เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 599

มือของหลินชิงเสว่จับกับถังเฉา ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยอารมณ์ความรู้สึกที่พูดไม่ถูก

ถังเฉาพูดถูก ถ้าไม่ใช่เพราะคืนนั้นที่พวกเขาได้เจอหน้ากันอย่างไม่ค่อยเป็นมิตร ก็คงไม่มีความสำเร็จในอนาคตของถังเฉา

บางทีถังเฉาอาจจะรุ่งโรจน์ขึ้น แต่ในตอนนั้น ความแค้นที่มีต่อซ่งหรูอี้ยังคงอยู่ในใจของเขา

บุคคลที่มีความเกลียดชังอยู่ในใจ ไม่สามารถไปได้ไกล

การปรากฏตัวของหลินชิงเสว่ เป็นเหมือนแสงแดดที่เพิ่มความอบอุ่นและความคาดหวังในวันที่มืดมนเมื่อห้าปีที่แล้ว

เพราะเคยทำร้าย จึงต้องชดใช้

ตัวตนของถังเฉาก็ได้รับการยืนยันแล้ว และเจ็ดบ้าบู๊เรียกเขาว่าอาจารย์ หากสิ่งนี้แพร่กระจายไปทั่วอาณาจักรต้าเซี่ยกั๋ว จะทำให้เกิดความโกลาหลอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม หลินชิงเสว่จะไม่ทำเช่นนี้แน่นอน ตั้งแต่ต้นจนจบ ถังเฉาเป็นคนรักของเธอมาตลอดและไม่เคยเปลี่ยนแปลง

“เราให้บ้าบู๊กู้หน้ากลับมาได้แล้ว เราก็กลับบ้านกันเถอะ”

ถังเฉายิ้มให้หลินชิงเสว่

"อืม"

หลินชิงเสว่เอนศีรษะของเธอลงบนไหล่ของถังเฉา ทั้งสองคนมองดูดวงดาวในยามค่ำคืนของเมืองเจียงเฉิง

...

ในเวลาเดียวกัน บ้าบู๊และมู่ตงเฟิงสู้ไปหลายยก

ปัง ปัง ปัง!

มีเพียงเงาของทั้งสองคนเท่านั้น และด้วยตาเปล่าไม่สามารถจับตัวตนนั้นได้เลย และพวกมันก็ส่งเสียงพร้อมกับเสียงชกของหมัด

ด้านนอกโรงแรม ฉินกวนฉี ฉินโช่ววงและฉินผู่หยางเริ่มหวาดกลัวมากขึ้นเรื่อยๆ ก็มีแค่ผู้พิทักษ์แดนตะวันตกมู่ตงเฟิงแหละ หากถูกแทนที่โดยคนอื่น พวกเขาอาจไม่สามารถรับมือตั้งแต่ยกแรกได้

“ปู่...คุณปู่ ช่วยผมด้วย!”

ฉินสวูตงกลัวจนใบหน้าของเขาซีด และร่างกายของเขาก็สั่นเทา

ช่วยไม่ได้ เขากลัว!

ตอนแรกเขาคิดว่ามันเป็นแค่ไอ้กระจอกที่ทำให้พ่อบุญธรรมของเขาขุ่นเคือง และด้วยสถานะของเขา มันเป็นเรื่องที่ง่ายในการเคลียร์เรื่องนี้

คิดไม่ถึงว่าจะเป็นผู้เก่งกาจ และความแข็งแกร่งของเขาสูสีกับพ่อบุญธรรมของเขา

นี่มันเกินความสามารถของเขาไปหน่อย

ไม่ต้องพูดถึงเขา แม้แต่ฉินผู่หยางและฉินกวนฉี ก็ทำอะไรไม่ได้กับสถานการณ์ที่อยู่ตรงหน้าพวกเขา

พวกเขาเกิดในตระกูลฉิน ทุกคนรักในการต่อสู้ พวกเขารู้ว่าตระกูลหนึ่งที่จะรุ่งโรจน์นั้น ไม่ได้แค่ขึ้นอยู่กับเงิน อำนาจ หรือสถานะ แต่ขึ้นอยู่กับกฏของความสามารถ

เมื่อมีความแข็งแกร่ง เงิน สถานะ และอำนาจทั้งหมดก็จะตามมา

การรุกรานนักบูโดที่มีความแข็งแกร่งที่น่าสะพรึงกลัว เป็นเรื่องที่น่ากลัวมาก?

"สวูตง มานี่!"

ฉินโช่ววงโบกมือให้ฉินสวูตงอย่างรวดเร็ว

แม้ว่าความสามารถของฉินสวูตงจะค่อนข้างด้อยกว่าความสามารถของฉินผู่หยางและฉินกวนฉี แต่เขาก็ยังเป็นรุ่นหลานของตระกูลฉิน จะปล่อยให้เขาตายไปแบบนี้ได้อย่างไร?

ฉินสวูตงวิ่งไปทางฉินโช่ววงอย่างสุดชีวิต

อย่างไรก็ตาม ข้างหลังเขา เสียงเย็นชาของบ้าบู๊ก็ดังขึ้น

“หนี? คุณหนีรอดเหรอ?”

"คนที่บ้าบู๊อย่างผมต้องการฆ่า ใครเล่าจะหนีรอด?"

ฉินสวูตงมองย้อนกลับไป ร่างกายของเขาสั่นทันที

เห็นเพียงบ้าบู๊ปรากฏขึ้นข้างหลังฉินสวูตงอีกครั้ง และกระแทกกำปั้นใส่เขา

“พ่อบุญธรรม ช่วยผมด้วย!”

ฉินสวูตงตะโกน

มู่ตงเฟิงก็ลงมือในเวลานี้ กระแทกจนบ้าบู๊ถอยหลัง

สายตาของมู่ตงเฟิงเย็นชา “บ้าบู๊ คุณไว้หน้าผมหนึ่งครั้ง และผมจะจ่ายค่ารักษาพยาบาลของลูกศิษย์ของคุณทั้งหมด อีกอย่าง ผมสัญญาว่าเขาจะกลับคืนสู่ความแข็งแกร่งระดับเดิม!”

ประโยคนี้ มันเป็นการยอมแพ้แล้ว

เนื่องจากเจตนาในการฆ่าของบ้าบู๊นั้นแรงเกินไป ผู้แข็งแกร่งในระดับนี้ หากเขาตั้งใจจะฆ่าใครสักคนจริงๆ แม้ว่าจะมีคนระดับเดียวกันห้ามเขา ก็จะถูกฆ่าตายในที่สุด

“ไว้หน้า? ใบหน้าของคุณมีมูลค่าสองสามบาทไหม?”

บ้าบู๊ไม่ได้มองมู่ตงเฟิงเลย "วันนี้ เขาต้องตาย!"

คำพูดที่เต็มไปด้วยออร่าแห่งการสังหารดังก้องไปทั่ว บ้าบู๊ได้แสดงทัศนคติของเขาแล้ว

ฉินสวูตงต้องตาย!

สายตาของมู่ตงเฟิงค่อยๆมืดลง

“คุณกำลังยั่วยุผม!”

คนหนึ่งต้องฆ่าให้ได้ อีกคนต้องปกป้องให้ได้ และทั้งสองคนอยู่คนละฝั่งกัน

“ถ้ามันเป็นการยั่วยุ ก็คงใช่มั้ง”