“กล้าดียังไง แกรู้ไหมว่าหมอชิวคือใคร เธอเป็นลูกศิษย์คนสนิทของโจวชูชิงรองคณบดี รักษาโรคร้ายแรงไปนับไม่ถ้วน แกที่เป็นหมอเร่ร่อนไม่รู้ที่ต่ำที่สูงจริงๆ
ในห้องผู้ป่วย แพทย์หนุ่มชี้ไปที่เซียวชุ่นและตำหนิเขาเสียงดัง
“คุณเป็นญาติของผู้ป่วยใช่ไหม” ชิวเจียลี่ รู้ทั้งรู้และยังถามด้วยใบหน้าที่เย็นชากับชายหน้าดำที่ชื่อต้าเฉิง
ในโรงพยาบาลเธออาศัยครูของเธอเป็นโจวชูชิง และเธอก็มีทักษะในตัวเอง ก็เลยมีท่าทีว่า "ฉันสำคัญที่สุด" เสมอ เธอไม่ได้เปรียบจากเซียวชุ่นดังนั้นเธอเลยระบายความโกรธของเธอกับกวนต้าเฉิง
“ผมเอง” กวนต้าเฉิงพยักหน้า
“คุณเป็นอะไรกับคนที่นอนอยู่บนเตียง”
“แม่ผมเอง” กวนต้าเฉิงพูดตามความเป็นจริง
“โรงพยาบาลของเราไม่รักษาแม่ของคุณแล้ว พาแม่ของคุณออกไปเดี๋ยวนี้!” ชิวเจียลี่พูดอย่างเย็นชา
“หมอชิว เราไม่มีเจตนาอื่นใดๆเลย แม่ของผมใช้เวลาอยู่ที่นี่นานแล้ว ผมเองก็กลัว ไม่มีทางเลือกอื่นก็เลยขอให้พี่เซียวลองช่วยคุณรักษา คุณอย่าถือสาเลย.. ."
กวนต้าเฉิงเป็นเพียงชาวนาที่ซื่อสัตย์คนหนึ่ง เมื่อต้องเผชิญกับเหตุการณ์ดังกล่าว เขาตื่นตระหนกและไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดี
ตอนนี้เขาป่วยหนักเลยหาหมอไปมั่ว และตอนนี้ก็ไม่รู้ว่าจะวางใจด้านไหนดีกว่ากัน
“ในเมื่อคุณไม่ไว้วางใจโรงพยาบาลของเรา จะมีอะไรพูดอีก”
ชิวเจียลี่หันศีรษะไปหาพยาบาลน้อยที่อยู่ข้างหลังเธอและพูดว่า "พาเขาไปทำตามขั้นตอนการออกจากโณงพยาบาล"
“ต้าเฉิงรีบไปขอโทษหมอชิว โรงพยาบาลขนาดใหญ่จะสู้เด็กขนดกไม่ได้เหรอไง?”
“ถ้าชายที่ชื่อเซียวคนนี้ไว้ใจได้ โรงงานของเขาไม่ทำร้ายพวกเราแบบนี้ คุณยังเชื่อเขาอีก โง่ปะเนี่ย?”
เพื่อนในหมู่บ้านของกวนต้าเฉิงก็เกลี้ยกล่อมเขา
มีการตอบสนองเช่นนี้ ชิวเจียลี่ก็ยิ่งน่าเกรงขามยิ่งขึ้น เงยหน้าขึ้นและมองดูเซียวชุ่นด้วยความรังเกียจ: "อย่าทำให้ทักษะทางการแพทย์ของคุณมาขายขี้หน้าที่นี่เลย ออกไปหลอกคนธรรมดาเหล่านั้นก็ยังได้ แต่มางบ้าคลั่งที่นี่นั่นเหรอ ก็ไม่ดูดีๆว่าที่นี่คือที่ไหน?”
เธอดูออกว่าเซียวชุ่นค่อนข้างมีทักษะในการฝังเข็ม และเดาว่าเขาอาจรู้เทคนิคการฝังเข็มแบบผิวเผิน
อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับคนอย่างเธอที่ศึกษาการฝังเข็มในโรงพยาบาลอย่างเป็นระบบแล้ว เธอยังไม่กล้าพอที่จะฝังเข็มให้กับผู้ป่วยกลุ่มนี้ ไอ้บ้าคนนี้ไม่รู้ที่ตายจริงๆเลย
“คุณบอกผมหน่อว่าที่นี่คือที่อะไร”
ทันใดนั้น เสียงของ โจวชูชิง ก็ดังขึ้นจากด้านนอก จากนั้นก็เห็นเขาเดินเข้ามาจากนอกประตู ตามด้วย ฉินกวงหยวน
“อาจารย์ คุณมาแล้วเหรอคะ” ชิวเจียลี่ไม่รู้สึกว่าตนเองผิดตรงไหนเลย จึงทักทายด้วยรอยยิ้ม
แพทย์รุ่นเยาว์อีกหลายคนก็ทักทายพวกเขาเช่นกัน
“คุณบอกผมทีว่าที่นี่คือที่อะไร” โจวชูชิงจ้องไปที่ชิวเจียลี่อย่างต่อเนื่องและถามอีกครั้ง
จากนั้น ชิวเจียลี่ก็ตระหนักได้ว่าใบหน้าของ โจวชูชิง บูดบึ้ง สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปเล็กน้อย และเธอก็พูดว่า "ที่นี่คือ...โรงพยาบาล"
“ในเมื่อโรงพยาบาลเป็นสถานที่สำหรับรักษาและช่วยชีวิตผู้คน ทำไมคุณถึงบังคับผู้ป่วยให้ทำตามขั้นตอนและออกจากโรงพยาบาลล่ะ ใครให้สิทธิ์นี้กับคุณ” โจวชูชิงถาม
“อาจารย์...ฉัน...” ชิวเจียลี่พึมพำสองสามครั้ง และตกตะลึงไปชั่วขณะ
“ผู้อำนวยการโจ เรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ มีคนที่ไม่ใช่คนในโรงพยาบาลของเรามารักษาผู้ป่วยโดยไม่ได้รับอนุญาตหมอชิวจึงเสียมารยาทไปหน่อย…” หมอชายที่อยู่ข้างๆช่วยชิวเจียลี่พูด
เนื่องจากเซียวชุ่นหันหลังให้ประตูตลอด ในเวลานี้โจวชูชิง และ ฉินกวงหยวนยังไม่รู้ว่าคือเซียวชุ่น
และเวลานี้ยังเป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดในการล้างพิษหญิงชราด้วย เขาไม่ได้ลุกขึ้นทักทายกับทั้งสองคน จกเจาะกับการฝังเข็ม
โจวชูชิง มองมาที่เขา หรี่ตาลงเล็กน้อย รูปร่างด้านหลังนี้ค่อนข้างจะคุ้นเคย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: เขยเลือดร้อน ตะลุยอาณาจักรบู๊
ไม่อัพต่อแล้วเหรอครับ...