เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต นิยาย บท 15

“ห้านาทีสิบวินาที……” ฉู่เฉินมองหลินชวงอู่ด้วยสายตาไม่แยแส “เธอสายแล้ว”

“ต้องขอประทานโทษจริงๆค่ะ ผู้อำนวยการฉู่” หัวใจของหลินชวงอู่สั่นไปหมด

ทันใดนั้น สถานที่แห่งนี้ก็เงียบลง

การกระทำนี้ของหลินชวงอู่ ทำให้ทุกคนที่อยู่ในนี้ต่างพากันตกตะลึง

ดวงตาของเจิ้งหงเบิกกว้างขึ้น

ซึ่งจะต้องรู้ว่า หลินชวงอู่เป็นถึงรองผู้อำนวยการของบริษัท ซึ่งมีสถานะรองมาจากผู้อำนวยเท่านั้น

เดี๋ยวนะ……

เธอเรียกไอ้หนุ่มนี่ว่าอะไรนะ?

ผะผู้……ผู้อำนวยการฉู่……

ในขณะนั้น เจิ้งหงตัวสั่นอย่างรุนแรง ก่อนจะทรุดตัวลงกับพื้น และมองดูฉู่เฉินอย่างไม่อยากจะเชื่อ “คุณ……คุณคือผู้อำนวยการฉู่คนใหม่อย่างงั้นเหรอ?”

อะไรนะ?

เขาก็คือผู้อำนวยการฉู่คนใหม่งั้นเหรอ?

จ้าวปินและคนอื่น ๆ ที่ได้ยินแบบนี้ ต่างก็พากันตัวแข็ง และตัวสั่นด้วยความกลัว

ฉู่เฉินไขว้ขา แล้วมองไปที่เขาด้วยรอยยิ้มก่อนจะพูดขึ้นว่า “ยังจำที่ผมคุยกับคุณเมื่อกี้ได้อยู่ไหม? ผมไม่เพียงแต่กล้าตบคุณ แต่ยังไล่คุณออกไปได้ด้วย”

“ตอนนี้ คุณเชื่อหรือยัง?”

ทันทีที่เขาพูดออกมา เจิ้งหงตัวสั่นอย่างรุนแรง และรีบตบตัวเองแรง ๆ ทันที “ขอ……ขอโทษครับ ผู้อำนวยการฉู่ เป็นผมที่ดูถูกคนอื่น เป็นผม……”

เธอไม่คิดไม่ฝันเลยว่าคนที่หลานชายของตัวเองให้ตัวเองทำให้เดือดร้อนจะเป็นถึงผู้อำนวยการคนใหม่ไปได้

ถ้ารู้ก่อนหน้านี้ ตีให้ตายยังไงเขาก็ไม่กล้าทำขนาดนั้นแน่นอน

“พวกคุณกล้าดีมากนะ ถึงกับกล้าแตะต้องผู้อำนวยการฉู่เลยเหรอ?” ในที่สุดหลินชวงอู่ก็พอจะเดาออกว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น และใบหน้าอันละเอียดอ่อนของเธอก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาอย่างยิ่ง

วินาทีที่แล้วเธอยังสั่งให้ทุกคนประพฤติตัวดี ๆ อย่าทำให้ฉู่เฉินต้องโกรธ คิดไม่ถึงว่าวินาทีต่อมาจะมีคนมาหยามฉู่เฉินเข้าให้เสียแล้ว

นี่จะให้เธอไม่โกรธได้อย่างไร?

ฉู่เฉินพยักหน้าอย่างพึงพอใจ เสี่ยวหนานจื่อจัดการได้ดีจริง ๆ ทั้งยังจัดเตรียมสาวงามผู้อยู่ใต้บังคับบัญชาไว้ให้กับเขาอีกด้วย

เมื่อสัมผัสได้ถึงการจ้องมองของเขา ใบหน้าของหลินชวงอู่ก็ร้อนขึ้น “ผู้อำนวยการฉู่คะ ฉันจะรีบแจ้งให้คณะกรรมการทราบโดยทันทีนะคะ จากนั้นก็จะช่วยคุณรับช่วงต่อบริษัท……”

“ไม่ต้องหรอก” ฉู่เฉินปฏิเสธออกมาโดยตรง “ผมไม่ได้จะมารับช่วงต่อบริษัทหรอกนะ แต่จะมาทำงาน คุณจัดการให้ผมเป็นพนักงานธรรมดา ๆ ในแผนกการตลาดแผนกที่สองด้วยล่ะ”

“สำหรับทุกเรื่องของบริษัท คุณจะต้องรับผิดชอบแต่เพียงผู้เดียวไปชั่วคราวก่อน จำไว้ด้วยว่า สถานะของผมจะต้องเก็บไว้เป็นความลับ”

“ห๊ะ?” หลินชวงอู่ได้ยินแบบนี้ก็ตกใจ และคิดว่าตัวเองฟังผิดไปหรือเปล่า?

ฉู่เฉินไม่สนใจที่จะอธิบายอะไรให้เธอฟัง และพูดขึ้นตรง ๆ ว่า “คุณทำตามที่บอกก็ได้แล้ว มีอะไรผมจะสั่งการไปที่คุณเอง”

เหตุผลที่เขาเข้ามาในบริษัท ก็เพื่อจะปกป้องถังรั่วเวยในระยะใกล้ ๆ ท้ายที่สุดแล้วใครให้นี่เป็นความปรารถนาสุดท้ายของชายชรากันล่ะ

“ค่ะ ฉันจะรีบไปจัดการค่ะ” หลินชวงอู่พูดจบก็หมุนเอวไปจัดการทันที

ช่วงพักเบรกมื้อกลางวัน

หวังซวี่พากัวรุ่ยกับถังรั่วเวยและคนอื่น ๆ ไปเฝ้าดูยังชั้นล่างของบริษัท โดยมองเข้าไปข้างใน สลับกับก้มลงมองดูเวลา บนใบหน้าก็เต็มไปด้วยความอดทนต่อไปไม่ไหว