เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 939

ไวโอเล็ตย่อมรู้ดีถึงความร้ายแรงของเรื่องนี้ สิ่งที่ถังเฉาพูดไม่เคยโกหก

แต่ไม่นานหลังจากพูดจบ ถังเฉาก็มองดูเธอด้วยสีหน้าสงสัย “จู่ๆ ทำไมคุณถึงมาที่นี่ล่ะ คุณไม่ได้กลับไปที่นั่นเหรอ? คุณจะไม่ถูกสงสัยถ้าคุณมาที่นี่เหรอ?”

หลังจากได้ยินเรื่องนี้ไวโอเล็ตก็ถอนหายใจ “ฉันไม่ได้ตั้งใจมาที่นี่ แต่หว่างเหลี่ยงมอบหมายภารกิจให้ฉันจัดการทางนี้ ฉันก็ไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องกลับมาที่นี่อีกครั้ง

“หงเหลียนต้องการมาทำงานที่นี่มาก แต่หว่างเหลี่ยงกลับไม่ยินดีมอบเมืองนี้ให้เธอ ฉันเองก็ไม่รู้ว่าทำไม”

ไวโอเล็ตรู้สึกเสมอว่าเหตุผลที่หว่างเหลี่ยงมอบเมืองนี้ให้ตนเองบริหาร ไม่ใช่เพียงเพราะความสามารถของเธอเอง แม้ว่าไวโอเล็ตจะแข็งแกร่งกว่าหงเหลียนจริงๆ แต่ก็ไม่จำเป็นที่จะให้คนที่เธอเชื่อมั่น 100% มาดูแลสถานที่สำคัญเช่นนี้

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ถังเฉาก็รู้สึกประหลาดใจเช่นกัน

ดาบสว่างหลบง่าย ลูกธนูมืดหลบยาก ตอนนี้ถังเฉาไม่รู้ว่าหว่างเหลี่ยงกำลังคิดอะไรอยู่กันแน่

“ได้ ในเมื่อพูดเช่นนี้ คุณก็ไปทำในสิ่งที่ควรทำก่อนเถอะ จะได้ไม่ถูกสงสัย พอถึงตอนนั้นเราจะจัดการได้ยากขึ้น”

“เรื่องไปหาราชวงศ์ต้าเซี่ย ต่อไปเรื่องทางนี้ต้องรบกวนคุณหน่อยแล้ว”

อันที่จริงมันก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายสำหรับถังเฉาที่ไวโอเล็ตมาที่นี่ ตรงกันข้ามกลับสะดวก ถึงอย่างไรหลินชิงเสว่อยู่คนเดียวทางนี้ก็ไม่รู้ว่าจะมีเกิดอะไรขึ้นบ้าง”

ตอนนี้มาถึงที่นี่แล้ว อย่างน้อยก็รับประกันได้ว่าหลินชิงเสว่จะปลอดภัยแน่นอน

“ฉันรู้ว่าคุณหมายถึงอะไร ไม่ต้องกังวล หลินชิงเสว่อยู่ที่นี่ ฉันก็สามารถรับประกันความปลอดภัยของเธอได้ คุณไปเถอะ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ถังเฉาก็พยักหน้า มองดูไวโอเล็ตออกไปจากบ้านของเขา

หลังจากที่หลินชิงเสว่กลับมา ถังเฉาก็เห็นสีหน้าของหลินชิงเสว่ดูดีขึ้นมาก

แม้จะไม่จำเป็นต้องพูดอะไร ถังเฉาก็รู้เหตุผลว่าทำไม เรื่องนี้เป็นเพราะบริษัทของหลินชิงเสว่กลับมาดำเนินการแล้ว มิฉะนั้นหลินชิงเสว่คงไม่มีความสุขขนาดนี้

แต่เมื่อมองดูสีหน้าที่จริงจังของถังเฉา หลินชิงเสว่ก็เดาได้ว่าถังเฉามีบางอย่างจะบอกเธอ

แต่ขณะที่เธอกำลังจะถาม ก็มีเสียงเคาะประตูของหลินชิงเสว่ดังขึ้น

หลังจากที่ทั้งสองสบสายตากัน ถังเฉาก็เดินไปที่ประตูแล้วเปิดประตูออก

หลังจากเปิดประตู ถังเฉาก็เห็นแม่ยายและน้องเมียของเขา ลั่วเยนอวิ๋น

“อะไรนะ ไม่ต้อนรับพวกเราสองคนเหรอ?”

เมื่อเห็นสีหน้าประหลาดใจของถังเฉา ลั่วเยนอวิ๋นก็พูดด้วยน้ำเสียงตลกขบขันเป็นพิเศษ

เมื่อได้ยินเช่นนั้น ถังเฉาก็ส่ายหน้าแล้วยิ้มออกมา “จะไม่ต้อนรับได้ยังไง จะว่าไปแล้ว ข้างๆ ก็ยังมีแม่ยายอยู่ด้วยอีกคนไม่ใช่เหรอ?”

“พอดีเลย ผมมีเรื่องจะคุยวันนี้ จะบอกให้พวกคุณรู้ล่วงหน้าก่อน พวกคุณจะได้พิจารณา”

“คุณจะบอกว่าเป็นพวกคุณเหรอ?”

ลั่วเยนอวิ๋นและแม่สามีของหลินชิงเสว่มีสีหน้าประหลาดใจ

ถ้ามันเป็นเรื่องธรรมดา ถังเฉาจะไม่พูดอย่างนั้น มีเพียงเรื่องจริงเท่านั้นที่ถังเฉาจะมีท่าทีเคร่งขรึมเช่นนี้

“เข้ามาก่อนสิ”

หลินชิงเสว่รีบเข้าไปช่วยประคองแม่ของเธอ แล้วเดินผ่านประตูเข้ามา

เมื่อเห็นหลินชิงเสว่ซื้ออาหารมามากมาย ถังเฉาก็ตระหนักได้ว่า หลินชิงเสว่รู้อยู่แล้วว่าแม่ของตัวเองและลั่วเยนอวิ๋นจะมา ดังนั้นจึงเตรียมอาหารไว้มากมาย

หลินชิงเสว่และลั่วเยนอวิ๋นทั้งสองคนยุ่งอยู่ในครัวมาครู่หนึ่งแล้ว ก่อนจะนำอาหารเย็นแสนอร่อยออกมาจากครัว

ในห้องเต็มไปด้วยควัน บ่งบอกถึงรสชาติแห่งความสุขของครอบครัว

เป็นเรื่องยากที่จะมีคนจำนวนมากอยู่ในบ้าน ส่วนวันนี้เป็นข้อยกเว้น นั่นกลับทำให้ถังเฉารู้สึกสบายใจมาก