เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 661

ชิ้วว!

เครื่องบินลำหนึ่งได้บินขึ้น ขึ้นไปบนท้องฟ้า ห่างออกไปจนมองไม่เห็น

ถังเฉากับหลินชิงเสว่เงยหน้ามองเครื่องบินลำนั้น ใบหน้าของทั้งสอง ต่างก็มีรอยยิ้มอ่อนๆ

นั้นเป็นเครื่องบินของหลินจ้าวหยูน ตอนเธอลงจากเครื่อง สิ่งที่รอคอยเธอ จะเป็นชีวิตใหม่

เธอต้องรับรู้ ว่าจากเจ้าหญิงน้อยของตระกูลหลินกลายเป็นหญิงแกร่งที่ถืออำนาจของตระกูลทั้งหมด เป็นเรื่องที่ยากขนาดไหน

และเส้นทางนี้ ต่อให้ลำบาก ต่อให้ยากเย็นขนาดไหน ก็ต้องกัดฟันแล้วก็อดทน

เพราะว่า หลินชิงเสว่ก็เดินผ่านมาแล้วเหมือนกัน

“เธอก็ไม่เคยคิดเรื่องอนาคตเหรอ?”

หันกลับ ถังเฉาก็ได้มองหลินชิงเสว่ข้างๆ สักพัก ถาม

“อนาคตอะไรคะ?”

หลินชิงเสว่ก็ได้มองไปทางถังเฉา ใบหน้าก็ได้มีรอยยิ้มอ่อนๆ อยู่

“เรื่องความสัมพันธ์ของเธอกับจ้าวหยูน”

ถังเฉาก็ได้มองไปไกล “พ่อสะใภ้ของผมก็ได้ตัดสินใจแล้วว่าเธอนั้นจะไม่กลับไปตระกูลหลินอีก เพราะงั้น จ้าวหยูนก็จะกลายเป็นลูกสาวคนเดียวของตระกูลหลิน ต่อไปเขาต้องเป็นผู้สืบทอดธุรกิจของตระกูลหลิน จำเป็นต้องกลายเป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งเหมือนเธอ”

“ถึงตอนนั้น ความสัมพันธ์ของเธอกับเขา ยังจะเป็นเหมือนตอนนี้ไหม? จ้าวหยูนคงไม่มีทางพึ่งเธอแล้ว”

“......”

หลินชิงเสว่ก็ได้ตกอยู่ในความเงียบอยู่นาน

จริงด้วย นี่มันทำให้เกิดปฏิกิริยาลูกโซ่

ถ้าเกิดหลินชิงเสว่กลับไปตระกูลหลิน งั้นคนที่เป็นผู้สืบทอดธุรกิจตระกูลหลิน ก็ต้องเป็นเธอแน่นอน

ไม่ใช่หลินจ้าวหยูน

เว่ยหมิงจวินก็ต้องทำทุกวิถีทางขัดขวางหลินชิงเสว่ไม่ให้สานต่อธุรกิจของตระกูลหลิน ถ้าเกิดเป็นแบบนั้น ตระกูลหลินก็ไม่มีที่ที่ให้เธออยู่อีกต่อไปแล้ว

มีพี่สาวที่เก่งขนาดนี้ หลินจ้าวหยูนก็สามารถที่จะเป็นเจ้าหญิงน้อยของเธอต่อไป

แต่ว่าหลินชิงเสว่ไม่กลับไป ภาระหน้าที่ทั้งหมด ก็ได้ต้องอยู่บนตัวของหลินจ้าวหยูน

คนที่ทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้คือเว่ยหมิงจวิน แต่ว่า เธอหลินชิงเสว่ ก็เป็นคนที่ถลอกปอกเปิกไปทั้งตัวจริงไหม?

เว่ยหมิงจวินพยายามที่จะทำทุกอย่างเพื่อที่จะเพิ่มความกดดันให้กับหลินจ้าวหยูน ให้เธอเผชิญหน้าคนเดียว

หลินจ้าวหยูนแข็งแกร่งแล้ว เธอถึงจะแข็งแกร่งความเดิม

บวกกับปัญหาของคนรุ่นก่อนๆ เว่ยหมิงจวินต้องพยายามยุยงให้หลินจ้าวหยูนเห็นว่าหลินชิงเสว่เป็นศัตรู

ถึงตอนนั้น จะควรทำยังไง?

“สุดท้ายแล้วเป็นยังไง ก็ให้เวลาเป็นคนกำหนดเถอะ”

เงียบอยู่นาน หลินชิงเสว่ก็ได้ยิ้มออกมา

“ไม่ว่าเวลาจะผ่านไปนานแค่ไหน เธอก็ยังเป็นน้องสาวของฉัน และฉัน ก็เป็นพี่สาวของเธอ จุดนี้ ไม่มีทางที่จะเปลี่ยนแปลงได้”

“เธอก็คงคิดแบบนี้เหมือนกัน”

แสงแดดที่สาดส่อง ลมอ่อนๆ ก็ได้พัดผมของเธอ สิ่งที่ถังเฉามองเห็นนั้น เป็นใบหน้าที่ได้ดูเป็นผู้ใหญ่มากกว่าเดิมของหลินชิงเสว่

ถังเฉาก็ได้ตกอยู่ในภวังค์ ถึงได้รู้สึกตัวว่า ตอนนี้มาคิดพวกนี้ ก็ดูกังวลเกินไปแล้ว

ไม่ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ เธอก็ยังเป็นหลินชิงเสว่คนก่อน

ไม่เคยที่จะเปลี่ยน

“ก็จริง”

ถังเฉาก็ได้ยิ้มออกมา

ตอนที่กำลังจะกลับไปนั้น ถังเฉากับหลินชิงเสว่ก็ได้เจอกับเพื่อนเก่าที่กำลังเตรียมตัวกลับไปเยี่ยนจิง

เธอใส่เสื้อกี่เพ้าสีม่วง สวยซะเหมือนผู้หญิงก็ได้เดินออกมาจากภาพวาด

“เย่หรูอี้”

ถังเฉาก็ได้หรี่ตาเล็กน้อย

“คุณถัง”

ข้างหลังของเย่หรูอี้ ยังมีผู้ชายอีกสองคนตามหลัง

ซ่งหมิงเวยกับเย่เทียนหลง

จ้าวเย็นหรานอยู่ข้างๆ เย่เทียนหลง

เวลานี้เย่เทียนหลงฟื้นขึ้นมาแล้ว แขนข้างหนึ่งก็ได้พันผ้าก๊อซหนาๆ

สำหรับเย่หรูอี้แล้ว เมืองหมิงจูถึงเป็นบ้านเกิดของเธอ เพราะงั้นเธอก็จะกลับตระกูลซ่งสักพัก

“พวกเธอคุยกันก่อน”

รู้ว่าถังเฉากับเย่หรูอี้มีความสัมพันธ์ที่ดี หลินชิงเสว่ก็ได้พูดออกไปอย่างไม่ร้อนไม่หนาว แล้วก็ได้เดินไปรอที่รถคนเดียว

“เธอหึงแล้วนะนั่น”

เย่หรูอี้ก็ได้ยิ้มอ่อนๆ พูดออกมา

ถังเฉาหัวเราะ ไม่ได้พูดอะไร