เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 831

คำพูดที่ดูเกียจคร้าน ดังก้องไปทั่วห้องจัดเลี้ยงและดึงดูดความสนใจของทุกคนในทันที

ทุกคนหันความสนใจไปที่ถังเฉาที่สวมหน้ากากไว้

ไม่รู้ว่าทำไม รูปลักษณ์ที่สงบของถังเฉา ทำให้เย่จงซือรู้สึกไม่มั่นใจอย่างมาก และแม้แต่เหงื่อที่เย็นก็ไหลออกมาที่หน้าผากของเขา

หลังจากที่เขารู้ตัวตนของถังเฉา เขาก็รู้ว่าบุคคลนี้จะเป็นปัจจัยของความไม่มั่นคงในงานแต่งงาน ดังนั้นเขาจึงทุ่มเงินจำนวนมากเพื่อเชิญผู้นำสิบอันดับแรกของสมาคมการต่อสู้ รวมถึงลูกศิษย์ที่เก่งกาจของพวกเขา

จุดประสงค์เพื่อป้องกันปัญหาก่อนที่มันจะเกิดขึ้น

เดิมทีคิดว่ามันจะสามารถควบคุมได้ แต่คิดไม่ถึงว่า ความแข็งแกร่งที่ถังเฉาแสดงออกมา ทำให้เขาประหลาดใจมาก----แค่ลูกน้องหญิงของเขาก็แข็งแกร่งมาก แล้วเขาล่ะ?

ทันทีที่ความคิดนี้เข้ามาในหัว เขาก็โล่งใจอีกครั้งเมื่อเห็นผู้นำสิบอันดับแรกอยู่ที่นี่

มีผู้นำสิบคนควบคุมดูแลอยู่ที่นี่ เขากลัวอะไรอีก?

สายตาของหัวหน้ารองและเฟิ่งหวงตกอยู่ที่ตัวถังเฉา

คนหนึ่งมีใบหน้ามืดมน แต่อีกคนมีใบหน้าที่ประหลาดใจ

“รองหัวหน้า ฉันทำได้...”

เฟิ่งหวงอยากจะบอกว่าเธอสามารถต่อสู้กับหัวหน้ารองได้ เธอมีความแข็งแกร่งนี้ แต่เห็นถังเฉาโบกมือเพื่อหยุดเธอ

เห็นเขายิ้มจางๆ “ผมรู้ว่าคุณมีความสามารถที่จะสู้ แต่วันนี้ที่ผมมา ไม่ได้มาเพื่อต่อสู้กับพวกเขา ยังมีธุระสำคัญที่ต้องทำ อย่าเสียเวลา”

คำพูดนี้ทำให้หัวใจของทุกคนจมลง โดยเฉพาะตระกูลเย่แห่งตระกูลหลวง ซึ่งสีหน้าของพวกเขาน่าเกลียดมาก

ธุระ ธุระอะไร?

ย่อมเป็นธุระสำคัญที่จะพาเจ้าสาวไป

ตระกูลเย่เสียหน้า!

"โอเค"

รองหัวหน้าพูดอย่างนั้นแล้ว เฟิ่งหวงก็เก็บอารมณ์ความอยากในการต่อสู้ของเธอและถอยกลับไปด้านข้างอย่างเชื่อฟัง

ถังเฉาค่อยๆหันศีรษะของเขาและมองไปที่ทิศทางของหัวหน้ารองและหัวหน้าทั้งเก้าที่อยู่ข้างหลังเขา พูดช้าๆว่า "คำพูดของผมพวกคุณก็ได้ยินมันแล้ว พูดถึงเรื่องนี้ ผมก็มีความสัมพันธ์กับสมาคมการต่อสู้บ้าง ผมไม่ได้อยากต่อสู้กับพวกคุณ ผมหวังว่าพวกคุณจะไปจากที่นี่ด้วยตัวเอง”

“แน่นอน ถ้าพวกคุณไม่ไป และยืนกรานที่จะต่อสู้ ผมก็ไม่มีข้อโต้แย้งใดๆ----แต่ทางที่ดีสู้พร้อมกันทั้งสิบคนเลย ผมรีบ”

"..."

เมื่อได้ยินคำพูดที่เรียบสงบของถังเฉา หัวหน้าทั้งสิบ นอกจากกู่ชิงแล้ว ทุกคนมีสีหน้าซีดเผือด และการแสดงออกของพวกเขาสีหน้าน่าเกลียดมาก

คำพูดนั้นช่างหยิ่งผยองยิ่งนัก!

ให้พวกเขาลงมือพร้อมกันทั้งสิบคน?

เห็นพวกเขาเป็นอะไร?

ทหารเบ็ดเตล็ดเหรอ?

สถานะของพวกเขาคือหัวหน้า! มันเป็นไปไม่ได้ที่จะต่อสู้ทีละคน?

มีเพียงกู่ชิงเท่านั้นที่สั่นไปทั้งตัว และความคิดของเขาก็กลับไปสู่คืนนั้นในตระกูลเจียงแห่งตระกูลหลวง

คืนนั้น เขาก็ให้พวกเขาสู้พร้อมกัน

นี่คือความมั่นใจในตนเอง ความมั่นใจในตนเองอย่างแท้จริง

ในความมึนงง กู่ชิงมีความรู้สึกว่า ถึงแม้ทั้งสิบคนจะร่วมมือกันก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา

“หึ ไอ้เด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนม คุณคิดว่าตนเองเป็นใคร มีคุณสมบัติอะไรที่จะให้พวกเราทั้งสิบคนลงมือพร้อมกัน?”

หัวหน้าใหญ่พ่นเสียงออกมาอย่างหนักและตะโกนเสียงดัง

ถังเฉาถอนหายใจเบาๆ"ผมขอถามพวกคุณหน่อย ใครเป็นหัวหน้าสมาคมการต่อสู้ของพวกคุณ?"

“แน่นอนว่ามันเป็นบ้าบู๊ ท่านอู่ตงหยาง!”

เมื่อพูดถึงชื่อนี้ เห็นในสายตาของทุกเต็มไปด้วยความเคารพและศรัทธา

“มันไม่ดีเหรอ?”

ถังเฉากล่าว “ผมกับอู่ตงหยางเกี่ยวข้องกันบ้าง พวกคุณสิบคนสู้พร้อมกัน ไม่เสียหน้าเลย”

“บังอาจ!”

สายตาของหัวหน้าใหญ่เบิกกว้างด้วยความโกรธ และรัศมีการสังหารอันทรงพลังก็พุ่งออกมาจากร่างกายของเขา จ้องมองไปที่ถังเฉาอย่างดุเดือด "ชื่อของบ้าบู๊ เป็นชื่อที่คุณสามารถเรียกได้ตามใจปากงั้นเหรอ?"

“ในเมื่อคุณหยิ่งผยองยิ่งนัก งั้นผมก็จะลงมือเองและทดสอบความสามารถของคุณดู!”

บูม!

พร้อมกับประโยคนี้ หัวหน้าใหญ่ก้าวไปข้างหน้าและปล่อยฝ่ามือออกไปด้วยความโกรธ

เมื่อเห็นฉากนี้ หัวหน้าอีกเก้าคนก็ยกมุมปากเยาะเย้ย

ความแข็งแกร่งของหัวหน้าใหญ่อยู่ในอันดับต้นๆของหัวหน้าทั้งหมด แม้แต่ทั้งสมาคมก็สามารถเข้าสู่ 20 อันดับต้นๆ

คนที่แข็งแกร่งกว่าหัวหน้าใหญ่ มีเพียงผู้พิทักษ์ ปรมาจารย์ และผู้นำเท่านั้น

แน่นอนว่า เมื่อหัวหน้าใหญ่เคลื่อนไหว หมัดธรรมดาก็มีพลังที่ไร้ขีดจำกัด

ห้องจัดเลี้ยงทั้งหมดดูเหมือนจะถูกบดขยี้และโยกเล็กน้อย หลายคนมีอาการแน่นหน้าอก หายใจลำบาก และมีปัญหาในการหายใจ

ผู้คนจำนวนมากหนีออกไปก่อนเวลา

การต่อสู้ของผู้แข็งแกร่ง มักจะทำร้ายผู้ไม่เกี่ยวข้องอย่างง่ายดาย

อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญกับหมัดนี้ การแสดงออกของถังเฉาก็สงบ ราวกับว่าหมัดที่ทรงพลังนี้ ขี้หมูขี้หมามากในสายตาของเขา

“รนหาที่ตาย!”

เมื่อเห็นว่าถังเฉายังคงนิ่งสงบ สีหน้าของหัวหน้าใหญ่จึงเต็มไปด้วยความหงุดหงิด และเขาก็เพิ่มกำลังเข้าไปและทุบลงไปอย่างดุเดือด

ซ่า！

อย่างไรก็ตาม เขาทุบไม่โดน

ถังเฉาเอียงหัว ก็หลบการจู่โจมของหัวหน้าใหญ่

หัวหน้าใหญ่ก็ไม่คิดว่าเขาจะสามารถโจมตีถังเฉาได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว มิฉะนั้น เขาก็ไม่สมควรที่จะเป็นม้ามืดที่ใหญ่ที่สุดในการประชุมแดนเหนือแล้ว

หลังจากหมัดนี้ล้มเหลว เขาก็เริ่มการโจมตีแบบพายุฟ้าฝนที่รวดเร็วต่อไป

ทุกคนเห็นแต่ร่างของถังเฉาที่เคลื่อนไหวไปมาตลอดเวลาราวกับคนเมา ดูเหมือนไม่ตั้งใจ แต่ทุกครั้งเขาก็สามารถหลีกเลี่ยงการโจมตีที่รุนแรงของหัวหน้าใหญ่