เจ้ามังกรพรีเมี่ยม นิยาย บท 985

“ถ้าวันนี้คุณได้อันดับที่หนึ่ง ต่อไปไม่ว่าคุณจะพูดอะไร ชายชราคนนี้ก็จะปฏิบัติตาม แต่ถ้าคุณไม่ได้อันดับที่หนึ่ง งั้นต่อไปผมจะสั่งสอนความเย่อหยิ่งของคุณ”

หลังจากกล่าวจบ ทั้งสองต่างมองหน้ากัน และหัวเราะเสียงดัง ถังเฉาไม่รู้มาก่อนว่าถังเย่เป็นคนที่น่าสนใจ ดังนั้นเขาจึงตบเก้าอี้และกล่าวทันทีว่า

“โอเค ครูถัง ด้วยคำพูดประโยคนี้ของคุณ ผมต้องได้อันดับที่หนึ่งแน่นอน”

เดิมถึงแม้ว่าถังเฉาจะมีโอกาสชนะสูง แต่สำหรับคนอื่นแล้ว ประโยคนี้กลับกลายเป็นเรื่องตลกให้คนอื่นหัวเราเยาะ

“ช่างไม่ละอาย ยังอยากได้อันดับที่หนึ่ง ไม่ต้องพูดถึงโจวหลี่และเย่ไป๋ และแม้แต่ไป๋ตี๋ก็อาจจะสามารถฆ่าเขาได้ เขายังอยากจะคว้าอันดับที่หนึ่ง ช่างน่าขำเสียจริง”

“โอ้ ศิษย์น้อง คุณไม่เคยได้ยินประโยคนี้หรือ? คนหนุ่มมีความกล้าหาญไม่กลัวอะไร เขาเป็นแค่คนที่เพิ่งออกมาจากตระกูล ไม่ถือตนเองเป็นพระเจ้าก็แปลกแล้ว”

ทันทีที่สิ้นเสียง ทุกคนที่อยู่รอบ ๆ ก็ชี้ไปที่ถังเฉาและหัวเราะเยาะเย้ยเสียงดัง

คนตระกูลถังจะไม่สังเกตเห็นได้อย่างไร ก่อนหน้านั้นแม้ว่าคนในตระกูลจะไม่ปรองดองกัน แต่หลังจากถังเฉากลับมาตระกูลถังแล้ว ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร ตระกูลถังเปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก ดูเหมือนจะแตกต่างกับก่อนหน้านั้นอย่างสิ้นเชิง

เมื่อเห็นคนอื่นเยาะเย้ยเช่นนี้ ศิษย์น้องทุกคนก็ไปยืนอยู่หน้าถังเฉา

“พวกคุณหมายความว่าอย่างไร ศิษย์พี่ของผมแข็งแกร่งทรงพลังมาก เมื่อถึงเวลานั้นอย่าให้ผู้ร่วมการแข่งขันของพวกคุณถูกทำร้ายจนพ่ายแพ้ยับเยินล่ะ แล้วคุกเข่าอ้อนวอนขอความเมตตาก็แล้วกัน”

ศิษย์น้องคนหนึ่งวิ่งเข้าไปเป็นหนังหน้าไฟ และชี้และดุด่าคนตระกูลโจว

ความจริงโจวหลี่สังเกตการเคลื่อนไหวของตระกูลถังมาโดยตลอด แม้ว่าศิษย์น้องของตระกูลโจวจะพูดนินทาตระกูลถัง เขาก็ไม่ได้ห้ามปรามแต่อย่างใด เพราะนี่คือสิ่งที่เขาต้องการ

โจวหลี่ต้องการให้ถังเชียนเชียนรู้ว่าตนเองเป็นคนแข็งแกร่งที่สุดในราชวงศ์ต้าเซี่ย

อย่างไรก็ตามเนื่องจากภาพลักษณ์ของตนเองในราชวงศ์ต้าเซี่ย ดูเหมือนว่าโจวหลี่จะไม่มีความสุขมากเท่าไรนัก กลับเดินไปอยู่ต่อหน้าทุกคนด้วยท่าทางที่จริงจัง

“โอ้ ทุกคนล้วนเป็นคนของราชวงศ์ต้าเซี่ย พวกเขาทั้งหมดเป็นเพื่อนร่วมชาติ ไม่มีอะไรน่าทะเลาะ รีบสงบลงโดยเร็วเถอะ”

ขณะที่พูด โจวหลี่ไม่ลืมที่จะก้าวไปข้างหน้าและผลักศิษย์น้องคนหนึ่งของตระกูลถัง ดูเหมือนว่าเขากำลังไกล่เกลี่ยให้เลิกทะเลาะกัน แต่ความจริงแล้วมีกลอุบายลึกลับซ่อนอยู่ในฝ่ามือ

หลังจากศิษย์น้องคนนั้นถูกผลักไม่กี่ครั้ง ไม่รู้ว่าทำไมร่างกายของเขาถึงได้อ่อนแรงขนาดนี้ ทำได้เพียงแค่ปล่อยให้โจวหลี่ควบคุมร่างกายตนเอง

และถังเฉารู้สึกได้ทันทีว่าฝ่ามือของโจวหลี่ได้รวบรวมกำลังงานภายในไว้อย่างชัดเจน และกำลังภายในนั้นเต็มไปด้วยการโจมตี ถ้าไม่ใช่เพราะต้องการทำร้ายอีกฝ่าย คงจะไม่รวบรวมกำลังภายในดังกล่าว

ถังเฉารีบเดินไปอยู่ด้านข้างศิษย์น้องของตนเอง

“ศิษย์น้อง เป็นอย่างไรบ้าง?”

ความจริงศิษย์น้องคนนั้นยังไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาแค่รู้สึกว่าตนเองไร้เรี่ยวแรง และเมื่อมองไปก็ไม่มีใครโจมตีตนเอง เมื่อถังเฉาถามเช่นนี้ เขารู้สึกมึนงงเล็กน้อย

“ผมไม่รู้ ผมแค่รู้สึกร่างกายอ่อนแรง”

ขณะนี้ ถังเฉาตบไหล่ของศิษย์น้องเบา ๆ แล้วกล่าวว่า

“ศิษย์น้อง คุณลองรวบรวมกำลังภายในดูซิว่าคุณจะสามารถใช้กำลังภายในได้หรือไม่”