เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 84

บทที่ 84 การเนรเทศ

หากมีบริษัทยักษ์ใหญ่สิบบริษัท บรรยากาศของงานเลี้ยงอาหารมื้อคำวันนี้คงเป็นไปอย่างเต็มที่ การมาของบริษัทตระกูลซ่ง จึงไม่มีใครคาดคิด

ทันใดนั้นบรรยากาศก็แปลกประหลาดมากขึ้น หลินฉ่ายเวยที่สตินั้นกลับมาแล้ว ดวงตาของเธอก็ดูตื่นตระหนก

ตระกูลซ่ง เขาคือคนที่มีขนาดตัวใหญ่จริงๆ

เพียงแค่บริษัทเทคโนโลยีติ่งยี่ เหอเทียนกรุ๊ปและหัวเซี่ยกรุ๊ปนั้นก็มีความแข็งแกร่งมากพอแล้ว แต่สำหรับตระกูลซ่ง นั้น มันยังไม่พอ

หลินเจิ้นสงลดเสียงลงถามถังเฉาว่า “เสี่ยวเฉา ทำไมแกถึงเอาบริษัทตระกูลซ่งมาล่ะ？”

ถังเฉานั้นไม่ได้พูดอะไร ใบหน้าปรากฏรอยยิ้มออกมาเบาๆ แต่ละอย่างก็ค่อยๆถูกลดงลงไป

เขาเองก็ไม่คิดว่าบริษัทตระกูลซ่งนั้นจะมา อีกทั้งพอมาก็พูดถึงแปดสิบล้านเลย

ประธานหวางติ่งเหยนจากบริษัทเทคโนโลยีติ่งยี่นั้นรู้สึกไม่พอใจ ยืนขึ้นและพูดกับซ่งหมิงเวยว่า “ทุกคนก็ล้วนแต่ออกห้าสิบล้านกัน คุณกล้าดีอะไรมาออกแปดสิบล้าน？”

ใบหน้าของซ่งหมิงเวยนั้นเต็มไปด้วยความดูหมิ่น “พวกเราตระกูลซ่งจะให้ไปเท่าไหร่ จำเป็นต้องได้รับการยอมรับจากพวกนายก่อนเหรอ？”ขณะที่พูด ก็ไม่ได้สนใจสีหน้าที่ดูน่าเกลียดของประธานบริษัทอื่นๆเลย แล้วพูดต่อว่า “ฉันตระกูลซ่ง จะจ่ายเงินแปดสิบล้าน แล้วก็จะเซ็นสัญญาเดี๋ยวนี้”

บริษัททั้งสิบมองหน้ากัน จากนั้นหวางติ่งเหย่นก็พูดด้วยสีหน้าที่จริงจังว่า “งั้นบริษัทเทคโนโลยีติ่งยี่ก็จะให้แปดล้านเหมือนกัน！”

ปัง！

“....”

ทุกคนที่อยู่ที่นี่ต่างพากันตกตะลึง แม้แต่หลินชิงเสว่เองก็รู้สึกไม่สบายใจเล็กน้อย หันกลับไปมองถังเฉาด้วยสายตาที่มีคำถาม

นี่มันงานเลี้ยงอาหารของสปอนเซอร์อะไร นี่มันกลายเป็นงานประมูลไปแล้วชัดๆ

อย่างไรก็ตาม นอกเหนือจากถังเฉา ใครจะไปรู้ล่ะว่าบริษัทยักษ์ใหญ่ทั้งสิบนี้ ล้วนต่างได้รับคำสั่งมากจากผู้จัดการของบริษัทลี่จิงกรุ๊ป หากเรื่องนี้จัดการได้เสร็จสิ้น โควต้าในการเข้าหอการค้านี้ ก็จะเป็นรายชื่อในสิบบริษัทนั่นเอง

เมืองหมิงจูที่ใหญ่โต มีเพียงแค่สามคนเท่านั้นที่เป็นสมาชิกของสมาคมการค้าหงยิงและพวกเขาคือชายที่ร่ำรวยที่สุด นั่นคือหูอีซาน ฉางหงเทียนและเจิงเทียนเสียงที่เพิ่งเข้ามาใหม่

จะเห็นได้ว่าโควต้าการเข้านั้นยากแค่ไหน

ดังนั้น บริษัทสิบอันดับแรกจึงจัดการกับเรื่องนี้ด้วยความเต็มใจสิบสองคะแนน แต่ในบริษัทสิบอันดับแรกไม่มีใครที่ต้องเสียกำไร หลังคุยกันจึงตัดสินใจให้สปอนเซอร์รายละห้าสิบล้าน

เดิมที่ไม่มีอะไรผิดปกติ แต่การมาของบริษัทตระกูลซ่งนั้น ได้ทำลายความสมดุลนี้ไป บริษัททั้งสิบนี้จึงไม่สามารถทำอะไรได้ ใครก็ไม่อยากเห็นจะให้สปอนเซอร์ถึงแปดสิบล้านกันหรอก

ประธานบริษัททั้งสิบบริษัทยักษ์ใหญ่ต่างพากันโต้เถียง จนคอเป็นสีแดงไปหมด แต่ไม่มีเสียงใดใดมาจากตระกูลซ่ง อย่างไรก็ตามซ่งหรูอี้บอกฝ่ายนั้นแค่ว่าต้องการสนับสนุนเงินแปดสิบล้าน และเขาก็ได้จัดการไปแล้ว

“พอได้แล้ว！”

ทันใดนั้น เสียงคำรามดังก็ดังไปทั่วผู้คน

ทุกคนต่างหยุดการโต้เถียงกัน ต่างพากันมองไปที่ถังเฉาด้วยความประหลาดใจ

เพียงชั่วครู่ ตระกูลหลินก็กลายเป็นจุดสนใจของฝูงชน

หลินฉ่ายเวยและโจวเหม่ยหยูนตกใจจนสีหน้าของพวกหล่อนเปลี่ยนไปอย่างมาก จากนั้นมองไปที่ถังเฉาด้วยความโมโห “แกนี่มันไร้ประโยชน์จริงๆ ทั้งวันทั้งคืนก็คอยแต่หาเรื่องไปทั่ว แกรู้ไหมว่าพวกเขาเป็นใคร？พวกเขาเป็นถึงบริษัทยักษ์ใหญ่ห้าสิบอันดับแรกของเมืองหมิงจูเลยนะ แล้วแกมีคุณสมบัติอะไรไปบอกให้พวกเขาหุบปากกัน！”

หลังจากด่าถังเฉาเสร็จแล้ว โจวเหม่ยหยูนก็รีบเดินไปหาผู้บริหารระดับสูงของบริษัทลี่จิงกรุ๊ปและบริษัทยักษ์ใหญ่ทั้งสิบ พร้อมกับขอโทษด้วยรอยยิ้ม “ประธานทุกท่า ต้องขอโทษด้วยนะคะ พวกเราไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับไอคนไร้ประโยชน์คนนี้ พวกคุณสามารถโกรธเขาได้ แต่ได้โปรดอย่าเอามาลงที่คนของตระกูลหลินเลยนะคะ”

“นี่คุณกำลังพูดเรื่องอะไร？”

คำพูดเหล่านี้ก็ทำให้หลินเจิ้นสงโกรธเช่นเดียวกัน “ลืมไปแล้วเหรอว่าสปอนเซอร์เหล่านี้ใครพามา หากไม่มีเสี่ยวเฉา คนอื่นคงมองเป็นเรื่องตลกไปแล้ว”