ ให้ผู้บริโภคมาตัดสิน!"

หม่าเสว่หรูมองไปที่ผู้บริโภคโดยรอบ "ทุกคนแสดงความคิดเห็นหน่อย ผลิตภัณฑ์ในชุดเหม่ยหมอหน่อย ได้ลอกเลียนแบบของพวกเขาไหม?"

ผู้ชมต่างมองหน้ากัน พวกเขาจะรู้เรื่องพวกนี้ได้อย่างไร?

“ลอกเลียนแบบหรือเปล่าฉันไม่รู้ แต่ฉันรู้ว่าชุดเหม่ยหมอถูกกว่าผลิตภัณฑ์แองเจิ้ล ฉันไม่ได้ใช้ผลิตภัณฑ์แองเจิ้ลมานานแล้ว”

"ฉันด้วย ถูกและดี"

"ฉันสนับสนุนเหม่ยหมอ!"

"ฉันด้วย!"

"..."

ผู้บริโภคเริ่มคล้อยตามคนอื่น

สีหน้าของหลินชิงเสว่น่าเกลียดมาก

ผู้บริโภคไม่สนใจว่าลอกเลียนแบบหรือไม่ พวกเขาสนใจแต่ราคาและคุณภาพเท่านั้น

พวกเขาจะยืนอยู่ฝ่ายที่สินค้าที่ราคาถูกและดี