เกิดใหม่อีกทีบุตรีภรรยาเอกพลิกฟ้า นิยาย บท 7

ในลานบ้านเล็กๆ ผู้หญิงหลายคนยืนอยู่ตรงนั้นอย่างเกรี้ยวกราด

หญิงสาวที่เป็นผู้นำกลุ่มมีอายุ 14 หรือ 15 ปี รูปร่างหน้าตาของหล่อนค่อนข้างคล้ายคลึงกับฉินเสี่ยวเยว่ หล่อนเป็นบุตรสาวของแม่นางจางผู้เป็นอนุภรรยาคนที่สาม และเป็นพี่สาวคนที่สามของฉินเฟิงหวู่นามว่าฉินเสียวเชี่ยน

หล่อนมีอายุมากกว่าฉินเฟิงหวู่หนึ่งปี และหล่อนรังแกนางไว้มากตั้งแต่นางยังเป็นเด็ก

พรสวรรค์ของฉินเสียวเชี่ยนไม่ได้โดดเด่น และหล่อนไม่ได้รับความชื่นชมจากฉินหยาง

ถึงกระนั้นความสัมพันธ์ของหล่อนกับฉินเสี่ยวเยว่ก็ไม่แย่นัก แม่ของฉินเสี่ยวเยว่ซึ่งเป็นนายหญิงคนปัจจุบันของตระกูลฉินก็ยังเมตตายอมรับบุตรสาวของอนุภรรยาผู้นี้ ดังนั้นหล่อนจึงกลายเป็นผู้ที่มีบุคลิกที่จองหองและชอบข่มเหง

หล่อนไม่เพียงแต่รังแกฉินเฟิงหวู่เท่านั้น แต่หล่อนยังทุบตีและดุด่าคนรับใช้ของตระกูลฉินอีกด้วย แถมหล่อนยังเป็นบุคคลที่ไม่ได้รับความชอบพอจากคนในตระกูลฉิน

ข้างๆหล่อนคือฉินเสี่ยวเยว่ซึ่งสวมผ้าคลุมหน้าโดยยืนอยู่ตรงนั้นด้วยใบหน้าที่เย็นชา

การตบเพียงไม่กี่ครั้งจากฝีมือของอาจิงนั้นไม่เบาเลย แม้ว่าหล่อนจะทาขี้ผึ้งลงไปแล้ว แต่ก็ไม่อาจหายดีไปอีกสักระยะ หล่อนโทษฉินเฟิงหวู่ที่ทำให้เกิดความอัปยศอดสูนี้ หลังจากได้รับข่าวว่าหยวนหยูเฉินกลับไปแล้ว หล่อนจึงยุยงฉินเสียวเชี่ยนให้มาที่ลานบ้านของฉินเฟิงหวู่เพื่อแก้แค้นนาง

"คนไร้ประโยชน์ผู้นี้ ข้าต้องบอกให้นางรู้ถึงผลที่ตามมาของการล่วงเกินข้า"

"ฉินเฟิงหวู่ ข้าบอกเจ้าแล้วว่าเจ้าไม่ดีพอสำหรับองค์ชายรัชทายาท มีเพียงพี่รองเท่านั้นที่ดีพอสำหรับคนอย่างองค์ชายรัชทายาท เจ้าอยู่ได้กับคนที่ไร้ค่าเหมือนองค์ชายสี่เท่านั้น!"

เมื่อเห็นว่าประตูห้องของฉินเฟิงหวู่ยังคงปิดอยู่โดยไม่มีการโต้ตอบใด ๆ ฉินเสียวเชี่ยนจึงเหน็บแนมนางต่อไป

ในเวลานี้หล่อนกำลังอารมณ์ดี คนไร้ประโยชน์ผู้นี้ไม่เพียงแต่มีสถานะของบุตรสาวที่ชอบธรรมเท่านั้น แต่ยังได้หมั้นหมายกับองค์ชายรัชทายาทผู้มีเกียรติอีกด้วย ตอนนี้องค์ชายรัชทายาทได้ถอนหมั้นแล้ว ตำแหน่งของนางในฐานะบุตรสาวที่ชอบธรรมกำลังหลุดลอยไป ฉินเสียวเชี่ยนผู้ซึ่งอิจฉานางมาตั้งแต่เด็กจะไม่มีความสุขได้อย่างไร?

"ฉินเสียวเชี่ยน ผ่านมาหลายปีแล้ว และเจ้าเป็นคนเดียวที่เอ่ยคำที่เหมาะสม"

ฉินเฟิงหวู่เปิดประตูและเดินออกจากห้องอย่างช้า ๆ

นางยังคงแต่งกายด้วยชุดสีขาว และผมของนางก็สยายอยู่ที่ด้านหลังของศีรษะ แม้ว่ารูปร่างของนางจะผอมบางและผิวของนางมีสีเหลืองเล็กน้อย แต่ใบหน้าที่สะสวยและเอกลักษณ์ของนางนั้นยากที่จะมองข้าม

เมื่อพวกหล่อนเห็นฉินเฟิงหวู่เดินออกมา ทั้งฉินเสียวเชี่ยนและฉินเสี่ยวเยว่ต่างก็ตกตะลึง

ก่อนหน้านี้ ฉินเสียวเชี่ยนไม่ได้อยู่ในห้องโถง แม้ว่าฉินเสี่ยวเยว่จะอยู่ที่นั่นแต่หล่อนก็ไม่ได้สนใจนางมากนัก ในตอนนี้เมื่อหล่อนมองดูใกล้ ๆ หล่อนก็รู้สึกได้ในทันทีว่าคนที่ไร้ประโยชน์ผู้นี้ดูแตกต่างออกไปเล็กน้อย

ในอดีตนั้น นางมักจะแสร้งทำเป็นเชื่อฟัง ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น นางก็มักจะก้มหัวลงและไม่กล้าแม้แต่จะพูดเสียงดัง นางไม่เคยสดใสเหมือนตอนนี้เลย

ในตอนนี้ แม้ว่านางจะแต่งกายด้วยเสื้อผ้าเรียบๆและสง่างาม แต่นางกลับดูมีความเหนือกว่า ซึ่งทำให้ผู้คนอดไม่ได้ที่จะมองนาง ดวงตาที่สวยงามของนางทำให้พวกหล่อนกลัวที่จะมองนาง

ความรู้สึกพรั่นพรึงผุดขึ้นในใจของฉินเสี่ยวเยว่ในทันที แท้จริงแล้วคนที่ไร้ประโยชน์ผู้นี้ช่างงดงามยิ่งนัก หากนางสูงกว่านี้และสง่างามกว่านี้ หล่อนจะเสียตำแหน่งของผู้หญิงที่สวยที่สุดในเมืองหลวงให้แก่นาง แม้ว่าคนไร้ประโยชน์ผู้นี้จะไม่อาจขัดเกลาได้ แต่ก็ยากที่จะรับรองได้ว่าจะไม่เกิดเรื่องที่พลิกผันต่อผู้ที่มีรูปโฉมเช่นนี้

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ หล่อนก็ทำลายฉินเฟิงหวู่มากยิ่งขึ้น

"มีเพียงคนอย่างพี่รองเท่านั้นที่คู่ควรกับองค์ชายรัชทายาท"

ฉินเฟิงหวู่เดินตรงไปหาพวกหล่อนและยืนนิ่ง น้ำเสียงของนางบอกเป็นนัยถึงการเสียดสี

แน่นอนว่าฉินเสี่ยวเยว่และหยวนเฮิงฉวนเป็นคู่ที่สมบูรณ์แบบ ทั้งสองคนเป็นคนไร้ยางอายอย่างยิ่งที่ไม่ยอมล้มเหลวต่อการบรรลุเป้าหมายของตนเอง

"เจ้าคือฉินเฟิงหวู่ที่ไร้ประโยชน์คนนั้น!"

ฉินเสียวเชี่ยนกลับมาได้สติและมองดูฉินเฟิงหวู่อย่างไม่เชื่อสายตา หล่อนอดไม่ได้ที่จะข่มรัศมีของนาง

"แหม ข้าจำได้ว่าเราเจอกันเมื่อสองสามวันก่อน พี่สาม ท่านไม่รู้จักข้าหรือไง?"

ฉินเฟิงหวู่ยิ้มอย่างชั่วร้ายและไม่รีบร้อนที่จะตอบโต้

"ทำไมพี่รองถึงสวมผ้าคลุมหน้าล่ะ? ข้าจำได้ว่าไม่มีกฎในอาณาจักรของเราที่ให้ผู้หญิงสวมผ้าคลุมหน้าเมื่อออกไปข้างนอก"

นางหันกลับมาและมองไปยังฉินเสี่ยวเยว่ ด้วยการเคลื่อนไหวร่างกายของนางเพียงเล็กน้อย นางก็กลับไปยืนยังจุดเดิม ผ้าคลุมบนใบหน้าของฉินเสี่ยวเยว่ได้ปรากฏอยู่ในมือของนางแล้ว