เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต นิยาย บท 18
“คุณอยู่ที่ไหนกันแน่?”
ฉินปิงเยว่กัดฟัน และพูดทั้งน้ำตาว่า “ตราบใดที่คุณสามารถช่วยปู่ของฉันได้ ฉันฉินปิงเยว่ก็เต็มใจที่จะปรนนิบัติพัดวีให้คุณทุกอย่าง”
และในเวลานี้เอง โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น เธอรีบกดรับสายอย่างแทบจะรอไม่ไหว “เฉินเอ้อโกว่ ปะเป็น……เป็นไงบ้าง? หาคนนั้นเจอหรือยัง?”
“คุณหนูฉิน ผมเจอแล้วครับ คนคนนั้นบอกว่าพวกคุณจะต้องไปที่ห้องส่วนตัวหมายเลข 802 ของโรงแรมรอยัลด้วยตัวเอง เพื่อขอโทษเขาครับ” คนปลายสายพูดอย่างรวดเร็ว
พอได้ยินแบบนี้ ฉินปิงเยว่ไม่เพียงจะไม่ได้โกรธ แต่กลับร้องไห้อย่างดีใจออกมา แล้วพูดขึ้นว่า “ได้ ๆ ๆ ”
“เข้ามา ไปเตรียมรถ แล้วรีบไปที่โรงแรมรอยัลกัน!”
ณ ห้องส่วนตัวหมายเลข 802 ของโรงแรมรอยัล
บนโต๊ะกระจกทรงกลมขนาดใหญ่ เต็มไปด้วยอาหารสุดหรูมากมายหลายชนิด รวมถึงไวน์ชื่อดังอีกจำนวนหนึ่ง
หวังซวี่ที่สวมชุดสูทและรองเท้าหนังยกแก้วไวน์แดงขึ้นมา ก่อนจะยืนขึ้นแล้วพูดกับชายวัยกลางคนที่อยู่ไกลออกไปว่า “ประธานเฉิน แก้วนี้ผมขออวยพรให้ท่านครับ ขอบคุณที่ท่านให้เกียรติมางานเลี้ยงในวันนี้ครับ”
“ผมขอดื่มให้ก่อนตามมารยาทนะครับ”
โดยไม่รอให้ประธานเฉินตอบ เขาก็ดื่มไวน์แดงหนึ่งแก้วรวดเดียวหมดอย่างกล้าหาญ
ไม่ใช่เพื่อสิ่งอื่นใด แต่เพียงเพราะประธานเฉินที่ชื่อเฉินติงเทียนผู้นี้ เป็นผู้จัดการทั่วไปของตี้หาวกรุ๊ปนั่นเอง
เฉินติงเทียนสวมชุดสูทที่สั่งตัดพิเศษ บนมือสวมปาเต็ก ฟิลลิปป์อันล้ำค่า และใบหน้าก็เต็มไปด้วยความเย่อหยิ่ง
เขาไม่มองหวังซวี่เลยด้วยซ้ำ แต่หันไปมองถังรั่วเวยที่อยู่ข้าง ๆ หวังซวี่ แล้วพูดด้วยดวงตาที่เร่าร้อนว่า “ผู้จัดการหวัง สาวงามคนนี้คือ?”
เขาชอบสาวงามจนติดเป็นนิสัย และคิดว่าคงจะทำอย่างว่ากับผู้หญิงมานับไม่ถ้วน และพอเห็นถังรั่วเวยแล้ว จึงอดที่จะหวั่นไหวขึ้นมาไม่ได้
“ประธานเฉิน เธอคือถังรั่วเวยเพื่อนร่วมงานของผมเองครับ ครั้งนี้ผมพาเธอออกมาดูงานด้วยน่ะครับ”
หวังซวี่พูดจบ ก็รีบขยิบตาให้ถังรั่วเวยทันที
พอถังรั่วเวยเข้าใจแล้ว ก็ยกแก้วไวน์แดงขึ้นแล้วกล่าวทำความเคารพมาแต่ไกล “ประธานเฉิน ฉันชื่อถังรั่วเวย ฉันขออวยพรให้แก่ท่านนะคะ”
“ประธานเฉิน โปรดเคารพในตัวเองด้วยค่ะ……” ถังรั่วเวยยังคงมีสติสัมปชัญญะอยู่ และพยายามสลัดมือของเขาออกอย่างเต็มที่
แต่เฉินติงเทียนยังคงจับเธอเอาไว้แน่น แล้วพูดด้วยสีหน้ายิ้มกริ่มว่า “คุณถัง คุณดื่มไม่ค่อยเก่งนะเนี่ย”
“ปล่อย……ปล่อยฉัน” ถังรั่วเวยพยายามดิ้นรนอย่างอ่อนแรง และขอความช่วยเหลือจากหวังซวี่และคนอื่น ๆ ขึ้นว่า “หวังซวี่ ชะช่วย……ช่วยฉัน”
หวังซวี่รีบลุกขึ้นยืนทันทีแล้วเดินไปหาทั้งสอง พร้อมพูดด้วยสีหน้าที่ดูแย่ว่า “ประธานเฉิน คุณทำแบบนี้ไม่ค่อยดีหรือเปล่าครับ?”
ถังรั่วเวยเป็นผู้หญิงที่เขาเล็งอยู่ ตอนนี้กลับโดนคนอื่นลวนลามในที่สาธารณะ ถ้าเปลี่ยนมาเป็นคนอื่นล่ะก็ เขาลงมือจัดการไปตั้งนานแล้ว แต่ใครใช้ให้เป็นเฉินติงเทียนที่ไม่สามารถทำให้เขาขุ่นเคืองได้กันล่ะ
เฉินติงเทียนสีหน้าเต็มไปด้วยความดูถูก “ประธานเฉินก็เป็นคนที่นายสามารถสั่งได้ด้วยเหรอ? หวังซวี่ นายอยากให้ฉันเซ็นสัญญาร้อยห้าสิบล้านนั่นไม่ใช่เหรอ? ตราบใดที่นายให้ผู้หญิงคนนี้ตามฉันไปนอนด้วยล่ะก็ ฉันก็จะเซ็นให้”
หวังซวี่อดไม่ได้ที่จะมองอย่างลังเล ส่วนเฉินย่ากับกัวรุ่ยก็โกรธแต่ไม่กล้าพูดอะไร
แต่ในเวลานี้เอง ก็มีเสียงไม่แยแสดังขึ้นมาจากประตู “นอนแม่งแกสิ กลับไปให้แม่แกนอนด้วยสิ”
บทใหม่
ตอนฟรี
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เจ็ดพี่สาวจอมทะลึ่งของผมทั้งสวยทั้งฮอต