เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 776

ถังยวนแทบจะใช้พลังงานของเขาทั้งหมด ถึงจะพูดประโยคนี้ออกมาได้

ทั้งตระกูลถังเงียบไปชั่วครู่ และไม่มีเสียงใดๆ เลย

หุ----

ลมหนาวพัดผ่านไป ความอ้างว้างที่บอกกล่าวไม่ถูก

ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ทุกคนต่างรู้สึกเย็นชา และรู้สึกว่าสถานการณ์ยิ่งไม่ปลอดภัยมากกว่าเมื่อกี้นี้อย่างมาก

หุหุ----

เสียงสายลมพัดพาดังขึ้นมา และเห็นเพียงถังเฉาออกตัวเหมือนสายฟ้าแลบในวินาทีก่อน ราวกับหอกสงครามด้ามหนึ่ง เตะเข้าไปที่แขนของถังยวน

รัศมีการสังหารที่ดุเดือด ได้เบี่ยงเบนไปจากเส้นทางเดิมล่วงหน้า และมันก็แทงเข้าที่แก้มของถังยวนด้วยความเจ็บปวด

“ไม่!”

ถังยวนกรีดร้องครั้งแล้วครั้งเล่า ในดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสยดสยอง และเขาก็หลับตาลงโดยจิตสำนึก

แต่หลังจากผ่านไปนาน ความเจ็บปวดที่คิดไว้ ก็ไม่ได้มาถึงร่างของเขา ถังยวนค่อยๆ ลืมตาขึ้น แต่การแสดงออกของเขากลับเปลี่ยนไปอย่างมาก

เห็นเพียงเท้าของถังเฉา หยุดอยู่ที่ตำแหน่งห่างจากเขาน้อยกว่าหนึ่งเซนติเมตร ตราบใดที่เขาก้าวไปข้างหน้าเล็กน้อย เขาก็จะถูกถังเฉาเตะจนตายทั้งเป็น

“อ๊ะ......”

เนื่องจากความตื่นตระหนก เขาจึงกรีดร้องโดยจิตสำนึก โดยใช้มือและเท้าร่วมกัน ออกห่างจากถังเฉา

จนกว่าจะถึงระยะที่ปลอดภัย เขาถึงจะกล้าลุกขึ้น

เมื่อเขายืนขึ้น เขาถึงพบอย่างตกใจว่า หลังของเขาเปียกไปด้วยเหงื่อเย็น

เมื่อกี้นี้ เขาอยู่ห่างจากประตูผี เพียงแค่เท่าเส้นไหมเท่านั้น!

ถังเหนียนหู่ ถังฮันเจี๋ย และถังซื่อเจินต่างมองถังเฉาด้วยความสยดสยอง

โดยไม่สนใจสายตาของคนเหล่านี้ ถังเฉากล่าวอย่างเฉยเมยว่า “คำพูดประโยคนี้ช่วยชีวิตคุณไว้ คุณบอกว่า......รู้เรื่องที่เกี่ยวกับตัวตนของข้างั้นเหรอ?”

หันหน้าไปทางดวงตาที่มืดมนและน่ากลัวของถังเฉา ในใจของถังยวนก็สะเทือนเล็กน้อย และร่างกายของเขาก็รู้สึกหนาวเย็นโดยไม่มีเหตุผล

เขาเข้าใจดีว่า สาเหตุที่ถังเฉาไม่ฆ่าเขา ไม่ใช่เพราะความเมตตากรุณา แต่เป็นเพราะเขาบอกว่าเขารู้เรื่องที่เกี่ยวข้องกับตัวตนของถังเฉา

ถังเหนียนหู่และถังฮันเจี๋ยเคยมีการติดต่อกับถังเฉาหลายครั้ง โดยรู้ว่าถังเฉาให้ความสำคัญกับตัวตนของเขาเองอย่างมาก

แม้ว่าจะยังไม่มีเบาะแสที่โผล่ขึ้นมา แต่ก็มีสัญญาณบางอย่างอยู่แล้ว

นั่นก็คือตราประจำตัวที่เขาซื้อมาจากงานประมูล

บวกกับความหมายเบื้องหลังของตรานี้ที่ถังเหนียนหู่เคยกล่าวถึงในอดีต ทำให้ง่ายต่อการนึกถึงราชวงศ์ต้าเซี่ย

แต่การคาดเดายังไงก็เป็นเพียงการคาดเดาเท่านั้น ไม่เป็นความจริงเหมือนของจริงเลย

ในเวลานี้ทุกคนต่างรู้สึกกลัวแทนถังยวน หากถังยวนไม่สามารถบอกกล่าวตัวตนของถังเฉาออกมาได้ งั้นเขาก็คงจะต้องตายอย่างเลวร้ายยิ่งกว่าเดิม

เมื่อเห็นว่าถังยวนไม่พูด สายตาของถังเฉาก็มืดมนลงอย่างมาก และเขาพูดด้วยเสียงเย็นชาว่า “คุณควรคิดให้ชัดเจนก่อนตอบจะดีกว่า อย่าคิดที่จะโกหก”

ทุกคนต่างฟังออกเจตนาฆ่าที่ซ่อนอยู่ในคำพูดของถังเฉา และจ้องมองไปที่ถังยวนพร้อมๆ กัน

อันที่จริง พวกเขาก็อยากจะรู้เรื่องที่เกี่ยวข้องกับตัวตนของถังเฉา

ไม่มีใครเป็นคนโง่หรอก ปรมาจารย์ผู้แข็งแกร่งที่สามารถฆ่าราชวงศ์ต้าเซี่ยเช่นนี้ จะเป็นคนธรรมดาได้อย่างไร?

เมื่อห้าปีก่อน เขายังคงเป็นตระกูลไข่มุกเล็กๆ เป็นบุตรบุญธรรมของตระกูลหลิน และห้าปีต่อมา เขาก็ได้เติบโตเป็นชายที่แข็งแกร่งซึ่งแม้แต่ราชวงศ์ต้าเซี่ยก็ยังไม่สนใจเลย ซึ่งเป็นเรื่องที่ทำให้คนน่าถอนหายใจจริงๆ

ถังเฉาหันกลับมามองถังเหนียนหู่ คนหลังเข้าใจทันที และตะโกนว่า “คนที่ไม่เกี่ยวข้องทุกคนออกไปให้พ้น!”

เรื่องที่เกี่ยวข้องกับตัวตนถังเฉา คนยิ่งรู้น้อยก็ยิ่งดี

ในไม่ช้า ในลานบ้านขนาดใหญ่ของตระกูลถังก็เหลือเพียงถังเฉา ถังยวน ถังเหนียนหู่ และถังฮันเจี๋ยสี่คน

“ตอนนี้พูดออกมาได้แล้ว”

ถังเฉานั่งลงบนโซฟาของตระกูลถัง และมองไปที่ถังยวนแล้วพูดว่า

ภายใต้สายตาของถังเฉา ถังยวนรู้สึกหัวใจเต้นแรง จนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นสบตาของเขาเลย

คำพูดประโยคเมื่อกี้นั้น เขาเพียงแค่ตะโกนออกออกมาด้วยความตื่นเต้นเท่านั้น เขาจะไปรู้เรื่องของตัวตนถังเฉาได้อย่างไรกัน?

“ผม.......ผม.......”

หลังจากพูดอย่างติดๆ ขาดๆ อยู่นาน ถังยวนก็ไม่ได้พูดอะไรที่เป็นประโยชน์ออกมาบ้างเลย

ความอดทนของถังเฉา ก็ค่อยๆ หมดลง

“เจ้าไม่ได้พูดออกมา เพราะว่ากลัวตายใช่ไหม?”

แสงเย็นวาบผ่านดวงตาของถังเฉา และน้ำเสียงของเขาหนักแน่นขึ้นเล็กน้อย

ทันใดนั้น ถังยวนรู้สึกเหมือนถูกแทงด้วยเข็มนับพันแท่ง และร่างกายของเขาก็สั่นสะท้านไปหมด