เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 808

เจียงไป๋เสว่เหลือบไปที่ธนบัตรจำนวนหนึ่งในกระเป๋าของเยี่ยนซื่อเฉิง แต่สายตากลับเฉยเมยอย่างสุดจะพรรณนา

มุมปากของยกขึ้น และยิ้มเยาะเย้ย“คุณไม่รู้สึกเหรอว่า คนที่ไม่มีคุณสมบัติที่จะพูดแบบนี้ เป็นคุณไม่ใช่เหรอ?”

"คุณพูดอะไร?"

สีหน้าของเยี่ยนซื่อเฉิงเปลี่ยนไปเล็กน้อย และภายใต้หน้ากาก สายตาคู่นั้นมองไปที่ เจียงไป๋เสว่ด้วยดวงตาที่มืดมน

“ทิ้งสหายร่วมรบ ปล่อยไว้ตามลำพังแล้วหนีไปเอง ถูกกองทัพปราณมังกรขับไล่ เข้าร่วมกองกำลังมืดจากต่างแดน และเป็นผีผู้โดดเดี่ยว คุณคิดว่าคุณมีคุณสมบัติที่จะก้าวเข้ามาในแผ่นดินนี้หรือไม่?”

สายตาของเจียงไป๋เสว่เฉียบคมขึ้น ราวกับดาบคมจ้องมองเยี่ยนซื่อเฉิงโดยไม่ละสายตา

“เราให้หน้าแก่คุณ ให้คุณในนาม 'สละชีพเพื่อชาติ' แก่คุณ และส่งเงินบำนาญให้พ่อของคุณ ในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา คุณเคยสนใจพ่อคุณไหม-ฉันสามารถพูดได้เต็มปากว่า ถ้าไม่มี เงินบำนาญนี้ เขาอาจจะอดตายไปแล้วก็ได้”

"..."

เธอพูดอย่างไร้ความปราณี และเยี่ยนซื่อเฉิงก็เงียบไป

หลังจากผ่านไปนาน ก็ค่อยๆพูดขึ้นว่า "ในช่วงห้าปีที่ผ่านมา ผมไม่สามารถไปพบพ่อได้ และองค์กรก็ไม่อนุญาต"

“ทำไมคุณถึงต้องเข้าร่วม 'หว่างเหลี่ยง'?”

สายตาของเจียงไป๋เสว่มืดมน และเธอถามด้วยความโกรธ

"เพื่อพิสูจน์ตัวผมเอง"

เยี่ยนซื่อเฉิงกล่าวอย่างเรียบสงบ น้ำเสียงของเขาดูเปิดเผย

“ความผิดพลาดครั้งหนึ่งกลายเป็นความผิดพลาดที่ไม่อาจลบล้างได้ การหลบหนีในครั้งนั้น ทำลายชีวิตที่เดิมทีควรรุ่งโรจน์ของผม แต่ว่า คนเราไม่ใช่นักบุญ มีใครบ้างที่ไม่เคยทำผิด?ไล่ผมออกโดยตรง มันจะโหดร้ายเกินไปสำหรับผมไหม?”

เยี่ยนซื่อเฉิงเดินมาตรงหน้าเจียงไป๋เสว่และนั่งลง สายตาของเขาสงบมาก"ทุกคนต้องการโอกาสที่จะพิสูจน์ตัวเอง และผมก็เหมือนกัน ที่นี่ไม่ต้องการผม ก็ต้องมีที่อื่นที่ต้องการผม "

“แม้ว่า จะเข้าร่วมในความมืด?”

เยี่ยนซื่อเฉิงพยักหน้าอย่างสงบ "แม้ว่า จะเข้าร่วมองค์กรที่ไม่ดี"

"การเสียโฉมเพื่อเป้าหมายของตนเอง เป็นข้อพิสูจน์ที่ดีที่สุดของผม- เยี่ยนซื่อเฉิงของกองทัพปราณมังกร ได้ตายแล้ว และค้างคาวของหว่างเหลี่ยงจะยืนขึ้น"

บูม!

ในขณะที่คำพูดเหล่านี้หายไป รัศมีการสังหารของเจียงไป๋เสว่ก็เพิ่มขึ้น ตบบนโต๊ะด้วยมืออย่างแรง

โชคดีที่เข้าของของกองทัพปราณมังกรทำจากเหล็กทั้งหมด ไม่ต้องกลัวทุบจนแตกหัก แต่ถึงกระนั้นก็ยังมีรอยร้าวที่มองเห็นได้ชัดเจน

เมื่อมองไปที่เจียงไป๋เสว่ที่โกรธจัด สายตาของเยี่ยนซื่อเฉิงยังคงนิ่งสงบ ราวกับสระน้ำที่นิ่ง

“คุณแค่เห็นคุณ และรู้สึกว่าสิ่งนี้ไม่ยุติธรรมกับคุณ คุณเคยคิดบ้างไหมว่าเพราะการหลบหนีของคุณ คนที่เศร้าโศกและโกรธมากกว่านั้น?”

ดวงตาของเจียงไป๋เสว่เป็นสีแดง และร่างกายของเธอสั่นเล็กน้อย

“เขาดูแลใส่ใจคุณยังไม่พอหรือ? ทิ้งให้เขาอยู่ลำพังคนเดียว คุณทนได้เหรอ? คุณมีจิตสำนึกไหม?ทำไมคุณถึงเลือกเข้าร่วมกองทัพปราณมังกรตั้งแต่แรก?ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่กองทัพปราณมังกรรับคนเลวเข้ามา?"

เจียงไป๋เสว่ยิ่งพูดก็ยิ่งรู้สึกโมโห ตบไปหนึ่งทีอย่างดุเดือด

ผัวะ!

การตบอย่างโกรธจัด ตบหน้าของเยี่ยนซื่อเฉิงอย่างรุนแรง และตบจนเขากระเด็นออกไปทันที

เยี่ยนซื่อเฉิงดูเหมือนคนตาย นอนราบอยู่บนพื้นอย่างเงียบๆ จ้องมองไปที่เพดานของฐานฝึกอย่างว่างเปล่า สีหน้าของเขาดูหม่นหมอง

“ทำไมไม่หลบ”

เจียงไป๋เสว่ลุกขึ้นและเดินมาที่ด้านข้างของเยี่ยนซื่อเฉิง มองเขาอย่างเฉยเมย

เธอโจมตีด้วยความโกรธ แต่เธอรู้ดีว่า ด้วยความแข็งแกร่งของเยี่ยนซื่อเฉิง สามารถหลีกเลี่ยงได้อย่างง่ายดาย

เยี่ยนซื่อเฉิงยิ้มและพูดว่า “ผมสมควรได้รับการตบนี้ เพราะไม่ว่ายังไง คุณก็เป็นภรรยาเก่าของเขา คู่หมั้นที่ยังไม่ได้แต่งงาน และพี่สะใภ้ของผม----ถูกคุณตบหน้า ผมยินดีถูกตบ”

เจียงไป๋เสว่ยิ้มเยาะเย้ย"ตอนนี้ค่อยมาพูดแบบนี้ มันไม่สายเกินไปเหรอ?"

"มันสายไปแล้ว สายเกินไป"

"..."

การแสดงออกของเจียงไป๋เสว่แข็งทื่อ สีหน้าของเธอก็ซีดทันที และเธอก็ถอยกลับไปสองก้าว

“คุณคิดว่าผมเข้าร่วม 'หว่างเหลี่ยง' เพียงเพื่อพิสูจน์ว่าผมแข็งแกร่งและยอดเยี่ยมเพียงใดงั้นหรือ?”

เยี่ยนซื่อเฉิงเหมือนยิ้มเยาะ "นี่เป็นเพียงเหตุผลหนึ่งในนั้นเท่านั้น และอีกเหตุผลหนึ่งคือเข้าไปเพื่อพี่หลี่เห้า"

“ผมเชื่อว่าคุณน่าจะได้เห็นเขาในเมืองเจียงเฉิงเมื่อไม่นานมานี้แล้ว พี่หลี่เห้า เขาก็อยู่ใน 'หว่างเหลี่ยง'

เจียงไป๋เสว่ตัวสั่น แขนขาของเธอชา