เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 688

ตู้ม!

หลังจากที่หลงเจียเจียพูดแบบนั้นออกไป ทุกคนรู้สึกมีเสียงอื้ออึงในหัว

รวมถึงถังเฉาและหลินชิงเสว่ ต่างมองหลงเจียเจียอึ้งๆ

ทุกคนคิดไม่ถึงเลยว่า หลงเจียเจียจะชวนถังเฉาเต้นรำ

ภาพนี้ในสายตาทุกคน สร้างความระทึกอย่างมหันต์โดยไม่ต้องสงสัย

โดยเฉพาะหลงเฟยกั๋วและหลงหวูหุ่ย ตาโตสุดๆ หน้าตาไม่อยากจะเชื่อ

เต้นรำบรรลุนิติภาวะนั้นมีความหมายมาก เต้นได้กับคนที่มีความหมายกับตัวเองมากๆเท่านั้น

คนแบบนี้เป็นครอบครัวก็ได้ เป็นคนรักก็ได้

แต่หลงเจียเจียเพิ่งจะอายุสิบแปด มีคนรักที่ไหน?

หลงเฟยกั๋วและหลงหวูหุ่ยจึงคิดว่าหลงเจียเจียต้องเลือกพ่อตัวเองหรือไม่ก็พี่ชาย

โดยเฉพาะหลงหวูหุ่ย เขาเตรียมใจที่จะต้องเต้นรำบรรลุนิติภาวะกับหลงเจียเจียแล้ว ปรากฏว่าหลงเจียเจียไม่ได้นึกถึงเขาเลย กลับตรงดิ่งไปหาถังเฉาและทำการเชื้อเชิญ

นาทีนั้น หลงหวูหุ่ยกัดฟันกรอด สีหน้าอึมครึม

“หรือว่า เจียเจียคงไม่ได้ชอบถังเฉาใช่มั้ย?”

หลงเฟยกั๋วทำหน้ากังวล หากถังเฉาโสด อายุห่ายกันเยอะหน่อยไม่เป็นไร ตราบเท่าที่เจียเจียชอบก็พอ แต่ถังเฉามีภรรยาแล้วนะ คนที่แต่งงานด้วยยังเป็นเจ้าหญิงคนโตแห่งตระกูลหลิน หลินชิงเสว่

และหลินชิงเสว่ยังอยู่ในงานอีกด้วย

หลินชิงเสว่ก็ได้สติกลับมา เธอสูดหายใจเข้าลึก สีหน้าไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่กินอย่างเงียบสงบ

มีคนหนึ่งในงานโมโหจนแทบเป็นลม คนๆนั้นก็คือคุณชายตระกูลฉู่ ฉู่หยัง

หน้าเขามีแดงบ้างซีดบ้าง อย่างกับโดนใครตบหน้าแรงๆมาหลายฉาด

แขกเหรื่อหลายคนในที่นั้นต่างทอดสายตาไปที่ฉู่หยัง

ฉู่หยังมาโดยไม่ได้รับเชิญ หลงเจียเจียมอบความอัปยศอดสูให้มากพอแล้ว

ตอนแรกเธอปฏิเสธการสารภาพรักของฉู่หยังตรงๆ แล้วหลงเจียเจียยังประกาศถอนหมั้น พร้อมประกาศว่ามีคนที่ชอบแล้ว

แค่สองเรื่องนี้ก็เพียงพอที่จะให้ฉู่หยังเสียหน้าแล้ส

คิดไม่ถึงว่าการเต้นรำบรรลุนิติภาวะในตอนนี้ หลงเจียเจียยังจะไปเต้นกับถังเฉา นี่มันเห็นเขาไร้ตัวตนชัดๆ!

ฉู่หยังโกรธจนหน้าเขียว เขาทนไม่ไหวอีกต่อไป ก้าวยาวๆไปอยู่ตรงหน้าหลงเจียเจียและถังเฉา เขาข่มความโกรธไว้และพูดกับหลงเจียเจีย "เจียเจีย เธอไม่ชอบฉันไม่เป็นไร แต่ก็ไม่หาใครก็ไม่รู้มาเป็นที่กำบังเลยนะ"

พูดจบฉู่หยังก็ชี้ไปที่ถังเฉาและเอ่ย "เธอรู้มั้ยว่าเขาเป็นใคร? เขาเป็นเขยแต่งเข้าของตระกูลหลิน ภรรยาของเขาคุณหลินก็อยู่ที่นี่ เธอจะเต้นรำกับเขาต่อหน้าภรรยาเขาหรอ?"

กับเรื่องนี้ หลงเจียเจียหัวเราะอย่างเย้ยหยัน "ฉู่หยัง นายจะโอหังเกินไปหน่อยมั้ง นายคิดว่าไม่มีใครคู่ควรกับฉันอีกแล้วนอกจากนายใช่มั้ย?"

"และนี่ก็เป็นแค่การเต้นรำ จะมีปัญหาอะไรได้?"

"มีแต่คนที่คิดแต่เรื่องอัปรีย์ ถึงคิดว่าฉันกับพี่ถังจะมีความสัมพันธ์อะไรต่อกัน!"

หลงเจียเจียแค่นเสียง และจากนั้นก็มาอยู่ตรงหน้าหลินชิงเสว่ สีหน้ากระอักกระอ่วนเล็กน้อย ก่อนจะอ้อนวอน "พี่ชิงเสว่ เห็นแก่ที่วันนี้เป็นวันเกิดของหนู พี่ให้หนูยืมตัวพี่ถังแปปนึงได้มั้ยคะ แค่แปปเดียวเท่านั้น หนูขอร้องนะคะ"

หลงเจียเจียกอดแขนของหลินชิงเสว่และแกว่งไปมา

อย่าว่าแต่หลินชิงเสว่ผงะเลย แม้แต่ถังเฉาและเจียงไป๋เสว่ยังตะลึง

คนที่เหมือนเด็กผู้ชายในตอนนั้น รู้แม้กระทั่งวิธีอ้อนคนด้วย!

ถังเฉายิ้มเฝื่อนๆ "เจียเจีย ไม่ใช่ว่าพี่ไม่ตกลง แต่เธอต้องขอให้พี่สะใภ้เธอเห็นชอบก่อนถึงจะได้ มิฉะนั้นพี่ก็ไม่กล้า!"

เขาพูดแบบนี้ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร แต่พอเข้าหูฉู่หยังแล้วเขาแค่นเสียงอย่างดูหมิ่น “กลัวเมียขนาดนี้ มิน่าล่ะแกถึงเป็นได้แค่เขยแต่งเข้า คนปวกเปียกไร้ความเป็นชายชาตรีอย่างนาย เอาที่ไหนมาคู่ควรกับเจียเจีย?”