เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 779

ถังเหนียนหู่สีหน้าจริงจัง และพูดด้วยเสียงดังว่า “ท่านเจ้ามังกรโปรดออกคำสั่งได้เลย!”

ถังฮันเจี๋ยก็เช่นเดียวกัน ดูเหมือนว่าถังเฉาจะไม่ได้หาเรื่องเขาเลย ซึ่งทำให้ถังฮันเจี๋ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก

ความรู้สึกของการเดินผ่านประตูผีเกิดขึ้นในใจของเขา โดยไม่รู้ตัว

โชคดีที่ ไม่ได้รุกรานถังเฉามากเกินไป ไม่เช่นนั้น.....

ถังฮันเจี๋ยไม่กล้าคิดเรื่องนี้อีกต่อไป

ถังเฉาหรี่ตาลงและถามว่า “ในเมื่อราชวงศ์ต้าเซี่ยไม่สนใจในเรื่องของชาวโลก แล้วพึ่งพาอะไร ในการเลี้ยงชีพเผ่าพันธุ์ขนาดใหญ่เช่นนี้ได้ล่ะ?”

ในความเห็นของเขา ไม่ว่าจะเป็นตระกูลหลวงในเยี่ยนตู หรือราชวงศ์ต้าเซี่ย พวกเขาล้วนเป็นตระกูลที่ประกอบด้วยผู้คน

ตราบใดที่เป็นเช่นนี้ ย่อมหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะประพฤติตัวเหมือนคน กิน ดื่ม เล่น และสนุกสนาน

เงินยิ่งเป็นรากฐานของเผ่าพันธุ์

ถังเหนียนหู่ถอนหายใจ และพูดว่า “พวกเขาไม่สนใจเรื่องของชาวโลก แต่ว่า พวกเราจะต้องจ่ายครึ่งหนึ่งของกำไรเป็นเวลาหนึ่งปีให้กับราชวงศ์ต้าเซี่ย นี่คือแหล่งที่มาของค่าครองชีพของพวกเขา”

“ราชวงศ์ต้าเซี่ย ภารกิจของพวกเขา ก็คือฝึกฝน ตราบใดที่ศิลปะการต่อสู้ยังแข็งแกร่ง ก็ไม่มีอะไรที่จะได้มาไม่ได้ ตระกูลหลวงของเรา เป็นเพียงข้าราชบริพารของราชวงศ์เท่านั้น ส่งมอบเงิน เพื่อแลกกับการปกป้องจากพวกเขา ผ่านไปได้ช่วงระยะหนึ่ง พวกเขาก็จะออกเดินทางมาเที่ยวท้องโลกสักครั้ง”

หลังจากฟังการแนะนำของถังเหนียนหู่เกี่ยวกับราชวงศ์ต้าเซี่ย ถังเฉาก็ตระหนักว่า เขาพอจะเข้าใจบ้างแล้ว

ในความเป็นจริงตั้งแต่ฉินผู่หยางกล่าวถึงราชวงศ์ต้าเซี่ยเป็นครั้งแรก เขาก็มีภาพลวงตาแบบหนึ่ง มันก็เหมือนกับตระกูลที่แยกตัวเป็นอิสระของพวกเขา ไม่ได้ออกสู่โลก แต่ก็ยังสามารถส่งผลกระทบต่อโลกภายนอกได้

ก็เหมือนกับสะพานที่ราชวงศ์ต้าเซี่ยใช้เชื่อมต่อกับตระกูลหลวง----สาวพระ ก็ไม่ใช่ผู้หญิงภายนอกที่จะสามารถเทียบได้

ในแง่ของอารมณ์ก็จะแตกต่างกัน

ราชวงศ์ต้าเซี่ย ก็เป็นเหมือนตระกูลศิลปะการต่อสู้โบราณที่อยู่ห่างไกล ในใจมีแต่บูโดเท่านั้น

เรื่องนี้ทำให้ความคิดของถังเฉา ต้องย้อนกลับไปเมื่อหลายปีก่อน เมื่อเขานำทัพไปทางเหนือ จู่ๆ ก็พบกับชายชราในชุดขาวขวางทาง และบอกกับถังเฉาว่า ถนนสายนี้ไม่เปิด หากต้องการจะไปข้างหน้า โปรดเดินอ้อมทาง

ในเวลานั้นคนส่วนใหญ่เสนอให้วิ่งตรงไป กองทัพมังกรหนึ่งแสนคน เคยกลัวผู้ใดหรือไม่?

อย่างไรก็ตามถังเฉากลับเลือกทางอ้อมอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ซึ่งสิ่งนี้ทำให้คนของเขาหลายคนงงงวยอย่างมาก

เหตุผลของถังเฉาที่ให้ในขณะนั้นคือ ชายชราคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดา และปืนธรรมดา ก็อาจจะใช้ไม่ได้ผลกับเขา

หลังจากฟังคำพูดของถังเฉาแล้ว คนของเขาทั้งหมดก็ตกตะลึงอย่างมาก ปืนก็ใช้ไม่ได้ผลงั้นเหรอ?

ในโลกใบนี้มีคนแบบนี้อยู่จริงหรือ?

ถังเฉาในเวลานั้น เขายังไม่ได้เป็นเจ้ามังกร และการฝึกฝนของเขาก็ไม่วิจิตรตระการตาเหมือนตอนนี้ ชายชราผู้พิทักษ์ภูเขาคนนั้น ทำให้เขาตกอยู่ภายใต้แรงกดดันอย่างมาก ถ้าพุ่งเข้าไปอย่างเร่งรีบ ผลลัพธ์อาจจะจบสิ้นไปทั้งกองทัพ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ในตอนนี้แล้ว ถังเฉาถึงรู้ว่า ในตอนนั้นเขาอาจได้พบกับตระกูลนักสู้โบราณอย่างราชวงศ์ต้าเซี่ยแล้ว

ถังเฉาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง และทันใดนั้นก็พูดกับถังเหนียนหู่ว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้ นับจากนี้ไป ตระกูลถังของพวกคุณไม่จำเป็นต้องจ่ายสินบนให้กับราชวงศ์ต้าเซี่ยอีกต่อไปแล้ว นอกจากนี้ ความร่วมมือทั้งหมดที่เกี่ยวข้องกับราชวงศ์ต้าเซี่ย จะถูกตัดการติดต่อทั้งหมด อีกสักครู่ ข้าจะส่งรายชื่อพันธมิตรรายใหม่ให้กับพวกคุณอีกหนึ่งฉบับ และคุณสามารถมอบโครงการให้กับพวกเขาได้เลย”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น สีหน้าของถังฮันเจี๋ยก็เปลี่ยนไปเล็กน้อย ขณะที่เขากำลังจะปฏิเสธ ถังเหนียนหู่ก็มองเขาอย่างดุดัน และก็เตะเขาอย่างรุนแรงอีกครั้ง และทำท่าทีให้เขาหุบปาก

ตัวเองก็ยิ้มและพยักหน้า “ครับ เจ้ามังกร.....คุณถัง”

ตระกูลถังได้ยอมจำนนแล้ว แต่ดวงตาของถังเฉายังคงไม่แยแส และเขาก็ยื่นสามนิ้วออกมา

“สามวัน ข้าจะให้เวลาแก่พวกเจ้าสามวัน มีปัญหาไหม?”

“ไม่มีปัญหา”

ถังเหนียนหู่กล่าวด้วยความเคารพว่า “พอดีเลย วันมะรืนนี้ก็เป็นเวลาที่ราชวงศ์ต้าเซี่ยจะมาเก็บค่าสินบนรายปี ก่อนหน้านั้น จะต้องจัดการทุกอย่างให้เรียบร้อยแน่นอน”

ถังเฉาพยักหน้า จากนั้นก็ออกจากตระกูลถังแห่งตระกูลหลวงไป

หลังจากที่ถังเฉาจากไป ถังเหนียนหู่และถังฮันเจี๋ยก็ลุกขึ้นทันที

สีหน้าของคนหลังเปลี่ยนไปอย่างดุเดือด ด้วยท่าทางสยองขวัญ และมองไปที่ถังเหนียนหู่ด้วยความตำหนิเล็กน้อย

“ท่านผู้นำ คุณรู้ไหมว่าเมื่อกี้นี้คุณพูดอะไรไป คุณจะทำให้ตระกูลถังทั้งหมดตายไปหมดอย่างแน่นอน!”

“ถ้าไม่จ่ายสินบนให้กับราชวงศ์ต้าเซี่ย พวกเขาก็จะต้องโกรธเคืองมากอย่างแน่นอน!”

อย่างไรก็ตาม ในทางตรงกันข้าม สีหน้าของถังเหนียนหู่ยังคงดูปกติเหมือนเดิม และถึงกับแสดงสีหน้าที่เย็นชาเล็กน้อย และถามกลับไปว่า “เป็นเช่นนั้นแล้วยังไงเหรอ?”

“.......”

ถังฮันเจี๋ยตกใจ และมองไปที่ถังเหนียนหู่อย่างเหลือเชื่อ

ปากของเขาเปิดออก แต่เขาไม่สามารถพูดอะไรได้เลยสักคำ

เห็นได้ชัดว่า เขาได้มองออกการตัดสินใจของผู้นำไปแล้ว

บูม!

ท้องฟ้าข้างนอกยังคงดังไปด้วยเสียงฟ้าร้อง และลมก็แผดเสียง ถังเหนียนหู่จ้องมองไปที่นิมิตภายนอกด้วยดวงตาคู่หนึ่ง หลังจากเงียบไปนาน เขาก็ถอนหายใจอย่างแผ่วเบา

“ฮันเจี๋ย เจ้าว่าตระกูลถังของเรา อนาคตจะเป็นอย่างไร?”

“อนาคตเหรอ?”

ถังฮันเจี๋ยตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง และเหลือบมองท้องฟ้าที่มืดมิด ด้วยมุมปากที่ขมขื่น “ถึงจุดต่ำสุดแล้ว มีราชวงศ์ต้าเซี่ยอยู่ด้านบน ตระกูลถังของเรา จะไม่มีวันได้ออกหน้าอย่างแน่นอน”

“ใช่ มีราชวงศ์อยู่ด้านบน ไม่เพียงแต่ตระกูลถังของเรา แต่ตระกูลหลวงอีกเจ็ดตระกูล ก็ต้องเผชิญกับสถานการณ์เช่นเดียวกันกับพวกเรา พวกเขาไม่มีใครเป็นผู้นำเลย แต่ตระกูลถังของเรามี”

ถังเหนียนหู่พูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น “มีคนเคยกล่าวไว้ว่ายอมเป็นหัวไก่ แต่ไม่เป็นหางหงส์ แต่สิ่งที่ถังเหนียนหู่อย่างข้าต้องการ คือหัวหงส์!”

“ราชวงศ์ต้าเซี่ยก็จะต้องอยู่เหนือกว่าคนหรือไม่? ราชวงศ์ต้าเซี่ย ก็จะสามารถอุทิศตนเองให้กับศิลปะการต่อสู้ เพื่อพิชิต และกดขี่กองกำลังของตระกูลอื่นๆ ได้งั้นหรือ? ”

ชุดคำถามเชิงโวหาร ทำให้ถังฮันเจี๋ยพูดไม่ออกเลยแม้แต่คำเดียว

บางทีในสายตาของพลเรือนบางคนในเยี่ยนจิง ตระกูลหลวงในเยี่ยนตูอย่างพวกเขาสามารถเรียกฟ้าเรียกฝนได้ เป็นถึงเทพเจ้าแห่งเยี่ยนตูเลยทีเดียว

แต่มีเพียงพวกเขาเท่านั้นที่รู้ว่า เหนือคนย่อมมีคน เหนือฟ้าย่อมมีฟ้า และตระกูลหลวง ก็ยังคงตกเป็นทาสเช่นเคย

ถังเหนียนหู่หยุดชั่วขณะ และถามว่า “ฮันเจี๋ย ตอนนี้ได้เวลาเข้าฝ่ายแล้ว คุณคิดว่า ใครจะแข็งแกร่งกว่ากัน เมื่อเทียบกันระหว่างเจ้ามังกรต้าเซี่ยและราชวงศ์ต้าเซี่ย?”

“ยังจะต้องพูดอีกเหรอ ก็ต้องเป็นราชวงศ์สิ!”

ถังฮันเจี๋ยกล่าวโดยไม่ต้องใช้ความคิดเลย “ไม่ต้องพูดถึงผู้ยอดฝีมือของพระราชวงศ์เยอะดั่งเมฆลอย เฉพาะเรื่องที่พระราชวงศ์มีการป้องกันของกรมสงคราม และเจ้ามังกรก็ไม่สามารถทำอะไรได้แล้ว”

เมื่อพูดอย่างนั้น จู่ๆ เขาก็รู้สึกว่า เจ้ามังกรต้าเซี่ยไม่ได้ยิ่งใหญ่อะไรเลย

อยู่ในตำแหน่งสูงส่ง มีพลังครอบเจ้าสูง ศึกระหว่างวัด ก็พอที่จะให้ถังเฉาได้ดื่มหนึ่งเหยือกแล้ว