เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 597

เมื่อคำพูดของบ้าบู๊ลดลง หลินชิงเสว่รู้สึกอย่างชัดเจนว่า บรรยากาศในห้องก็เคร่งขรึมและแรงอาฆาค

ไม่เพียงแต่บ้าบู๊เท่านั้น แต่ยังรวมถึงถังเฉาด้วย สีหน้าของเขาดูมืดมนราวกับน้ำ

“สายเลือดนักรบเทพ...”

เธอได้ยินคำใหม่

สิ่งที่ถังเฉาโกรธคือ ไม่ว่ายังไง ผู้พิทักษ์แดนตะวันตก มู่ตงเฟิง ใช้วิธีที่โหดเหี้ยมเพื่อให้บ้าบู๊ออกมา ซึ่งเป็นการไร้มนุษยธรรม

“เนื่องจากเขาเป็นลูกศิษย์นักรบเทพ เขาจึงไม่สามารถนั่งรอความตายได้ อีกฝ่ายลงมืออย่างไร ก็คืนกลับไปอย่างนั้น”

ถังเฉาวางแก้วสุราลงด้วยท่าทางเย็นชา

บ้าบู๊พยักหน้า “ผมยังไม่ทันบอกเกี่ยวกับตัวตนของจงฮันให้พี่ใหญ่ เขาประสบอุบัติเหตุ แล้ว เรื่องนี้ไม่สามารถปล่อยไปง่ายๆแบบนี้”

"ไปเถอะ"

ถังเฉากล่าวกับบ้าบู๊"ทำให้เขารู้ว่าสายเลือดนักรบเทพแข็งแกร่งเพียงใด"

เขาและหลินชิงเสว่อยู่ในห้อง และเรื่องนี้ไม่สามารถเปิดเผยได้ ดังนั้นถังเฉาจึงวางแผนที่จะไม่ลงมือ

นอกจากนี้ เขาและมู่ตงเฟิงยังไม่ถึงจุดที่ต้องพบกัน

เมื่อคำพูดนั้นหายไป บ้าบู๊ก็เดินโซเซลงมาชั้นล่าง

แม้ว่าหลินชิงเสว่จะไม่เข้าใจบทสนทนาระหว่างถังเฉาและบ้าบู๊ แต่ดวงตาที่สวยงามของเธอก็ยังเต็มไปด้วยความกังวล

“เขาดื่มสุรามากขนาดนั้น แล้วไปต่อสู้ ไม่เป็นไรใช่ไหม?”

“ไม่ก็คุณไปช่วยเขาหน่อยเถอะ?”

เธอไม่เข้าใจเรื่องบูโด หากคนปกติดื่มสุรามาก แล้วไปต่อสู้ พวกเขาจะต้องถูกทุบตีง่ายๆแน่นอน

และหากอีกฝ่ายหนึ่งเป็นผู้พิทักษ์แดนตะวันตก นี่เป็นการส่งเขาไปสู่ความตายชัดๆไม่ใช่หรอกหรือ?

ถังเฉายิ้มจางๆ "ไม่ต้องช่วย เขาดูแลตัวเองได้"

"แต่……"

ถังเฉาขัดจังหวะเธอ "ชิงเสว่ คุณอย่าลืมสิว่าเขาคือบ้าบู๊"

“บ้าบู๊ จะแพ้ได้อย่างไร?”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ หลินชิงเสว่ก็ผงะไปครู่หนึ่ง

ใช่ เขาคือบ้าบู๊ บ้าบู๊จะแพ้ได้อย่างไร?

“ฉันคิดมากไป...”

หลินชิงเสว่โล่งใจ ดวงตาที่สวยงามของเธอก็ควบแน่น ดวงตาของเธอจับจ้องไปที่ ถังเฉา"คุณมีเรื่องอะไรที่ปกปิดฉันอีก?"

เมื่อเปรียบเทียบกับบ้าบู๊แล้ว เธอสนใจเกี่ยวกับตัวตนที่แท้จริงของถังเฉามากกว่า

ในความเป็นจริง ตอนที่บ้าดนตรี เธอก็เคยถามเกี่ยวกับเรื่องของถังเฉา แต่ในเวลานั้น ถังเฉาให้คำตอบที่คลุมเครือแก่เธอ ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่เธอต้องการ

ตอนนี้ หลังจากที่ได้เห็นทัศนคติของบ้าบู๊ที่มีต่อถังเฉาด้วยสายตาของเธอเองแล้ว ในที่สุดหลินชิงเสว่ก็มีความสงสัย

ถังเฉาดื่มสุราไปหนึ่งแก้ว และเงียบไปนาน ทันใดนั้น เขาก็เหลือบมองเธอ “ยังไงก็จะบอกคุณอยู่แล้ว บอกตอนนี้ มันก็ไม่ได้แตกต่างอะไร”

ทันใดนั้นหัวใจของหลินชิงเสว่ก็เต้นแรง

ไม่รู้ทำไม เธอรู้สึกตื่นเต้น

...

พร้อมกันนั้น ห้องโถงต้อนรับที่ชั้น 1

มู่ตงเฟิงนั่งอยู่บนโซฟา หลับตาแน่น เขาหลับตาและพักผ่อน

ในมือของเขาถือวอลนัทสามลูก พวกมันยังหมุนเบาๆ

เขารอมาครึ่งชั่วโมงเต็มแล้ว!

ถ้าเป็นเมื่อก่อน ด้วยตัวตนและสถานะผู้พิทักษ์แดนตะวันตก ใครจะกล้าปล่อยให้เขารอนานขนาดนี้?

ไม่อยากมีชีวิตยืนยาวสักแล้ว!

ฉินกวนฉี ฉินโช่ววงและคนอื่นๆก็ยืนอยู่ข้างๆอย่างเงียบๆ ไม่กล้าพูดอะไรสักคำ

สีหน้าฉินผู่หยางดูเคร่งขรึมยิ่งขึ้น

เขาและถังเฉาได้สร้างพันธมิตรขึ้นแล้ว และมู่ตงเฟิงเป็นผู้พึ่งที่ใหญ่ที่สุดของฉินกวนฉี แน่นอนว่าเขาไม่อยากให้บ้าบู๊แพ้

อย่างไรก็ตาม ผู้พิทักษ์แดนตะวันตกแข็งแกร่งเกินไป!

แค่นั่งอยู่ ลมหายใจที่แสดงออกมา ก็เพียงพอที่จะทำให้เขารู้สึกหวาดกลัว

ออกมือสุดกำลัง จะเป็นอย่างไร?

ในช่วงเวลาหนึ่ง ฉินผู่หยางไม่กล้าคิดเรื่องนี้

ตง! ตง! ตง!

ในขณะนั้น ก็มีเสียงฝีเท้าดังขึ้นที่ชั้นสองของโรงแรม