เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 844
สรุปบท บทที่ 844 เสือในกรง: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม
ตอน บทที่ 844 เสือในกรง จาก เจ้ามังกรพรีเมี่ยม – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 844 เสือในกรง คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายใช้ชีวิต เจ้ามังกรพรีเมี่ยม ที่เขียนโดย เป๋ต้งสู่เพี่ยน เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
“......”
ซุปเปอร์สี่จากตงเฉินถึงกับตกตะลึง
พวกเขาจ้องเขม็งไปที่รูปร่างที่แตกต่างกันเหล่านี้ แมลงทั้งอ้วนและผอมต่างล้อมรอบตัวพวกเขาไว้ และยังมีบางตัวที่ปีนขึ้นไปบนกำแพงชื้นที่ล้อมรอบด้วยตะไคร่น้ำ
ตอนนี้ถึงจะตระหนักได้ว่าพวกเขาถูกล้อมรอบไปด้วยแมลงแล้ว
ปฏิกิริยาแรกคือการตะโกนออกมา
แต่ในเวลาต่อมา แมลงเหล่านี้ก็พุ่งกระโดดเข้าหาพวกเขา
ใช่
ใช้การกระโดดเข้ามา
หนอนไหมที่ทั้งขาวทั้งอ้วนมากมายกระโดดเข้าไปเกาะอยู่บนตัวพวกเขา
นอกจากนี้ยังมีแมลงสีดำที่มีปีก เมื่อพวกมันกระพือปีก เสียงหึ่งดังขึ้น และทุกตัวก็บินเข้าไปหาพวกเขา
“โอ๊ย......”
ทั้งสี่คนกรีดร้องอย่างน่าสังเวช
ปี๊น ๆ โครมคราม......
รถบรรทุกขนาดใหญ่หลายคันที่เต็มไปด้วยสินค้าได้วิ่งผ่านไป ระหว่างนั้นยังมีเสียงแตรดังสนั่นขึ้น เสียงนี้ได้ครอบคลุมเสียงกรีดร้องในตรอกนี้ จึงทำให้ไม่มีใครได้ยินเสียงกรีดร้องของพวกเขา
ถังเฉายืนอยู่ที่หน้าปากซอยเล็กๆ แห่งนี้ และมองดูสถานการณ์ในนี้ได้อย่างชัดเจน
ซุปเปอร์สี่แห่งตงเฉินทั้งสี่คนนี้ถูกแมลงเกาะไปทั่วทั้งร่างกาย แม้แมลงส่วนใหญ่จะไม่มีฟันและกัดไม่ได้ แต่พวกมันดูดเลือดได้
ในช่วงเวลาสั้น ๆ ซุปเปอร์สี่แห่งตงเฉินทั้งสี่คนนี้ก็ถูกดูดจนแผลคราบเลือดเต็มไปทั้งตัว
โดยเฉพาะคนอ้วนที่ถือกระสอบ ร่างกายของเขามีตุ่มเลือดเต็มไปหมด ซึ่งมองแล้วทำให้คนรู้สึกเสียวไส้มาก
“เหอะๆ ก็พวกแกไม่ยอมให้ของอร่อยๆ กับฉัน ฉันก็คงต้องปล่อยให้พวกแกเป็นของอร่อยของลูกๆ ฉันแล้ว......”
“แม้แต่คุณยายของแก แกยังกล้าลักพาตัว กัดให้ตายไปเลยมั้ย”
“ไหนเรียกพ่อสิ!”
หงโฝตื่นเต้นมากเมื่อเห็นภาพนี้ และเธอยังคงตะโกนอย่างตื่นเต้นในตรอกนั้น
การแก้แค้นของหงโฝนั้นหนักมาก เพราะคนอ้วนคนนี้คิดจะยัดเธอเข้าไปในกระสอบป่านเพื่อจะลักพาตัวไป
ดังนั้นหงโฝจึง ‘ดูแล’ ชายอ้วนคนนี้เป็นพิเศษ และการที่ให้เรียกคำว่า ‘พอ’ ก็สำหรับชายอ้วนคนนี้เท่านั้น
“พ่อ พ่อครับ ช่วยเอาแมลงพวกนี้ออกไปที......”
ซุปเปอร์สี่แห่งตงเฉินกรีดร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่า ตอนนี้เขาไม่สนศักดิ์ศรีอะไรแล้ว แม้แต่เด็กผู้หญิงสิบสองขวบเขายังเรียกพ่อได้
“ถุย!”
“ฉันไม่มีลูกชายที่น่าเกลียดอย่างพวกแกหรอก!”
หงโฝปรบมือด้วยความรังเกียจ
“พอ ๆ เลิกเล่นได้แล้ว”
ถังเฉาทนดูไม่ไหวและพูดออกมาเบาๆ
หงโฝถึงจะตอบตกลงอย่างไม่เต็มใจและผิวปากขึ้น
ฟวู้ม ฟวู้ม ฟวู้ม......
แมลงเหล่านี้บินหนีไปอย่างเชื่อฟัง
และทั้งหมดก็เข้าไปในขวดเล็กๆ รูปทรงแปลก ๆ ที่ซ่อนอยู่ด้านหลังหงโฝ
ในตรอกไม่มีแมลงแบบนี้ แต่เป็นหงโฝที่ปล่อยพวกมันออกมา หงโฝปฏิบัติต่อแมลงตัวเล็ก ๆ เหล่านี้เหมือนกับสุนัขของเธอ ซึ่งทุกวันเธอจะปล่อยพวกมันออกมาละลายพฤติกรรม
ซุปเปอร์สี่แห่งตงเฉินที่ถูกกัดจนแผลเต็มตัวก็จ้องเขม็งไปที่หงโฝที่อยู่ตรงหน้า เมื่อตั้งสติได้ พวกเขาก็ขดตัวอยู่ที่มุมห้องทันทีราวกับว่าเห็นผี และยังมองเธอด้วยความสยดสยอง
“หืม? พวกแกมองฉันยังไงกันแน่? เหมือนฉันเป็นสัตว์ประหลาดไปเลยนะ ฉันถามหน่อย มีสัตว์ประหลาดที่น่ารักขนาดนี้เลยเหรอ?”
หงโฝเลิกคิ้ว มือเท้าสะเอวแล้วพูดด้วยสีหน้าโกรธเคือง
ตั้งแต่เห็นออร่าแห่งการสังหารของเฟิ่งหวง เธอก็อิจฉาและอยากเรียนรู้มันมาโดยตลอด หลังจากเวลาที่ผ่านมานานแสนนานนี้ ในที่สุดเธอก็เข้าใจกลอุบายเล็กๆ น้อยๆ อย่างหนึ่งได้สำเร็จ
อย่างแรกเลยก็คือการที่ต้องขยายกล่องเสียงให้ดังขึ้น เพราะมันจะทำให้เราดูเก่งขึ้น
และแน่นอนว่าหมูทั้งสี่ตัวนี้ถูกเธอข่มจนไม่เป็นท่าแล้ว
ตงเฉินซุปเปอร์สี่งั้นเหรอ?
ซุปเปอร์สี่หมูของตงเฉินมากกว่า!
เมื่อเห็นสถานการณ์ที่น่าสังเวชของทั้งสี่คนนี้ ถังเฉาถอนหายใจและชี้ไปในทิศหนึ่งอีกครั้ง “มีสถานีตำรวจอยู่ไม่ไกลจากที่นี่ พวกแกไปมอบตัวซะ”
“......”
ในเวลานี้ คำพูดของถังเฉาราวกับเสียงจากสวรรค์ ทำให้พวกเขาซาบซึ้งจนน้ำตาร่วงไหลออกมา
ชายหญิงวัยกลางคนคู่นี้ไม่ใช่ใครที่ไหน ซึ่งก็คือพ่อแม่ของหลินโป๋หลาย หลินอิ่นกับถงเจิน
ทันทีที่เห็นถังเฉา สายตาของหลินอิ่นก็กลายเป็นความเกลียดชัง
ขาของเขาหักเพราะถังเฉา ถ้าจะพูดให้ถูกต้องคือ ถังเฉาทำให้เขาตกใจจนต้องกระโดดลงจากตึกสูงและทำให้ขาทั้งสองข้างของเขาหัก
ดังนั้นเขาจึงเกลียดชังและโกรธเคืองถังเฉามาก
ส่วนถงเจินที่มองถังเฉานั้นสายตาขุ่นเคืองยิ่งกว่า “เรื่องมาจนถึงทุกวันนี้แล้ว แกยังมาบ้านตระกูลหลินทำไม?”
“ที่นี่ไม่ต้อนรับแก รีบไสหัวไปให้พ้นซะ!”
สองสามีภรรยาพูดอย่างเสียงดัง และทำให้ดึงดูดความสนใจของคนอื่น ๆ ในคฤหาสน์ตระกูลหลินทันที
หลังจากเห็นหน้าถังเฉา พวกเขาก็เหมือนกับเห็นเทพเจ้าแห่งโรคระบาดอย่างไรอย่างนั้น
ข่าวที่ถังเฉายังไม่ตายก็ได้อื้ออึงไปทั่วเมืองซื่อจิ่ว ซึ่งแน่นอนว่าตระกูลหลินก็ต้องรู้เรื่องนี้โดยธรรมชาติ
เพียงแต่เรื่องส่วนตัวของตระกูลเย่กับตระกูลถังไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลหลิน ดังนั้นพวกเขาจึงไม่ได้ยุ่งอะไรด้วย
หงโฝจ้องเขม็งไปข้างหน้าแล้วพูดว่า “คนแก่คู่นี้ทำไมพูดจาแบบนี้กัน?”
“อยู่เงียบๆ”
ถังเฉาติเตียนเธอจากนั้นหันไปพูดกับถงเจินกับหลินอิ่นและคนอื่นๆ ด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ถ้าพวกคุณไม่ยอมให้ผมเข้าไป ก็อย่าหวังจะได้รักษาหลินโป๋หลายนะ”
หลังจากพูดจบ ถังเฉาก็หันหลังเพื่อจะเดินจากไป
เมื่อได้ยินเช่นนี้ ถงเจินกับหลินอิ่นก็ตื่นตระหนกมาก
“เดี๋ยวก่อนสิ!”
ถงเจินรีบหยุดถังเฉาไว้ จากนั้นรีบเดินเข้ามาด้วยความกังวลและถามว่า “แกบอกว่าไงนะ? แกสามารถรักษาโป๋หลายงั้นเหรอ?”
ถังเฉาพยักหน้าเบาๆ แล้วชี้ไปที่หงโฝ “เด็กผู้หญิงคนนี้อาจมีวิธี”
“เธอ?”
ถงเจินกับหลินอิ่นต่างก็ไม่เชื่อ
หงโฝเริ่มรู้สึกไม่สบอารมณ์และพูดด้วยแววตาที่ไม่พอใจมากนัก “สำหรับมนุษย์แล้วฉันไม่ถนัดหรอกนะ แต่สำหรับสัตว์ร้ายนั้น ฉันเป็นผู้เชี่ยวชาญเลยล่ะ”
ทันทีที่เธอพูดจบ ในสนามหลังบ้านของตระกูลหลินก็มีผู้หญิงคนหนึ่งที่หน้าคล้ายกับหลินโป๋หลายได้สั่งบอดี้การ์ดสองคนนำกรงเหล็กขนาดใหญ่เข้ามา
และในกรงเหล็กขนาดใหญ่นั้นยังมีเสือที่ดุร้ายอยู่ตัวหนึ่ง!
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ้ามังกรพรีเมี่ยม