เจ้าพ่อกบฏโลก นิยาย บท 135

ในเวลานั้นซ่งซานสี่ ยังคงกำลังล้างจานอยู่

จากประสบการณ์ที่ผ่านมา เขาพกโทรศัพท์ติดตัวไว้ตลอดแล้ว

ด้านนอก ซูโหย่วชิงกำลังอ่านหนังสือเรียนรู้ตัวอักษรเป็นเพื่อนเถียนเถียน

ซ่งซานสี่ได้ยินเสียงโทรศัพท์

น้ำเสียงของโจวเหวินปิง เย็นชาเล็กน้อย แล้วได้เล่าเรื่องทั้งหมดออกมารอบหนึ่ง

ถึงแม้ว่าซ่งซานสี่จะรู้สึกปวดหัวเล็กน้อย แต่กลับยังนิ่งเงียบมาก

"โอเค ผมรู้แล้ว เหวินปิง ลำบากคุณแล้ว แต่ว่า ดูเหมือนว่าคุณจะไม่ค่อยพอใจเลย"

"ซ่งซานสี่ คุณคิดว่าผมจะอารมณ์ดีได้ไหม? เดิมทีผมคิดว่า คุณเปลี่ยนไปแล้ว เป็นสามีที่ดีคนหนึ่ง แล้วก็ยังเป็นสุภาพบุรุษ ไม่คาดคิดว่า แม้แต่ภรรยาของคุณก็สามารถที่จะเอาไปวางเดิมพันได้จริง ๆ ซูโหย่วหรงมีความสำคัญต่อคุณบ้างไหม? เธอเป็นสิ่งของอย่างนั้นเหรอ? ทำแบบนี้ มันจะไม่เกินไปหน่อยหรือไง? ซ่งซานสี่หากว่าคุณอยู่ตรงหน้าผม ผมก็อยากที่จะชกคุณสักหมัดจริง ๆ !"

โจวเหวินปิงโกรธมากจริง ๆ จนไม่เรียกเขาว่าคุณซ่งแล้ว

ซ่งซานสี่กล่าวอย่างเรียบเฉยว่า "เหวินปิง มีบางเรื่อง วิธีการมันไม่ได้สำคัญเลย แต่เป็นผลลัพธ์ต่างหากที่สำคัญ และผลลัพธ์ก็คือผมชนะมาได้ทั้งหมดแล้ว"

"แต่ว่า..."โจวเหวินปิงถูกทำให้ถอยหลังไป แต่ก็ยังพูดว่า "แต่ด้วยนิสัยนี้ของคุณ ก็ไม่สามารถพิสูจน์ได้ใช่ไหมล่ะ? ตอนนี้ ซูโหย่วหรงเสียใจมาก และเศร้ามากด้วย เพราะคุณไม่ได้เห็น แน่นอนว่าต้องไปไม่รู้อยู่แล้ว คุณให้ความหวังที่ริบหรี่กับเธอ แล้วตอนนี้ก็มาถูกเปิดเผยอีก ความหวังนี้ถูกทำลายไปอีกแล้ว เข้าใจไหม? เธอไม่อยากให้คุณเล่นพนัน อยากที่จะให้คุณเป็นคนดี ทำงานอย่างจริงจัง คุณเข้าใจบ้างไหม?"

"ผมเข้าใจ เหวินปิง"

“แต่คุณก็ยังเล่นพนันอยู่”

ซ่งซานสี่เดินเข้าไปใกล้หน้าต่างห้องครัว แล้วกระซิบว่า

"เหวินปิง สำหรับเกมที่ไม่รู้ผลลัพธ์นั้น เรียกว่าการพนัน แต่สำหรับเกมที่รู้ผลลัพธ์แล้วนั้น ไม่ได้เรียกว่าพนัน แต่เรียกว่าโกง! คุณเคยเล่นเกมไหม แล้วโกงจากภายนอก เข้าใจไหม?"

"เออ..."โจวเหวินปิงตะลึงงัน เนื่องจากว่าเขาก็เคยเล่นเกมโกงมาบ้าง "นี่คุณ...สามารถชนะได้แน่นอน ถึงได้พนันเหรอ?"

"ผมพูดไปหมดแล้ว นี่ไม่ได้เรียกว่าพนัน เรียกกลโกง แล้วก็พูดได้ว่า ผมโกงไปแล้ว เพียงแต่ว่า ผู้ชายพวกนั้นก็ไม่ได้เป็นคนดีอะไร ถึงจะโกงพวกเขา ก็เพียงชนะเอาบ้าน รถ แล้วก็ตั๋วคืนมาเท่านั้น ไม่ได้ทำอะไรผิดเลย"

โจวเหวินปิงนิ่งเงียบไป

"เอาล่ะ เหวินปิง ลำบากคุณแล้ว หนทางในเมืองหลวง คุณได้ช่วยเหลือผมเอาไว้มาก พรุ่งนี้กลับมาแล้ว ผมจะเชิญคุณไปทานอาหารสักหน่อย มะรืนนี้ คุณก้ไปรายงานตัวทำงานที่บริษัทใหม่ก็แล้วกัน!"

“มะรืนนี้ต้องทำงานเหรอ?”

"อืม ชีวิตของฉันยังโกงมาแล้ว ผมก็สามารถโกงเพื่อคุณได้เหมือนกัน"

โจวเหวินปิง : “...”

เขาพูดว่า "คุณซ่ง ดูเหมือนว่ากู้ตงคิดอยากจะลงโทษคุณจนถึงตาย คุณ ไม่กลัวจริง ๆ อย่างนั้นเหรอ?"

"ในฐานะที่เป็นที่เป็นคนที่เคยตายมาแล้วครั้งหนึ่ง ผมจะหวาดกลัวอะไรได้อีก? ไม่กลัวหรอก!"

หลังจากโทรศัพท์เสร็จแล้ว โจวเหวินปิงก็อยากที่จะไปโรงแรมสักครั้งจริง ๆ

ไปบอกซูโหย่วหรงว่า ภายใต้ความมั่นใจหนึ่งร้อยเปอร์เซ็นซ่งซานสี่ถึงได้พนันกับคนอื่น

แต่ทว่า เมื่อคิดว่าตัวเองกำลังแอบคุ้มครองอยู่ ก็ได้แต่ปล่อยมันไป

นอกจากนี้ เขาก็ไม่อยากให้ซูโหย่วหรงเพราะเขาปารกฎตัวออกมา ต้องทำเดือดร้อนอีก

ซูโหย่วหรงกลับมาถึงโรงแรม

ภายในสมองที่สับสนของเธอเละหมดไปหมด

ชั่วขณะหนึ่งซ่งซานสี่เคยเป็นคนเลวร้าย ดื่มเหล้า เล่นไผ่ เสียเงิน ทุบตีเธอ ทุบตีและด่าทอลูกสาว และชกต่อยกับตู้ไห่ผิง และไม่ได้มีความเกรงใจ เคารพและให้เกียรติต่อพี่ใหญ่ซูโหย่วชิงด้วย

และอีกชั่วขณะหนึ่ง ก็คือตอนนี้ที่เขาทำดีทั้งหมด แล้วเปลี่ยนไปอย่างมาก

ทำอาหาร ทำงานบ้าน รับส่งลูก ช่วยชีวิตด้วยฝีมือแพทย์ ปกป้องพี่สาวคนโตจากภาวะแท้งลูก แล้วยังมีออกกำลังกายตอนเช้าด้วย

รวมไปถึงเปิดบริษัทอสังหาริมทรัพย์ในนามของเธอ และรายได้ทั้งหมดจะเป็นของเธอ

เขาชนะจนซื้อรถเบนท์ลีย์ให้เธอคันหนึ่ง และมอบรถให้พี่สาวคนโตและพี่เขย และยังให้เงินตู้ไห่ผิงอีกหนึ่งล้านหยวนเพื่อไปท่องเที่ยว และรักษาโรค...

อีกสักพัก ก็กลับมาเป็นซ่งซานสี่ที่พนันกับหวงชางหยง แล้วเอาเธอไปเป็นของเดิมพัน ถ้าเกิดว่าแพ้ล่ะ?

สุดที่จะพรรณนาจริง ๆ แล้วเธอนึกถึงกู้ตง

สมัยก่อนหน้านี้ ที่ยากจน แต่ก็มีความสุขมาก

ตอนนี้มีเงินแล้ว กู้ตงก็เปลี่ยนไปแล้ว

นอกจากตอนที่ตื่นตกใจเมื่อตอนที่ได้พบกับเขาอีกครั้งแล้ว ที่เหลือก็มีแต่ความสับสน เจ็บปวด สิ้นหวัง...

นอนไม่หลับแล้ว

นอนไม่หลับจริง ๆ

เธอนั่งเงียบ ๆ อยู่บนเตียงในโรงแรม และก็ไม่อยากจะโทรกลับไปที่บ้าน บอกแค่ว่าพรุ่งนี้ตัวเองจะกลับบ้านแล้ว