เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 664

ถังเหนียนหู่ก็ได้เปลี่ยนเรื่อง อยู่ๆ สายตาก็ได้ตกอยู่ตราประจำตัวสีทองส่องประกายบนมือของถังเฉา

ถังเฉากับหลินชิงเสว่ก็ได้มองตราด้วยความตกใจ ตอนนั้น ใจของหลินชิงเสว่ก็ได้เต้นแรงไม่หยุด

เพราะว่าอยู่ๆ ในหัวของเธอก็ได้มีความคิดที่ไร้สาระอย่างหนึ่งขึ้น

“มาจากราชวงศ์ต้าเซี่ย?”

ถังเฉาเองก็ตกใจเหมือนกัน

จากนั้น ในหัวของเขาก็ได้นึกถึงการกระทำของถังเหนียนหู่ก่อนหน้านี้ มันดูตื่นตระหนกเกินไปจริงๆ

เพื่อที่จะเอาตราในมือของเขากลับไป ไม่เพียงแค่ยอมที่จะออกเงินซื้อกลับคืนสามเท่า ยังยอมที่จะลงทุนกับบริษัทลี่จิงกรุ๊ป!

ถ้าเกิดเป็นแค่ตราประจำตัวของตระกูลถังธรรมดา ไม่มีทางที่จะทำถึงขนาดนี้แน่

แต่ว่าถ้าเกิดเป็นตราประจำตัวของราชวงศ์ต้าเซี่ย นั่นมันก็มีความจำเป็นเอามากๆ

“คุณรู้ได้ยังไง?”

สายตาของถังเฉาได้นิ่ง มองวิเคราะห์ถังเหนียนหู่ แล้วถาม

ถังเหนียนหู่ก็ได้เอาตราประจำของตัวเองออกมา “ตราประจำตัวของราชวงศ์ต้าเซี่ยตระกูลถัง กับตราประจำตัวของตระกูลถังแห่งตระกูลหลวงนั้นมีความแตกต่างอยู่”

ถังเฉาก็ได้มองอย่าละเอียด ตามคาดมีความแตกต่างจริงด้วย

ตราประจำของราชวงศ์ต้าเซี่ย จะดูเปล่งประกายกว่า

“เพราะงั้นคุณก็อยากที่จะเอากลับคืน”

ถังเฉาเอ่ยถาม

ถังเหนียนหู่พยักหน้า “ใช่ ตระกูลถังของพวกเราได้เปลี่ยนใจแล้ว ตอนนั้นไม่ควรที่จะขายตราประจำตัวอันนี้ออกไป วู่วามเกินไป”

ถังเฉาได้ยินก็อยากจะหัวเราะออกมา

ตอนนั้นที่อยู่ในงานประมูลของเมืองเจียงเฉิง เขาได้ใช้เงินหนึ่งพันห้าร้อยล้านในการประมูลตราประจำตัวของตระกูลถังมา ตอนนั้นคนมากมายต่างก็ได้หัวเราะเยาะเย้ยเขาว่าเป็นไอ่โง่ที่มีเงินเยอะ

ตอนนี้ถังเหนียนหู่ก็ได้มาเปิดเผยความลับของตราประจำตัวนี้ด้วยตัวเอง เขาว่ามันคุ้นมากจริงๆ!

“แต่ว่า นี่มันจะเกี่ยวข้องกับผมยังไง?”

ไม่นาน ถังเฉาก็ได้ถามคำถามออกไปอีกครั้ง

ถังเหนียนหู่ก็ได้ตกอยู่ในความเงียบ เหมือนว่าลังเลว่าจะพูดออกไปดีหรือเปล่า

แต่ว่ามองเห็นสายตาที่น่ากลัวของถังเฉา เขาก็ได้ตัดสินใจพูดออกมา

“นายเชื่อเรื่องโชคชะตาไหม?”

ถังเหนียนหู่มองถังเฉา อยู่ๆ ก็ได้ถามคำถามที่ดูไร้สาระแบบนี้ออกไป

ขนาดหลินชิงเสว่ก็ได้อึ้งไปเลย

คิ้วของเธอกำลังขมวด เพิ่งจะพูด

ถังเฉากลับได้พูดออกไปอย่างเรียบๆ “ผมเชื่อ”

“โชคชะตากำหนดให้คนสองคน ต่อให้แยกจากกันไปนานเท่าไหร่ แต่ว่าสุดท้ายก็ต้องได้เจอกันอยู่ดี”

เวลานั้น สีหน้าของถังเฉาก็ได้จริงจังเอามากๆ

หลินชิงเสว่เปิดปาก แต่ก็ได้ปิดปากลง

เธอที่ได้รับการอบรมสั่งสอนมาอย่างดีนั้น ไม่มีทางพูดถึงเรื่องเทพพระเจ้า ยิ่งไม่มีทางเชื่อเรื่องโชคชะตาที่ดูไร้สาระแบบนี้

แต่ว่าเรื่องบางเรื่อง เธอนั้นก็เถียงไม่ได้

ห้าปีก่อน เธอนั้นเสียตัวให้กับถังเฉา ห้าปีให้หลัง เธอกลับกลายเป็นภรรยาของถังเฉา

โชคชะตาได้มัดพวกเขาสองคนไว้อย่างแน่นหนา แม้ว่าห่างกันไปห้าปี แต่ในที่สุดก็ต้องอยู่ด้วยกัน

เรื่องบางเรื่อง โชคชะตาก็ได้กำหนดมาตั้งแต่แรกแล้ว!

“ฉันก็เชื่อ”

ถังเหนียนหู่ก็ได้ถอนหายใจ พูดว่า “กับเรื่องของตราประจำตัว ฉันได้ตรวจสอบประวัติมาแล้ว ยี่สิบปีก่อน มันก็ได้อยู่ในตระกูลถังแห่งตระกูลหลวงของพวกเราแล้ว แต่ว่าตอนนั้น ฉันยังไม่ได้เป็นผู้นำของตระกูลถัง เป็นแค่เด็กธรรมดาๆ ในบรรดาคนของตระกูลถังคนหนึ่ง”

“ตอนนั้นได้เกิดเรื่องเรื่องหนึ่งขึ้น สาวพระของราชวงศ์ต้าเซี่ยได้มาที่ตระกูลถัง ได้ส่งมอบตราประจำตัวให้อันหนึ่ง วันนั้นเป็นฉันที่เปิดประตูให้กับสาวพระพอดี เธอก็ได้เอาตราประจำตัวให้ฉันบอกให้ไปส่งให้กับผู้นำตระกูลถัง แล้วก็ได้ส่งคำทำนายให้อันหนึ่ง”

“คำทำนาย?”

ถังเฉาตกใจ

ถังเหนียนหู่พยักหน้า “ใช่ สาวพระที่ออกมาจากราชวงศ์ต้าเซี่ยนั้นต่างต้องมีฝีมือในการทำนายอยู่พอตัว เธอให้ผู้นำในตอนนั้นรักษาตราประจำตัวอันนี้ไว้ดีๆ ถ้าเกิดโชคชะตาถูกละก็ วันหนึ่งในอนาคต ตราประจำตัวอันนี้ต้องกลับไปหาเจ้าของของมันอีกครั้งแน่นอน ตราอันนี้จะเป็นสักขีพยานว่าเจ้านายของเขากลายเจ้ามังกรพรีเมี่ยม ราชาเหนือโลก”

“แต่ว่าไม่มีใครเชื่อสักคน ตอนนั้นผู้ที่แข็งแกร่งของราชวงศ์ต้าเซี่ยก็ได้มาพอดี ฆ่าสาวพระคนนั้น ทุกคนต่างก็คิดว่าสาวพระคนนั้นพูดอะไรไร้สาระ ก็ไม่มีคนเก็บมาใส่ใจ ตอนนั้นผู้นำก็ได้เอาตราประจำตัวอันนั้นเก็บไว้ที่ห้องเก็บของไป นานวันเข้าก็ได้ลืมมันไป”

ได้ยินที่ถังเหนียนหู่พูดจบ ใจของถังเฉาก็ไม่สงบลงสักที ก็ได้ก้มมองตราประจำตัวอันนั้นอย่างไม่รู้ตัว

เขานั้นได้ถูกคำทำนายอันนั้นทำเอาตกใจ

ส่วนหลินชิงเสว่ ก็ได้จิตลอยไปนายแล้ว

“จากนั้นล่ะ?”

ตั้งสติได้ ถังเฉาก็ได้ถามไป

“จากนั้น เพราะว่าคนใช้คนนั้นได้หาตราประจำนั้นเจอ แล้วก็ทุกคนก็ได้ลืมเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อยี่สิบปีก่อนไปหมด เอาตราประจำอันนั้นประมูลออกไป”

“ทุกคนต่างก็คิดว่าสามตระกูลยักษ์ของเมืองเจียงเฉิงจะประมูลไป แต่สุดท้าย เป็นนายที่ประมูลไป”

พูดถึงตรงนี้ สายตาที่ถังเหนียนหู่มองถังเฉาก็ได้เปลี่ยน “ตอนนี้ นายก็รู้สึกถึงความไม่ปกติของเรื่องนี้แล้ว ใช่ไหม?”

ถังเฉาไม่ได้พูดอะไร แต่แค่มองตราประจำตัวอย่างไม่อยากที่จะเชื่อ

เรื่องนี้เมื่อเทียบกับเรื่องคำทำนายเมื่อยี่สิบปีก่อน มันทำให้คนนั้นรู้สึกหวาดกลัวมากๆ

“ความหมายของคุณคือ ผมเป็นเจ้าของตราประจำตัวนี้?”