เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 933

หม่าเฟยเตรียมตัวมาอย่างดี ที่มาที่นี่ก็เพื่อทำให้คนในบริษัทหลินชิงเสว่ลำบาก ส่วนเด็กสาวที่วิ่งออกไปก็เพราะถูกหม่าเฟยรังแกจนทนไม่ไหวและวิ่งออกไป

หลินชิงเสว่มองดูเด็กสาวที่ออกไปด้วยสีหน้าว้าวุ่นใจจนไม่รู้จะทำอย่างไร

ประตูห้องทำงานที่ดูเงียบสงบในเวลาปกติ ตอนนี้ดูเหมือนจะเต็มไปด้วยวิกฤต

หลินชิงเสว่กลืนน้ำลาย แล้วค่อยๆ เปิดประตูออก

ทันทีที่เปิดประตู ในที่สุดเธอหลินชิงเสว่ก็ได้รู้ว่าเหตุใดพนักงานของตนจึงถูกหม่าเฟยรังแกจนอยู่ในสภาพนั้น

มีก้นบุหรี่อยู่เต็มพื้น ทุกอย่างบนโต๊ะก็ระเกะระกะไปหมด

ข้างกายหม่าเฟยยังมีผู้หญิงอีกคนหนึ่ง ผู้หญิงคนนี้หลินชิงเสว่จำได้ทันทีที่เห็น

ผู้หญิงคนนี้คือคนที่เธอพบที่สวนสนุก

เมื่อฝ่ายหญิงเห็นว่าในที่สุดหลินชิงเสว่ก็เข้ามาด้วยตัวเอง เธอยิ้มอย่างพึงพอใจ ใบหน้าของเธอทำให้ผู้คนรู้สึกขยะแขยง

“ในที่สุดคุณก็มา หลินชิงเสว่ อย่าคิดว่าที่คุณให้สามีของคุณเข้ามาช่วยกู้หน้าในตอนนั้น แล้วฉันจะกลัวคุณนะ”

“ฉันเห็นสามีของคุณเหมือนสุนัขบ้า เลยไม่อยากโต้เถียงกับพวกคุณ”

“แต่ในเวลานี้ คุณไม่โชคดีแบบนั้นแล้ว”

พอหม่าเฟยได้ยินว่าหลินชิงเสว่คือคนที่จัดการภรรยาของตัวเองในตอนนั้น ก็น่าจะโกรธจัดอย่างที่ควรจะเป็น

สิ่งที่ทำให้ทุกคนนึกไม่ถึงก็คือหม่าเฟยไม่เพียงไม่โกรธ แต่สีหน้ากลับเต็มไปด้วยความยินดี

“ที่แท้ก็สาวงามคนนี้นี่เอง ผมยังนึกว่าเป็นใคร”

“สาวสวย ผมว่าคุณ...”

หม่าเฟยที่กำลังหลงเสน่ห์หลินชิงเสว่จนโงหัวไม่ขึ้น ดูเหมือนจะลืมไปว่าภรรยาของเขายังคงยืนอยู่ข้างกาย

ผัวะ!

หญิงคนนั้นตบหัวหม่าเฟย หม่าเฟยได้สติกลับมาอย่างรวดเร็ว

“คุณนี่ช่างหน้าไม่อาย ฉันยังอยู่ตรงนี้นะ คุณอยากตายเหรอ”

ว่าแล้ว หม่าเฟยก็มองหลินชิงเสว่ด้วยรอยยิ้มขวยเขิน

“เปล่านะ ที่รัก ผมคิดอยู่พักหนึ่งแล้ว พวกเราเสียเปรียบก็ไม่เป็นไรหรอก ในสังคมแบบนี้ เราต้องคิดถึงเรื่องความสัมพันธ์กับผู้คนด้วย คุณดูสิคุณหลินมีบริษัทใหญ่แบบนี้ มันจะดีมากถ้าได้ร่วมงานกับพวกเรา”

หม่าเฟยคิดคำนวณทุกอย่างที่เห็นด้วยสายตาอยู่ในใจ ผิวหนังหน้าอกเป็นเสมือนม่านหน้าต่างที่โปร่งใส ทำให้ผู้คนมองเห็นหัวใจของเขาที่ดำจนส่องประกายออกมาได้ทันที

แต่หลินชิงเสว่ก็ไม่ใช่คนที่ยั่วยุได้ง่าย หลังจากได้ยินสิ่งที่หม่าเฟยพูด ก็นึกถึงพนักงานของตัวเองและปฏิเสธหม่าเฟยอย่างเด็ดขาด

“มันเป็นไปไม่ได้ บริษัทของเราจะไม่ร่วมงานกับพวกคุณ พวกเราไม่ต้องการหุ้นส่วนอย่างพวกคุณ กรุณาออกไปจากที่นี่เถอะ”

หม่าเฟยไม่อยากจะเชื่อ ถ้าหากว่าเป็นเมื่อก่อนตอนที่เขาไม่มีเงิน หลินชิงเสว่มาพูดกับตนแบบนี้ ตนก็ไม่กล้าพูดอะไร แต่ตอนนี้เขามีหว่างเหลี่ยงเป็นไพ่ตาย ดังนั้นจึงมีความกล้าหาญมากขึ้น

“คุณหมายความว่ายังไง คุณอยากตายหรือเปล่า เตือนดีๆ ไม่ฟังต้องบังคับถึงจะฟังใช่ไหม ผมจะบอกคุณให้นะ ทันทีที่คุณก้าวออกจากประตูนี้ ผมสามารถบอกให้คนอื่นจับคุณไปได้ตามต้องการ ไม่เชื่อคุณก็ลองดู”

หม่าเฟยพูดพลางทำหน้าตาเจ้าเล่ห์และหยาบคาย

คราวนี้หลินชิงเสว่ยิ่งมั่นใจว่าสองคนนี้มาที่นี่เพื่อสร้างปัญหา

ขณะที่กำลังจะพูดอะไรบางอย่าง หม่าเฟยก็ลุกขึ้นยืนแล้วพูดกับหลินชิงเสว่

“จะให้เวลาคุณคิดหนึ่งวัน นี่คือเบอร์โทรศัพท์ของผม หากคุณไตร่ตรองดีแล้ว อย่าลืมโทรหาผมด้วย”

ว่าแล้ว หม่าเฟยก็เดินผ่านหลินชิงเสว่ไป